Ένα αρχαίο ελαιοτριβείο στη νότια Ιταλία έχει μετατραπεί σε ένα απίθανο σημείο για περισυλλογή και απομόνωση. Ταιριάζει απόλυτα στο ρόλο αυτό, με θολωτές οροφές, ανοιχτές πόρτες και μια ατελείωτη έκταση λόφων και θάλασσας που προσφέρουν μια αίσθηση ελευθερίας και όχι περιορισμού.
Η ιδέα του απόλυτου «καταφυγίου» πήρε σάρκα και οστά όταν το κτίριο του 17ου αιώνα, 40 χιλιόμετρα νότια της Νάπολης, αποκαταστάθηκε και μετατράπηκε σε μια απίθανη βίλα 4 υπνοδωματίων.
Δεν μοιάζει με ένα παραδοσιακό σπίτι μια και η μετατροπή στην οποία υποβλήθηκε είναι σίγουρα ασυνήθιστη. Πρόκειται για μια κατοικία χωρίς περίμετρο. Η συνέχεια από το εσωτερικό προς το εξωτερικό είναι απεριόριστη και το αντίκτυπο της απέραντης θέας στη θάλασσα δίνουν την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας. Βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου στην ακτή του Sorrento και περιβάλλεται από τρία στρέμματα γης -μερικά από αυτά έχουν φυτευτεί με ελαιώνες- ενώ, η βίλα απολαμβάνει πανόραμα του κόλπου της Νάπολης στα δυτικά και του Βεζούβιου στα βόρεια.
Το εσωτερικό είναι εξίσου απροσδιόριστο, με καμπύλες οροφές που υψώνονται έως και 20 πόδια και μια διάταξη ελεύθερης ροής που επιτρέπει ευέλικτη χρήση του χώρου. Δεν υπάρχουν πόρτες και τα δωμάτια συγχωνεύονται με έναν μη συμβατικό τρόπο που κάνει ιδιαίτερα γοητευτική τη διαβίωση σ' αυτό.
Τα υπνοδωμάτια, για παράδειγμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καθιστικά και η κουζίνα, στην οποία έχει τοποθετηθεί μια ανεξάρτητη επίπλωση από μεταλλικά ντουλάπια μπορεί εύκολα να ρυθμιστεί εκ νέου και να αναδιαμορφωθεί. Η αρχική δομή του ασβεστόλιθου και της τούφας (ένας ελαφρύς, πορώδης βράχος που σχηματίζεται από ηφαιστειακή τέφρα) έχει αποκατασταθεί, διατηρώντας σκόπιμα τις εργοστασιακές αναλογίες και την ακατέργαστη υφή και κατάσταση.
Με σεβασμό στο βιομηχανικό παρελθόν του κτιρίου και στο αγροτικό περιβάλλον του σπιτιού, οι τοίχοι από μπετόν, οι σκάλες και οι οροφές αφέθηκαν γυμνοί και σε αντίθεση μπήκαν ξύλινα δάπεδα. Με το φως του ήλιου να ξεχειλίζει από μεγάλα παράθυρα, τα ελάχιστα έπιπλα τοποθετήθηκαν αραιά, συμβάλλοντας στην ευρυχωρία. Σε επιλεγμένα σημεία λευκές κουρτίνες αναδεικνύονται στη θέση των εσωτερικών θυρών. Αξιοσημείωτα επίσης, είναι και τα φυσικά υλικά κονιάματος και γύψου που χρησιμοποιήθηκαν στην οικολογική αποκατάσταση, με αποτέλεσμα να φαίνεται σαν να είναι ατελές και αυτή είναι η πιο ελκυστική λεπτομέρεια.
Χωρισμένο σε τέσσερα επίπεδα, το κτίριο είναι «το τέλειο σπίτι για ένα ελεύθερο πνεύμα» όπως έναν καλλιτέχνη ή συγγραφέα. Ή απλά κάποιον που θέλει να ζήσει σ' ένα μαγικό μέρος, νιώθοντας την επαφή με τη φύση!
Με χαρακτηριστικό της το μεσογειακό κλίμα, η νότια Ιταλία απολαμβάνει ήπιους χειμώνες και μακρά, ζεστά καλοκαίρια: ακριβώς όπως τα ελαιόδεντρα! Πριν από αιώνες, η συλλογή ελιών και η παραγωγή λαδιού περιελάμβαναν συνήθως έναν αριθμό εργαζομένων που εκτελούσαν ατελείωτες ώρες εργασίας. Αιώνες αργότερα, η αίσθηση της συνεργασίας μαζί για το κοινό καλό συνεχίζεται...
Ανακαλύψτε στη gallery περισσότερες φωτογραφίες της θεσπέσιας κατοικίας!