Υψηλά ποσοστά επιτυχίας, καινοτομία, ανταγωνιστικό κόστος και υψηλή ιατρική τεχνογνωσία χαρακτηρίζουν το Κέντρου Εξωσωματικής Γονιμοποίησης IAKENTRO, με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Το θέμα της υπογονιμότητας απαιτεί λεπτούς χειρισμούς, ευαισθησία και οργανωμένη διαχείριση, ώστε να δώσει την δυνατότητα σε κάθε ζευγάρι να δημιουργήσει την δική του οικογένεια. Εμείς είχαμε τη χαρά να συζητήσουμε με τον Business Manager του, Κυριάκο Δημητριάδη, ο οποίος μοιράστηκε μαζί μας τους σημαντικούς στόχους, αλλά και την ευθύνη που χαρακτηρίζουν το λειτούργημα που εκτελεί, αλλά και τον διαχρονικά στενό δεσμό του με την πόλη μας, τη γενέτειρά του.

Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα!

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με ιδιαίτερη αδυναμία πάντα στην περιοχής της Αγίας Σοφίας, καθώς το πατρικό μου σπίτι είναι στην Πατριάρχου Ιωακείμ. Πήγαινα σχολείο στην Ικτίνου, στο 41ο Δημοτικό και στο 10ο Γυμνάσιο - Λύκειο. Πλέον, η μόνιμη κατοικία μου είναι στην Καλαμαριά, αλλά μου λείπει η αίσθηση της γειτονιάς που πρωταγωνιστούσε τότε στο κέντρο. Υπήρχε άνεση και ασφάλεια, κατέβαινες για βόλτα κι έβρισκες παρέες και φίλους χωρίς να έκλεινες ραντεβού.

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω ηθοποιός. Ήταν ένα όνειρο, το οποίο ήρθε σε σύγκρουση με τις επιθυμίες τους οικογενειακού μου περιβάλλοντος, γι’αυτό και δεn μπόρεσα να το υλοποιήσω. Έπαιξα όμως στο Κρατικό Θέατρο.

Σπούδασα Διαφήμιση, Marketing και Διοίκηση Επιχειρήσεων στη Θεσσαλονίκη με ένα μικρό διάλειμα στο εξωτερικό και ακολούθησα το ίδιο πεδίο και στο αγγλόφωνο Master μου στο City College. Μέχρι σήμερα έχω εργαστεί ως Στέλεχος Πωλήσεων στον κλάδο των τροφίμων, Διευθυντής Βιομηχανίας στον Όμιλο Μαμιδάκη, Διευθυντής Πωλήσεων σε Φαρμακευτικές εταιρίες καθώς και Εμπορικός Διευθυντής σε μεγάλο Όμιλο. Τα τελευταία δέκα χρόνια βρίσκομαι στο IAKENTRO με την ιδιότητα του Βusiness Μanager. 

Το IAKENTRO εστιάζει κυρίως στη γυναίκα και αποτελεί σοβαρό πόλο έλξης για υπογόνιμα ζευγάρια από Ελλάδα κι εξωτερικό. Διεθνώς η χώρα μας θεωρείται μια από τις τρεις Ευρωπαικές χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας στην εξωσωματική γονιμοποίηση. Αποτελεί κύρια επιλογή για τα ζευγάρια που προέρχονται από χώρες της ΕΕ λόγω της προοδευτικής νομοθεσίας, του οικονομικού κόστους και των υψηλών ποσοστών επιτυχίας. Εκτός του πεδίου αρμοδιοτήτων μου στην Διαφήμιση και προβολή του Κέντρου, τις Δημόσιες Σχέσεις και όλο το φάσμα του Marketing, ο βασικός μου ρόλος είναι να είμαι ο σύνδεσμος μεταξύ των ιατρών γυναικολόγων και του Κέντρου όπως επίσης μεταξύ του Κέντρου και των ασθενών. Έχω προσωπική σχέση με τους γυναικολόγους της Θεσσαλονίκης αλλά και της Περιφέρειας, η οποία βασίζεται στον επαγγελματισμό, την συνέπεια και την αξιοπιστία. Στο IAKENTRO, ότι λέμε το κάνουμε πάντα με εντιμότητα, σεβασμό και ειλικρίνεια, προς τους ασθενείς αλλά και τους συνεργάτες. Μετά από τόσα χρόνια, έχω την πολυτέλεια να επιλέγω ο ίδιος τους συνεργάτες μου, πρώτα να γίνομαι φίλος και μετά να αποκτώ συνεργασία με τους γιατρούς. Είναι μια σχέση που δεν κλονίζεται εύκολα.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως ο ιατρικός τουρισμός στην Ελλάδα ξεκίνησε από το IAKENTRO, διότι οι Καθηγητές Μαιευτικής - Γυναικολογίας ΑΠΘ Αφοί Πράπα, που είναι και οι ιδιοκτήτες, πρωτοστατούν στον χώρο της Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής τα τελευταία 35 χρόνια και ‘’ανοίχτηκαν’’ πρώτοι στο Εξωτερικό καθώς το ευνοικό νομικό πλαίσιο της χώρας μας βοήθησε σε μεγάλο βαθμό στην εισροή ζευγαριών από την Ευρώπη που αναζητούν λύσεις σε ζητήματα υπογονιμότητας. 

