Το χαμόγελό του δε «σβήνει» ποτέ. Πάντα μοιάζει να έχει την ίδια χαρά, το πρόσωπό του λάμπει, ακτινοβολεί. Ο Εμμανουήλ Καραλής -ωστόσο- είναι ένας άνθρωπος, ένας αθλητής, που έχει περάσει πολλά στη ζωή του. Έχει βιώσει δύσκολες καταστάσεις, έχει δώσει απίστευτες και σκληρές μάχες, αλλά βγήκε νικητής. Είχε κι έχει δίπλα του τα αγαπημένα του πρόσωπα, δούλεψε κι ο ίδιος πολύ μέσα του εσωτερικά και κάπως έτσι, έφτασε να κάνει ένα μεγάλο όνειρο πραγματικότητα στο Παρίσι.
Με άλμα στα 5.90 στον τελικό του επί κοντώ, το θαυματουργό, αυτό, παιδί κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, γράφοντας ιστορία!
Μία απίστευτη επιτυχία!
The big moment
Φτάνοντας στο Παρίσι, έβαλε πρώτος ο ίδιος τον πήχη ψηλά. Ήθελε να πετύχει κάτι καλό, ήθελε να ξεπεράσει τον εαυτό του, να βάλει την «υπογραφή» του σε μία μεγάλη επιτυχία. Ο Εμμανουήλ Καραλής τα άφησε όλα πίσω του, έβαλε ένα stop σε όλο το σκοτάδι που τον είχε σκεπάσει για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και βγήκε νικητής. Βρήκε ξανά το χαμόγελό του και πήγε στη γαλλική πρωτεύουσα, αποφασισμένος να δώσει ό,τι είχε, με φόντο τον μεγάλο στόχο. Κάπως έτσι, σε έναν αγώνα που έκοψε την ανάσα, ο νεαρός αθλητής ξεπέρασε κάθε προσδοκία και με μία συγκλονιστική -συνολικά- εμφάνιση και ένα ονειρεμένο άλμα στα 5.90 μ., εξασφάλισε μια θέση στο βάθρο.
Ξεκίνησε από τα 5.50 μ., προχώρησε στα 5.70 μ. και 5.80 μ. κι έδειξε από το ξεκίνημα πως ήταν η δική του στιγμή. Στα 5.85 μ. ξεκίνησε η... μεγάλη μάχη, αλλά κι εκεί ήταν συνεπής. Κι εκεί ήξερε τι έπρεπε να κάνει και ξεπέρασε τον εαυτό του, σε κλίμα έντονης συναισθηματικής φόρτισης, με τον πατέρα του -που είναι και προπονητής του- να τον παρακολουθεί με ένα απίστευτο βλέμμα. Στα 5.90 μ. βρέθηκε πρώτος μαζί με τους Duplantis και Sasma και τότε ήταν που πραγματικά, με μία απίστευτη κατάθεση ψυχής, έγραψε τη δική του ιστορία. Με ένα άλμα που άφησε άφωνο το κοινό, πέρασε τα 5.90 μ. και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, με τον Sam Kendricks να κατακτά τη 2η θέση και το αργυρό και τον -απίστευτο- Armand Gustav Duplantis να κάνει δικό του το χρυσό, με παγκόσμιο ρεκόρ στα 6.25 μ. σε μία τρομερή επίδοση. Ο αθλητής, αυτός, έχει περάσει πολλά στη ζωή του, έχει κληθεί να διαχειριστεί και να ξεπεράσει μία σειρά από διαφορετικά εμπόδια, ωστόσο, ξέρει πώς να κερδίζει ακόμη και την πιο σκληρή μάχη. Στο Παρίσι, είχε «ραντεβού» με την ιστορία και όχι απλά στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, αλλά έγραψε και τη δική του ιστορία...
