Το Ηyper Hypo είναι από εκείνους τους χώρους που ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά. Ένα project space στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, το οποίο έχει στηθεί με τόσο μεράκι, αγάπη και προσοχή, ώστε να σε καταβάλλει η σιγουριά πως με ό,τι κι αν καταπιαστεί θα είναι κάτι μοναδικό και ιδιαίτερο. Η συνάντηση των ιδιοκτητών, Ανδρέα Κόκκινου και Στάθη Μητρόπουλου, με τον καλλιτέχνη Michael McGregor δε θα μπορούσε παρά να οδηγήσει σε ένα δημιουργικό αποτέλεσμα, το οποίο αποτελεί και την πρώτη εκδοτική προσπάθεια του αγαπημένου βιβλιοπωλείου.
Συναντήσαμε τον Michael McGregor -πού αλλού;- στον δρόμο για την Ύδρα, εκεί όπου συχνά πια αναζητά την έμπνευση στα μικρά καθημερινά, μα τόσο υπέροχα, νησιωτικά σκηνικά.
Μιλήστε μας για τη δημιουργική σας πορεία. Πώς ξεκίνησαν όλα, πότε ήρθε η τέχνη στη ζωή σας και πώς εξελιχθήκατε ως εικαστικός;
Πάντα ζωγράφιζα, από παιδί, με πολλά είδη μαρκαδόρων, χρωματιστά μολύβια και μπογιές, κραγιόν και κηρομπογιές. Μου άρεσε να ζωγραφίζω στα χάρτινα τραπεζομάντιλα στα εστιατόρια. Στο πανεπιστήμιο, επικεντρώθηκα στη δημιουργική γραφή και στον κινηματογράφο, αλλά πολλά χρόνια αργότερα επέστρεψα στο σχέδιο και τη ζωγραφική. Με μάτια παιδικά, αλλά τα σχέδιά μου με κάποιον τρόπο έχουν αποτυπωμένες τις σπουδές μου στη μυθοπλασία και τον κινηματογράφο. Είναι όλα μικρές σκηνές, όπως στον κινηματογράφο ή τη λογοτεχνία: στήνω το σκηνικό και ο θεατής μπορεί να δημιουργήσει και να νιώσει τη δική του αίσθηση της ιστορίας.
Ποιο είναι το προσωπικό σας στιλ στις τέχνες, τα υλικά και το είδος της δουλειάς που προτιμάτε;
Μου αρέσουν οι πρώτες ύλες με αυθεντική αίσθηση. Προτιμώ τα μέσα που μου επιτρέπουν να είμαι χαλαρός και να δημιουργώ κάνοντας χειρονομίες. Συχνά λέω ότι ζωγραφίζω με τους ώμους και τα πόδια μου, όχι με τα χέρια μου. Είναι κάτι που γίνεται πολύ φυσικά. Προτιμώ απλά πράγματα, όπως το χρωματιστό μολύβι και το λαδοπαστέλ από τα μικρά πινέλα, γιατί μου επιτρέπουν μεγαλύτερη ελευθερία και δίνουν στη γραμμή μια συγκεκριμένη χειροποίητη ποιότητα που συχνά δυσκολεύομαι να αντιγράψω με ένα πινέλο.
Ποιος είναι ο ρόλος της Τέχνης και του design στη ζωή σας;
Αυτά τα δύο είναι παντού γύρω μας. Είτε πρόκειται για ένα φορτηγό που μεταφέρει μπίρες, είτε για ένα ράφι Sotsass, έναν Lichtenstein ή ένα παιδικό σχέδιο, για μένα είναι όλα ίδια. Δε βλέπω καμία διαφορά μεταξύ υψηλής και χαμηλής οπτικής κουλτούρας. Τα απολαμβάνω όλα το ίδιο!
Είστε globetrotter και traveller. Τι ξεχωριστό σας έχει προσφέρει αυτός ο τρόπος ζωής και πώς προσεγγίζετε τα ταξίδια;
Το να περνάς χρόνο σε διαφορετικές χώρες και να παρατηρείς διαφορετικούς πολιτισμούς και τρόπους ζωής είναι μια σημαντική πηγή έμπνευσης. Υπάρχει πάντα κάτι εκπληκτικό σε κάθε τόπο. Συνήθως, τα μέρη που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι τα καλύτερα ή τα πιο όμορφα ή τα πιο πολυτελή, τα βρίσκω βαρετά. Με ενδιαφέρει περισσότερο η καθημερινή ζωή παρά οι πολυτελείς προορισμοί.
Πώς μπήκε η Ελλάδα στη ζωή σας και ποια θεωρείτε ότι είναι η μαγεία της;
Πριν από πολλά χρόνια έκανα μερικές ζωγραφιές για το περιοδικό Kennedy, για την αθηναϊκή έκδοση. Με τον καιρό ανέπτυξα μια μεγάλη φιλία με τον Chris Kontos, τον άνθρωπο πίσω από αυτό. Συνεχίσαμε να συνεργαζόμαστε και τελικά άρχισα να τον επισκέπτομαι εδώ και να ταξιδεύω σε όλη τη χώρα.
Ποιο είναι το μέρος των ονείρων σας εδώ και γιατί;
Κάπου στο βουνό της Ύδρας, μία ώρα με τα πόδια από την ταβέρνα «Μαρίνα» στον Βλυχό.
Πώς προέκυψε το “The Greek Notebook”;
Το 2022 νοίκιασα ένα μικρό διαμέρισμα από τη συγγραφέα Αναστασία Μιάρη στην Κέρκυρα. Έμεινα εκεί για τρεις μήνες, ταξίδεψα στην Αθήνα όταν χρειάστηκα νέα βιβλία και μετά στο Αιγαίο, όταν θέλησα μια διαφορετική οπτική. Το “The Greek Notebook” είναι ένα visual ημερολόγιο της παραμονής μου στην Ελλάδα του 2022. Όλα δημιουργήθηκαν σε ταβέρνες, καφενεία και ferry. Όλα τα σκίτσα είναι πράγματα που παρατήρησα στη χώρα.
Και η συνεργασία με τη Hyper Hypo;
Ο Ανδρέας και ο Στάθης επικοινώνησαν μαζί μου αφού είδαν το σημειωματάριό μου. Ήθελα να εκδώσω το βιβλίο και ήταν σημαντικό για μένα να το κάνω εδώ. Voila!
Πείτε μου τι αγαπάτε περισσότερο στη χώρα.
Το να κολυμπάς γυμνός, την ταραμοσαλάτα, την αίσθηση όταν μπαίνεις σε πλοίο στον Πειραιά, την ηπειρώτικη μουσική και τις σαρδέλες στο grill με λεμόνι.
Τι ακολουθεί για εσάς;
Αυτήν τη στιγμή εργάζομαι σε μερικές νέες εκθέσεις στο Λος Άντζελες και τη Νέα Υόρκη. Επίσης, τελειώνω το επόμενο βιβλίο μου, μια συλλογή με σχέδια ξενοδοχείων που θα εκδοθούν από την Paragon Books στις αρχές του 2024.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: MADELINE TOLLE