Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι παραγωγός κινηματογράφου και τηλεόρασης. Έχει σπουδάσει Πολιτιστική Διαχείριση στη Leuven του Βελγίου και Κλασσική Μονωδία στην Αθήνα. Έχει βραβευθεί δύο φορές με το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου και οι ταινίες της έχουν ταξιδέψει στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου. Η Αλεξάνδρα Μπουσίου καταφέρνει να «γεννά» ιστορίες με χαρακτήρες, οι οποίοι μοιράζονται μαζί μας την ουσία της ζωής και της αλήθειας. Το στοιχείο αυτό αποκαλύπτει, άλλωστε, και το πρώτο της παιδικό βιβλίο με τίτλο «Ήταν ένα ψαρόνι– μια ιστορία θάρρους» από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, το οποίο κυκλοφόρησε το 2023, μεταφέροντας το ηχηρό μήνυμα του να παραμείνει κανείς πιστός στο όραμά του, να ανακαλύψει και να υποστηρίξει τον αληθινό εαυτό του, κόντρα στις πεποιθήσεις και τις προκαταλήψεις που τον περικυκλώνουν.
Ποια είναι τα στοιχεία που θεωρείτε ότι χαρακτηρίζουν τη γυναίκα του 2024;
Ζούμε σε έναν κόσμο ακόμα ανδροκρατούμενο και ταυτόχρονα επικίνδυνο για τις γυναίκες. Οι διεκδικήσεις μας στην καλύτερη περίπτωση είναι σε τροχιά γύρω από έναν κόσμο δομημένο για να εξυπηρετεί τους άνδρες. Πρόσφατα η μισή Αμερική επέστρεψε σε μία εποχή που οι γυναίκες κάνουν έκτρωση παράνομα, χωρίς ασφαλείς συνθήκες για τη ζωή τους. Δικαιώματα δηλαδή που θεωρούσαμε αυτονόητα μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι δεν είναι. Ακόμα και όταν θεσπίζεται ένα ισότιμο δικαίωμα, αυτό συμβαίνει, εξισώνοντας τη γυναικεία κατάσταση με μία ήδη υφιστάμενη – την ανδρική. Ακόμα η αντισύλληψη είναι γυναικεία ευθύνη. Ακόμα επιτυχημένη συμπεριφορά στους χώρους εργασίας θεωρείται η «ανδρική», όποιο φύλο και αν την υιοθετεί. Ακόμα η ουσιαστική σεξουαλική απελευθέρωση αφορά στις περισσότερες κοινωνίες τους άνδρες. Ακόμα δεν περπατάμε με ασφάλεια τη νύχτα μόνες μας στο δρόμο. Σε κανέναν δρόμο. Έχουν κατορθωθεί πολλά, αλλά η καταπίεση είναι ακόμα παρούσα και ισχυρή.
Ποιες προκλήσεις έχει να αντιμετωπίσει μια γυναίκα σήμερα και τι ρίσκα πιστεύετε ότι χρειάζεται να πάρει;
Είναι πολλές και διαφορετικές οι προκλήσεις και τα ρίσκα, ανάλογα με την κοινωνία, στην οποία ζει. Η βασική πρόκληση της γυναίκας που ζει σε μία σύγχρονη, δυτική κοινωνία, νομίζω είναι το να μην ικανοποιεί κανένα πρότυπο. Να αγνοεί το προηγούμενο θέσφατο. Να κάνει ό,τι θέλει. Να ρισκάρει τη σύγκρουση με διάφορες αηδιαστικές πεποιθήσεις όπως το να είναι γλυκιά, προκειμένου να ζήσει όπως επιθυμεί. Τώρα για τις γυναίκες στη Γάζα, στο Ιράν, στην Ουκρανία, τις γυναίκες στη Ρωσία και σε τόσα άλλα μέρη που η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι προτεραιότητα ή βάλλεται ευθέως, τα ρίσκα είναι άλλα. Ο «δυτικός κόσμος» έχει την τάση να σπουδαιολογεί τη δική του κατάσταση και τις δικές του διεκδικήσεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι άνθρωποι σε πολλά μέρη του κόσμου ρισκάρουν την επιβίωσή τους αυτή τη στιγμή.
Ποιες οι συμβουλές που μοιράζεστε με νέα κορίτσια και σε ποια σημεία αυτών εστιάζετε;
Το να είσαι χαριτωμένη δεν είναι προτεραιότητα σου. Το να είσαι χαρούμενη είναι.
Με ποια ηρωίδα παραμυθιού ή μιας ιστορίας συνεχίζετε να ταυτίζεστε μέχρι σήμερα και γιατί;
Με την Jeanne d’Arc. Αιρετική, κάπως αλαφροΐσκιωτη και ατρόμητη – ιδίως μπροστά σε άνδρες με αξιώματα. Αν εννοείτε φανταστικής ιστορίας, με τη Βαϊάνα.
Κεφάλαιο οικογένεια. Είναι τελικά η ολοκλήρωση μιας γυναίκας η δημιουργία οικογένειας; Ποια θα ήταν η κληρονομιά που θα θέλατε να αφήσετε;
Όχι. Η ολοκλήρωση μιας γυναίκας δεν είναι η δημιουργία οικογένειας. Δεν υπάρχει οριζόντια προσέγγιση σε αυτό το θέμα. Εγώ δεν ήθελα παιδί μέχρι που πήγα 38 και μισό. Μετά ήθελα. Ένα. Το έκανα. Ούτε νιώθω ότι εκπροσωπώ το φύλο μου επαρκέστερα από τις φίλες μου που δεν θέλουν ή δεν έχουν παιδιά, ούτε ότι περνάω καλύτερα από αυτές – και σίγουρα κοιμάμαι λιγότερο! Μπορώ να μιλάω μέρες ολόκληρες για την κόρη μου και όσα νιώθω γι' αυτήν, για όσα συναισθήματα νιώθω ότι μου έγιναν προσβάσιμα εξαιτίας της, για την μοναδική αυτή εμπειρία του να μεγαλώνεις ένα παιδί. Αλλά δεν θεωρώ ότι ολοκληρώθηκα με τη Μάγια. Ολοκληρώνομαι κάθε μέρα και ταυτόχρονα παραμένω ατελής, περίεργη και ζωντανή και μέσω της σχέσης μου μαζί της και -ευτυχώς και γι' αυτήν και για μένα – μέσα από όλες μου τις σχέσεις και τις επιθυμίες. Δεν επιθυμώ να αφήσω καμία κληρονομιά, κανενός είδους. Να έχω αγαπήσει και αγαπηθεί από δύο-τρεις ανθρώπους θέλω.
