Σπούδασε διοίκηση διαφήμισης στην Ελλάδα και το Λονδίνο και ξεκίνησε την καριέρα της στο marketing & τη διαφήμιση. Με την κρίση να συρρικνώνει αισθητά τον χώρο, το 2007 παίρνει την απόφαση και ιδρύει μαζί με την αδελφή της Ελένη τη Chef stories, μία εταιρεία που ασχολείται με την παραγωγή gourmet προϊόντων και τη διοργάνωση εκδηλώσεων γαστρονομίας, πάντα με κριτήριο τη δημιουργικότητα, την ανακάλυψη, την προώθηση και την ενίσχυση του γαστρονομικού πλούτου της χώρας μας. Αεικίνητη, χαμογελαστή και δυναμική, με δεκάδες bussiness plans έτοιμα να... πεταχτούν από το συρτάρι της, είναι ο άνθρωπος που ξέρει από εκλεκτές γεύσεις αλλά και πώς να υλοποιεί νέες ιδέες με κέφι και δημιουργικότητα. 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Την πόλη την γνώρισα πολύ καλά από πολύ νωρίς. Στο σχολείο έκανα πολλές φιλίες, από διαφορετικές γειτονιές της πόλης, και είμαι πραγματικά τυχερή που οι φιλίες αυτές κρατάνε ακόμη. 

Μια γειτονιά που μου αρέσει πολύ είναι στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας. Έμεινα εκεί για μία σύντομη περίοδο και έχω τις ωραιότερες αναμνήσεις. Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης, με άμεση πρόσβαση σε πολλές όμορφες γωνιές της και λόγω του κέντρου, συχνά έχεις ευχάριστες, τυχαίες συναντήσεις με φίλους και γνωστούς. 

Όταν ήμουνα παιδί ήθελα να γίνω μπαλαρίνα, αν λάβω σοβαρά υπόψη μου αυτά που έγραψα σε μια έκθεσή μου στο δημοτικό! Πάντως, ο χορός μου αρέσει ακόμα, κυρίως της χαρούμενης μουσικής swing. Στο λύκειο ανακάλυψα ότι η ενασχόληση με τις σκέψεις, ανάγκες και επιθυμίες του ανθρώπου είναι πολύ ελκυστική…. Και έτσι σπούδασα διαφήμιση και marketing, στη Θεσσαλονίκη και το Λονδίνο. Μετά από μία πολύχρονη και έντονη πορεία ανάμεσα σε διαφημιστικές, media shops, τμήματα marketing και ΜΜΕ, το 2007 δημιουργήσαμε το Chef stories με την αδελφή μου Ελένη. Η βιολόγος Ελένη είναι η chef κι εγώ… φυσικά το stories.

Η Chef stories ιδρύθηκε για να έχουμε συστηματική κι επαγγελματική ενασχόληση με την αγάπη μας, το φαγητό και το κρασί. Αρχικά, λειτουργούσαμε ως εταιρία boutique catering, με στόχο την «προσωπική πινελιά» σε φιλικά κι επαγγελματικά καλέσματα. Στην πορεία δώσαμε έμφαση στην παραγωγή gourmet προϊόντων (Jams, Chutneys, Fresh Lemonade). Στόχος ήταν και είναι η υψηλή ποιότητα, το καλαίσθητο αποτέλεσμα και η ικανοποίηση της ανάγκης για απόλαυση μέσα από τη γεύση! 

Τα τελευταία χρόνια έχουμε αναπτύξει ιδιαίτερα τη δραστηριότητα της διοργάνωσης εκδηλώσεων γαστρονομίας, όπως side events σε εκθέσεις (TIF Helexpo, Gourmet Exhibition, Εξποτρόφ) σε φεστιβάλ (Thessaloniki Food Festival) και άλλες ειδικές συνεργασίες. Αυτό τον καιρό, σε συνεργασία με τη φίλη από την εποχή της διαφήμισης Νανά Ζυγούρα, σύμβουλο επιχειρηματικής ανάπτυξης & marketing, και την αδελφική μου φίλη Λία Μπουντιούκου, σύμβουλο επικοινωνίας, προσθέτουμε μία ακόμα υπηρεσία, αυτή της διοργάνωσης γαστρονομικών εμπειριών. Η άνθηση της ελληνικής γαστρονομίας και της σκηνής της στη Θεσσαλονίκη μας ώθησε στη δημιουργία προϊόντων γαστρονομικών εξερευνήσεων, πάντα σε συνεργασία με τους επαγγελματίες του τουρισμού για την εκπλήρωση των αναγκών των επισκεπτών τους. Θεματικά tours, special dinners, παρουσιάσεις παραγωγών, ειδικά σχεδιασμένα μαθήματα μαγειρικής, εκπαιδευτικές παρουσιάσεις & γευστικές δοκιμές προϊόντων σχεδιάζονται με στόχο τη δημιουργία μοναδικών εμπειριών,  εντός κι εκτός πόλης. Στη Chef Stories μας ενθουσιάζει να ανακαλύπτουμε, αποκαλύπτουμε, συνεργαζόμαστε, προβάλλουμε και προωθούμε την κάθε πτυχή όλων των στοιχείων που χαρακτηρίζουν την ελληνική γαστρονομία σήμερα. 

