Η πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ, Michelle Obama, παρευρέθηκε στο προχθεσινό συνέδριο των Δημοκρατικών και προχώρησε σε δηλώσεις που απασχόλησαν τα Media και υπήρξαν αφορμή για μια σειρά από ειδήσεις με το όνομά της να διεκδικεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Παρεμβαίνοντας στο συνέδριο, τοποθετήθηκε στα πολιτικά ζητήματα της Αμερικής, στην έξαρση της πανδημίας και τόνισε τη δυσαρέσκειά της για την εκλογή και τη θητεία του προέδρου Donald Trump, ενώ μεταξύ άλλων εξέφρασε τα παράπονά της χρησιμοποιώντας κατατοπιστικά στοιχεία που αποδεικνύουν τις ελλιπείς δυνατότητές του και τη «λάθος» θέση του.
Συγκεκριμένα, δήλωσε πως «Ο Donald Trump είναι ο λάθος πρόεδρος για τις ΗΠΑ. Δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Δεν μπορεί να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Δεν μπορεί απλά να είναι αυτός που χρειάζεται να είναι. Αν νομίζετε ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, μπορούν -και θα γίνουν, αν δεν επιλέξουμε την αλλαγή σε αυτές τις εκλογές».
Λαμβάνοντας υπόψιν της την πορεία του Trump και τις ενέργειές του που δεν ικανοποίησαν τους πολίτες της Αμερικής και παίρνοντας μερίδιο στα όσα ήθελε ο καθένας ξεχωριστά να εκφράσει ενάντια του προέδρου, η Michelle δείχνει για άλλη μια φορά το πόσο ενστερνίζεται τη συνολική ιδεολογία της χώρας της για εκσυγχρονισμό και κάνει φανερή την ανεπτυγμένη ικανότητά της να ανατρέψει τα δεδομένα σε περίπτωση που διαδεχόταν η ίδια την προεδρία και τα «σκήπτρα» ολόκληρης της Αμερικής.
Τα πρώτα χρόνια & το κεφάλαιο Obama στη ζωή της
Μεγαλωμένη στη νότια πλευρά του Σικάγο, η Michelle βίωσε από τη νηπιακή της ηλικία τις στερήσεις ακόμα και των πιο απαραίτητων μέσα σε ένα σπίτι που όλοι εργάζονταν για την απόκτηση των βασικών στοιχείων που εντοπίζονται σε ένα νοικοκυριό, ενώ αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα πως ο δρόμος για την πορεία της δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα.
Η επιμονή της και η όρεξη για μάθηση, τη βοήθησαν να ολοκληρώσει τις σπουδές της επάνω στη νομική στο πανεπιστήμιο του Harvard, όπου συμμετείχε συχνά σε κινητοποιήσεις που είχαν να κάνουν με την αύξηση του ποσοστού μειονοτήτων στο πανεπιστήμιο -ενέργειες που αποτέλεσαν το εναρκτήριο λάκτισμα για την μετέπειτα πορεία της που επικεντρώθηκε σε πολλές εθελοντικές ενέργειες.
Τελειώνοντας τη νομική, άρχισε να συνεργάζεται με το παράρτημα στο Σικάγο της νομικής εταιρείας Sidley Austin σε θέματα marketing και πνευματικής ιδιοκτησίας. Εκεί, συνάντησε και το μελλοντικό της σύζυγο Barack Obama, τη στιγμή που η μεταξύ τους σχέση ήταν κάτι παραπάνω από φιλική, γεγονός που είχε γίνει έκδηλο από τις πρώτες τους συναναστροφές. Η κοινή τους πορεία ήταν αυτή που τους ένωσε τόσο κι έδωσε στην ίδια την ευκαιρία να στρέψει το επαγγελματικό της ενδιαφέρον και σε άλλους χώρους αφήνοντας στην άκρη τη δικηγορία, προκειμένου να ασχοληθεί με τις δημόσιες υπηρεσίες, τελώντας ως βοηθός του δημάρχου Daley και μετέπειτα ως βοηθός επιτρόπου σχεδίου και ανάπτυξης της πόλης του Σικάγο.
