«Κοίτα, εάν είσαι επιτυχημένη επαγγελματίας σε αυτή την πόλη έχεις δύο επιλογές: Μπορείς να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο και να προσπαθήσεις να βρεις μια σχέση, ή μπορείς απλά να το παρατήσεις και να κάνεις έρωτα σαν άνδρας. Δίχως συναίσθημα». Η Samantha Jones εξήγησε αυτή τη «ριζοσπαστική» ιδέα στο πρώτο επεισόδιο του Sex and the City. Όταν η σειρά προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1998, είχε στόχο να εξερευνήσει τη νέα ερωτική ελευθερία των γυναικών στον απόηχο των κοινωνικών και πολιτιστικών επιτευγμάτων του δεύτερου κύματος του φεμινισμού. Μετά τους αγώνες της δεκαετίας του 80’ η αμερικάνικη σειρά τοποθέτησε τον φεμινισμό ως μια ιδεολογία αχρείαστη για την πλέον φιλελεύθερη αμερικάνικη κοινωνία, αφού η ισότητα ανδρών-γυναικών ήταν πια εξασφαλισμένη.

Ο σεξισμός και η ανισότητα ήταν απλώς πράγματα του παρελθόντος, και ως αποτέλεσμα, οι γυναίκες μπορούσαν πλέον να κυκλοφορούν, να εκφράζονται και, το πιο σημαντικό, να «επιλέγουν» τον έρωτα ελεύθερα. Η δεκαετία του 2010 εγκαινίασε έναν παρόμοιο τύπο συζήτησης για τις περιστασιακές ερωτικές επαφές μέσω του κινήματος για τη θετικότητα των ερωτικών επαφών του Tumblr. Εκείνη την εποχή το γενικό μήνυμα που προωθούνταν ήταν ότι ο έρωτας δεν είναι τελικά τόσο «big deal».

Βέβαια, παρόλο που το Sex and the City και το κίνημα της ερωτικής θετικότητας προσπάθησαν να νικήσουν τον πουριτανισμό και την καταπίεση της γυναίκας στην επιλογή του έρωτα, έπεσαν από κοινού στην παγίδα του «φεμινισμού της επιλογής». Ο όρος επινοήθηκε για πρώτη φορά από την Αμερικανίδα δικηγόρο Linda Hirshman και αναφέρεται στην πεποίθηση ότι οι ατομικές επιλογές μιας γυναίκας ήταν εγγενώς φεμινιστικές, ακόμα κι αν αυτές οι επιλογές ήταν επιβλαβείς, προάγοντας την ανισότητα ή το πατριαρχικό status quo.

Στο ίδιο πλαίσιο, όλο και περισσότεροι νέοι εκμυστηρεύονται πως αυτή η αναπαράσταση του έρωτα και της θετικότητας τους επηρέασε αρνητικά στα εφηβικά τους χρόνια. Μάλιστα, πολλές νεαρές κοπέλες μαρτυρούν ότι η συγκεκριμένη πεποίθηση τις οδήγησε στο να αφεθούν και να δεχθούν εκμετάλλευση στις ερωτικές τους σχέσεις, απλώς και μόνο για να αποδείξουν την δύναμη της επιλογής τους και να λάβουν μέρος στο trend των απολύτως casual ερωτικών επαφών.

Ο 22χρονος Charlie, συγγραφέας του Substack Evil Female περιέγραψε στο «Dazed» ότι «το να κάνεις πολύ περιστασιακό, χωρίς συναισθήματα έρωτα ήταν κάποιου είδους πολιτική και αισθητική δήλωση, απόδειξη του φεμινισμού, της ψυχραιμίας και της αποστασιοποίησης», αναφερόμενος στην αναπαράσταση του Tumblr.

Τον περασμένο μήνα, νέα δεδομένα της Google αποκάλυψαν ότι ο όρος «αγαμία» είχε αύξηση 90 τοις εκατό στις αναζητήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στο TikTok, το hashtag «αγαμία» έχει επί του παρόντος 167,7 εκατομμύρια προβολές, με εκατοντάδες νέους να κάνουν βίντεο για το ταξίδι της αποχής τους. Η αγαμία, γνωστή για τις ρίζες της στις παραδοσιακές χριστιανικές διδασκαλίες, είναι ένας εθελοντικός όρκος αποχής από τις ερωτικές επαφές για θρησκευτικούς λόγους. Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι στο διαδίκτυο χρησιμοποιούν τον όρο «αγαμία», στην πραγματικότητα εννοούν «αποχή», καθώς δεν απέχουν από τον έρωτα για θρησκευτικούς λόγους.

