Eίναι από εκείνες τις γυναίκες ηθοποιούς που το ταλέντο τους, η αύρα τους και η αυτοπεποίθησή τους εξασφαλίζουν την αίσθηση μιας επερχόμενης επιτυχίας, κερδίζοντας στα casting. Όλη η μέχρι τώρα πορεία της Εριέττας Μανούρη έχει δείξει πως το ποδαρικό της σε κάθε παραγωγή είναι πλέον μεγάλη τύχη. Κι εύλογα αναρωτιέται κανείς εάν, τελικά, το μυστικό της είναι μια σειρά από σωστές, καλά μελετημένες επιλογές που η ίδια έχει κάνει ή ένα άγρυπνο ένστικτο στο οποίο βασίζεται και την οδηγεί με χάρακα προς αξιοσημείωτες νίκες. Λίγο με το δεξί, λίγο με τη διαίσθηση, αλλά πάνω απ’ όλα με την οξύνοια που τη χαρακτηρίζει, η νεαρή ηθοποιός ξέρει πώς να τα φέρνει όλα με το μέρος της. 

Κι αυτό αποδεικνύεται κυρίως υπολογίζοντας τα τηλεοπτικά της πρωταγωνιστικά περάσματα. Δύο μεγάλα ονόματα αρκούν: «Σασμός» και «Άγριες Μέλισσες», παραγωγές οι οποίες θα συνεχίσουν να μας απασχολούν, μιας και έκαναν την ανατροπή, έγιναν η ιστορική αρχή που έφερε το υψηλό στην τηλεόραση ξανά πίσω. Καθώς η ίδια αποχαιρετά τον ρόλο της στον Alpha, ετοιμάζεται για νέα σπουδαία βήματα, ξεκινώντας από αυτό το καλοκαίρι με τη συμμετοχή της στην παράσταση «Μήδεια» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη και Μανώλη Δούνια, η οποία θα περιοδεύσει σε όλη την Ελλάδα. Με την αγάπη, τον σεβασμό και την ειλικρίνεια να βρίσκονται ανάμεσα στις αδιαπραγμάτευτες αξίες της, η ίδια είναι ένας άνθρωπος με τρομερό ενδιαφέρον, ενώ -σε ένα άλλο σενάριο- η ομορφιά της θα μπορούσε να γίνει η αρχή μιας άνισης διαμάχης. Το γεγονός είναι ότι όταν τη γνωρίζεις λίγο καλύτερα, σου μαθαίνει πολλά!

Μηνύματα ζωής

«Να κάνει λάθη!» θα έλεγε η Εριέττα στον νεαρό εαυτό της, εξηγώντας πως: «Όπως έχει πει ο Αϊνστάιν, “όποιος δεν έκανε ποτέ λάθος δεν έχει δοκιμάσει ποτέ κάτι καινούριο”. Κι ο ίδιος, όπως έδειξε η Ιστορία, δεν τα πήγε και άσχημα!» Γι’ αυτόν τον λόγο και ως προσωπικότητα δε σταματά να μαγεύεται από το φως, την προσπάθεια και τις θυσίες που βλέπει στους άλλους, βγάζοντας το καπέλο σε όσους «όταν πέσουν, θα σηκωθούν». Και μπορεί να μην της φαίνεται, όμως δίνει έξτρα πόντους σε όσους οδηγούνται από την αισιοδοξία, διότι, όπως παραδέχεται, μερικές φορές τείνει να της λείπει αυτό το χαρακτηριστικό: «Ανέκαθεν θαύμαζα τους ανθρώπους που δε σταματούν να μάχονται γι’ αυτά που θέλουν να κατακτήσουν. Υπάρχουν κάποια πλάσματα εκεί έξω που βρίσκονται σε συνεχή αναζήτηση με τα θέλω τους, τους στόχους τους, διαβάζουν, μαθαίνουν και όλα αυτά με ένα αστείρευτο πάθος για ζωή. Ξέρουν πως, ακόμη κι αν αποτύχουν να φτάσουν εκεί που θέλουν, έχουν γεμίσει με εμπειρίες και μικρές προσωπικές νίκες. Σαν πιο απαισιόδοξος άνθρωπος, όταν συναντάω τέτοια φωτεινά όντα, πάντα νιώθω θαυμασμό και έλξη. Είναι ωραίο να έχεις κοντά σου ανθρώπους που σε εμπνέουν και οι φίλοι μου ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία».

