Ο Dave και η Jen Dawson είναι ιδρυτές μιας εταιρείας φωτισμού που είναι γνωστή για τις συλλογές που συνδυάζουν τη ιδιαίτερη μορφή με τη λειτουργικότητα, το μοντέρνο με το κλασικό. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και γι' αυτό το παραθαλάσσιο σπίτι της δεκαετίας του 1950 στη Νότια Καρολίνα, το οποίο έχει ανακαινιστεί με ευαισθησία για μια πολύ πιο φωτεινή, πιο άνετη αλλά και απόλυτα αυθεντική αίσθηση.

Όταν σκεφτόμαστε την αρχιτεκτονική του Charleston της Νότιας Καρολίνας, είναι πιθανό να μας έρθουν στο μυαλό μεγαλοπρεπή κτίρια του 18ου και 19ου αιώνα. Το παραδοσιακό αυτό σπίτι φτιαγμένο από τούβλα στα μέσα του αιώνα που ανήκει στους Dave και Jen Dawson, ιδρυτές της εταιρείας φωτισμού The Urban Electric Co με έδρα το Charleston, μπορεί να μοιάζει διαφορετικό, αλλά έχει κι αυτό μια ιστορία με τις ρίζες της στον χρόνο και τον τόπο.

Η γειτονιά, που αναπτύχθηκε πριν από 70 χρόνια, αποτελείται από γοητευτικά, χαμηλά σπίτια από τούβλα, που συνορεύουν με το Wappoo Creek. Τα κτίρια αποτελούν ένα εξαιρετικό παράδειγμα της αμερικανικής σύνδεσης των μέσων του αιώνα με το κίνημα Bauhaus, που ενώνει την τέχνη και τον λειτουργικό σχεδιασμό και φέρνει τον μοντερνισμό σε μια πόλη που συνήθως ταυτίζεται με ένα πολύ προγενέστερο στιλ. Η επιχείρηση των Dawsons βασίζεται ακριβώς εκεί - στη μαεστρία του να συνδυάζεις μοντερνισμό με κλασικές γραμμές.

Το ζευγάρι ζούσε στη γωνία από αυτό το σπίτι όταν ο γιος τους Jack ήταν μικρός. Έκανε βόλτες με το ποδήλατό του στην περιοχή, σταματώντας συχνά για να χαιρετήσει την προηγούμενη ιδιοκτήτρια του σπιτιού, την June Bradham, τον σκύλο της οποίας συνήθιζε να βγάζει βόλτα. Όταν η June αποφάσισε να μετακομίσει, επικοινώνησε με τους Dawsons και είπε ότι θα ήθελε πολύ να τους το πουλήσει. «Αρπάξαμε την ευκαιρία, γιατί πάντα αγαπούσαμε αυτό το σπίτι», λέει η Jen.

Ο Dave και η Jen παραδέχονται ευχαρίστως ότι δεν είχαν υπόβαθρο στο σχεδιασμό όταν ξεκίνησαν την Urban Electric το 2003. Όμως, καθώς η εταιρεία μεγάλωνε, όλα άλλαξαν. Πήραν το έργο της ανακαίνισης του σπιτιού με παρόμοιο ενθουσιασμό, συγκεντρώνοντας την ομάδα των ονείρων τους, τον αρχιτέκτονα Daniel Beck, τη σχεδιάστρια Allison Abney, τον οικοδόμο Nick Grossman και τον αρχιτέκτονα τοπίου Glen Gardner, για να συνεργαστούν μαζί τους για να δημιουργήσουν ένα σπίτι που είναι, σύμφωνα με τα λόγια τους, «ευχάριστο να περνάς χρόνο μέσα σε αυτό, εύκολο να διασκεδάζεις μέσα σε αυτό, εύκολο να απολαμβάνεις τη ζωή μέσα σε αυτό».

Θεωρούν ότι η διαμονή τους στο σπίτι για επτά μήνες κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού ήταν καθοριστική για την επιτυχία του έργου. «Αυτός ο χρόνος που περάσαμε αλληλεπιδρώντας με τον χώρο άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο τον προσεγγίσαμε, ειδικά όσον αφορά στη ροή και τα υλικά που επιλέξαμε», λέει ο Dave. «Επαναπροσανατολίσαμε την κουζίνα κατά 90 μοίρες όταν συνειδητοποιήσαμε ότι η υπάρχουσα διάταξη δε λειτουργούσε. Τώρα όλα έχουν πολύ περισσότερο νόημα.

Εξωτερικά, το σπίτι μοιάζει σχεδόν αμετάβλητο, αλλά στο εσωτερικό του, κάθε επιφάνεια έχει αναδιαμορφωθεί με κάποιον τρόπο. Η κατοικία ήταν σε καλή κατάσταση, με στοιχεία εποχής, όπως δάπεδα από χυτό terrazzo. Αποφάσισαν να τα αντικαταστήσουν με ξύλινο παρκέ, το οποίο, όπως λέει η Jen, «τοποθέτησαν ακριβώς πάνω από το terrazzo - αν ένας μελλοντικός ιδιοκτήτης το θέλει πίσω, βρίσκεται εκεί». Η αρχική κουζίνα διέθετε έναν μικρό φεγγίτη, ο οποίος διευρύνθηκε σημαντικά κι ενισχύθηκε με πάνελ από μολυβδούχο γυαλί, παρέχοντας τη δομή και το πρόσθετο ύψος από το οποίο κρεμάστηκε ένα ζευγάρι από τα χαρακτηριστικά φανάρια "Kronam" της Urban Electric.

Στην αρχή της διαδικασίας διακόσμησης, πήραν αναφορές από μέρη που αγαπούν να επισκέπτονται, όπως το Hotel Sanders στην Κοπεγχάγη και το Chateau Marmont στο Los Angeles. Υπήρχε ένα γενναιόδωρο πνεύμα συνεργασίας μεταξύ της ομάδας και των ιδιοκτητών, με ιδέες από όλους. «Για παράδειγμα, οι ξυλουργοί είχαν την ιδέα να διακοσμήσουν τις πόρτες του μπαρ με ορείχαλκο», λέει ο Dave. Η Missy Hulsey, μια βετεράνος υπάλληλος της Urban Electric, ασχολήθηκε με το έργο για να βοηθήσει στον εντοπισμό των φωτιστικών της εταιρείας που θα μπορούσαν να ταιριάζουν καλύτερα στους χώρους.

Στον εξωτερικό χώρο, ο στόχος ήταν να εξεταστεί πώς το τοπίο και το σπίτι θα μπορούσαν να μοιραστούν μια γλώσσα που να συνάδει με την αρχιτεκτονική. «Πολλοί πίστευαν ότι έπρεπε να ξηλώσουμε την πισίνα, αλλά εμείς πιστεύαμε ότι ήταν τυπικό στοιχείο για ένα σπίτι αυτής της εποχής», λέει η Jen. «Έτσι την αποκαταστήσαμε. Ένα πολύτιμο δέντρο γκίνγκο δεσπόζει πάνω από αυτήν, δώρο του αρχικού ιδιοκτήτη του σπιτιού στη σύζυγό του».

Δείτε στην gallery περισσότερες φωτογραφίες της κατοικίας!

Με πληροφορίες από House & Garden | Φωτογραφίες: Tim Williams