Ο τρόπος που λειτουργώ στη δουλειά μου, λέει στο Ηome World Design, ο αρχιτέκτονας & interior designer, Pietro Russo, μου επιτρέπει να δημιουργώ custom made αντικείμενα (για συγκεκριμένα περιβάλλοντα δηλαδή) από μια αρκετά ορθολογική προσέγγιση που υπάρχει στη βιομηχανική διαδικασία. 

Επίσης, μου δίνει την ευκαιρία να συσχετιστώ με τον κόσμο της κατασκευής που αποτελεί και τον πιο γνήσιο και αυθόρμητο τρόπο για να εκφράσω τη γραφική μου άποψη για τα πράγματα, παίζοντας με διάφορα τοπία και σκηνικά. Η «πρακτική» πλευρά της καταγωγής μου (ο πατέρας μου ήταν κτιστής) ενίσχυσε έναν ορισμό ρεαλισμού στο μυαλό μου για τον σχεδιασμό, συνεχίζει, ενώ, έχω μεγαλώσει στα εργοτάξια, δουλεύοντας και ως ξυλουργός για πολλά χρόνια. Όταν βρίσκομαι με τους τεχνίτες νιώθω σαν στο σπίτι μου...

Κάθε μέρος χαρακτηρίζεται από μια συγκεκριμένη ενέργεια ή αύρα. Ακόμα και σ' ένα σπίτι χωρίς έπιπλα, μπορεί κάποιος να το αισθανθεί αυτό. Αυτή η αύρα, από μόνη της, αποτελεί ένα καλλιτεχνικό τοπίο, που προτείνει την κατεύθυνση του σχεδιασμού. Η εκάστοτε κατοικία είναι ένα οικείο μέρος και το συνολικό της περιβάλλον πρέπει να συμπίπτει με την ενέργεια των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν. Πρέπει να αντιπροσωπεύει την εσωτερική τους κατάσταση και την άποψή τους για τα πράγματα. Οφείλει να δημιουργήσει το τέλειο σκηνικό χαλάρωσης, συναντήσεων και μοναδικών τραπεζιών φαγητού. 

Αυτές ήταν και οι σκέψεις, οι οποίες επηρεάζουν το έργο και καθοδηγούν την υλοποίηση των ιδεών ενός αρχιτέκτονα και interior designer. Το νέο προέρχεται από το παλιό. Σε αυτήν την μοναδική κατοικία, η άποψη του σχεδιασμού σχετίζεται με τη δεκαετία του '30 ακολουθώντας πιστά το αρχικό στιλ του κτιρίου. Ενώ έχει έντονες επιρροές από στοιχεία του 19ου αιώνα, από designers που σχεδίαζαν με μια προσέγγιση συντονισμένου περιβάλλοντος, από την αρχιτεκτονική έως τα έπιπλα, από την καρέκλα μέχρι τον ειδικό εξοπλισμό.

Σε αυτό το όμορφο διαμέρισμα που δημιούργησε ο Russo για τον καλό πελάτη μου και αδερφό του, αποφάσισαν ότι ήταν απαραίτητο να διατηρήσουν τον γυψομάρμαρο και τις θολωτές οροφές, με σκοπό να επαναφέρουν την αρχική αύρα στον χώρο, που ανακαινίστηκε τη δεκαετία του '70. Όσο για το σαλόνι, η διευρυμένη όραση του, το καθιστά πιο σύγχρονο, για αυτό και δημιουργήθηκαν μεγάλα συνολικά ανοίγματα. Σε αυτό, συναντάει κανείς μια μινιμαλιστική και ταυτόχρονα μοντέρνα διακόσμηση, με το λευκό να κυριαρχεί σαν απόχρωση, ενώ οι γήινες αποχρώσεις και η «επέμβαση» φυτών εσωτερικού χώρου το καθιστούν εντυπωσιακό. 

Σχεδιασμένο με «ινώδες τσιμέντο», ένα υλικό πολύ λεπτό και ανθεκτικό, η κατοικία δεν χάνει τον εσωτερικό όγκο από την πλήρως ανακαινισμένη κουζίνα. Με επένδυση από μάρμαρο και ξύλο το στιλ διακόσμησης κρατάει ζωντανά πολλά στοιχεία από τη δεκαετία του '30, ενώ οι λεπτομέρειες γυαλί ισορροπούν ανάμεσα σε ένα κλασικό και σύγχρονο design.

Τέλος, το μπάνιο, όπου τα δάπεδα, ο νιπτήρας και ντουζιέρα προέρχονται εξ ολοκλήρου από ένα ενιαίο τεμάχιο από μαύρο μάρμαρο Marquina, εντυπωσιάζει με την statement εμφάνισή του. 

Ανατρέξτε στη gallery για περισσότερες φωτογραφίες!

Φωτογραφίες: Filippo Bamberghi