Ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της εποχής μας, ο Daniel Day-Lewis, έρχεται ξανά στην Αθήνα, χαρίζοντας στο κοινό μια μοναδική ευκαιρία να τον δει από κοντά. Με μια πορεία γεμάτη αριστουργηματικές ερμηνείες και τρεις βραβεύσεις με Όσκαρ, ο εμβληματικός ηθοποιός έχει καταφέρει να συνδέσει το όνομά του με την απόλυτη αφοσίωση στην τέχνη της υποκριτικής. Ας γνωρίσουμε, λοιπόν, τον ξεχωριστό αυτό δημιουργό και το νέο κεφάλαιο της καριέρας του, που τον φέρνει και πάλι μπροστά από την κάμερα.
Η επιστροφή του στην Αθήνα και η ταινία 'Anemone'
Ο Daniel Day-Lewis επιστρέφει στην Ελλάδα για την πανελλήνια πρεμιέρα της ταινίας 'Anemone', σε σενάριο και σκηνοθεσία του γιου του, Ronan Day-Lewis. Η προβολή θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025, στις 19:00, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, σε συνεργασία με την Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών / Πόρτα Ανοιχτή. Η παρουσία του ηθοποιού έχει και φιλανθρωπικό χαρακτήρα, καθώς όλα τα έσοδα της εκδήλωσης θα διατεθούν για τους σκοπούς της Πόρτας Ανοιχτής, ενός οργανισμού με τον οποίο ο Day-Lewis διατηρεί μακρόχρονη σχέση αγάπης και προσφοράς.
Η ταινία Anemone εκτυλίσσεται στη Βόρεια Αγγλία, όπου ένας άντρας ξεκινά ένα ταξίδι για να επανενωθεί με τον απομονωμένο αδελφό του, αντιμετωπίζοντας τα φαντάσματα ενός μυστηριώδους παρελθόντος και μια αλυσίδα αναπάντεχων γεγονότων. Πλάι στον Daniel Day-Lewis πρωταγωνιστούν οι Sean Bean, Samuel Bottomley, Saffia Oakley-Green και Samantha Morton, συνθέτοντας ένα καστ που υπόσχεται μια βαθιά ανθρώπινη και συγκινητική κινηματογραφική εμπειρία.
Η πορεία ενός θρύλου μέσα από τις ταινίες του
Ο Daniel Day-Lewis αποτελεί έναν από τους πιο αινιγματικούς και αφοσιωμένους ηθοποιούς που γνώρισε ποτέ ο κινηματογράφος. Από τα πρώτα του βήματα, φάνηκε πως επρόκειτο για έναν άνθρωπο που αντιμετώπιζε την υποκριτική ως μια βαθιά υπαρξιακή εμπειρία. Γεννημένος το 1957 στο Λονδίνο, γιος του Ιρλανδού ποιητή Cecil Day-Lewis και της ηθοποιού Jill Balcon, μεγάλωσε μέσα σε έναν κόσμο λέξεων και εικόνων που διαμόρφωσε από νωρίς τη δημιουργική του φύση. Σπούδασε στη Bristol Old Vic School και γρήγορα έγινε γνωστός για την προσήλωσή του στη μέθοδο υποκριτικής, φτάνοντας σε σημείο να «ζει» κυριολεκτικά μέσα στους ρόλους του καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων. Η τελειομανία του, ο σπάνιος επαγγελματισμός και η ικανότητά του να εξαφανίζεται μέσα στους χαρακτήρες του τον καθιέρωσαν ως έναν από τους πλέον σεβαστούς ηθοποιούς όλων των εποχών.
Η καριέρα του Daniel Day-Lewis είναι μια διαδρομή γεμάτη ρόλους που κατοικήθηκαν. Από το βρετανικό ανεξάρτητο σινεμά των αρχών της δεκαετίας του ’80 έως τις μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές, κάθε του εμφάνιση σήμαινε μια νέα κατάδυση στην ανθρώπινη ψυχή. Είτε ενσάρκωνε έναν ευάλωτο εραστή είτε έναν αδυσώπητο επιχειρηματία, η παρουσία του είχε πάντα μια σπάνια ένταση και μια αίσθηση αλήθειας που ξεπερνούσε το σενάριο.
Μέσα από πέντε εμβληματικές ταινίες, αποτυπώνεται η καλλιτεχνική του πορεία, όπως αυτή εξελίχθηκε μέσα σε τέσσερις δεκαετίες δημιουργίας!