Για τα επόμενα χρόνια της ζωής κι έχοντας γίνει η Πρώτη Κυρία της Αμερικής, έγινε Γενικός Διευθυντής του γραφείου του Σικάγο του Public Allies, ενός μη κερδοσκοπικού προγράμματος κατάρτισης που βοηθούσε νέους να αναπτύξουν ικανότητες για τη μελλοντική τους σταδιοδρομία στο δημόσιο τομέα, ενώ αργότερα εργάστηκε και στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο ως συνεργαζόμενος Κοσμήτορας των εκπαιδευτικών υπηρεσιών.
Η πορεία της διαδεχόταν το ένα επίτευγμα μετά το άλλο, μέχρι που δεν άργησε να θέσει τα θεμέλια μιας δυνατής σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ εκείνης και τους πολίτες των ΗΠΑ.
Ούσα πρόσωπο με τεράστια επιρροή χάρη στη θέση της δίπλα στο πλευρό του συζύγου της, δεν είχε προκαλέσει κάποια ιδιαίτερη αντίδραση προς τους συμπολίτες της, καθώς η στάση που διατηρούσε χαρακτηριζόταν από αρκετή διακριτικότητα -παρά τις επιχειρηματικές κι ανθρωπιστικές της δράσεις που προέβαινε. Κι όμως, η στιγμή που θα απασχολούσε τόσο τους πολίτες όσο και τα δημοσιογραφικά γραφεία, διαδραματίστηκε το 2004 όταν ο σύζυγός της έβγαλε έναν εξαιρετικό λόγο στο Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών κι εξελέγειν στη Γερουσία, με τις πρώτες εντυπώσεις των παρόντων και του Τύπου να κάνουν λόγο για τη θετική της αύρα, τη μαχητικότητα που την περιέβαλε, αλλά και το πόσο άξια στέκεται δίπλα από τον επιδραστικό Barack.
Εξαιτίας των πολιτικών δρώμενων και των υποχρεώσεων του συζύγου της, η έκθεση ολόκληρης της οικογένειας έφτανε στα Media σαν αναπόφευκτο γεγονός. Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι φορές που η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ άντλησε περισσότερα βλέμματα και θετικές κριτικές από ό,τι ο ίδιος ο Obama, ενώ συχνά φιγούραρε σε πρωτοσέλιδα ως μια από τις πιο καλοντυμένες γυναίκες της εποχής. Το στιλ της και η ευγενική της παρουσία, της συμπεριέλαβαν στη λίστα του περιοδικού Essence με τις «25 γυναίκες που χαρίζουν έμπνευση» για το 2006 κι ένα χρόνο αργότερα κατείχε την 58η θέση στη λίστα “The Harvard 100” με τους 100 πιο σημαντικούς αποφοίτους του πανεπιστημίου του Harvard.
Όσα την έκανα αγαπητή στους πολίτες της Αμερικής
Χωρίς να αφήσει το χρώμα της να σταθεί εμπόδιο σε δράσεις με τις οποίες ασχολήθηκε και σε στάσεις που υποστήριξε με πάθος, η Michelle από τα πρώτα στάδια της πορείας της εστίαζε την προσοχή της σε θέματα που αφορούν στη στήριξη των γυναικών ανά τον κόσμο, στο δικαίωμα αυτών να εργάζονται με ασφάλεια και χωρίς να τις κακομεταχειρίζονται, στη σημασία της καριέρας σε συνδυασμό με την απόκτηση οικογένειας, καθώς και στην προσφορά βοήθειας προς τις οικογένειες της Αμερικής που έχουν παιδιά στο στρατό.
Πάντα, έβαζε προτεραιότητα στο σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά, προβάλλοντας έτσι κι ένα πρόσωπο που τοποθετεί πάνω από όλα την οικογένειά του -παρά τις καινοτόμες δράσεις και την πολιτική ενασχόληση. Μάλιστα, όπως η ίδια έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις της, είναι λάτρης της υγιεινής διατροφής και προσπαθεί με κάθε τρόπο να υιοθετήσει θρεπτικές τακτικές τόσο για εκείνη όσο και την οικογένειά της.
