Μεγάλωσε στην Αθήνα τη 10ετία του '80 και ενώ, κανονικά, όπως λέει η ίδια θα έπρεπε να γίνει γιατρός, αρχιτέκτονας ή δικηγόρος, η έλλειψη κατεύθυνσης από το σχολείο και το μέλλον που της φάνταζε απίστευτα βαρετό, την οδήγησαν στην επικοινωνία. Η πρώτη της επαφή με τον κόσμο της ήταν η διαφήμιση, αλλά μετά από περίπου 8 χρόνια την απαρνήθηκε για αυτό που είχε σπουδάσει, τις Δημόσιες Σχέσεις. Αυτή τη στιγμή, είναι PR Manager στην Νο1 εταιρία ποτών, την Αμβυξ, η οποία αντιπροσωπεύει 70 και πλέον brands στην ελληνική αγορά. Η δουλεία της είναι απαιτητική αλλά συγχρόνως δημιουργική και χωρίς καθόλου ρουτίνα, αφού ποτέ η μια ημέρα δεν είναι ίδια με την άλλη. Η ενασχόληση της δε, μ' έναν κλάδο που προσφέρει χαρά και χαλάρωση την κάνει να αισθάνεται γεμάτη ενέργεια και να εκτιμά ότι κάνει αυτό που πραγματικά αγαπάει. Της ζητήσαμε να μας περιγράψει ένα δημιουργικό της 24ωρο...

7.30 π.μ. Είναι η ώρα που ξυπνάω από τον ήχο του τραγουδιού La Vie En Rose. Είμαι από τα άτομα που ξυπνάνε –τις περισσότερες φορές- μέσα στην τρελή χαρά, οπότε δε θα μπορούσα να ανοίγω τα μάτια μου με άλλο ήχο. Από την ώρα που θα σηκωθώ μέχρι την ώρα που θα φύγω από το σπίτι μεσολαβεί τουλάχιστον μιάμιση ώρα γιατί το πρωί θέλω χρόνο για τον εαυτό μου.

Το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να βάλω μουσική και να ανοίξω τα παράθυρα να μπει φρέσκος αέρας ακόμα και αν έχει κρύο. Ακολουθεί το μπάνιο μου -δε θα μπω και θα κάνω ντους σε χρόνο μηδέν, αντίθετα θα πάρω το χρόνο μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να φύγω από το σπίτι χωρίς να έχω κάνει μπάνιο, να βαφτώ, να βάλω το αγαπημένο μου άρωμα -που είναι το Sauvage του Dior- και να φτιάξω τα μαλλιά μου. Έχω το ίδιο κούρεμα πάνω από 20 χρόνια και πολλές φορές με αναγνωρίζουν ακόμα και από πίσω λόγω του καρέ μου. Το ντύσιμο μου για  το γραφείο είναι casual με fashion πινελιές και σίγουρα αθλητικά παπούτσια, από τα οποία έχω μεγάλη συλλογή και τα συνδυάζω πολλές φορές ακόμη και με βραδινά φορέματα.

Θα ακολουθήσει ο πρωινός καφές μου -καραβίσιος- δηλαδή νες σκέτος, καθώς και πρωινό που οπωσδήποτε θα περιλαμβάνει κάτι γλυκό για να πάρω, όπως λέω, μπροστά.

9.00 π.μ. Φεύγω από το σπίτι για το γραφείο. Επειδή η διαδρομή είναι πάνω από μισή ώρα, αυτή η ώρα στο αυτοκίνητο είναι το χρονικό διάστημα που οργανώνω στο μυαλό μου τα πράγματα που πρέπει να γίνουν μέσα στην ημέρα. Αυτή η διαδρομή την οποία κάνω 14 χρόνια τώρα είναι τόσο μηχανική, που πολλές φορές δεν καταλαβαίνω πότε φτάνω στο γραφείο.

9.30-10.30 π.μ. Με το που μπαίνω στο γραφείο παραγγέλνω και τον δεύτερο καφέ της ημέρας. Latte σκέτο. Ακολουθεί το τσεκάρισμα των mails μου, κάποιες γρήγορες απαντήσεις και ένα σκανάρισμα της επικαιρότητας και των social media. Όταν κάνεις μια δουλειά σαν τη δική μου πρέπει να παρακολουθείς την ελληνική και την ξένη ειδησιογραφία, τις πολιτικές εξελίξεις αλλά και πιο lifestyle θέματα.

10:30-11:00 π.μ. Συνάντηση με την ομάδα μου. Το PR στην Άμβυξ είναι γυναικεία υπόθεση αφού το τμήμα μου αποτελείται από 4 γυναίκες. Αυτή η συνάντηση γίνεται κάθε ημέρα ανελλιπώς και σκοπός της είναι η παρακολούθηση των projects που τρέχουν, ο καθορισμός των αρμοδιοτήτων της κάθε μίας, αλλά και η ανταλλαγή απόψεων για πράγματα που συμβαίνουν ή που πρόκειται να συμβούν και μας αφορούν σαν τμήμα. Πιστεύω πολύ στη δύναμη της ομάδας και θέλω η δική μου να λειτουργεί με ορχηστρικό τρόπο.

