Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και όπως συνηθίζει να λέει «άφησε τη μαμά της τρεις φορές». Μία για να σπουδάσει επικοινωνία στην Αμερική, μία, για να ζήσει με την οικογένεια της στο Ντουμπάι και μία τρίτη, όταν έφυγε στο Βέλγιο πριν από 10 χρόνια για να ξανά ξεκινήσει τη ζωή της. Έχει δουλέψει στο κομμάτι της επικοινωνίας για 10 χρόνια στη Σάνη Α.Ε. Ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της εταιρείας, μέσα στις βασικές αρμοδιότητές της ήταν η διοργάνωση και προώθηση του Sani festival, και στο αμερικανικό κολλέγιο Ανατόλια, ως διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Αποφοίτων. Με ένα επαγγελματικό διάλειμμα, το 2008 αποφάσισε να αλλάξει τελείως ρότα και καριέρα και τελικά -για καλή τύχη όλων μας-, έγινε σοκολατοποιός.
«Έφυγα από τη Θεσσαλονίκη το 2012 και ξανά ξεκίνησα τη ζωή μου και τη σοκολατοποιία το 2014. Μια Ελληνίδα που έλεγε πως θα κάνει σοκολάτες στο Βέλγιο. Ναι, πολλοί με θωρούσαν περίεργα. Ο άντρας μου, ο Βασίλης Ακριτίδης, πάντα με πίστευε και με στήριζε. Ο δρόμος στον οποίο είχα το πρώτο μου εργαστήριο ήταν η οδός επιθυμίας με γωνία στην αισιοδοξίας το πήρα ως καλό οιωνό και... αγωνιζόμουν», λέει η Μίνα Αποστολίδη με συγκίνηση.
Από το τέλος του 2016 διατηρεί το δικό της ατελιέ και μαγαζί στα περίχωρα των Βρυξελλών, στο Rhode Saint Genese (κοντά στο Βατερλώ) και πολύ πρόσφατα μόλις λίγες μέρες πριν έκανε ένα νέο όνειρο πραγματικότητα ανοίγοντας την καινούργια της boutique σοκολάτας στο κέντρο Βρυξελλών στον μεγαλύτερο δήμο του, τoν Ixelles, με έντονο πολιτισμικό και εναλλακτικό χαρακτήρα, όπου μετράει η ουσία, η ποιότητα και η διαφορετικότητα. Παράλληλα με όλα αυτά είναι μαμά τριών παιδιών, πιστοποιημένη NLP (νευρογλωσσικός προγραμματισμός) επαγγελματίας και στα 52 της μαθαίνει να βάζει όρια και να αγαπάει τον εαυτό της. Της αρέσει να ταξιδεύει και να γνωρίζει νέους ανθρώπους, να κάνει «βλακείες» και σίγουρα απεχθάνεται τη ρουτίνα.
Τι μέρος της ζωής σας καταλαμβάνει σήμερα η τέχνη της ζαχαροπλαστικής, πώς ξεκίνησε αυτός ο έρωτας και πώς εξελίχθηκε;
Η σοκολατοποιία -κομμάτι ιδιαίτερο της ζαχαροπλαστικής, καταλαμβάνει πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μου τα τελευταία 13 χρόνια που ξεκίνησα. Φυσικά, ακόμα μεγαλύτερο από το 2016 που άνοιξα το δικό μου πρώτο κατάστημα. Ξεκίνησε από αγάπη και φτιάχνοντας σοκολατάκια με τη μαμά μου όταν ήμουν μικρή και για να κάνω δώρα σε φίλους. Στη συνέχεια, άρχισα να πειραματίζομαι περισσότερο με συνταγές και όπου έβρισκα την ευκαιρία έκανα μαθήματα, στην Ελβετία, στην Γαλλία στο Ντουμπάι με τη Valrhona, στο Βέλγιο. Έτσι κάπως εξελίχθηκε από ένα hobby σε κανονική επαγγελματική απασχόληση, και ίσως αν μπορώ να το πω, σε υπηρεσία και λειτούργημα, με τη λογική ότι μέσα από τις σοκολάτες μου δίνω την ευκαιρία στον κόσμο να μαθαίνει την Ελλάδα, να γεύεται την Ελλάδα, καθώς χρησιμοποιώ ελληνικά προϊόντα (ελαιόλαδο, ταχίνι, ξηρούς καρπούς και φρούτα) και τρόπους παρασκευής που εμείς χρησιμοποιούμε στη ζαχαροπλαστική ή στις παραδόσεις μας. Oπότε, νιώθω και λίγο σαν πρέσβειρα της χώρας μου... Μ' αρέσει επίσης να δίνω χαρά μέσα από τη δουλειά μου, ακόμα και αν είναι στιγμιαία. Βλέπω τα μάτια να λάμπουν, ακούω επιφωνήματα κι αυτό με γεμίζει χαρά και μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω.
Πόσο πολύ μυήθηκες σ’ αυτήν και πόσο ακόμη μπορεί να εξελιχθεί;
Νομίζω ότι έχω εισχωρήσει στα βαθιά πια. Συγχρόνως, πάντα υπάρχει περιθώριο εξέλιξης. Μ' αρέσει να μαθαίνω καινούρια πράγματα, οπότε ανακαλύπτω συνέχεια νέους ορίζοντες και προχωράω.
