Στην πολύχρωμη Copacabana, ένα διαμέρισμα 45 τετραγωνικών μέτρων αποδεικνύει πως το μέγεθος δεν καθορίζει την αξία ενός χώρου. Ο σχεδιαστής και δημιουργικός διευθυντής Belchior Almeida μετατρέπει την κατοικία του σε ένα σύγχρονο μανιφέστο για το πώς η αισθητική, η λειτουργικότητα και η συναισθηματική ταυτότητα μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά. Το σπίτι του γίνεται το καταφύγιο της προσωπικής του έκφρασης, ένας χώρος όπου το design αποκτά ψυχή και η καθημερινότητα μετατρέπεται σε εμπειρία.

Η σύνθεση των όγκων και των υλικών εκφράζει μια καθαρή βραζιλιάνικη αισθητική, γεμάτη αυθορμητισμό και ποίηση. Ο Almeida δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου κάθε λεπτομέρεια έχει σημασία, κάθε γωνιά αφηγείται κάτι διαφορετικό και όλα μαζί συνθέτουν έναν διάλογο ανάμεσα στο συναίσθημα και την αρχιτεκτονική.

Η τέχνη της καθημερινότητας

Από το πρώτο βήμα στο εσωτερικό, ο επισκέπτης αισθάνεται ότι εισέρχεται σε έναν κόσμο ηρεμίας και αισθητικής ακρίβειας. Οι κινήσεις γίνονται αργές, σχεδόν τελετουργικές. Η φυσική ροή του φωτός διαμορφώνει το σκηνικό της ημέρας, ενώ η νυχτερινή ατμόσφαιρα αποκτά μια σχεδόν θεατρική διάσταση μέσα από τον προσεκτικά σχεδιασμένο φωτισμό.

Το διαμέρισμα δεν μιλά για το προφανές πρόσωπο του Ρίο, την πόλη του ήλιου και των παραλιών, αλλά για το Ρίο της πολυπλοκότητας και των αντιθέσεων, της δημιουργικής ενέργειας που συνδυάζει την αυτοσχεδιαστική τόλμη με τη σχεδιαστική ακρίβεια.

Οι υφές, οι ήχοι και τα χρώματα λειτουργούν ως αισθητηριακό τοπίο, όπου ο χώρος τα υπερβαίνει όλα μέσα από τη σχέση του με το φως, τα αντικείμενα και την κίνηση του σώματος μέσα σε αυτόν. Κάθε στιγμή της ημέρας φέρνει μια διαφορετική εμπειρία, ένα διαφορετικό «ανάγνωσμα» του ίδιου χώρου.

Το Cobogó ως σύμβολο βραζιλιάνικης ταυτότητας

Κεντρικό στοιχείο του σχεδιασμού αποτελεί το Cobogó, ένα εμβληματικό μοτίβο της βραζιλιάνικης αρχιτεκτονικής που συνδυάζει λειτουργικότητα και γλυπτική ποιότητα. Ο Almeida επέλεξε το Cobogó Leno του Zanini de Zanine, σε λευκή απόχρωση και με έντονη γεωμετρική μορφολογία, ώστε να χωρίζει τους χώρους χωρίς να αποκόπτει το φως. Η επιφάνειά του λειτουργεί σαν μεμβράνη φωτός και σκιάς, δημιουργώντας μια διαρκή αίσθηση κίνησης και ρυθμού.

Η αναφορά στο cobogó, μαζί με τα κεραμικά πλακάκια, το εμφανές σκυρόδεμα και το φυσικό ξύλο, επανασυνδέει το διαμέρισμα με τον πυρήνα της λατινοαμερικανικής αρχιτεκτονικής, τη σχέση ανάμεσα στην υλικότητα, το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Το αποτέλεσμα είναι ένας χώρος που δεν ακολουθεί τάσεις, αλλά διατυπώνει μια αυθεντική πρόταση κατοίκησης με ρίζες, ιστορία και χαρακτήρα.

Ο δημιουργός και ο κάτοικος

Το να σχεδιάζει κάποιος για τον εαυτό του είναι μια πράξη ειλικρίνειας αλλά και ευαλωτότητας. Ο Belchior Almeida αντιμετώπισε το έργο του ως προσωπική εξερεύνηση. Γνώριζε τις ανάγκες του, τις συνήθειες, τις επιθυμίες του, και αυτό του επέτρεψε να δημιουργήσει ένα περιβάλλον προσαρμοστικό, ευέλικτο, σχεδόν ζωντανό.