Η πρώτη γνωριμία με το 'My Beautiful Laundrette' το 1985
Η πρώτη ταινία που τον ανέδειξε στο διεθνές κοινό, το 'My Beautiful Laundrette' του Stephen Frears, τον βρήκε να υποδύεται τον Johnny, έναν νεαρό Βρετανό που ερωτεύεται τον Πακιστανό φίλο του, σε μια εποχή που τέτοια θεματολογία θεωρούνταν τολμηρή. Με φόντο το Λονδίνο της Θάτσερ, η ταινία συνδύαζε κοινωνικό ρεαλισμό με ευαισθησία και χιούμορ, και ο Day-Lewis ξεχώρισε για τη φυσικότητα και τη ζεστασιά με την οποία απέδωσε έναν χαρακτήρα γεμάτο αντιθέσεις. Ήταν η στιγμή που ο κόσμος αντιλήφθηκε πως ένας νέος, εξαιρετικά χαρισματικός ηθοποιός είχε μόλις κάνει την εμφάνισή του.
Η συνέχεια το 1988 με το ατμοσφαιρικό 'The Unbearable Lightness of Being'
Τρία χρόνια αργότερα, ο Day-Lewis μεταμορφώθηκε στον Τόμας, έναν Τσέχο γιατρό που αναζητά την ελευθερία μέσα από τον έρωτα και τη φυγή, σε μια κοινωνία που πνίγεται από την πολιτική καταπίεση. Στην κινηματογραφική μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του Milan Kundera, ο ηθοποιός απέδωσε με σπάνια ευαισθησία την πάλη ανάμεσα στο σώμα και την ψυχή, στο πάθος και τη συνείδηση. Η ερμηνεία του ήταν λεπτή, ατμοσφαιρική και βαθιά εσωτερική, αποδεικνύοντας πως μπορούσε να χειριστεί με μαεστρία τον ρομαντισμό και τη φιλοσοφική διάσταση ενός τόσο σύνθετου ρόλου.
Πρώτη σπουδαία αναγώριση στο 'My Left Foot' το 1989'
Με το 'My Left Foot' του Jim Sheridan, ο Daniel Day-Lewis απέδειξε ότι ανήκει στους σπουδαιότερους ηθοποιούς της γενιάς του. Ενσαρκώνοντας τον Christy Brown, έναν άνδρα με εγκεφαλική παράλυση που μπορούσε να κινήσει μόνο το αριστερό του πόδι, ο ηθοποιός βυθίστηκε ολοκληρωτικά στον ρόλο — έζησε για εβδομάδες σε αναπηρικό αμαξίδιο και μιλούσε μόνο όπως ο χαρακτήρας του. Το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό. Μια ερμηνεία γεμάτη δύναμη, ευαισθησία και ανθρωπιά, που του χάρισε το πρώτο του Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου και τον καθιέρωσε ως «μεταμορφωτικό» καλλιτέχνη.
Το έπος του 'There Will Be Blood' το 2007 και το δεύτερο αγαλματίδιο
Ύστερα από δύο δεκαετίες επιλεκτικής παρουσίας στο σινεμά, ο Day-Lewis επέστρεψε θριαμβευτικά με το αριστούργημα του Paul Thomas Anderson 'There Will Be Blood'. Ο ρόλος του Daniel Plainview, ενός αδίστακτου πετρελαιοπαραγωγού στις αρχές του 20ού αιώνα, είναι ίσως η πιο επιβλητική και σκοτεινή ερμηνεία της καριέρας του. Με κάθε βλέμμα και κάθε σιωπή, ο ηθοποιός αποτύπωσε την απληστία, τη μοναξιά και την εμμονή ενός ανθρώπου που καταστρέφεται από τη φιλοδοξία του. Η ερμηνεία του θεωρείται σήμερα ένα από τα κορυφαία δείγματα υποκριτικής όλων των εποχών και του χάρισε το δεύτερο Όσκαρ του.
Το 'Lincoln' το 2012 ως επιστέγασμα μία θρυλικής πορείας
Στην τελευταία μεγάλη κινηματογραφική του εμφάνιση, ο Daniel Day-Lewis ενσάρκωσε τον Abraham Lincoln στην ταινία του Steven Spielberg με μια ερμηνεία που συνδύαζε εσωτερική γαλήνη, ηθικό μεγαλείο και λεπτό χιούμορ. Αντί να μιμηθεί τον ιστορικό ηγέτη, τον ανέστησε με σεβασμό και ανθρώπινη ζεστασιά, δημιουργώντας μια εμβληματική φιγούρα που συγκίνησε κοινό και κριτικούς. Με το 'Lincoln', κέρδισε το τρίτο του Όσκαρ - επίτευγμα μοναδικό για άνδρα ηθοποιό - και επιβεβαίωσε τη θέση του ως τον απόλυτο «τεχνίτη» της υποκριτικής.
Από το λονδρέζικο περιθώριο των ‘80s έως την προεδρική αίθουσα του Λευκού Οίκου, ο Daniel Day-Lewis δεν υποδύθηκε ρόλους αλλά έζησε ζωές. Με κάθε του ερμηνεία, αναζήτησε την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά που θα εμπνέει γενιές καλλιτεχνών.
Main Image Credits: Matt Sayles/Invision/AP
