Σε μια διαφορετική Βενετία, που είναι πια ένα ήσυχο μέρος με παιδιά που παίζουν στους στενούς δρόμους, οικογένειες που γευματίζουν έξω και μια άδεια πλατεία του Αγίου Μάρκου, παρ' όλα αυτά η 17η Μπιενάλε της Αρχιτεκτονικής, με curator τον Hashim Sarkis, ετοιμάστηκε να ανοίξει στο κοινό, με την αίσθηση ότι πρόκειται για κάτι αναμφισβήτητα ξεχωριστό. Μια διεθνής συνάντηση σε μια εποχή που πολλοί πρέπει να παραμείνουν εντός των συνόρων.
Έχοντας ήδη αναβληθεί δύο φορές η Biennale του Sarkis, καθηγητή και πρύτανη της Σχολής Αρχιτεκτονικής και Σχεδιασμού στο MIT άνοιξε τελικά στις 22 Μαΐου 2021, θέτοντας την ερώτηση «Πώς θα Ζήσουμε Μαζί;»
Το θέμα είναι απόλυτα επίκαιρο καθώς ο κόσμος αναγκάζεται να βρει λύσεις συμβίωσης ή στην άλλη περίπτωση να υποφέρει τις βλαβερές συνέπειες. Δόθηκαν απαντήσεις όπως, «ως διαφορετικά σώματα», «ως νέα νοικοκυριά», «ως αναδυόμενες κοινότητες» που εξετάζουν την κοινωνική θεωρία, σε συνδυασμό με την τεχνολογική καινοτομία.
Πώς πρέπει να ζούμε το ένα δίπλα στο άλλο αν δεν σκεφτόμαστε τι κάνει τον καθένα μας μοναδικά διαφορετικό; Στο As Diverse Bodies, ο Sarkis προτείνει σχεδιασμό για νέα σώματα σε σχήμα ανδρικής στολής μητρότητας για τρανς άνδρες από τον καλλιτέχνη Ani Liu. Αυτό βρίσκεται δίπλα στην εγκατάσταση. Ο χώρος ανάπαυσης είναι ένα πεδίο μάχης, από τους Matilde Cassani, Ignacio G. Galán και Iván L. Munuera, το οποίο ασχολείται με θέματα των θεμελιωδών δικαιωμάτων γύρω από ιδιωτικές, δημόσιες και κοινόχρηστες τουαλέτες σε όλο τον κόσμο. Εάν δεν αποδεχτούμε τις διαφορετικές ανάγκες μας σε αυτό το θεμελιώδες επίπεδο όσον αφορά τους χώρους που χρησιμοποιούμε και κατοικούμε, πώς θα μπορέσουμε να συνυπάρχουμε αρμονικά;
Στη συνέχεια, εξετάζει μια άλλη πτυχή της αρχιτεκτονικής των σωμάτων μας, τη βιολογία τους. Παρουσιάζοντας τα βιολογικά συστήματα παράλληλα με τα τεχνολογικά, ο Χασίμ Σάρκης τα βλέπει όχι ως αντίπαλες δυνάμεις αλλά ως συμπληρωματικές και αλληλένδετες. Το Magic Queen με διεπιστημονική αρχιτεκτονική και πρακτική transmedia MAEID's είναι ένα «αυτόνομο τεχνο-οργανικό περιβάλλον», ένα εξελισσόμενο τοπίο που μοιάζει με κάτι ανάμεσα σε έναν τεράστιο μυρμηγκοφωλιά και ένα φανταστικό πλανητικό τοπίο που βρίσκεται δίπλα στο σατιρικό έργο των Tim Parsons και Jessica Charlesworth Catalog for the Post Human που περιλαμβάνει φανταστικά αντικείμενα όπως ένα καθημερινό κιτ μικροδοσολογίας.
Η φετινή διοργάνωση είναι άκρως απολαυστική, γεμάτη νοήματα για τη ζωή και τη νέα κοινωνική διάσταση την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Οι καινούριοι κανόνες της πραγματικότητας θέτουν τις νέες βάσεις στην τέχνη, τον σχεδιασμό και την αρχιτεκτονική. Καλλιτέχνες εκφράζουν τη μοναδικότητά τους και τον σύγχρονο τρόπο σκέψης.
Aνατρέξτε στη gallery για περισσότερες φωτογραφίες των εκθεμάτων!
