Μια μαγική κατοικία στην Κρήτη έγινε το «καταφύγιο» ενός ζευγαριού Γάλλων

Η νότια Κρήτη έχει σαν χαρακτηριστικό τους ισχυρότατους βορειοδυτικούς ανέμους και την αυστηρότητα του μεσογειακού τοπίου της. Το φως είναι πολύ δυνατό, τα χρώματα του τοπίου είναι το γκρίζο των βράχων, οι γαιώδεις αποχρώσεις του χώματος, και οι φαιοπράσινες πινελιές της κρητικής χλωρίδας. Η προσπάθεια του αρχιτέκτονα μετά από την ερμηνεία των φυσικών δεδομένων της περιοχής ήταν να καταλάβει το σενάριο ζωής ενός ζευγαριού, της Βερονίκης και Oλιβιέ από την Γαλλία, που αποφάσισε να ζήσει μόνιμα στη νότια Κρήτη, λίγο έξω από τον οικισμό Κεραμές του νομού Ρεθύμνου, σε έναν τόπο με ιδιαιτερότητες. Η απόφαση αυτή δεν ήταν τυχαία μια και ο Ολιβιέ από μικρό παιδί επισκεπτόταν τα καλοκαίρια με τους γονείς του την περιοχή αυτή.

Η εξαιρετική θέα προς το λιβυκό πέλαγος που περιλαμβάνει τα νησιά «παξιμάδια» και την «τριόπετρα» (μια θέση μεγάλου φυσικού κάλλους με έναν σχηματισμό τριών πέτρινων όγκων που εισχωρεί στην θάλασσα), το πανέμορφο μεσογειακό τοπίο σε μεγάλο βαθμό ανέγγιχτο από τον άνθρωπο, η επιθυμία τους να γίνουν καλλιεργητές οικολογικών γεωργικών προϊόντων γυρίζοντας σελίδα στην μέχρι τότε ζωή τους, τους οδήγησε να αγοράσουν το συγκεκριμένο κομμάτι γης. Η κλίση του εδάφους στην συγκεκριμένη ιδιοκτησία είναι στο ψηλότερο σημείο της αρκετά απότομη ενώ γίνεται ηπιότερη πλησιάζοντας το δρόμο. Επίσης υπάρχουν σε αυτήν βραχώδεις σχηματισμοί με φυσική βλάστηση εξαιρετικού κάλλους.

Μετά από την ερμηνεία των φυσικών δεδομένων της περιοχής από τον αρχιτέκτονα βασικό ήταν να καταλάβει το σενάριο ζωής του ζευγαριού σε αυτόν τον τόπο με τις ιδιαιτερότητες του, όπως η ύπαρξη μεγαλύτερων παιδιών, συγγενών και πολυάριθμων φίλων που θα επισκεπτόντουσαν την κατοικία ως φιλοξενούμενοι ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες αλλά και η ανάγκη τους για μια ήσυχη και «εσωτερική» ζωή σε στενή επαφή με την φύση, συντρόφια με τους αγαπημένους τους σκύλους μιας σπάνιας αιγυπτιακής ράτσας.

Η ανάγνωση των δεδομένων αυτών οδήγησε στην κατασκευή μιας κατοικίας σε δυο επίπεδα που ακολουθούν πιστά την φυσική κλίση του εδάφους στο ψηλότερο τμήμα της ιδιοκτησίας με άπλετη θέα προς το λιβυκό πέλαγος, αλλά και με προστασία από τους ισχυρότατους βορειοδυτικούς ανέμους. Στο υψηλότερο επίπεδο αναπτύσσονται οι κύριοι χώροι κατοίκησης, (καθιστικό, κουζίνα-τραπεζαρία, κύριο υπνοδωμάτιο με ensuite λουτρό, wc, γραφείο και κελάρι). Στο χαμηλότερο τοποθετούνται δυο υπνοδωμάτια/ξενώνες με τους χώρους υγιεινής τους, αποθηκευτικοί χώροι, το μηχανοστάσιο της πισίνας και η αγροτική αποθήκη.