Tα συγκλονιστικά λόγια
Όταν αντιλήφθηκε και ο ίδιος πως κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Ήταν πολύ-πολύ συγκινημένος κι αμέσως μετά πήρε αγκαλιά τον Λευτέρη Πετρούνια, που παρακολουθούσε από τις κερκίδες τον μεγάλο τελικό του επί κοντώ. Οι δυο τους, οι δύο σπουδαίοι αθλητές της Ελλάδας, μας χάρισαν μία τρομερή εικόνα με αυτή την αγκαλιά κι έδειξαν σε όλους πως σε αυτές τις στιγμές αυτοί είναι που στηρίζουν ο ένας τον άλλον. «Με το τέλος του αγώνα έκλαψα, όταν αγκάλιασα τους δικούς μου ανθρώπους. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που έκλαψα όχι από στενοχώρια, αλλά από χαρά. Ήταν μαγικές στιγμές αυτές που έζησα και θα μείνουν για πάντα στην καρδιά και το μυαλό μου. Αυτό το χάλκινο μετάλλιο για μένα είναι σαν χρυσό. Οι κόποι και οι θυσίες μίας ολόκληρης χρονιάς, ό,τι έχω κάνει να το βλέπω να καταλήγει σε αυτό το χάλκινο, τότε για εμένα είναι σαν χρυσό», σημείωσε λίγο μετά τον iconic αγώνα. Δεν μπορούσε να αποχωριστεί το μεγάλο, το πιο λαμπερό χαμόγελο. Ήταν απίστευτη η χαρά, η ικανοποίηση, η συγκίνηση... Απίστευτα έντονα συναισθήματα μοναδικές στιγμές!
Δεν ξεχνάει τι έχει περάσει. Δεν ξεχνάει ποια ήταν τα εμπόδια που έχει ξεπεράσει για να φτάσει εδώ που είναι σήμερα. Ψυχολογικές μάχες, αγωνιστικές δυσκολίες, τραυματισμοί... «Είναι κάτι απίστευτο. Ακόμη δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι είμαι τρίτος ολυμπιονίκης, επόμενος στόχος είναι τα έξι μέτρα. Είναι κάτι που θα κάνω σύντομα. Από εδώ και πέρα θα πάω στο χωριό, να ηρεμήσω, να δω τι θα γίνει. Πρώτα θα πάω στο Ολυμπιακό Χωριό. Θα πάω στους συγκατοίκους μου να τους πω ότι πήρα τη μεταλλιάρα μου.
Όλες οι καταστάσεις που έχω περάσει. Όλες οι δυσκολίες. Η πίστη που είχα από την οικογένειά μου, που δεν με άφησε να βυθιστώ. Με έκανε να αναγεννηθώ, να γίνω καλύτερος άνθρωπος, με περισσότερη αυτοπεποίθηση, ενέργεια και πίστη ότι μπορώ να κάνω μεγάλα πράγματα. Θα ήθελα να το αφιερώσω στον εαυτό μου, ναι. Έχω παλέψει πάρα πολύ γι αυτό. Έχω περάσει πάρα πολύ δύσκολα ως άνθρωπος. Όταν παίρνεις ένα μετάλλιο, σκέφτεσαι ό,τι έχεις περάσει. Εκεί έβαλα τα κλάματα, πριν. Αυτό το μετάλλιο είναι πρώτα για μένα, μετά για την οικογένειά μου και για όλους όσοι παρακολούθησαν τις προσπάθειές μας», πρόσθεσε σε άλλη τοποθέτησή του. Γίνονται τελικά τα όνειρα πραγματικότητα; Ο Εμμανουήλ Καραλής είναι εδώ, είναι μπροστά μας και μας δείχνει πως ναι, γίνονται. Με δουλειά, με υπομονή, με επιμονή, με θέληση, με αυταπάρνηση και κυρίως, με πίστη. Είναι σπουδαίος αθλητής, αλλά πάνω από όλα, είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος που αξίζει στο 100% κάθε επιτυχία!
