Η δημιουργός του website Eimaimama.gr μας ξεναγεί στη Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια της... 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Καλαμαριά. Μπροστά στην πολυκατοικία που ζήσαμε για χρόνια, είχε μια μικρή παιδική χαρά και έτσι οι παιδικές μου αναμνήσεις είναι γεμάτες κρυφτό, κουτσό και άλλα παιχνίδια. Όταν μεγάλωσα λίγο, άρχισαν οι βόλτες με τις φίλες μου. Βόλτες μέχρι τον πεζόδρομο για να φάμε παγωτό ή πατάτες τηγανητές, κάτι που φάνταζε τότε τεράστιο κατόρθωμα για εμάς! Σήμερα η Καλαμαριά είναι σίγουρα πολύ πιο πυκνοκατοικημένη σε σχέση με τότε. Την έχω στην καρδιά μου, όμως νομίζω πως προτιμώ πια τη Θέρμη, όπου είναι άλλωστε το σπίτι μου εδώ και χρόνια.

Πάντα με τραβούσε το κέντρο της πόλης… Θα ήθελα να έχω ένα μικρό διαμερισματάκι εκεί, ίσως όχι για μόνιμη κατοικία, αλλά για να ξεφεύγω μια στις τόσες… Να απολαμβάνω τις βόλτες μέχρι αργά και να μην έχω το άγχος του να μπω στο αυτοκίνητο και να γυρίσω σπίτι. Σίγουρα, όμως, δεν θα μεγάλωνα τα παιδιά στο κέντρο. Το δοκίμασα στην Αθήνα και δεν μου άρεσε. Προτιμώ πιο ήρεμες, οικογενειακές και… πράσινες περιοχές!

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω παλαιοντολόγος, κτηνίατρος, τραγουδίστρια, διαφημίστρια, ξεναγός ή μεταφράστρια. Τελικά σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα με το ραδιόφωνο από τα 20, στη συνέχεια άρχισα να δοκιμάζω και άλλα μέσα και από το 2008 μέχρι σήμερα έχω αράξει -με επιτυχία απ’ ότι φαίνεται- στο internet. Είμαι επαγγελματίας blogger και social media περσόνα, ενώ μπορείς να με αποκαλέσεις και “influencer”, όπως ορίζει η εποχή.

Τα χρόνια που ήμουν ραδιοφωνική παραγωγός θα τα θυμάμαι πάντα με αγάπη και νοσταλγία! Ο θρυλικός Star Fm μου έδωσε στα 20 μου την ευκαιρία να ξεγλιστρήσω από την Ιατρική που δεν με εξέφραζε καθόλου και να έρθω πιο κοντά στην αληθινές μου κλίσεις. Λάτρευα και λατρεύω τη μουσική, αγαπώ να επικοινωνώ με τον κόσμο, ενώ τα πάρτι που κάναμε τότε έγραφαν ιστορία κάθε φορά. Πώς να μην τα νοσταλγώ, λοιπόν, αυτά τα χρόνια εκεί στην πλατεία Αριστοτέλους; Σταμάτησα το ραδιόφωνο, όταν μετακόμισα στην Αθήνα, όμως θα ξαναγύριζα ευχαρίστως. Με γοητεύει πολύ ως μέσο!

Το website μου προέκυψε, όταν το 2009 έμεινα έγκυος στο πρώτο μου παιδί. Μια από τις πρώτες αυθόρμητες σκέψεις μου ήταν να φτιάξω ένα blog, κάτι σαν ημερολόγιο εγκυμοσύνης για να διαβάζουν οι φίλοι και η οικογένειά μου… Σιγά σιγά όμως οι αναγνώστες άρχισαν να αυξάνονται και με τη δημιουργία μάλιστα και της σελίδας στο facebook Ελληνίδες Μαμάδες, το πράγμα μεγάλωσε. Από το 2010 είναι full time job για εμένα. Το www.eimaimama.gr είναι ένα μαμαδοsite με τα όλα του, αλλά αυτό που το κάνει να διαφέρει από τα άλλα είναι πως έχει την υπογραφή μιας αληθινής μαμάς, αλλά και τη συμμετοχή όλων των μαμάδων εκεί έξω! Κάθε γυναίκα μπορεί να γράψει και να συμμετέχει σ’ αυτό. Με μια ιστορία, μια απορία, μια ερώτηση ή με τις φωτογραφίες από τη βάπτιση ή το πάρτι του παιδιού της. Λατρεύω τη δουλειά μου, γιατί είναι δημιουργική, μου επιτρέπει να επικοινωνώ με άλλους ανθρώπους, μπορώ να την κάνω, όπου και αν βρίσκομαι, αρκεί να έχω το laptop μου και μια σύνδεση στο internet!