Η γαστρονομική σκηνή της Θεσσαλονίκης είναι σαν το καλό κρασί. Ένας ζωντανός οργανισμός. Μεταλλάσσεται κι εξελίσσεται συνεχώς, δημιουργούνται νέες ομάδες, σκηνές, κουζίνες, περιοχές, στέκια. Οι νέοι μάγειρες, οι κλασικές και καταξιωμένες γωνιές, τα παιδιά που θέλουν να γίνουν επαγγελματίες, οι σχολές που επενδύουν, οι πάρα πολλές γαστρονομικές εκδηλώσεις, όλα συνθέτουν ένα γαστρονομικό μωσαϊκό υψηλού ενδιαφέροντος. Πιστεύω ότι το πιο έντονο γαστρονομικό στίγμα της Θεσσαλονίκης τα τελευταία χρόνια είναι η κουζίνα του casual dining, η κοινωνία του μοιράζομαι, εκφρασμένη μέσα από αυθεντικό -και όχι επιτηδευμένο- φαγητό με φίλους, των gastro-καφενείων με άποψη, της έμφασης στην ανάδειξη των απλών, ελληνικών φρέσκων πρώτων υλών σε εμπνευσμένες εκδοχές.

Μου αρέσει να ξεκλέβω χρόνο, πριν ή μετά από ραντεβού στο κέντρο, και να περιπλανιέμαι στους διαδρόμους του Παντοπωλείου της Θεσσαλονίκης, ανταλλάσσοντας μυστικά για νέα προϊόντα με τον Γιώργο και τη Ζωή. Όταν συμβαίνει το ίδιο με τον Αλέξανδρο στο Olicatessen, ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός για να δοκιμάσουμε γεύσεις από ψαγμένους μικρούς παραγωγούς και να κάνουμε σχέδια για τη συμβολή μας στην ανάδειξή τους στην εγχώρια σκηνή. 

Ξεκινάω την ημέρα μου με «επένδυση» στη σωματική και ψυχική υγεία, στο super cosy MOOV pilates -και όχι μόνο- studio της γλυκύτατης Πηνελόπης. Στη συνέχεια, οι επαγγελματικές υποχρεώσεις παίρνουν τη σκυτάλη…. με μικρά διαλείμματα για γρήγορο καφέ στο Βογατσικού 3 ή στο Join the juice στο κέντρο, στο Allegro στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης με τη μοναδική θέα στο ηλιοβασίλεμα, όταν υπάρχει η ευκαιρία! Οι πιο ανεκτίμητες στιγμές βέβαια είναι οι μεσημεριανές συναντήσεις με τις παιδικές μου φίλες -συνοδοιπόρισσες, οικογένεια πια, σε νέα μαγαζιά για χαλάρωση κι ενημέρωση των Pins μας στον γαστρονομικό χάρτη της πόλης.

Ένας χώρος τέχνης που αγαπώ είναι το πρώην Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και νυν MOMus Μοντέρνας Τέχνης, το πρώτο μουσείο σύγχρονης τέχνης στην Ευρώπη, που ιδρύθηκε με δάνειο από τη συλλογή του σπουδαίου γκαλερίστα και συλλέκτη έργων τέχνης Αλέξανδρου Ιόλα. Επίσης, το Μουσείο Φωτογραφίας στο Λιμάνι είναι ένας υπέροχος, φωτεινός χώρος και πάντα έχει κάτι ενδιαφέρον να δεις, ενώ από το ατμοσφαιρικό cafe του μπορείς να ρεμβάσεις θαυμάζοντας τη γαλήνη του τοπίου της θάλασσας. 