11:00-2:00 μ.μ. Απαντάω mails, κάνω εσωτερικές συναντήσεις και πολλά τηλεφωνήματα.

2:00 μ.μ. Είναι η ώρα που θα φάω. Συνήθως προσπαθώ να τρώω υγιεινά, οπότε παίρνω από το σπίτι μου κάτι έτσι ώστε να αποφύγω τις αμαρτίες. Σαλάτες, τοστ και cottage είναι τα πιο συνηθισμένα μου εάν έχω προλάβει να πάω σούπερ μάρκετ (εδώ να πούμε ότι μισώ το σούπερ μάρκετ οπότε και το αποφεύγω μέχρι που να μη γίνεται άλλο). Βεβαίως, υπάρχουν και ημέρες που -έχοντας αυτό ως δικαιολογία, την απέχθειά μου για το σούπερ μάρκετ δηλαδή- τρώω ομελέτες φουλ στα τυριά, πατάτες τηγανιτές που τις λατρεύω (ουδείς αναμάρτητος) και δε λέω ποτέ όχι στο παραδοσιακό μας junk food, στο σουβλάκι. Η ώρα του φαγητού είναι για εμένα ώρα που αποφορτίζομαι, οπότε γίνεται χωρίς το κινητό μου και όχι στο γραφείο μου, αλλά στο χώρο της τραπεζαρίας της Άμβυξ, συνήθως παρέα με την ομάδα μου κι άλλους συναδέλφους.  

2:30 μ.μ. Το υπόλοιπο της ημέρας κυλάει με σχεδιασμό ή εκτέλεση projects και εξωτερικές συναντήσεις. Η δουλειά μου έχει ελάχιστη ρουτίνα, αφού μέσα στην ημέρα έχει πολλές εναλλαγές και συναναστροφή με πολλά άτομα. Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την κάνει ότι έχω περίπου κάθε εβδομάδα να παρευρεθώ και σε event που διοργανώνουμε για κάποιο από τα brands μας. Άλλοι λοιπόν ίσως να μη βγαίνουν μέσα στην εβδομάδα, ενώ εγώ βγαίνω τουλάχιστον μια και έχω την ευκαιρία να ντυθώ βραδινά και να πιω καταπληκτικά cocktails (αυτό χωρίς να υπολογίσω τις φορές που βγαίνω για διασκέδαση!).

7:00 μ.μ. Τρεις φορές την εβδομάδα προσπαθώ όσο μου το επιτρέπει το πρόγραμμα μου να κάνω pilates. Ένα σοβαρό θέμα στη μέση μου δε μου αφήνει πολλά περιθώρια στο είδος γυμναστικής που μπορώ να ακολουθήσω, αλλά ευτυχώς το pilates, εκτός από το ότι δεν την επιβαρύνει καθόλου, με χαλαρώνει και μου δίνει και απίστευτη ευεξία.

Εάν έχω να πάω σε event υπάρχουν φορές που θα πάω απευθείας μετά το γραφείο. Για αυτό το λόγο έχω πάντα μαζί μου ένα μεγάλο νεσεσέρ με καλλυντικά κάθε είδους και τουλάχιστον δυο διαφορετικά κόκκινα κραγιόν, που είναι σήμα κατατεθέν μου, καθώς ρούχα και αξεσουάρ που θα μετατρέψουν το πρωινό μου look σε πιο βραδινό.

Εάν δεν έχω να κάνω κάτι για τη δουλειά μου προτιμώ να μένω σπίτι, να μαγειρεύω κάτι απλό και να περνάω τα βράδια με αυτούς που αγαπώ χαζεύοντας σειρές στο Netflix. Η Πέμπτη είναι η αγαπημένη ημέρα μου για να δω φίλους και συνήθως αυτή η έξοδος είναι για «φαγάκι και κρασάκι» που λέμε με την παρέα μου.

11:00 μ.μ. Τις καθημερινές όταν δεν έχω βγει για δουλειά φροντίζω να πέφτω για ύπνο σχετικά νωρίς, αφού είμαι από αυτές που δεν έχω τον ύπνο στο τσεπάκι μου οπότε το να είμαι σε μια ρουτίνα ύπνου με βοηθάει. Πριν κοιμηθώ ξεβάφομαι απαραιτήτως, κάνω ένα σούπερ γρήγορο ντους για να χαλαρώσω και παίρνω αγκαλιά… το kindle μου το οποίο είναι και το αγαπημένο μου gadget. Αγαπώ το διάβασμα και μέχρι και πριν ένα χρόνο αντιστεκόμουν στην απόκτηση του, αφού για εμένα η μυρωδιά του χαρτιού είναι εθιστική. Τώρα δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτό.

Πριν με πάρει ο ύπνος αφιερώνω 5 λεπτά να κάνω μια ανασκόπηση της ημέρας και να σκεφτώ τις καλές της στιγμές. Γιατί όπως είπε και η Scarlett O’ Hara στο «Όσα παίρνει ο Άνεμος»... 

"After all… tomorrow is another day"