Κανένα στοιχείο δεν είναι στατικό. Τα έπιπλα, τα αντικείμενα, οι επιφάνειες αλλάζουν θέση ανάλογα με τη διάθεση και τη στιγμή. Ο χώρος λειτουργεί σαν καμβάς που ανανεώνεται, επιτρέποντας στον κάτοικό του να συνδιαλέγεται μαζί του καθημερινά.

Η διαδικασία του σχεδιασμού για τον ίδιο υπήρξε πράξη ελευθερίας. Χωρίς την ανάγκη να ικανοποιήσει πελάτες ή εξωτερικές προσδοκίες, ο Almeida δημιούργησε ένα εσωτερικό που αντανακλά τη δική του ιδιοσυγκρασία και τη βαθιά του σχέση με την τέχνη του design.

Υλικότητα με ρίζες και μνήμη

Η χρωματική παλέτα κινείται σε θερμούς γήινους τόνους, εμπνευσμένους από το χώμα, τον ήλιο και τη φύση της Βραζιλίας. Στην είσοδο και την κουζίνα, οι έντονες αποχρώσεις δημιουργούν ένα περιβάλλον σχεδόν γλυπτικό, που αγκαλιάζει τον επισκέπτη με την πρώτη ματιά. Στους υπόλοιπους χώρους, τα χρώματα εμφανίζονται πιο διακριτικά, μέσα από υφές, χαλιά και λεπτομέρειες επίπλων, σχηματίζοντας ένα σύνολο που αναπνέει ενιαία.

Ο σχεδιαστής επιλέγει να αναδείξει την ατέλεια ως μορφή ειλικρίνειας. Οι τοίχοι αποκαλύπτουν στρώσεις χρώματος, τα δοκάρια και οι οροφές αφήνονται ορατά, το σκυρόδεμα δείχνει τη φυσική του υφή. Αυτή η προσέγγιση δίνει στο διαμέρισμα έναν ανεπιτήδευτο χαρακτήρα, όπου το παλιό και το νέο συνυπάρχουν δημιουργικά, μετατρέποντας τη φθορά του χρόνου σε αισθητική ποιότητα.

Σχεδιασμός με ψυχή 

Η επιμέλεια των αντικειμένων ακολουθεί τη φιλοσοφία του design afetivo - του σχεδιασμού που αποτυπώνει τη συναισθηματική σύνδεση με τον τόπο και τη μνήμη. Οι επιλογές του Almeida προέρχονται αποκλειστικά από Βραζιλιάνους δημιουργούς. Το Avôa swing του Studio Pedro Leal, ο μπουφές του Marcos Husky, η καρέκλα Pipa του Estudio Simbiose και η Iaiá chair του Gustavo Bittencourt. Κάθε κομμάτι φέρει ένα αφήγημα καταγωγής, ένα χειροποίητο αποτύπωμα που επανασυνδέει το παρόν με την πολιτιστική ρίζα της χώρας.

Οι φυσικές ύλες - ίνες, ξύλο, κεραμικά, βαμβακερά υφάσματα- συνθέτουν ένα περιβάλλον που μιλά για οικειότητα και ισορροπία. Εδώ, η πολυτέλεια δεν είναι αποτέλεσμα λάμψης αλλά συναισθηματικής πληρότητας, που απορρέει από τη γνησιότητα του χώρου και την απλότητα της πρόθεσης.

Ένα οικιακό μανιφέστο

Το διαμέρισμα του Belchior Almeida λειτουργεί ως ποιητικό καταφύγιο, ως ένας μικρός κόσμος που χωράει μέσα του τη φιλοσοφία του δημιουργού του. Αν υπήρχε μουσική υπόκρουση, θα ήταν το Andar com Fé του Gilberto Gil, ένας ύμνος στην πίστη, στην ευγένεια του καθημερινού και στην ομορφιά της απλότητας.

Κάθε γωνιά του σπιτιού αφηγείται μια ιστορία ζωής. Μία ιστορία για το πώς μπορούμε να ζούμε με ευαισθησία και εσωτερική συνέπεια, χωρίς υπερβολές, αλλά με πληρότητα και φως. Το “Cantos de Belchior”, όπως το ονομάζει ο ίδιος, είναι ένα προσωπικό ποίημα σε τρεις διαστάσεις, ένα έργο που συνδυάζει τη δημιουργικότητα με τη σιωπή, τη μορφή με το συναίσθημα και τον χώρο με τη μνήμη.

All Images Credits: André Nazareth

Με πληροφορίες από AD Magazine