Extra facts: Το 2009, είχε συμμετάσχει σε πρόγραμμα φύτευσης λαχανικών σε μια περιοχή 1.100 τετραγωνικών μέτρων, ενώ διατηρεί και τις δικές κυψέλες εφόσον λατρεύει το μέλι. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί πως ένας από τους βασικούς της στόχους αποτελεί η καταπολέμηση της παιδικής παχυσαρκίας -ενός προβλήματος που βρίσκεται σχεδόν πάντα στα pick του στην Αμερική, αλλά σαφώς έχει έντονα τα σημάδια του και στον υπόλοιπο κόσμο.
Το Νοέμβριο του 2018, κυκλοφόρησε το αυτοβιογραφικό της βιβλίο που τιτλοφορείται ως «Becoming: Η δική μου ιστορία», το οποίο έγινε best seller σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα, πουλώντας στις χώρες της Βορείου Αμερικής περίπου 725.000 αντίτυπα μόλις το πρώτο εικοσιτετράωρο της κυκλοφορίας του.
Διεκδικώντας επάξια τη θέση του στον κατάλογο των πιο ανάρπαστων αναγνωσμάτων για το 2018, η Michelle καταγράφει στις σελίδες του τις εμπειρίες που τη διαμόρφωσαν από την παιδική της ηλικία στη Νότια Πλευρά του Σικάγο μέχρι τα χρόνια που, ως στέλεχος εταιρείας, πάσχιζε να εξισορροπεί τις απαιτήσεις της μητρότητας και της εργασίας κι από εκεί στην εποχή που έζησε στο Λευκό Οίκο μέχρι τη μετάβασή της και πάλι στην ιδιωτική ζωή. Περιγράφει, επιπλέον, τους θριάμβους και τις απογοητεύσεις της, τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές, καθώς ξεδιπλώνει την ιστορία της όπως την έζησε -με τα δικά της λόγια και με τους δικούς της όρους.
Κάποιο χρονικό διάστημα αργότερα, το “Becoming” μεταφέρθηκε και στην streaming πλατφόρμα του Netflix, μέσα από ένα ντοκιμαντέρ που «έντυσε» με εικόνες τη ζωή της Michelle, όπως ακριβώς την περιγράφει και η ίδια στο βιβλίο της.
Στο σημείο αυτό, ορθό θεωρείται να αναφερθούμε και σε ένα από τα πιο πρόσφατα γεγονότα που συνάντησαν το φως της δημοσιότητας και αφορούν στην προσωπική ζωή της Michelle, η οποία αποκάλυψε πως περνά μια ελαφριάς μορφής κατάθλιψη έπειτα από το lockdown που, όπως φαίνεται, την επηρέασε αρνητικά. Το γεγονός αυτό δίνει ακόμα ένα λόγο στους Αμερικανούς πολίτες να θεωρούν την πρώην Πρώτη Κυρία έναν άνθρωπο που, παρά τη δόξα και τον αγέρωχο χαρακτήρα του, υπάρχουν αδύναμες στιγμές κατά τις οποίες «σπάει», διότι πάνω από όλα είναι άνθρωπος!
Διδάσκοντας περίτρανα το πόσο σπουδαίο είναι να έχει ο καθένας τη δική του φωνή και μέσα από αυτή να εκφράζει τις απόψεις και τα πιστεύω του σε όλους τους τομείς της ζωής, η Michelle Obama καθοδήγησε και παραδειγμάτισε υπό το συνεχή της αγώνα υπέρ των ανθρώπων και της δικαιοσύνης κάθε πολίτη που είχε ανάγκη να βρει διεξόδους, να μάθει να ζει μέσα από καταστάσεις που θα έπρεπε να θεωρούνται αυταπόδεικτες, καθώς και να ασπάζεται την ελευθερία, την ελπίδα και, τελικά, τη ζωή. Τα μαθήματα που ο κάθε άνθρωπος των ΗΠΑ έλαβε από τη δική της στάση απέναντι στα πράγματα, υπήρξαν -και συνεχίζουν να υπάρχουν- πιθανοί κι άκρως ηχηροί λόγοι για τη διεκδίκηση μιας θέσης που θα δικαίωνε ολόκληρη τη χώρα.
Η θέση της προέδρου και ο ρόλος που θα αναλάμβανε, ίσως να έδιναν τις κατάλληλες λύσεις για τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ, κάνοντας πολλούς να αναρωτιούνται για το αν θα έπρεπε να είναι αυτή η επόμενη διάδοχος!