Αν και λίγο αγοροκόριτσο από τη φύση της, η νεαρή ηθοποιός μαθαίνει πλέον να αγαπά και να εξισορροπεί και τις άλλες πλευρές του εαυτού της, τις οποίες η ίδια επιλέγει πού θα εκφράσει. «Όλοι οι άνθρωποι είμαστε πολυεπίπεδοι. Δεν υπάρχει μόνο άσπρο ή μαύρο. Είναι τεράστια η παλέτα χρωμάτων. Έχω αγκαλιάσει την πιο δυναμική πλευρά του εαυτού μου. Το να με χαρακτηρίσει κάποιος tomboy το καταλαβαίνω απόλυτα, απλώς αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι έχω και την πιο θηλυκή κι άκρως ευαίσθητη πτυχή, την οποία, όμως, επιλέγω εγώ πότε και σε ποιον θα τη δείξω», αποκαλύπτει. Είναι, όμως, αυτός ο έντονος δυναμισμός της ένα κίνητρο που την κάνει να επιλέγει έναν πιο extreme τρόπο ζωής; «Και τι θεωρείται άραγε “extreme”;» απαντά με χιούμορ. «Μπορεί για κάποιον να είναι το να κάτσει μόνος του σ’ ένα εστιατόριο και για κάποιον άλλον το να κάνει ελεύθερη πτώση. Εγώ νομίζω ότι βρίσκομαι κάπου στη μέση. Γενικότερα, πάντως, θεωρώ πως μου προκαλούν συγκίνηση και με τροφοδοτούν οι πιο απλές καταστάσεις στη ζωή, όπως μια βόλτα στη θάλασσα, μια βραδιά με επιτραπέζια παιχνίδια μαζί με φίλους, οι εκδρομές εκτός της πόλης. Αυτά που φαντάζουν απλά, αλλά εντέλει δεν είναι δεδομένα λόγω της καθημερινότητας και των συνεχών υποχρεώσεων που τρέχουν», συμπληρώνει.

Μάλιστα, ρίχνοντας και μια ματιά στον κόσμο που μας περιβάλλει, η ίδια δηλώνει πως θέλει να διατηρεί ζωντανή την ελπίδα πως τα πράγματα κάποια στιγμή θα φτιάξουν και πως το σκοτάδι θα φύγει, δίνοντας τη θέση του στο νοιάξιμο και στη φροντίδα του διπλανού μας: «Τα τελευταία τρία χρόνια διανύουμε μια ιδιαίτερα σκοτεινή και τρομαχτική περίοδο. Έχουμε μπει σ’ έναν κυκλώνα που μας παρασύρει και ο καθένας κάνει τον δικό του αγώνα για να ξεφύγει και να επιβιώσει. Πανδημία, 20 γυναικοκτονίες σε ενάμιση χρόνο, πόλεμος στην Ευρώπη. Θα ήθελα οι άνθρωποι να μη χάνουν τις ζωές τους στον βωμό προσωπικών φιλοδοξιών του καθενός, να μην είναι έτοιμοι να κατασπαράξουν τον διπλανό τους, γιατί απλώς κάπου πρέπει να ξεσπάσουν την οργή που έχουν μέσα τους, να μη δολοφονούν οι άντρες τις γυναίκες, θεωρώντας πως είναι κτήμα τους, να μη σκοτώνουν οι μητέρες τα παιδιά τους. Τα χτυπήματα είναι αλλεπάλληλα, κι εμείς οφείλουμε να βρούμε τη δύναμη να αντισταθούμε στο σκοτάδι και να ζήσουμε. Ακούγεται ίσως κλισέ, αλλά είναι αλήθεια. Δυστυχώς, δεν ξέρω ποια είναι η λύση, πιστεύω, όμως, πως αν ανοίξουμε το βλέμμα μας πέρα από τον εαυτό μας και φροντίσουμε τις πληγές του διπλανού μας, σίγουρα αυτό μόνο φως θα φέρει στον κόσμο».

