H καταξιωμένη φλαουτίστρια μας ξεναγεί στη Θεσσαλονίκη μέσα από τα μάτια της...

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη αλλά έζησα στη Λοζάνη, στην Ελβετία, έως τα 12 μου χρόνια. Οι παιδικές μου αναμνήσεις μοιράζονται μεταξύ της Λοζάνης και της Καλαμαριάς, όπου μέναμε όταν ερχόμασταν στην Ελλάδα. Και ενώ η πρώτη παρέμεινε σχεδόν αναλλοίωτη, οι γειτονιές της Καλαμαριάς με τις μονοκατοικίες με τους κήπους και τις μεγάλες αλάνες άλλαξαν ολοκληρωτικά.

Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι το Καραμπουρνάκι, όπου βρίσκεται και το πατρικό μου σπίτι, μπροστά στο Ναυτικό Όμιλο. Με ελκύει ιδιαίτερα η θέα της θάλασσας με τα ιστιοπλοϊκά, καθώς και το ότι μπορείς να περπατήσεις στη Σοφούλη με τις υπέροχες δενδροστοιχίες και μετά στην παραλία μέχρι το λιμάνι.

Ξεκίνησα τις μουσικές σπουδές στη Λοζάνη και πήρα δίπλωμα στο Φλάουτο από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Παράλληλα, πήρα πτυχίο και στα Οικονομικά από το ΑΠΘ. Η ζωή μου όλη ήταν γεμάτη μουσική και ήμουν από πολύ μικρή βέβαιη ότι σε αυτό ήθελα να αφιερωθώ. Με τη μουσική ασχολούμαι επαγγελματικά περισσότερο από 30 χρόνια και μοιράζομαι μεταξύ διδασκαλίας φλάουτου στο Δημοτικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και μουσικής εκτέλεσης.

Αυτό που αγαπώ στη δουλειά μου είναι η δυνατότητα έκφρασης των συναισθημάτων μου μέσω της μουσικής. Εξίσου σημαντικό για εμένα είναι η καλλιέργεια της αγάπης για τη μουσική σε νέα παιδιά μέσω της διδασκαλίας.

Είμαι ιδιαίτερα περήφανη για τη νέα μου συνεργασία σε ένα Τρίο Μουσικής Δωματίου, το Echo3s. Είμαστε μαζί με παλιές φίλες από τα χρόνια του Κ.Ω.Θ και σήμερα καταξιωμένες μουσικούς (τη Μαριλένα Λιακοπούλου στο πιάνο και την Ελένη Παπαδοπούλου στο βιολί). Το Τρίο εμφανίστηκε ήδη στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, ενώ σύντομα θα εμφανιστεί και στο εξωτερικό.

Το πρώτο μου ατομικό ρεσιτάλ έγινε στο εμβληματικό κτίριο του Κρατικού Ωδείου στη Φράγκων το 1988. Ακόμη θυμάμαι την έντονη συναισθηματική φόρτιση που είχα πάνω στη σκηνή. Την αγωνία για το αποτέλεσμα αλλά και την ικανοποίηση που πήρα από το χειροκρότημα στο τέλος σε μια γεμάτη αίθουσα από ήδη καταξιωμένους μουσικούς και πολλούς καλούς φίλους.

Το αγαπημένο μέρος μου στην πόλη είναι η Τσιμισκή και σχεδόν όλοι οι κάθετοι δρόμοι της. Η ιστορία που κουβαλάνε, οι δικές μου μνήμες, τα σχολικά και φοιτητικά μου χρόνια, η καθημερινότητά μου και φυσικά η αγορά για shopping, όλα μαζεμένα σε λίγα τετράγωνα.

Αν και δεν έχω ένα συγκεκριμένο στέκι, μπορεί να με συναντήσει κανείς στο Piece of Cake το πρωί όπου πηγαίνω για ένα σύντομο καφέ με φίλες μου, πριν ξεκινήσω τα μαθήματα και τις πρόβες στο Ωδείο. Ανάλογα με τις ώρες της δουλειάς και συνήθως μετά από μια μικρή βόλτα στην πόλη μπορεί να βρεθώ το απόγευμα στον όμορφο χώρο του Cin Cin ή στο Local.

Ιδανικοί δρόμοι για shopping είναι η Προξένου Κορομηλά και η Μητροπόλεως. Αν και η οικονομική κρίση έπληξε πολλά αξιόλογα καταστήματα τα τελευταία χρόνια, ευτυχώς υπάρχουν και αρκετές νέες προτάσεις. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζω το καινούριο concept για souvenir από το νέο και ιδιαίτερα καλαίσθητο Hellofrom Thessaloniki, της Ρωξάνης και του Κωνσταντίνου.

Αγαπώ ιδιαίτερα το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης που πάντα φέρνει πολύ ενδιαφέρουσες εκθέσεις. Η πιο πρόσφατη επίσκεψή μου ήταν για να θαυμάσω τη συλλογή του Αλέξανδρου Ιόλα που περιλάμβανε εξαιρετικές δημιουργίες από μεγάλους καλλιτέχνες. Στον χώρο αυτό έγινε και η πρώτη συναυλία του Trio Echo3s, οπότε υπάρχει και ένα προσωπικό συναισθηματικό δέσιμο.

