Η συννεφιασμένη και μουντή Θεσσαλονίκη, αποχαιρέτησε σήμερα, πριν λίγες ώρες, τον άνθρωπο που συνέβαλε στο να γραφτεί το κεφάλαιο της σύγχρονης Ιστορίας της, τον πρώην δήμαρχο, οινολόγο και επιχειρηματία, Γιάννη Μπουτάρη. Λες και το ήξερε ο καιρός, σκέπασε με ένα γκρι πέπλο τον ουρανό της πόλης, μια τέτοια μέρα που πλήθος κόσμου έδωσε το «παρών» στο δημαρχείο για να πει το τελευταίο «Αντίο» στον κυρ Γιάννη, όπως τον αποκαλούσαν.
Σήμερα ήταν όλοι εκεί, από απλούς πολίτες, που τον ξεχώρισαν και τον αγάπησαν για το συνολικό του έργο, όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και μεγάλα ονόματα της πολιτικής σκηνής, όπως ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Όσοι παρευρέθηκαν στο αίθριο του Δημαρχείου Θεσσαλονίκης και άκουσαν τους επικήδειους, αντιλήφθηκαν πως ο Γιάννης Μπουτάρης, δεν είχε εχθρούς, όσο κι αν προκαλούσε, πολλές φορές με τις απόψεις και τη στάση που κρατούσε απέναντι στα πράγματα. Όπως είπε χαρακτηριστικά και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, «Του απευθύνω ύστατο χαίρε ως φίλος, τολμώ να πω ως θαυμαστής γιατί αν και συχνά μείναμε απέναντι, βρεθήκαμε συχνά στην όχθη του διαλόγου. Ήξερε να προκαλεί καλύτερα από τον καθένα. Με τον τρόπο του ενσωμάτωνε την παράδοση στη σύγχρονη εξέλιξη. Όχι μόνο ως επιχειρηματίας, αλλά και ως άνθρωπος. Υπήρξε βλάχος αλλά και κοσμοπολίτης, Σαλονικιός αλλά και Ευρωπαίος. Το Γιαννακοχώρι έγινε η πρωτεύουσα της αληθινής σύνθεσης. Έχοντας στο μυαλό μου όλες εκείνες τις αρχές που ο Γιάννης μετουσίωνε σε συμπεριφορές της εποχής μας. Έτσι άλλωστε μπόρεσε να συνομιλήσει όσο λίγοι με τους νέους. Πολύ περισσότερο όταν αυτές είχαν τη βαθιά σφραγίδα και της δικιάς του νικηφόρας αναμέτρησης με τους προσωπικούς του δαίμονες. Ένα μέτωπο και μία πτυχή του βίου του, που αξίζουν τον παντοτινό σεβασμό όλων». Ο λόγος του έκλεισε με τις εξής φράσεις: «Γνωρίζω καλά ό,τι απεχθανόταν τον όρο πρότυπο επιμένοντας ότι δεν ήθελε κανείς να του μοιάσει και όμως αποτέλεσε πρότυπο, όχι μόνο για όσα πέτυχε στο επιχειρείν και την πολιτική, αλλά κυρίως γιατί ενσάρκωνε τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα της τόλμης και της αυτοπεποίθησης, προσφέροντας στην κοινωνία ένα άρωμα έντονο και ξεχωριστό και μία γεύση ακόμα πιο δυνατή από τα κρασιά του. Καλό ταξίδι φίλε Γιάννη. Όλοι σε αποχαιρετούμε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη».
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, βούρκωσε την ώρα που αποχαιρετούσε τον καλό της φίλος, όπως τον αποκάλεσε, μ' ένα σύντομο, αλλά ουσιαστικό και βαριά φορτισμένο επικήδειο: «Αποχαιρετώ σήμερα έναν ευαίσθητο και χαρισματικό άνθρωπο, έναν σπάνιο οραματιστή, έναν καλό φίλο. Ο Γιάννης Μπουτάρης υπήρξε, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ένας αμπελουργός, που με τις ιδέες και το έργο του μετέτρεπε όλους τους τόπους απ’ όπου πέρασε σε εύφορη γη κι έκανε να καρποφορούν όλα τα πράγματα με τα οποία καταπιάστηκε. Εισήλθε στον δημόσιο βίο σαν ένας ούριος άνεμος, που φύσηξε πάνω από την πόλη παίρνοντας μακριά την εσωστρέφεια, διαλύοντας τις προκαταλήψεις, καταργώντας τη σιωπή. Οι τολμηρές πρωτοβουλίες που πήρε κατά τη δημαρχία του, πάντα προσβλέποντας σε συνθέσεις και όχι διαχωρισμούς, κατέστησαν την Θεσσαλονίκη διεθνώς αναγνωρίσιμη.