Οι λόγοι για τους οποίους όλο και περισσότεροι νέοι στρέφονται στην αποχή ποικίλλουν. Από την απογοήτευση σχετικά με την κουλτούρα της ετεροφυλοφιλικής σύνδεσης, μέχρι την αναζήτηση πνευματικής και ψυχικής ανάπτυξης, η λίστα είναι ατελείωτη. Όμως κάτι που έχουν αντιληφθεί όλοι όσοι την επιλέγουν ή σκοπεύουν να την υιοθετήσουν είναι ότι οι ερωτικές επαφές είναι τελικά πολύ πιο περίπλοκο ζήτημα, απ’ ό,τι πίστευαν προηγουμένως εξαιτίας των media.

Στο κοινωνικό γίγνεσθαι, οι άντρες είναι υποχρεωμένοι να δίνουν προτεραιότητα στις ερωτικές τους επαφές, προκειμένου να επιβεβαιώσουν την αρρενωπότητά τους. Εξαιτίας αυτού του φαινομένου οι συζητήσεις περί αγαμίας τείνουν να μην τους περιλαμβάνουν. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια μια κοινότητα νεαρών άγαμων ανδρών έχει αναπτυχθεί στο Reddit και αυτοαποκαλούνται «volcels». Η διαφορά μεταξύ των «incels» και των «volcels» είναι ότι οι δεύτεροι είναι οικειοθελώς άγαμοι, ενώ οι πρώτοι ακούσια.

Πέρυσι, ο 20χρονος Riley Dyson μοιράστηκε στο «NBC Today» πόσο χαρούμενος ήταν που βρήκε μια κοινότητα ανδρών που ήθελαν να απέχουν από τις ερωτικές επαφές: «Ανακάλυψα ότι υπήρχε μια ολόκληρη κοινότητα στο διαδίκτυο για ανθρώπους που απλά δεν είναι έτοιμοι για μια σχέση, άτομα που δεν τη θέλουν ή άτομα που είναι πιο προσανατολισμένα στην καριέρα τους. Ξαφνικά, οι επιλογές μου να είμαι ελεύθερος και πιο μοναχικός είχαν πολύ περισσότερο νόημα, γνωρίζοντας ότι κάποιοι άλλοι έκαναν την ίδια επιλογή».

Μολαταύτα, εφόσον ο έρωτας και τα ραντεβού καταλαμβάνουν τόσο μεγάλο μέρος της ανθρώπινης ψυχής, τι απομένει προς κατανάλωση στον εγκέφαλό μας μόλις του στερήσουμε αυτές τις προτεραιότητες; Οι φίλοι! Η καλλιτέχνης και YouTuber Leah Wei αναφέρει χαρακτηριστικά στο «Dazed»: «Αποφάσισα να κάνω αποχή για ένα χρόνο μετά τον χωρισμό μου και το να δίνω προτεραιότητα σε φίλους σε σχέση με τις ρομαντικές σχέσεις ήταν καταπληκτικό». «Προηγουμένως, ο τρόπος που ντυνόμουν, κινούμουν και παρουσιαζόμουν περιφερόταν γύρω από αυτό που πίστευα ότι ήθελαν οι άντρες γύρω μου. Ντυνόμουν το πρωί, ρωτώντας «τι θα σκεφτεί το Cute Boy #2 για αυτό το ρούχο; Είναι πολύ φωτεινό; Πολύ περίεργο;» Αν η απάντηση ήταν ναι, θα άλλαζα. Τώρα φοράω ό,τι θέλω, ανεξάρτητα από τα χρώματα που συγκρούονται ή τα αντιπαθητικά prints, γιατί δεν έχει σημασία για μένα τι αρέσει ή τι δεν αρέσει στους άνδρες».

Ο έρωτας και οι σχέσεις είναι αρκετά πολύπλοκα ζητήματα. Ιδιαίτερα σε έναν κόσμο όπου η σχετική εκπαίδευση στα σχολεία κρίνεται ανεπαρκής και η έκθεση των νέων στα μέσα είναι ανεξέλεγκτη, όπως και οι πληροφορίες που μπορεί να συναντήσουν. Λαμβάνοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, η αυξανόμενη επιθυμία των νέων να απέχουν από την ερωτική ζωή, με σκοπό να ανακαλύψουν τις αληθινές επιθυμίες και προτιμήσεις τους, είναι παραπάνω από κατανοητή. Το γεγονός αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι νέοι αντιτίθενται εντελώς στον έρωτα, αλλά ότι μάλλον επιθυμούν να βελτιωθεί η κουλτούρα που κυριαρχεί σήμερα γύρω από τις ερωτικές επαφές και τις σχέσεις.