Το εργένικο σπίτι του Vincent Ho στο Brooklyn είναι η θετική απόδειξη ότι το να βαδίζεις στους δικούς σου ρυθμούς και να παραμένεις πιστός στα θέλω σου αποδίδει καρπούς. Έχοντας μεγαλώσει σε αυτό που ο ίδιος περιγράφει ως McMansion της Νότιας Καλιφόρνιας, ο Ho ήταν αποφασισμένος να βρει μια εντελώς δική του γλώσσα έκφρασης για το πρώτο του διαμέρισμα. Κάλεσε τον Darren Jett της εταιρείας Jett Projects με έδρα τη Νέα Υόρκη για να μετατρέψει τις αμέτρητες εμπνεύσεις του σε μια ξεχωριστή κατοικία με τον δικό της χαρακτήρα. 

O πρώην διευθύνων σύμβουλος της φημισμένης εταιρείας μόδας Peter Do, ο Vincent Ho, προσελκύστηκε έντονα από την ιδέα της οικοδόμησης του κόσμου και της χρήσης κάθε γωνίας του σπιτιού του των 750 τετραγωνικών μέτρων για να επικοινωνήσει τις προσωπικές του αξίες, όπως ένας δημιουργικός διευθυντής μπορεί να χρησιμοποιήσει το σχεδιαστικό ταμπεραμέντο του για να βάλει τη δική του σφραγίδα σε ένα brand. Ο Ho οραματίστηκε το διαμέρισμά του ως μια σειρά από πίνακες μέσα στους οποίους οι επισκέπτες θα άφηναν τη φαντασία τους ελεύθερη. 

O Darren Jett γνωρίζει άπταιστα τη δουλειά του, έχοντας δώσει την υπογραφή του σε μερικά από τα πιο iconic interior σκηνικά. Παρουσίασε ένα υποβλητικό mood board που περιλάμβανε καμπάνιες του οίκου Gucci της εποχής του Tom Ford, πορτραίτα του George Platt Lynes και μια εμβληματική λήψη ενός βραδινού φορέματος του Yves Saint Laurent στο Παρίσι το 1983 - μαύρο βελούδινο χιτώνιο που τονίζεται στο πίσω μέρος με έναν υπερμεγέθη ροζ σατέν φιόγκο. «Εκπέμπει ένα είδος σεξουαλικότητας αυτό το look, είναι θηλυκό και δυναμικό», λέει ο Jett.

Παράλληλα με τις οπτικές αναφορές, υπήρχαν και τρία τραγούδια που ο ιδιοκτήτης και ο interior designer συμφώνησαν ότι θα αποτελούσαν πηγή έμπνευσης για το εσωτερικό αυτού του διαμερίσματος: το "Come into My World" της Kylie Minogue, το "Blue Monday" των New Order και το "Madam Butterfly (Un Bel dì Vedremo)" από το άλμπουμ "Fans" του Malcolm McLaren του 1984. Το πρώτο κομμάτι εκφράζει μια pop ευαισθησία, ενώ το δεύτερο ελίσσεται μέσα από εμβληματικά vintage σχέδια στο video clip του, όπως ο δερμάτινος καναπές Mario Bellini που προστέθηκε στο σαλόνι. Το τρίτο έχει να κάνει με αυτό που ο Jett αποκαλεί «ροκοκό στολίδια», αποτυπωμένα σε όλο το διαμέρισμα, όπως ο oversized ροζ φιόγκος του YSL που με τον τρόπο του έχει βρει τη θέση του στη διακόσμηση - χρωματικά τουλάχιστον.

Προτού ο Jett αναλάβει το έργο, είχαν αποκτηθεί μόνο ο καναπές Bellini κι ένα τραπέζι κοκτέιλ του Nima Abili, τα οποία εκείνη την εποχή ήταν δημοφιλείς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ωστόσο, με το υπόλοιπο design του σπιτιού κατάφερε να δημιουργήσει ένα απόλυτα updated σκηνικό, που θα παραμείνει διαχρονικό στο πέρασμα του χρόνου. 

Γαλλικές και ιταλικές αντίκες των αρχών του 19ου αιώνα ενσωματώθηκαν μαζί με κομμάτια των Philippe Starck, Kazuhide Takahama και Achille Castiglioni. Το μπεζ απαγορεύτηκε ουσιαστικά και χρησιμοποιήθηκαν παντού dark -σχεδόν μαύρα και γκρι- χρώματα, με μεταλλικές πινελιές που χαρίζουν πολυτέλεια στον χώρο.

«Λατρεύω τη λάμψη, αλλά ο χώρος είναι μικρός. Είναι σαν ένα μικρό κουτί με κοσμήματα», λέει η Ho. «Το ανοίγεις και το εσωτερικό του είναι επενδυμένο με βελούδο». Ο ίδιος ο Jett συμφωνεί ότι το επίκεντρο του σχεδιασμού δεν ήταν τόσο η λειτουργικότητα όσο η οπτική διέγερση: «Ακόμα και στο μπάνιο, το μόνο που μπορεί να βλέπεις είναι το φως από το ντους, τη φιγούρα ενός σώματος που σκιαγραφείται χωρίς να ξέρεις πραγματικά ποιος είναι. Μου αρέσει να δημιουργώ αυτού του είδους τα πλαίσια - αυτούς τους διαφορετικούς τρόπους θέασης». Η κρεβατοκάμαρα, τέλος, με τους μαύρους καθρέφτες είναι ίσως ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία του σπιτιού, μια ωδή στη μεγαλοπρέπεια.

Με πληροφορίες από Wallpaper | Φωτογραφίες: Nicholas Calcott