Μοιράζοντας τον χρόνο του στ’ αγαπηµένα του µέρη και όντας σε µια διαρκή αναζήτηση για καινούριες εµπειρίες, ο Γεώργιος Καράµπελλας ανακάλυψε πριν λίγα χρόνια µια καινούρια πρόκληση στο Πόρτο Χέλι. Ανάµεσα στα άπειρα ταξίδια του, µια εγκαταλελειµµένη αποθήκη έγινε αφορµή για να οραµατιστεί και στη συνέχεια να πραγµατοποιήσει ένα από τα πιο αγαπηµένα του projects, που πήρε σάρκα και οστά µε την προσωπική του φροντίδα. Αποτέλεσµα ήταν µια εξαιρετική κατοικία, που περιλαµβάνει τα εντελώς απαραίτητα. Ένα ησυχαστήριο όπου µπορεί κανείς να επιστρέψει στη φύση και ν’ απολαύσει τις χαρές του καλοκαιριού στην πιο πρωτόγονή τους µορφή, αφού βρίσκεται λίγα µέτρα µόλις από µια ιδιωτική παραλία, όπου το καλοκαίρι ξεδιπλώνει όλο της το µεγαλείο µε τον πιο φυσικό τρόπο.

Η συνάντησή µου µε το σπίτι... έγινε όταν ανακάλυψα την παλιά γεωργική αποθήκη -χτισµένη γύρω στα 20’s- που ήταν απόλυτα ερηµωµένη για χρόνια. Χωρίς σκεπή, χωρίς παράθυρα, το δάπεδο ήταν τροµερά βρώµικο, ενώ κότες τριγυρνούσαν εδώ κι εκεί.

Εκείνο που τράβηξε την προσοχή µου... ήταν το γεγονός ότι το κτίσµα υπήρχε πολλά χρόνια πριν ο ίδιος φτάσω εκεί και πως είχε ψυχή, σκοπό και είχε δει πολύ καλύτερες ηµέρες από την κατάσταση που το βρήκα. Στην πραγµατικότητα, βρήκα ακριβώς αυτό που χρειαζόµουν: ένα παρθένο κτίσµα για ν’ αναδείξω τη signature προσέγγισή µου στη διαδικασία σχεδιασµού. Να συνδέσω το παλιό µε το νέο, κάνοντάς τα να συνυπάρχουν αρµονικά. Να δώσω νέα πνοή σε κάτι που είχε ξεχαστεί. Να σεβαστώ το παρελθόν, την παράδοση. Κάποιες φορές, ένα παλιό κτίσµα έχει ισχυρότερες σχεδιαστικές αξίες από ένα ολοκαίνουριο κτίριο, ενώ ο τρόπος που εξελίσσεται µε τον χρόνο, καθώς και η ποιότητα των τεχνιτών και η αφοσίωσή τους αποτυπώνονται στον τρόπο δόµησής του. Αυτά είναι πράγµατα που µε συγκινούν. Στόχος της δουλειάς µου είναι να επαναφέρω την αξιοπρέπεια σε κάτι που έχασε µε τα χρόνια τη φρεσκάδα και τη νιότη του.

Η έµπνευσή µου… συχνά µε οδηγεί να σκεφτώ να δηµιουργήσω κάτι από την αρχή. Επειδή πάντα επιβλέπω ο ίδιος τα projects µου και ουσιαστικά έχω όλη την έννοιά τους έτοιµη µε το µυαλό µου, κάπως συµβαίνει και προκύπτουν όλο παλιά κτίρια, όπως το άλλο µου σπίτι στη Σκύρο ή σε πολλά έργα στο Λονδίνο, την Αθήνα κ.λπ. Ερωτεύοµαι την ιστορία, την κληρονοµιά, τον αρχιτεκτονικό ρυθµό, τη δυναµική του και στο τέλος της ηµέρας, την ψυχή του. Και πρέπει να σεβαστώ αυτήν την ψυχή και να την ξαναζωντανέψω. Για παράδειγµα, σ’ αυτό το σπίτι σεβάστηκα την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του µε τον τρόπο που σχεδίασα την open κουζίνα του -µε τ’ ανοιχτά ράφια-, αλλά µετά πρόσθεσα χρώµα µε απρόσµενα design αντικείµενα ή µε τις παλιές σκυριανές καρέκλες, που έβαψα σ’ έντονο κόκκινο. Το wet room είναι, επίσης, open ώστε να γίνεται εµφανής ο υπέροχος νιπτήρας της Agape, σε προκλητικό πορτοκαλί.

Το όραµα... είναι σχεδόν µαγικό πώς συµβαίνει. Από την πρώτη στιγµή µπορώ να διαισθανθώ και να γνωρίζω πως πρόκειται να εξελιχθεί ένας χώρος. ∆ε σταµατώ να σκέφτοµαι ποτέ, όπου κι αν βρεθώ, πώς µπορούν διάφορα πράγµατα να εξελιχθούν. Είναι αστείο που η γυναίκα µου µού είπε κάποτε χαλαρώνοντας στον ήλιο: «Σταµάτα. Σ’ ακούω να σκέφτεσαι!». 

Σκοπός µου… είναι οι φιλοξενούµενοι του σπιτιού αυτού να εισπράττουν την αύρα του και να µένουν εντός. ∆εν είµαι πολύ fan της νέας Ελλάδας µε τα µονοπάτια που ακολουθεί. ∆ηµιουργώ τον δικό µου µικρόκοσµο σε όλα τα σπίτια µου, χώρους που µπορώ ν’ αναπαύοµαι όταν επιστρέφω από το Λονδίνο ή τα ταξίδια µου. Είναι σηµαντικό να έχω έναν χώρο όπου νιώθω 100% ο εαυτός µου, όπου µπορώ να ονειρεύοµαι, να ζω, ν’ απολαµβάνω, να ψυχαγωγούµαι.

H εµπειρία... που µου προσφέρει αυτή η κατοικία είναι η χαµένη «ελληνικότητά» µου, η σύνδεση µε την ψυχή της Ελλάδας, που µου ανεβάζει την ψυχολογία και µε κάνει περήφανο. Με cool διάθεση, χωρίς απολογίες, σκληρή, αλλά αληθινή, αµόλυντη και καθαρή, η ελληνικότητα µε την οποία µεγάλωσα -διαβάζοντας τα ποιήµατα και τα σοφά κείµενα του Σεφέρη- συνδέεται µε µια αόρατη κλωστή κατευθείαν µε την καρδιά µου. Γι’ αυτό µε αντιπροσωπεύει και νοµίζω και οι φιλοξενούµενοί µου το διαισθάνονται και βρίσκουν εδώ ο καθένας τη δική του αλήθεια. Εν ολίγοις ζούµε µακριά από τον κόσµο, σ’ ένα απόκοσµο, µαγικό σηµείο µε καταπληκτικό φαγητό που µαγειρεύουµε οι ίδιοι και µια άδεια ιδιωτική παραλία ίσως και µε κάποιο σκάφος τον Αύγουστο. Αληθινή ευλογία! Μετά τα πολυάριθµα ταξίδια σε όλο τον κόσµο έρχοµαι εδώ και γίνοµαι ένα µε το σπίτι, συνδέοµαι µε τη γη του ή µε τα µικρά, καθηµερινά πράγµατα στο χωριό.

Περιηγηθείτε στο εκπληκτικό σπίτι μέσα από το παρακάτω video...

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ GLOW 151 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2019

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΙΩΑΝΝΑ ΡΟΥΦΟΠΟΥΛΟΥ