Υπάρχουν κάποιες γυναίκες που «σπάνε τη γυάλινη οροφή» στον τομέα με τον οποίο ασχολούνται. Νιώθεις μία από αυτές; Έχεις καταφέρει όσα ονειρεύτηκες;
Έχω καταφέρει πολλά που ονειρεύτηκα και προχωράω. Τα όνειρα δε σταματούν ποτέ κι εγώ έχω διάφορα στο μυαλό μου.
Ποιο είναι ένα dream project που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις;
Το dream project μου συνδυάζει την επικοινωνία, τη σοκολατοποία και μαγειρική/ζαχαροπλαστική, την ανθρώπινη εξέλιξη και τον εθελοντισμό. Όταν θα είμαι έτοιμη να το παρουσιάσω, θα είστε σίγουρα από τους πρώτους που θα το μάθετε. Πιο κοντινό project μου ωστόσο θα έλεγα πως είναι να γράψω ένα βιβλίο, όπως η στήλη που διατηρούσα για δύο χρόνια στο City Magazine της πόλης.
Ποια είναι η διαδρομή μιας γυναίκας προς την επιτυχία σήμερα; Έχουν βρεθεί εμπόδια και πώς τα ξεπέρασες;
Με πίστη, δουλειά, πρόγραμμα και βαθιές αναπνοές... Και κάποιες φορές, παίρνοντας άλλο δρόμο από αυτόν που σκεφτόμουν στην αρχή, για να φτάσω στο στόχο μου.
Πώς συνδυάζεται η απαιτητική προσωπική δουλειά, μια επιχείρηση και η οικογένεια; Μητέρα, γυναίκα, σύντροφος, όλα σε ένα πακέτο. Τελικά επιτυγχάνονται σε συνδυασμό;
Με προτεραιότητες. Όλα μαζί μπορούν να συνυπάρξουν πιστεύω, γνωρίζοντας βέβαια πως κάποια θα μείνουν πίσω, και κάποια θα προχωρήσουν. Όταν έχεις παιδιά μέχρι να μεγαλώσουν, συνήθως η προτεραιότητα είναι αυτά (για μένα ήταν - ελπίζω για καλό). Όσον αφορά στη συντροφικότητα, και εκεί η ισορροπία παίζει σημαντικό ρόλο.
Ποιος είναι ο ορισμός της ομορφιάς για σένα;
Το αληθινό χαμόγελο, το υγιές σώμα και δέρμα. Η δυνατότητα να νιώθεις καλά μέσα σου, στο σώμα σου: όλα αυτά αντανακλώνται και βγάζουν ομορφιά.
Ποια ήταν η πιο μαγική στιγμή σου;
Η γέννηση των παιδιών μου.
Η πιο ωραία σοκολάτα σου;
Δεν ξεχωρίζω τα «παιδιά» μου. Και, τελικά, δεν μπορώ να πείσω ούτε τους πελάτες μου να το κάνουν, γιατί πλέον τις αγαπούν όλες. Η σοκολάτα «Σεχραζάτ» πάντως συνεχίζει να έχει πρωταγωνιστική θέση, όπως αξίζει σε μια πριγκίπισσα...
Περιέγραψε μου με τρεις λέξεις τον εαυτό σου.
Δυνατή, Αγαπησιάρα, Καλλιτέχνης.
Η χαρά της ζωής περιλαμβάνει...
Φως. Ευγνωμοσύνη, πρασινογάλαζες θάλασσες και ήρεμες παραλίες, γέλια και αταξίες ανώδυνες. Χρόνο με τον εαυτό μου και με αγαπημένους ανθρώπους.
Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου αντικείμενο που δεν αποχωρίζεσαι ποτέ ή ένα αξεσουάρ που φοράς για χρόνια;
Αγαπημένο αντικείμενο: Το ανοιχτήρι κρασιών της Brabantia, με το οποίο μπορώ να ανοίξω εύκολα τα μπουκάλια, χωρίς να γίνω ρεζίλι -έχω από ένα σε κάθε σπίτι και μαγαζί. Αξεσουάρ: Φοράω το μενταγιόν από το δαχτυλίδι του παππού μου (της μαμάς μου). Σα φυλαχτό, αλλά και elegant στολίδι.
Σου λείπει η Θεσσαλονίκη;
Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη μου. Σε λίγα χρόνια, σκοπεύω να έχω ξανά μονιμότερη βάση εκεί.
Μια έκθεση τέχνης ή ένα μουσείο που έχει κερδίσει την καρδιά σου;
Αγαπώ το μουσείο Βozar εδώ στις Βρυξέλλες.
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου δέκα χρόνια;
Να απολαμβάνει τους κόπους του και να ξεκινάει καινούργια projects. Να ταξιδεύει περισσότερο και -ελπίζω- να κάνει και babysitting σε εγγονάκια...
Ποιο είναι το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχεις κάνει;
Δεν το λέω!
Η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει ποτέ...
«Όρια, Μινούλα, όρια» και σταμάτα να είσαι τελειομανής!
Κάτι για το οποίο είσαι περήφανη...
Οι σοκολάτες μου!
Μια τέλεια μέρα θα ξεκινούσε...
Με γρήγορο περπάτημα στο δάσος με τον ήλιο να λάμπει...
Και θα τελείωνε...
Με αγκαλιές και ψυχική επαφή.
Ανακαλύψτε περισσότερα εδώ.
Διεύθυνση: Rue de la Tulipe 3, 1050 Bruxelles, Βέλγιο.
