«Τίποτα δεν έχει αξία αν δεν το μοιράζεσαι»... Αυτό κρατάω από την κουβέντα μαζί της. Μια κουβέντα με μια φωνή που εδώ και χρόνια ακούω στα ακουστικά μου. Αυτήν τη φορά την άκουσα να απευθύνεται αποκλειστικά σε εμένα, νιώθοντας όμως πως ήδη το είχε κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Η μαγεία του ραδιοφώνου -στην οποία συχνά αναφέρεται παρακάτω, καθόλου τυχαία- είναι μάλλον αυτή που ως ακροατή σε κάνει να νιώθεις τόσο κοντά με τον άνθρωπο πίσω από το μικρόφωνο. Να νιώθεις οικεία μαζί του χωρίς να τον γνωρίζεις. Να θες να μοιραστείς μαζί του κάτι που σε έκανε χαρούμενο ή σε στεναχώρησε. Γι' αυτό πάντα θαύμαζα τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς και η αλήθεια είναι πως αυτή η πόλη έχει πολλούς καλούς σε αυτό που κάνουν.

Μια από αυτούς δε θα μπορούσε να μην είναι η Μαριάννα Καρέζη, που βρίσκεται στα FM από το 2010 κι έχει κάνει τη φωνή της συνώνυμη με μια άλλη πλευρά αυτής της πόλης - πιο ερωτικής και σίγουρα με πολλή μουσική. Διαγράφει μια πορεία αξιοθαύμαστη, έχοντας περάσει από τους μεγαλύτερους ραδιοφωνικούς σταθμούς της Θεσσαλονίκης, ενώ τα τελευταία χρόνια ο Plus Radio αποτελεί το ραδιοφωνικό της σπίτι. Δε σταματάει, όμως, εκεί, καθώς από το 2016 έχει ανοίξει το δικό της escape room, το Great Escape, πραγματοποιώντας έτσι ένα ακόμα όνειρό της.

Η ίδια μού μίλησε για την καθημερινότητά της μπροστά και πίσω από το μικρόφωνο, αλλά και για όλα αυτά που λατρεύει στη Θεσσαλονίκη!

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στη Νεάπολη, όπου έζησα μέχρι και που τελείωσα το λύκειο. Αν και από μικρή ήμουν παιδί του κέντρου, την περιοχή αυτήν την αγαπώ. Έχω αμέτρητες μνήμες στο Στρεμπενιώτη - από τα σχολεία που πήγαινα, το γήπεδο, το κολυμβητήριο, το κλειστό γήπεδο μπάσκετ, το καφέ με την πισίνα. Τα είχαμε όλα σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι. Εκεί έδωσα και το πρώτο μου φιλί ως έφηβη! Κάθε φορά που τυχαία θα περάσω έξω από το σπίτι που μεγάλωσα, βουρκώνω. Ίσως γι' αυτό δεν περνάω τόσο συχνά.

Η αγαπημένη μου γειτονιά είναι όλο το κέντρο της Θεσσαλονίκης. Και λίγο ζηλεύω και την Άνω Πόλη. Τα τελευταία χρόνια μένω στο κέντρο που τόσο το αγαπώ. Και οι δύο δουλειές μου είναι στο κέντρο κι αυτό μου εξασφαλίζει και την πολυτέλεια να περπατώ παντού χωρίς να χρειάζομαι αυτοκίνητο. Εξάλλου εδώ βρίσκεις τα πάντα και οι ομορφιές είναι αμέτρητες.

Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω ηθοποιός ή -τέλος πάντων- καλλιτέχνης. Τελικά, σπούδασα διακόσμηση εσωτερικού χώρου κι εξωτερικών κτιρίων. Δεν το ακολούθησα ποτέ επαγγελματικά αν κι έχω διακοσμήσει σπίτια και μαγαζιά φίλων από αγάπη και μεράκι. Κάποια στιγμή η ζωή με έβαλε τυχαία πίσω από ένα μικρόφωνο κι εκεί ένιωσα σαν το σπίτι μου, όπως και με τη Θεσσαλονίκη. Γι' αυτό και παρέμεινα πιστή στον έρωτα αυτό καθημερινά τα τελευταία 15 χρόνια μέσω του ραδιοφώνου και των voice overs για τα διαφημιστικά spots. 

Η σχέση μου με τη Θεσσαλονίκη είναι απολύτως ερωτική! Τη λατρεύω και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μακριά της, αλλά ταυτόχρονα με θυμώνει όταν τη βλέπω να μην καταφέρνει να είναι όσο σπουδαία της αξίζει. Έχω επιλέξει συνειδητά να παραμένω εδώ παρά τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν να μετακομίσω στο εξωτερικό ή στην Αθήνα. Η Θεσσαλονίκη, ακόμη και με τα στραβά της, είναι η πόλη που κρύβει στα όμορφα στενά της πολύτιμες αναμνήσεις μου, όνειρά μου, γέλια, φιλιά, τσακωμούς, εκπλήξεις. Κι αυτό για μένα την καθιστά αναντικατάστατη και μοναδική.