Τρυφερός, αυθεντικός, γήινος και οικείος, αγαπήθηκε πολύ από τους συνεργάτες του. Ήταν ο κυρ-Γιάννης, μια πατρική φιγούρα, μια φιλική μορφή, πάντοτε πρόθυμος να συμβουλέψει και να συνδράμει, πάντοτε ικανός να εμπνεύσει με το παράδειγμά του. Η ελληνική οινοποιία, η Νάουσα, το Γιαννακοχώρι, το Νυμφαίο, η Θεσσαλονίκη, του οφείλουν πολλά. Το περιβάλλον, η άγρια πανίδα, η βιοποικιλότητα, άλλα τόσα. Όσοι εργάστηκαν κοντά του, όσοι απόλαυσαν τη φιλία του, ακόμα και όσοι τον αμφισβήτησαν, πάντοτε θα θυμούνται μια γοητευτική προσωπικότητα, με ευρύτητα πνεύματος, ακεραιότητα και ηθική τόλμη. Καλό σου ταξίδι!».
Από την τελετή, δεν θα μπορούσε να λείπει και ο νυν Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης, ο οποίος τόνισε ότι ο Γιάννης Μπουτάρης κατάφερε να ρίξει τίτλους τέλους στη στασιμότητα της πόλης: «Ο ξεχωριστός αυτός άνθρωπος που τόλμησε πράγματα πρωτοποριακά, υπάκουε μόνο στο όραμά του για μια άλλη Θεσσαλονίκη, μια πόλη ανοιχτή, ζωντανή, συμπεριληπτική. Μπήκαν τίτλοι τέλους στη στασιμότητα. Η Θεσσαλονίκη έπαψε να είναι η πόλη των φαντασμάτων». Επιπλέον, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην περίοδο, που ήταν υπό τη δημαρχεία και δεν δίστασε να συγκρουστεί με την παρακμή, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Κέρδισε το στοίχημα. Έδωσε στη Θεσσαλονίκη και ελπίδα και προοπτική».
Μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές κατά τη διάρκεια της τελετής, ήταν όταν ο αδερφός του Γιάννη Μπουτάρη, Κώστας, ανέβηκε στο βήμα και μίλησε για το τελευταίο κρασί που έφτιαξε λίγο πριν φύγει από τη ζωή. «Έζησες τον τελευταίο σου τρύγο αυτόν τον ζεστό Σεπτέμβριο. Και έφτιαξες ένα μεγάλο κρασί που του έδωσες το όνομα "Παράδειγμα". Παράδειγμα για την πόλη, το περιβάλλον, για τον κόσμο του κρασιού, για τον αθλητισμό, παράδειγμα για τον πολιτισμό. Έβαζες ένα λιθαράκι που μετέπειτα γινόταν κάστρο. Κατάφερες πολλά και το κυριότερο είναι ότι τα έβαλες πάνω μας και θα τα έχουμε πάντα μαζί μας».
Τελευταίος, πήρε τον λόγο ο πρωτότοκος γιος, Στέλλιος Μπουτάρης, αναφέροντας όλα όσα διδάχθηκε από τον πατέρα του. «Αν μπορώ να πω ένα πράγμα που ο πατέρας μου μού έδωσε ήταν αυτό: Δουλειά, δουλειά, δουλειά. Και ήταν χαρούμενος που τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα είχε αλλάξει σελίδα. Η δουλειά τον έκανε χαρούμενο και το έλεγε με πολλή αγάπη».
Η τελετή ολοκληρώθηκε με τον πιο συγκινητικό και παράλληλα ελπιδοφόρο τρόπο. Η φωνή του Γιάννη Μπουτάρη ακούστηκε από τα μεγάφωνα, σ' ένα απόσπασμα από την ομιλία του TedX: «Οτιδήποτε κάνετε σ' αυτόν τον κόσμο θα πρέπει να το ευχαριστιέστε χωρίς να κοιτάτε τι θα γίνει στο μέλλον. Αντιμετωπίστε τα πράγματα, συνειδητοποιήστε αυτό που κάνετε, κάντε τις υποχωρήσεις, αλλά ένα πράγμα να θυμάστε. Δεν εξετάζουμε γιατί ήρθατε σ' αυτόν τον κόσμο. Τουλάχιστον όσο θα είστε εδώ, κοιτάξτε να περάσετε καλά».
Αντίο κυρ Γιάννη μας!
Φωτογραφίες: Χριστίνα Δημητριάδου