Τυχερά ξεκινήματα

Όσον αφορά στην υποκριτική, αυτήν την τηλεοπτική σεζόν που πλησιάζει στο τέλος της, η Εριέττα Μανούρη βρέθηκε στο εκπληκτικό καστ του «Σασμού», αναλαμβάνοντας τον ρόλο της Σεμίνας. Το κοινό της σειράς, μάλιστα, μετά τη -βάσει σεναρίου- εξαφάνισή της, περίμενε διακαώς να επιστρέψει στις οθόνες, αφού η ίδια ως ρόλος υπήρξε ο μάρτυρας-κλειδί στην υπόθεση που ταλάνιζε το κρητικό χωριό. Και γύρισε με μια ερμηνεία που αποθεώθηκε στο Twitter και έγινε το δικό της «αντίο» και «ευχαριστώ» στη Σεμίνα. «Ο ρόλος ολοκληρώθηκε με τη σκηνή της δίκης και δε συνεχίζει στα επόμενα επεισόδια. Ως χαρακτήρας, η Σεμίνα θεωρώ ότι πέρασε από πολλά στάδια και συναισθηματικές εναλλαγές. Βλέπουμε έναν χαρακτήρα πώς διαμορφώνεται και εξελίσσεται με το πέρασμα του χρόνου. Προσωπικά, θα ήθελα ένα πιο ευχάριστο τέλος για εκείνη, ένα είδος δικαίωσης για τα όσα πέρασε. Ας αφήσουμε στο μυαλό του καθενός να φανταστεί τη συνέχεια αυτού του κοριτσιού. Εγώ τη σκέφτομαι σ’ ένα μέρος μακριά από όσα τη στοίχειωναν, απαλλαγμένη από τα τραύματα του παρελθόντος», σημειώνει εμφανώς συγκινημένη.

Σήμερα, οι σπουδαίες παραγωγές δέχονται μια ζεστή, βαθιά και ειλικρινή αγκαλιά από τον κόσμο, που παθιάζεται με την εξέλιξη του σεναρίου. Στο online περιβάλλον, δεν είναι λίγοι οι series fans που υποκινούν ανοιχτό διάλογο γύρω από την πλοκή των αγαπημένων τους σειρών και ο «Σασμός», φυσικά, είναι μια από αυτές, αφού με την προβολή κάθε επεισοδίου τα σχόλια για τα όσα εκτυλίχτηκαν παίρνουν «φωτιά». Η Εριέττα γνωρίζει καλά πως αυτό το κύμα αγάπης είναι και η μεγαλύτερη δικαίωση για όλους τους συντελεστές. Αποσπώντας διθυράμβους για τον τελευταίο μονόλογό της στο σίριαλ, απαντά για τα πολλά «μπράβο» που δέχτηκε στο διαδίκτυο: «Όταν συμμετέχεις σε μια δουλειά, αφηγείσαι μια ιστορία στον κόσμο. Όταν ο κόσμος αρχίζει και ταυτίζεται με τους χαρακτήρες, συμπάσχει με τους ήρωες και περιμένει με αγωνία τη συνέχεια της πλοκής, τότε καταλαβαίνεις πως κάτι έχει γίνει σωστά. Το κοινό ανέμενε πολύ καιρό τη σκηνή της δίκης, καθώς ήταν ένα κομβικό σημείο για την εξέλιξη της ιστορίας. Χαίρομαι πολύ που, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σαν ομάδα, καταφέραμε να βγάλουμε ένα αποτέλεσμα που καθήλωσε το κοινό και ακόμη συζητιέται. Είναι μεγάλη ικανοποίηση σαφέστατα».

Η νεαρή ηθοποιός έχει ένα κριτήριο αυστηρό, ένα ένστικτο ακατανίκητο και μια ματιά που εστιάζει στην ουσία. Τι ήταν, λοιπόν, αυτό που την κέρδισε εξαρχής σε αυτήν τη σειρά; «Η απόφαση για το αν θα συμμετέχω σε μια δουλειά ή όχι εξαρτάται από τρία πράγματα: το σενάριο, τους συνεργάτες και τον ρόλο. Στον “Σασμό” είχα την τύχη να έχω στα χέρια μου ένα ολοκληρωμένο σενάριο με δυνατή πλοκή και καλά δομημένους χαρακτήρες. Αυτό σε συνδυασμό με έναν ρόλο που με ιντρίγκαρε υποκριτικά και τη συνάντηση με συναδέλφους που θαύμαζα ανέκαθεν και ήθελα να συνεργαστώ, με οδήγησαν στο να πω “ναι” με κλειστά μάτια». Φυσικά, ειδικά μετά τη συμμετοχή της στις «Άγριες Μέλισσες», που αποτέλεσαν ένα φαινόμενο για τα δεδομένα της ελληνικής τηλεόρασης, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το πώς κατάφερε να «ζυγίσει» το γεγονός πως κι ένα δεύτερο σίριαλ θα έφτανε τόσο ψηλά: «Οι “Άγριες Μέλισσες” εμφανίστηκαν στη ζωή μας σε μια περίοδο που η μυθοπλασία στην τηλεόραση είχε πεθάνει. Με ένα δυνατό σενάριο και εξαιρετικούς ηθοποιούς έκαναν μεγάλη μερίδα του κοινού να ξανανοίξει την τηλεόραση. Η επιτυχία τους έθεσε τις βάσεις για μια νέα εποχή και έκανε τα κανάλια να επενδύσουν στη μυθοπλασία οικονομικά, χρονικά και ποιοτικά. Επομένως, ήταν αναπόφευκτο να δημιουργηθούν εξίσου δυνατές δουλειές που θα κέρδιζαν την αγάπη του κοινού».

