Σπούδασε Σκηνοθεσία στη Rada και στο King’s College London, στο οποίο ολοκλήρωσε το 2014 τη διδακτορική της διατριβή γύρω από το Θέατρο, την Performance και την Τελετουργία, με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Έζησε για επτά χρόνια σε Λονδίνο και Νέα Υόρκη, κατά τα οποία εργάστηκε πάνω στο θέατρο ως υπότροφος των Fulbright Foundation Greece, Onassis Foundation, Stavros Niarchos Foundation και J. F. Costopoulos Foundation. Είναι, επίσης, απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ έχει υπάρξει ιδρυτικό μέλος της διεθνούς πλατφόρμας σκηνοθετών “World Wide Lab”, η οποία δημιουργήθηκε στο Watermill Center του Bob Wilson, το 2011, και της οποίας διετέλεσε καλλιτεχνική διευθύντρια (2013 και 2015). Μέχρι σήμερα, έχει σκηνοθετήσει περισσότερες από 30 θεατρικές παραγωγές σε Αθήνα, Λονδίνο, Εδιμβούργο, Βερολίνο, Ρώμη και Νέα Υόρκη. Το δέκατο τρίτο θεατρικό της κείμενο, το «Κόκκαλο», που συνυπογράφει με τον Άρη Ασπρούλη, παίζεται από τον Φλεβάρη στο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης, ενώ παράλληλα τον καιρό αυτόν ετοιμάζει τις βαλίτσες της για τη Νέα Υόρκη, όπου θα ανέβει η νέα παράστασή της στο Μανχάταν. Το εντυπωσιακό αυτό βιογραφικό συμπληρώνει η έκδοση δύο επιστημονικών μελετών από την Κάπα Εκδοτική.

Αναρωτιέμαι, τι εμπνέει μία αξιοθαύμαστα δραστήρια και πολυεπίπεδα παραγωγική δημιουργό; «Ο έρωτας, οι κρυμμένες ιστορίες, οι ξεχωριστές προσωπικότητες, ό,τι μπορεί να με συγκινήσει, αποτελεί εν δυνάμει μια νέα θεματική», μου απαντά. Η ίδια θεωρεί μέντορές της στην Ελλάδα την Κάτια Γέρου, την Εύα Στεφανή, τη Χρυσάνθη Σωτηροπούλου και τον Γιώργο Παπαδάκη, και στην Αγγλία, τον Alan Read, και κυρίως, τον Joe Kelleher. «Δεν ήταν, όμως, ακριβώς μέντορες, ήταν πιο χαλαροί δάσκαλοι, αλλά πολύ σημαντικοί», συμπληρώνει. Γιατί επέλεξε να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία; «Γιατί μου άρεσε να φτιάχνω κόσμους, να καθορίζω την τύχη τους, να δημιουργώ την όψη τους», μου εξηγεί.

Και τι θέλει να πετύχει μέσα από τα έργα της; «Θέλω ο θεατής να μπορεί να φεύγει από το θέατρο ευτυχισμένος. Να έχει θεραπευτεί κάτι -έστω πολύ μικρό- μέσα του από την ιστορία που είδε κι άκουσε. Αυτό αρκεί για να πεις ότι πέτυχες ως δημιουργός», μου αποκαλύπτει.

Τον Απρίλιο θα βρίσκεται στη Νέα Υόρκη με το έργο «Φιλική Εταιρεία. Η Αδελφότητα πίσω από την Επανάσταση», το οποίο αποτελεί ανάθεση του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση και παίχτηκε το καλοκαίρι του 2021 στα Μουσεία του ΠΙΟΠ σε όλη την Ελλάδα και στο Ιστορικό του Αρχείο στην Αθήνα, με μεγάλη επιτυχία. Τα νερά στο Μανχάταν είναι γνώριμα, όπως παραδέχεται και η ίδια: «Είναι η δεύτερη ελληνική σκηνοθεσία μου που παρουσιάζεται στη Νέα Υόρκη. Η πρώτη ήταν ο “Ίων”, το 2019, και πάλι στο ίδιο θέατρο, το “The Tank”, μια πολύ επιδραστική off-Broadway σκηνή, με την εξαιρετική καλλιτεχνική διευθύντρια του οποίου, τη Meghan Finn, μας συνδέουν πολλά χρόνια γνωριμίας. Άγχος δεν υπάρχει. Μόνο χαρά κι ανυπομονησία. Πάντα είμαι περίεργη να δω πώς θα εισπράξουν οι αμερικανοί θεατές μια νέα ιστορία από την άλλη άκρη του πλανήτη».

Info: Η παράσταση «Φιλική Εταιρεία. Η Αδελφότητα πίσω από την Επανάσταση» θα παρουσιαστεί στις 21, 22 & 23 Απριλίου στο “The Tank Theatre” του Μανχάταν, με αγγλικούς υπέρτιτλους.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022