Ένα τυπικό πρωινό μου περιλαμβάνει τρέξιμο μιας ώρας νωρίς το πρωί με κάθε ευκαιρία, συνήθως στην παραλία. Ακολουθεί κουλούρι Θεσσαλονίκης από τον φούρνο του Μπακόλα στη Χρυσοστόμου Σμύρνης. Μία συνήθεια καθημερινή από τα φοιτητικά ακόμη χρόνια. Τις μέρες που δεν προλαβαίνω να τρέξω, κάνω μια βόλτα στο Ρωμαϊκή αγορά και στα στενά του Φραγκομαχαλά με τελική κατάληξη το Λιμάνι. Κι αυτή παλιά συνήθεια από τα χρόνια των σπουδών στο Κρατικό Ωδείο, στο υπέροχο κτίριο της Φράγκων. Τελευταία απολαμβάνω να φωτογραφίζω με το κινητό μου σημεία της πόλης που, παρά το γεγονός ότι τα περπατάω χρόνια, δεν παύουν να με εκπλήττουν με την ομορφιά τους.

Για τις βράδυνες εξόδους αγαπώ τα μπαράκια του κέντρου και ιδιαίτερα το Vogatsikou 3 του Γιάννη Κέδε. Πολλές όμορφες αναμνήσεις από τον χώρο που παλαιότερα στέγαζε το Bel Air, στο οποίο ήμουν θαμώνας από τις πρώτες κιόλας μέρες, πάντα ψαγμένη μουσική, εξαιρετικά ποτά σε ποιότητα και ποικιλία και βεβαίως άκαπνο. Εξαιρετικό, επίσης, και το wine bar Αλέα στην Ισαύρων με φιλικό περιβάλλον, υπέροχη μουσική jazz και επιλεγμένα κρασιά.

Για ώρες χαλάρωσης, έμπνευσης και περισυλλογής μια βόλτα στην παραλία είναι η καλύτερη ιδέα. Κάτω από οποιασδήποτε καιρικές συνθήκες το παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης είναι πάντα εντυπωσιακά όμορφο. Επειδή έζησα πολλά χρόνια στο Καραμπουρνάκι, το να περπατώ όλη την παραλία μέχρι το κέντρο έγινε μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις, που αναβαθμίστηκε ιδιαίτερα μετά την εξαιρετική ανάπλαση.

Στην πόλη μου αρέσει η "βαριά" ιστορία της που είναι ταυτισμένη με τα τοπόσημα και τους δρόμους της. Η ιστορία που δεν είναι αποστειρωμένη αλλά συνδέει τη σημερινή με όλες τις προηγούμενες γενιές. Δρόμοι, μαγαζιά, γεγονότα, άνθρωποι. Ίσως γι’ αυτό το λόγο η αίσθηση ταυτότητας και αγάπης για τη Θεσσαλονίκη που έχουν τόσο οι παλιοί Θεσσαλονικείς -όσο και όσοι την έχουν ζήσει για χρόνια- να είναι τόσο έντονη. Αυτή η αίσθηση του «ανήκειν» είναι νομίζω μοναδική.

Αυτά που θα ήθελα να αλλάξουν εκ βάθρων είναι οι συγκοινωνίες και η καθαριότητα, ώστε να αποκτήσει η πόλη και λειτουργική ομορφιά. Ταυτόχρονα, θα ήθελα να δω περισσότερο ενδιαφέρον για τον δημόσιο χώρο και από τους συμπολίτες μου. Δεν αρκούν οι υπηρεσίες του Δήμου, εάν εμείς ως κάτοικοι δε δείχνουμε έμπρακτο και διαρκές ενδιαφέρον για βελτιώσεις.

Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με τρεις λέξεις αυτές είναι μουσική, νεανική, μυστηριώδης.

Εάν μπορούσα να επιλέξω ελεύθερα έναν χώρο για συναυλία, θα επέλεγα τη Ροτόντα. Είναι ένας θαυμάσιος, εμβληματικός χώρος συνδεδεμένος με όλες τις ιστορικές εποχές της Θεσσαλονίκης και το περιβάλλον ταιριάζει απόλυτα με την κλασική μουσική και ιδιαίτερα με τα μικρά μουσικά σχήματα, που απαιτούν σχετικά μικρών διαστάσεων χώρους.

Τα Χριστούγεννα στη Θεσσαλονίκη αγαπώ τις ατέλειωτες μεσημεριανές βόλτες στο κέντρο. Από μπαράκι σε μπαράκι, βόλτες σε δρόμους στολισμένους, με μουσικές να ξεχύνονται από κάθε γωνία και με ευχές σε φίλους που συναντάς παντού. Αυτή την εποχή όλη η πόλη είναι μια παρέα! Για την Πρωτοχρονιά και φέτος θα ακολουθήσω την πρόταση του Partytura του φίλου Δημήτρη Φίστα.

Η νέα χρονιά θα ήθελα να φέρει λύσεις λειτουργικές που, χωρίς να αλλοιώνουν τα ιστορικά στοιχεία της, θα προσδώσουν στην πόλη περισσότερο ευρωπαϊκό χαρακτήρα. Μια πόλη φιλική, καθαρή και εύκολη στην πρόσβαση, τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους επισκέπτες. Εξωστρεφής, που θα γίνει ξανά ισχυρός παίκτης στο επιχειρείν με τις δικές της ιδέες, τους ανθρώπους και τις δυνάμεις της.

Info: Την Πέμπτη, 20 Δεκεμβρίου, στις 19.00, στη Βίλα Πετρίδη θα πραγματοποιηθεί συναυλία μαθητών φλάουτου της Ιωάννας Αθανασάκη και πιάνου των Θέλξης Ματίκα, Σεσίλ Κασαπιάν.