Στα τηλεοπτικά βήματα που η ίδια έχει κάνει υπάρχει το μοτίβο της εκπληκτικής επιτυχίας της εκάστοτε σειράς. Το πέρασμά της από τις οθόνες συνοδεύεται πάντα από blockbuster στιγμές. Κανείς θα τη θεωρούσε «γούρι». Όμως, κάπου πάλι, ρόλο παίζει -πέρα από την τύχη- και η μοναδική ικανότητά της να αξιολογεί τα πράγματα σωστά ή -τουλάχιστον- να μπορεί να προβλέπει την πορεία ενός έργου. «Πάντα θα υπάρχουν τα αντικειμενικά κριτήρια που υποδεικνύουν αν μια δουλειά έχει αρχικά τις προοπτικές να πάει καλά, γιατί ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα. Μου αρέσει να πιστεύω, ωστόσο, ότι υπάρχει μια εσωτερική φωνή μέσα μου που ενστικτωδώς με οδηγεί στις σωστές επιλογές. Μέχρι στιγμής την ακούω, την ακολουθώ και με έχει οδηγήσει σε πολύ όμορφα μονοπάτια», εξηγεί.

Όνειρα για το μέλλον

Πέρα από την ηθοποιία, ένα από τα μεγάλα της όνειρα είναι στο μέλλον να μπορέσει να δημιουργεί για τον κόσμο της μόδας. Η Εριέττα λατρεύει το στιλ, τα ρούχα, τα μοτίβα, τα χρώματα: «Ένα από τα όνειρά μου είναι κάποια στιγμή να δημιουργήσω μια σειρά ρούχων. Ωστόσο, αυτό είναι ένα μεγάλο εγχείρημα, που απαιτεί χρόνο, γνώσεις και ρίσκο, οπότε προς το παρόν το τοποθετώ στο μακρινό μέλλον», εξομολογείται. Μάλιστα, υποστηρίζει -δικαίως- πως η μόδα «δένει» σε έναν βαθμό με την πρώτη της αγάπη, την υποκριτική: «Η υποκριτική και η μόδα είναι στην πραγματικότητα δύο διαφορετικές μορφές τέχνης με αρκετά κοινά σημεία αναφοράς. Δύο από αυτά είναι η έκφραση και η δημιουργικότητα. Δεν ακολουθώ τη μόδα με την έννοια του να βλέπω τις τάσεις της εποχής ή να ψάχνω τους σχεδιαστές. Για μένα είναι πιο πολύ σαν παιχνίδι. Μου φτιάχνει τη διάθεση να επινοώ συνδυασμούς ρούχων που με κάνουν να νιώθω όμορφα και άνετα. Πολλές φορές, οι φίλοι μου ζητάνε τη βοήθειά μου για τις στιλιστικές τους επιλογές και αυτό είναι κάτι που με ιντριγκάρει ιδιαίτερα». Και πού, τελικά, βασίζει αυτήν την εκπληκτική αισθητική της; «Δεν έχω ένα συγκεκριμένο στιλ. Μου αρέσει ιδιαίτερα ο συνδυασμός διαφορετικών μοτίβων. Πολλά prints και χρώματα. Παράλληλα, λατρεύω τα vintage κομμάτια, τα οποία θεωρώ ότι είναι διαχρονικά. Η ντουλάπα μου είναι γεμάτη ρούχα της γιαγιάς μου και της μητέρας μου». Κλείνοντας, η συζήτηση πηγαίνει στο ποιος είναι ο μεγαλύτερος στόχος ζωής της. «Να ταξιδέψω σε όσα περισσότερα μέρη στον κόσμο μπορώ», λέει με χαμόγελο και της το ευχόμαστε!

Credits

Φωτογραφία: Πέτρος Δελλατόλας

Επιμέλεια: Ναταλία Μπαλτά | Make up and hair: Σόνια Σιμιτζή

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ GLOW ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ 2022