To εναρκτήριο λάκτισμα για την ενασχόλησή μου με το ραδιόφωνο ήταν όταν έχασα ένα στοίχημα που είχα βάλει με κάτι φίλους κι έτσι αναγκάστηκα να πάρω μέρος σε ένα διαγωνισμό μεγάλου γνωστού ραδιοφώνου που έδιναν στον νικητή δική του εκπομπή. Με θυμάμαι να φωνάζω στην Αριστοτέλους «τι δουλειά έχω εγώ με αυτά, αφήστε με, ντρέπομαι!» Τελικά, έφτασα στους δύο τελευταίους και αποχώρησα γιατί το είδος της μουσικής ήταν πολύ μακριά μου. Για ένα χρόνο έκανα εκπομπή κι έλεγα ειδήσεις πίσω από ένα μικρόφωνο μέχρι που κάποια στιγμή ο Γιάννης Μπόνου με έβαλε στην πρωινή εκπομπή ενός ραδιοφώνου που δεν υπάρχει πια. Στο ραδιοφωνικό μου ταξίδι πέρασα από το Κοσμοράδιο, τον Star Fm, τον Next Fm και τα τελευταία χρόνια βρίσκομαι στον Plus Radio.

Το ραδιόφωνο για εμένα είναι μαγεία! Είτε είμαι ακροατής είτε το κάνω εγώ. Η μόνη λέξη που αρμόζει στην ουσία του ραδιοφώνου για εμένα είναι η «μαγεία».

Η ζωή πίσω από το μικρόφωνο έχει τα ευτράπελά της, τα αστεία της, τις εκπλήξεις της. Αλλά είναι γεμάτη και όμορφη. Γιατί ό,τι κι αν συμβεί το μοιράζομαι με τον κόσμο. Το να είμαστε #Together είναι μια κατάσταση που λειτουργεί και ψυχοθεραπευτικά και για εμένα αλλά και για τους ακροατές.

Πέρα από το ραδιόφωνο, ασχολούμαι και με την Great Escape. To escape room που δημιούργησα η ίδια και λειτουργεί από το 2016. Νιώθω περήφανη για την ομάδα μου και όσα έχουμε καταφέρει. Περήφανη για τις μοναδικές εμπειρίες που προσφέρουμε τόσα χρόνια σε τόσο κόσμο. Είναι υπέροχο να δημιουργείς, αλλά είναι ανεκτίμητο να δημιουργείς με υπέροχους ανθρώπους.

Στο μέλλον θα ήθελα να είμαι ευτυχισμένη, να ταξιδεύω, να μπορώ να αγαπάω και να προσφέρω.

Αντλώ έμπνευση από τα πάντα, ειδικά από τους ανθρώπους.

Μέσω της δουλειάς μου θέλω να προσφέρω. Να κάνω τη διαφορά. Κι όταν λέω να κάνω τη διαφορά εννοώ στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Να μπορώ να προσφέρω μικρές στιγμές μαγείας. Να υπενθυμίζω σε όλους πως κανείς δεν είναι μόνος! Και με τις δύο δουλειές μου αυτό θέλω να καταφέρνω.

Ο ραδιοφωνικός παραγωγός που πάντα θαύμαζα είναι ο Λευτέρης Μαρόγλου. Ήμουν πάντα ως ακροάτρια ερωτευμένη με τη φωνή του κι όταν συνεργαστήκαμε ερωτεύτηκα και τον τρόπο με τον οποίο βλέπει και αντιμετωπίζει το ραδιόφωνο. Αν ήμασταν φτιαγμένοι από υλικό τότε θαρρώ πως με τον κύριο Μαρόγλου μοιραζόμαστε το ίδιο υλικό. Ο έρωτας με το ραδιόφωνο που νιώθω ίσως είναι επειδή τον «κόλλησα» από αυτόν, εξάλλου είναι από τους ελάχιστους που ξέρουν να μεταδίδουν συναισθήματα με τέτοιο τρόπο που να μπορούν να περνούν από τα ραδιοκύματα.

Η κινητήριος δύναμή μου είναι οι άνθρωποί μου.

Η κομβική στιγμή στην πορεία μου ήταν το 2014 νομίζω... Τότε με τα capital controls. Είχε κλείσει το ραδιόφωνο που ήμουν και είχα μείνει χωρίς δουλειά. Έπαιζα μόνο μουσική κάθε βδομάδα σ' ένα μαγαζί στη παραλία. Η τότε σχέση μου επέμενε να φύγουμε στο εξωτερικό, οι περισσότεροι φίλοι και συμμαθητές έφευγαν ένας ένας για ένα καλύτερο αύριο. Κι εγώ εκεί μπήκα σε ένα δύσκολο δίλημμα. Τελικά αποφάσισα πως θέλω να παραμείνω στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησα το project της δικής μου επιχείρησης, κόντρα σε κάθε λογική και σε μια τόσο δύσκολη περίοδο οικονομικής κρίσης. Το αποτέλεσμα με χαροποιεί. Δε μετάνιωσα ποτέ, όσες δυσκολίες κι αν αντιμετώπισα.

