Δεν ήταν λίγοι οι Έλληνες που μας έκαναν υπερήφανους το καλοκαίρι του 2024, με τις διακρίσεις τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Ανάμεσά τους και η δική μας Ζωή Φίτσιου, η οποία μαζί με τη Μιλένα Κοντού κατέκτησαν το χάλκινο μετάλλιο στον τελικό του διπλού σκιφ ελαφρών βαρών γυναικών. Η ίδια δε σταματά ποτέ να εξελίσσεται και να χαρίζει τη μία επιτυχία μετά την άλλη, ξεκινώντας πάντα από τη Θεσσαλονίκη.
Παρακάτω, μας περιγράφει την ξεχωριστή εμπειρία της από τους Ολυμπιακούς, ξεναγώντας μας στην πόλη μέσα από 12+1 στάσεις.
Who is Who
Γεννήθηκα στην Κοζάνη. Ο πατέρας μου εκπαιδευτικός, επομένως οι μετακινήσεις ήταν συχνές τα πρώτα χρόνια. Γρήγορα, όμως, εγκατασταθήκαμε στη Θεσσαλονίκη, όπου έζησα τα επόμενα χρόνια της ζωής μου.
Ο αθλητισμός μπήκε στη ζωή μου από την παιδική μου ηλικία. Θυμάμαι τον πατέρα μου να με τριγυρνάει σε όλα τα αθλήματα, προκειμένου να βρεθεί αυτό που μου ταιριάζει καλύτερα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τον πρώτο μου αγώνα. Ήταν στα Γιάννενα. Ήμουν ένα μικρό και φοβισμένο κορίτσι. Τα είχα καταφέρει, όμως, πολύ καλά! Για εμένα η διάκριση έχει να κάνει με το να καταφέρεις να ξεπεράσεις τους φόβους σου και να αγωνιστείς με την ψυχή σου.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες ήταν ένα όνειρο που προέκυψε με την επανεκκίνησή μου στον χώρο της κωπηλασίας. Απουσιάζα για κάποια χρόνια, για σπουδές. Σιγά σιγά όμως, άρχισα να νιώθω ότι δεν έχω ολοκληρώσει ακόμη την κωπηλατική μου καριέρα. Κι έτσι το όνειρο της Ολυμπιακής πρόκρισης άρχισε να σιγοβράζει.
Τα συναισθήματα; Είναι απερίγραπτα. Η υπερηφάνεια και η δικαίωση είναι τεράστια. Έζησα μια από τις πιο δυνατές εμπειρίες της ζωής μου. Δε θα άλλαζα τίποτα από τις επιλογές μου... Θα το ξαναζούσα από την αρχή με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Ο αθλητισμός για εμένα είναι ζωή. Όχι μόνο για τους πρωταθλητές, αλλά και για τον μέσο άνθρωπο. Μακάρι να μπορούσα να δείξω μέσα από τα μάτια μου τι σημαίνει «αθλούμαι». Είναι σκέψη, λύση στα προβλήματα, συμφιλίωση με το εγώ μου.
Αντλώ δύναμη από την πίστη μου. Κάθε φορά που θέλω να κάνω ένα βήμα πίσω και να τα παρατήσω λέω μέσα μου «μη φοβού, μόνον πίστευε».
Στο μέλλον θα ήθελα μια Ελλάδα να αγαπάει τα παιδιά της περισσότερο. Να προάγει τον αθλητισμό στα σχολεία, ψηλότερα από τα γράμματα. Γιατί ο αθλητισμός είναι η ύψιστη παιδεία. Φυσικά, θα ήθελα να υπάρξει και περισσότερη αναγνώριση και στα ερασιτεχνικά αθλήματα, που επιβιώνουν -αν επιβιώνουν- μετά κόπων και βασάνων στις μέρες μας.
About Thessaloniki
Η αγαπημένη μου γειτονιά στη Θεσσαλονίκη είναι η Μπότσαρη και η παραλία στο ύψος της, με τις παλιές παιδικές χαρές (πάρκο του Φωκά, πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής και φιδάκι - οι παλιοί ξέρουν!). Εκεί έχω τις πιο όμορφες παιδικές αναμνήσεις.
Έχω θαυμάσει την πιο ωραία θέα μέσα από τον Θερμαϊκό. Εγγυώμαι πως η πόλη μοιάζει αλλιώς από εκεί.
Ξεκινάω την ημέρα μου με καφέ από το Juju Bruju στη Βότση.
Ένα εστιατόριο όπου απολαμβάνω να τρώω είναι το Μαμαλούκα στο κέντρο.
Για ένα ατμοσφαιρικό dinner επιλέγω το Methi Bistro & Wine Bar.
Και για ποτό το 90° Music Point στη Βαλαωρίτου.
Ένας χώρος Τέχνης που ξεχωρίζω στην πόλη είναι το αγαπημένο μου Κρατικό Θέατρο.
Ένα κτίριο που από πάντα θαύμαζα είναι αυτό του ΕΛΙΑ - ΜΙΕΤ Ελληνικό Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου. Έχω φανταστεί τον εαυτό μου να κατοικεί εκεί.
Ένα αξιοθέατο/σημείο στο οποίο θα ξεναγούσα κάποιον γνωστό μου από άλλη πόλη είναι τα Κάστρα και όλη η περιοχή του Επταπυργίου. Νομίζω είναι μια κλασσική απάντηση, αλλά σίγουρα είναι κάτι που όλοι πρέπει να δουν.
Δεν πρέπει να φύγει κανείς από τη Θεσσαλονίκη αν δεν επισκεφθεί το Choureal για προφιτερόλ. Λευκή, καραμέλα και μπισκότο oreo (γέμιση κρέμα, όχι παγωτό!).
Όταν θέλω να αποφορτιστώ, το καταφύγιό μου είναι η παραλία. Οποιαδήποτε ώρα της ημέρας, αλλά κυρίως πολύ πρωί ή το σούρουπο. Έχω διανύσει αμέτρητα χιλιόμετρα!
Το κρυφό μου σημείο στην πόλη είναι ένα παρεκκλήσι στις Συκιές, το οποίο έχει την απόλυτη ηρεμία και κοιτάει όλη τη Θεσσαλονίκη.
Αυτό που αγαπώ περισσότερο στη Θεσσαλονίκη, θα έλεγα ότι είναι ο αέρας της. Δεν ξέρω αν μπορούν πολλοί να καταλάβουν τι εννοώ, αλλά όταν φτάνω εδώ μετά από κάποιο ταξίδι μου στο εξωτερικό λέω πάντοτε πως... μυρίζει σπίτι!