Μέσα από τη διοργάνωση της δράση των Thessaloniki Chef Ambassadors για την οποία συνεργαστήκαμε με το Τμήμα Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης, γνώρισα από κοντά κι εκτίμησα τη δημιουργικότητα και τον επαγγελματισμό κάποιων άξιων εκπροσώπων της νέας σκηνής της Θεσσαλονίκης: του Αντώνη Μουστάκη του Extravaganza, του Ανδρέα Κλαυδιανού, δημιουργού της εξαίρετης εκδοχής private dining Uma, του Δημήτρη Τασιούλα και της ομάδας του στο Thria, του Μιχάλη Αδαμίδη στο φιλόξενο Βαρύ Πεπόνι με ριζότο σουπιάς, την ποιότητα και τα εμπνευσμένα πιάτα του Radikal, το απλό και δημιουργικό Fata morgana, την εκπροσώπηση της κρητικής διατροφής στο Χαρούπι (έχω και ρίζες άλλωστε), τη διαχρονικά ποιοτική κουζίνα και το μοναδικό περιβάλλον και φιλοξενία του Maiami, τη γραφική περιπλάνηση στο κλασικό Τσινάρι, τα κυριακάτικα τσίπουρα στο Μπαχτσέ… η λίστα μοιάζει να μην έχει τέλος!

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι η βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης ή της Καλαμαριάς με τη σκυλίτσα μου, Θεσσαλονικιώτικο καφέ διαρκείας (!) το Σάββατο μεσημέρι στο κέντρο, εναλλάσσοντας μαγαζιά, παρέες, φίλους και γνωστούς μέχρι όσο πάει… και η αγορά των κυριακάτικων εφημερίδων στην επιστροφή (σίγουρα αυτές που έχουν γαστρονομικό ένθετο), από το περίπτερο που βρίσκεται μπροστά στο Βασιλικό Θέατρο.

Οι επιλογές για ποτό στην πόλη είναι πολλές και σε διαφορετικά σημεία. Ανάλογα με την παρέα και τη διάθεση, Άνω Λαδάδικα και Συγγρού για χαλαρό φαγητό και χαλαρό, νεανικό ποτό (Γορίλας, Μαίτρ και Μαργαρίτα, Mahalo, Ύψιλον, καλαίσθητη ταράτσα Μαργαρίτα), σε κλασικά rock σημεία αναφοράς spots που ακόμα "κρατούν" τον χαρακτήρα τους, όπως το On the Road, σε φιλόξενα κι ενημερωμένα μπαρ, όπως το The bar Lab στην Καλαμαριά και το Βογατσικού 3, σε συμπαθητικά wine bars (Oinovate, White rabbit) και σε μικρά στέκια με προσεγμένη μουσική, όπως το Peace of Cake.

Το μυστικό μου μέρος στην πόλη δεν είναι και τόσο μυστικό. Στον ντόκο με τα ιστιοπλοϊκά σκάφη στην παραλία της Καλαμαριάς απολαμβάνω όσο τίποτα άλλο μια βόλτα στον ήλιο!

Στη Θεσσαλονίκη μου αρέσει η άμεση επαφή με τη θάλασσα, η ιστορία της πόλης που καταγράφεται στους δρόμους και τη γαστρονομία της και η αμεσότητα, το γεγονός ότι ο κόσμος δεν είναι καχύποπτος. Οι εθελοντικές ομάδες, όπως η Θεσσαλονίκη αλλιώς, η ένωση των κατοίκων της οδού Πρίγκιπος Νικολάου, το Marketing Club που ενώνει τον επιχειρηματικό κόσμο της πόλης (στο οποίο πολύ πρόσφατα ανέλαβα και πιο ενεργή συμμετοχή), οι φιλανθρωπικές οργανώσεις που έχουν έντονη παρουσία. Μου αρέσει που είναι μία πολύ φιλική πόλη για παιδιά, εφήβους και νέους. Και οι προσπάθειες των νέων ανθρώπων για μία πόλη ζωντανή, που παράγει!

Ωστόσο, θα ήθελα να μας δω να «φεύγουμε» από κάποιες κλασικές, εδραιωμένες σκέψεις - βολικές δικαιολογίες, όπως το ότι «στη Θεσσαλονίκη δε γίνεται τίποτα». Έχουμε θεατρικές σκηνές, τέχνη, εκθέσεις, μία όμορφη πόλη, κάποιες νέες υποδομές (που θα αναμένεται να γίνουν περισσότερες), τεχνολογία, start ups, σημαντικές προοπτικές και περιθώρια βελτίωσης. Και ο επισκέπτης μας αγαπάει. Μπορούμε να... μας αναδείξουμε αγαπώντας τα θετικά μας και μέσα από τη  συνεχή και αγαστή συνεργασία μπορούμε να τα αναδείξουμε ακόμη περισσότερο.

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με 3 λέξεις αυτές θα ήταν: γαστρονομία, ποικιλία, οικειότητα. 

Φωτογραφία πορτρέτου: Άρης Ράμμος