Το «κλειδί» μιας επιτυχημένης ομάδας είναι η υψηλή επιστημονική κατάρτιση, η συνεχής αναζήτηση των επιστημονικών εξελίξεων, η καλή γνώση της αγοράς και ο σεβασμός στους συνεργάτες γιατρούς και τους πελάτες.

Θα έλεγε κανείς πως το επάγγελμά σας θεωρείται λειτούργημα. Ποια συναισθήματα σας γεννά; Είναι αλήθεια ότι είμαστε πολύ ευαισθητοποιημένοι με το κάθε ζευγάρι, το οποίο είναι μια μοναδική περίπτωση. Χαιρόμαστε διπλά με το επιτυχές αποτέλεσμα αλλά συμμετέχουμε ενεργά συναισθηματικά στον πόνο κάθε ζευγαριού, όταν δεν έχουμε ένα θετικό αποτέλεσμα.

Αυτό που επιθυμώ να κρατήσουν οι επόμενες γενιές από εμάς είναι να συνεχίσουν με τον ίδιο ζήλο και ποσοστά επιτυχίας.

Μια στιγμή στη ζωή μου που δεν μπορώ να ξεχάσω  είναι όταν ήρθαν στη ζωή τα δυο μου αγόρια.

Το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ξυπνήσω είναι να απολαμβάνω τον καφέ μου και να βάζω σε τάξη τις σκέψεις μου.

Και το τελευταίο πριν κοιμηθώ είναι να μιλάω με τα παιδιά μου, τον Γιώργο και τον Ηλία.

Το μαγαζί - «στέκι» που μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου τα Σάββατα ή τις Κυριακές είναι το “Tre” στη Σοφούλη.

Τα μέρη της Θεσσαλονίκης που έχω την πιο ωραία ανάμνηση μικρός είναι η Πλατεία Ναβαρίνο με το συντριβάνι και στην μέση το γυμνό αγόρι και αργότερα στα χρόνια της νιότης μου είναι το «Μικρό Καφέ» και το Αχίλειον & Belair, αλλά και το "Movie" γιατί εκείνες τις εποχές δημιουργήσαμε τις παρέες μας και περνούσαμε ξέγνοιαστα. Ανέμελα χρόνια.

All time classic αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι η Προξένου Κορομηλά, ένα σημείο που μου θυμίζει όμορφες εποχές, όπως που πήγαινα για αγγλικά στην Βαφοπούλου ή που έκανα ιδιαίτερα μαθήματα στο φροντιστήριο και με το πέρας των μαθημάτων, παίζαμε ηλεκτρονικά στην Λασσάνη με την παρέα μου.

Το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχω κάνει είναι να αγαπήσω χωρίς όρια, μέχρι το τέρμα.

Οι συμβουλές που δίνω πλέον έχουν να κάνουν με τη δική μου εμπειρία, μετά από δύσκολους αγώνες και πολλή μοναχική προσπάθεια.

Δεν αποχωρίζομαι ποτέ το ρολόι μου, το θεωρώ δείγμα κομψότητας και θέλω να βρίσκομαι σε ετοιμότητα κάθε στιγμή.

Ένα όνειρο που έχω είναι να ζήσω σε ένα νησί στη δύση της ζωής μου, αγναντεύοντας το μπλε του Αιγαίου.

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι το περπάτημα στην Σοφούλη ή στη νέα παραλία στο Μέγαρο Μουσικής.

Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη είναι το εκκλησάκι του Ομίλου στην Καλαμαριά. Εκεί νιώθω πιο ήρεμος. Η θάλασσα ηρεμεί τα πνεύματα και με χαλαρώνει κάθε φορά.

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει γιατί είναι ακόμη ανθρώπινη και υπάρχουν τα σημεία που μεγάλωσα και έχω τις πιο όμορφες αναμνήσεις.

Αν θα άλλαζα κάτι στη πόλη μου θα ήταν οι άνθρωποί της. Παλιά η πόλη διακρινόταν από μια ιδιαίτερη αίγλη, άμεσα συνυφασμένη με την αισθητική των ανθρώπων της, την αστική τους ευγένεια και την πνευματικότητα τους, κάτι που σήμερα δεν το βλέπω πλέον. Υπήρξε καλλιτεχνικός φάρος. Θαρρώ πως η πόλη έχασε την αστική της τάξη και αυτό είναι το μεγάλο κακό...

Τη Θεσσαλονίκη θα την ήθελα περισσότερο «πρωτεύουσα». Να είναι πραγματικά κέντρο των Βαλκανίων και όχι απλά ένα λιμάνι. Άκουσα πρόσφατα από επίσημα χείλη για σπουδαία projects που θα υλοποιηθούν και αυτά ίσως δώσουν την διάσταση που έχω στο μυαλό μου για την πόλη μου.

Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις. Όχι ερωτική...ερωτεύσιμη.

Info: Iakentro, Αγίου Βασιλείου 4. Ανακαλύψτε περισσότερα στο www.iakentro.com