Νιώθω περήφανη κάθε φορά που λαμβάνω ένα μήνυμα από κάποιον άνθρωπο που μου λέει πως ένα κείμενο, μια ατάκα ή ένα βίντεό μου, του άλλαξε τη ζωή ή τον βοήθησε να νιώσει καλύτερα. Αυτή είναι η σπουδαιότερη ανταμοιβή για τη δουλειά που κάνω δέκα χρόνια τώρα στο διαδίκτυο. Μια δουλειά που μοιάζει εύκολη, αλλά πιστέψτε με, δεν είναι και τόσο… 

Είναι η Θεσσαλονίκη family friendly πόλη; Σ’ αυτή την ερώτηση δεν μπορώ να απαντήσω με απόλυτη ακρίβεια, καθώς τα τελευταία δύο χρόνια ζω με την οικογένειά μου στον Πολύγυρο και έρχομαι 2-3 φορές την εβδομάδα στο σπίτι μας εδώ. Μπορώ να πω πως έχω επιλέξει τον ιδανικό συνδυασμό για τα παιδιά μου: από τη μία ένας τόπος με πράσινο, ηρεμία, ευκολία στις μετακινήσεις, όπου όλα δείχνουν να έχουν επίκεντρο το παιδί και την οικογένεια, από την άλλη μια πανέμομορφη πόλη για να ξεσκάμε, να δοκιμάζουμε νέες γεύσεις, να βολτάρουμε, να κάνουμε τα ψώνια μας, να συναντάμε φίλους και να διασκεδάζουμε! Από το λίγο που έζησα, όμως, εκεί με τα παιδιά μου, αλλά και απ'  όσα ακούω από φίλους μου, θα θέλαμε όλοι να γίνονται ακόμα περισσότερα πράγματα για τα παιδιά! Έχοντας μάλιστα η ίδια και τη σύγκριση με την Αθήνα, θα πω πως επιβάλλεται. 

Λατρεύω να περπατάω στην παραλία… Κάθε φορά που θα βρεθώ εκεί, σκέφτομαι πόσο τυχεροί είμαστε οι Θεσσαλονικείς έχουμε την "πολυτέλεια” να μπορούμε να κάνουμε αυτό...

Μπορεί να με συναντήσει κανείς σε πολλά και διαφορετικά σημεία! Να δοκιμάζω άλλο ένα ζευγάρι αθλητικά στο Foot Forward, να πίνω καφέ με θέα τον Λευκό Πύργο, να παίρνω ενέργεια με ένα χυμό στο Join the Juice ή να μασουλάω κανένα κουλούρι από τον Κούκο, να σταυρώνω τα δάχτυλα για να πετύχω άδειο τραπέζι στον κήπο του Cin Cin, ενώ αν με αναζητήσεις πιο ανατολικά, ίσως με δεις για κανένα κρασάκι στο ΖΑΚ ή πρωί πρωί στο Boheme να διαβάζω το βιβλίο μου… Αν πάλι με ψάξεις βράδυ, ρίξε μια ματιά στο Vogatsikou 3 ή στο Ypsilon. 

Δεν μπορώ να διαλέξω μόνο ένα αγαπημένο εστιατόριο! Λατρεύω το Mahalo, γιατί κάθε του πιάτο είναι ο ορισμός του comfort food, μου αρέσει το Duck Private Cheffing, γιατί απλά δεν γίνεται να μην σου αρέσει αυτό το μαγαζί, λέω ναι ξανά και ξανά στο Extravaganza, γιατί είναι one of a kind, ενώ παραμιλάω πάντα στην ανάμνηση κάθε πιάτου που έχω φάει στο Οψοποιών Μαγγανείαι. Aυτά είναι τα πολύ αγαπημένα μου, αλλά πιστέψτε με, έχω ακόμα μεγαλύτερη λίστα αγαπημένων food spots της πολης!

Μία αγαπημένη ρουτίνα είναι να παρκάρω στο αυτοκίνητο μου στο ύψος της ΧΑΝΘ και να περπατάω μέχρι το λιμάνι. Κάθε φορά παίρνω διαφορετική διαδρομή… Άλλες φορές διασχίζω τη Μητροπόλεως μέχρι τέλους και μετά επιστρέφω από παραλία, άλλοτε ξεκινάω από Τσιμισκή και επιστρέφω με μια διαδρομή ζιγκ ζαγκ… Μου αρέσει να περνάω από μαγαζιά που αγαπώ, να χαζεύω βιτρίνες, να χαιρετάω φίλους και γνωστούς, να πίνω ένα καφεδάκι εδώ και ένα χυμό εκεί… Γενικά έχω έρωτα με το κέντρο της πόλης!