Ένα όνειρό μου που έχει γίνει πραγματικότητα είναι η ευτυχία σε επαγγελματική και προσωπική ζωή, με ισορροπία.

Το big dream μου είναι να είμαι ευτυχισμένη με τη δική μου οικογένεια στο μακρινό μέλλον, να ζω μισό χρόνο στη Γαλλία και μισό χρόνο στο χωριό ενός ελληνικού νησιού γράφοντας βιβλία και πίνοντας κρασί!

Το motto μου στη ζωή είναι... Τίποτα δεν έχει αξία αν δεν το μοιράζεσαι #Together!

Ένα πράγμα για το οποίο είμαι περήφανη... Για μένα. Τα είχε πει κάποτε και ο Snoop Dog και τότε γελούσε κόσμος. Τώρα πια, το 2023, νομίζω είμαστε πιο έτοιμοι να παραδεχτούμε πως αν δεν είμαστε περήφανοι για τον εαυτό μας, δεν μπορούμε να είμαστε και για κανέναν άλλον.

Μου αρέσει να ξεκλέβω χρόνο για ψώνια και ταξίδια.

Η χαρά της ζωής περιλαμβάνει ψυχική υγεία, πνευματική ισορροπία, ανθρώπους που σου προσφέρουν φως ή που βοηθούν να λάμψει το δικό σου. Αγκαλιές, ταξίδια, χρώματα, μυρωδιές, γεύσεις και πάνω απ' όλα όνειρα. Να ζούμε το τώρα και να έχουμε όρεξη να ονειρευτούμε το αύριο.

Ένας άνθρωπος-μέντορας για μένα είναι ο Γιώργος Χαριζάνης. Μπορεί να έκανα ραδιόφωνο και νωρίτερα αλλά όταν ο Γιώργος μού έδωσε «λευκό χαρτί» και μου επέτρεψε να κάνω ακριβώς αυτό που θέλω, γεννήθηκε το #Together το μακρινό 2010 στον Star Fm. Ο Χαριζάνης μού έμαθε ραδιόφωνο, όλα τα «κόλπα» που οι περισσότεροι του χώρου κρατούν ως «κρατικά μυστικά», μην τυχόν και κάποιος τους προσπεράσει. Χαίρομαι πολύ που παραμένουμε όλα αυτά τα χρόνια στην ίδια ομάδα κι έχουμε και τώρα το ίδιο ραδιοφωνικό σπίτι. 

Το μαγαζί - «στέκι» στη Θεσσαλονίκη που μου αρέσει να πίνω τον καφέ μου είναι το Woods στην Αριστοτέλους, όπου παίρνω κάθε πρωί καφέ πριν την εκπομπή.

Το μέρος της Θεσσαλονίκης που έχω την πιο ωραία ανάμνηση είναι η Τσιμισκή. Όταν ήμουν παιδί, κάθε Σάββατο ο μπαμπάς μου με έπαιρνε μαζί του στο γραφείο. Ένα τετράγωνο δίπλα δούλευε και η θεία μου. Κάθε Σάββατο, λοιπόν, βρισκόμουν εκεί, από 5 ετών μέχρι την εφηβεία. Η μυρωδιά από το τσουρέκι του Τερκενλή είναι η μυρωδιά των παιδικών μου Σαββάτων.

All time classic αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι τα Λουλουδάδικα, αγαπώ αυτήν τη γειτονιά. Με τα χρώματά της, τα αρώματά της, το παλιό χαμάμ... Είναι μαγικά!

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ είναι... «Μην κατηγορείς τους γονείς σου, τις σχέσεις σου ή γενικά τη ζωή... Ό,τι κι αν σου χει συμβεί μπορείς να αλλάξεις. Εσύ επιλέγεις καθημερινά ποιος θέλεις να είσαι».

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι ο καφές ή το lunch break ανάμεσα στις δουλειές και τις υποχρεώσεις. Πάντα στο κέντρο, είτε στην Ικτίνου, είτε στα στενά της Αγίας Σοφίας, στα Λουλουδάδικα ή στο Καπάνι.

Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη είναι η νέα μου γειτονιά, την οποία ακόμα κρατάω...κρυφή!

Αν θα άλλαζα κάτι στην πόλη μου θα ήταν η έλλειψη parking, η καθαριότητα και το να γίνονται περισσότερα πράγματα... Θέατρα, φεστιβάλ, events και ό,τι μπορείς να φανταστεί κανείς. Εγώ σίγουρα μπορώ να φανταστώ πολλά. Η Θεσσαλονίκη κρύβει τόση ιστορία που είναι τόσο κρίμα το πόσο ανεκμετάλλευτη μένει αυτή η πλευρά.

Τη Θεσσαλονίκη θα την ήθελα πρωταγωνίστρια της Ευρώπης!

Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις αυτές θα ήταν πολυπολυτισμική, ερωτική, μυστήρια.

Κεντρική, μεσαία φωτογραφία: Στέφανος Ράπτης