Με τα παιδιά λατρεύουμε να τρώμε παρέα, οπότε περνάμε συχνά από το λατρεμένο Brunchbox στη Θέρμη για pancakes, ενώ all time classic αγαπημένο μας είναι το be, ειδικά όταν έχει θεματικό brunch! Είμαστε οικογενειακώς sushi lovers, οπότε το koi και το Mongo τα τιμάμε συχνά πυκνά, ενώ φυσικά κάνουμε ολοήμερες "εκδρομές" στο αγαπημένο μας κέντρο. Παρακολουθούμε θεατρικές παραστάσεις, ενώ δεν χάνουμε καμία ταινία στο σινεμά. Τώρα που μεγάλωσαν, θα αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε την ιστορία της πόλης, αλλά και όλες τις γειτονιές και τις ιδιαίτερες γωνιές της.

Mε τρία παιδιά η βραδινή έξοδος φαντάζει πια τρελή πολυτέλεια, όμως προσπαθώ να μου χαρίζω τουλάχιστον μία κάθε εβδομάδα. Αρπάζω την ευκαιρία να δω αγαπημένους φίλους ή συνεργάτες και να δοκιμάσω υπέροχες γεύσεις (είμαι καλοφαγάς, τι να κάνουμε!) Τις περισσότερες φορές κινούμαστε κέντρο ή ανατολικά, ξεκινάμε με φαγητό και κρασί και…. συνήθως κλείνουμε το μαγαζί και πάλι ούτε τα μισά δεν έχουμε πει, χαχα! Μου αρέσουν τα μέρη που έχουν όμορφη ατμόσφαιρα, καλό φαγητό και αληθινά καλά κοκτέιλ.

Το μυστικό μου μέρος στην πόλη είναι το Healing Art, όπου απολαμβάνω πάντα υπέροχο θεραπευτικό μασάζ και φεύγω άλλος άνθρωπος από εκεί μέσα, ο "Γιάννης" στη Νέα Ραιδεστό για το καλύτερο μπιφτέκι της πόλης, το Crazy Horse για να ζήσω λίγες ώρες ως καουμπόισα, το Περέκ για μια απίθανη εμπειρία για όλη την οικογένεια, το Octo, ένα όμορφο διαμαντάκι στην Καρδία για χαλαρές συζητήσεις, το Bonobo στο Πλαγιάρι για την όμορφη του θέα, το Colors Urban Hotel για τα πρωτότυπα δωμάτια, το μασάζ του πρώτου ορόφου και το όμορφο The Garden Bar του ισογείου! Να αποκαλύψω και άλλα;

Στη Θεσσαλονίκη αγαπώ την ξεχωριστή της αύρα! Αν ήταν άνθρωπος, θα ήταν μια γοητευτική κοπέλα στην πρώτη της νιότη, μυστηριώδης, περιπετειώδης και γοητευτική. Μου αρέσει που η φιλοσοφία της είναι easy going (aka χαλλλλλαρή), μου αρέσει που είναι τόσο εύκολο να μάθεις να κινείσαι μέσα σ’ αυτήν, μου αρέσει η παραλία της, το γεγονός πως, όπου κι αν βρεθείς, όλο και κάποιον γνωστό θα δεις και θα πείτε τα νέα σας, και που εδώ το “Να τα πούμε κάποια στιγμή” είναι πολύ ευκολότερο απ’ ότι στην Αθήνα. Μου ζητούν συχνά να συγκρίνω τις δύο πόλεις. Η σύγκριση είναι ανώφελη. Αν και με τα χρόνια εκτίμησα και αγάπησα πολύ την Αθήνα, η Θεσσαλονίκη θα είναι πάντα πρώτη και μοναδική στην καρδιά μου. Όταν έρχονται φίλοι μου από άλλα μέρη να την επισκεφτούν, τους κάνω ξενάγηση και πιάνω τον εαυτό μου να καμαρώνει σαν παγώνι για την ομορφιά της πόλης μου.

Αν μπορούσα, θα άλλαζα την κίνηση που με κάνει να αγανακτώ, το παρκάρισμα και τα παρκαρισμένα, την αστική συγκοινωνία -που αν έχεις ζήσει Αθήνα, σε κάνει να θες να βάλεις τα κλάματα. Θα μπορούσα να αναφέρω και τον τοπικισμό, αλλά και τον συντηρητισμό μιας μερίδας Θεσσαλονικιών, αλλά ευτυχώς υπάρχει πάντα μια άλλη μερίδα ανθρώπων που κάνει θαύματα σ’ αυτή την πόλη, που πρωτοπορεί και που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και για ανθρώπους από άλλα μέρη. Πάντα πίστευα, πως θα μπορούσε να γίνει τέλειος ευρωπαϊκός προορισμός, ειδικά για νέους και εύχομαι να ζήσω να το δω να γίνεται πραγματικότητα! Θέλει δουλειά απ' όλους μας βέβαθια...

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με 3 λέξεις αυτές θα ήταν… Μοναδική. Σπάνια. Λατρεμένη.

Φωτογραφία πορτρέτου: Άρης Ράμμος