Η πισίνα τοποθετήθηκε σε ένα ενδιάμεσο επίπεδο χαρίζοντας κατ’ αρχήν μια εύκολη πρόσβαση και από τα δυο επίπεδα αλλά και βαθμούς ιδιωτικότητας κατά την χρήση της τους καλοκαιρινούς μήνες. Η επιθυμία του ζευγαριού για μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη οπτική επαφή με το θαυμάσιο κρητικό τοπίο, το λιβυκό πέλαγος με τα νησιά Παξιμάδια και την Τριόπετρα οδήγησε στην χρήση μεγάλων υαλοστασίων στους χώρους διημέρευσης που προστατεύτηκαν με την σειρά τους από τον δυνατό κρητικό ήλιο με μεγάλους προβόλους από οπλισμένο σκυρόδεμα, αποφεύγοντας κάθετα στοιχεία (κολόνες) που θα διατάραζαν την επαφή αυτή.

Η χρήση των προβόλων αυτών προστατεύει επίσης τους χώρους αυτούς από τους ισχυρότατους βορειοδυτικούς ανέμους που οδηγούνται μακριά από το κτίριο. Προέκταση της κατοικίας είναι οι εξωτερικοί χώροι για το BBQ και το parking. Το BBQ με την εξωτερική τραπεζαρία του σκεπάζεται από μια προέκταση της πλάκας της κουζίνας-τραπεζαρίας και γίνεται ένα σώμα με αυτήν. Μια συρόμενη πόρτα καταργεί τη αντίθεση μέσα-έξω τους καλοκαιρινούς μήνες. Το σκεπασμένο-υπόσκαφο parking προστατεύει την κύρια πρόσβαση της κατοικίας και είναι εφοδιασμένο με μια συστοιχία από κολόνες που φιλτράρει το φως και τον αέρα, χαρίζοντας στην κατοικία έναν ιδιαίτερο αρχιτεκτονικά χώρο με άμεση εξωτερική πρόσβαση στο BBQ.

Τα ανοίγματα ποικίλουν σε διάσταση ανάλογα και με την χρήση τους από τα πιο μικρά για την αγροτική αποθήκη και τους βοηθητικούς χώρους, στα μεσαία για τα υπνοδωμάτια στα μεγάλα για το καθιστικό και την κουζίνα-τραπεζαρία. Οι επιφάνειες των τοίχων αφέθηκαν αδρές και συμμετέχουν χρωματικά στην παλέτα του κρητικού τοπίου. Το χρώμα είναι ενιαίο εσωτερικά-εξωτερικά με πιο ανοιχτή απόχρωση στα ταβάνια. Τα δάπεδα εσωτερικά-εξωτερικά είναι όλα από κρητικό πωρόλιθο όπως και οι κάθετες επενδύσεις στα μπάνια μαζί με τους πάγκους. Παντού τα κουφώματα είναι από ξύλο iroco ενώ η βιβλιοθήκη του σαλονιού, που κατασκευάστηκε από κρητικό κυπαρίσσι, χαρίζει την όμορφη μυρωδιά του σε όλη την κατοικία.

Η μυρωδιά αυτή είναι η μυρωδιά της Κρήτης, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι η χωρική εμπειρία σε πρώτο πρόσωπο της αρχιτεκτονικής είναι αναντικατάστατη. Όλες οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις (ηλιακοί, εξωτερικές μονάδες air condition, αφαλατωτές) είναι χωροθετημένες εκτός κατοικίας σε ένα προφυλαγμένο από τοιχοποιία τεχνικό πάρκο, αφήνοντας τα δώματα ελεύθερα. Τα στηθαία της μεγάλης βεράντας μπροστά από το καθιστικό είναι από γυαλί που επιτρέπει την απρόσκοπτη θέα του λιβυκού πελάγους.

Όλα σχεδόν τα ανοίγματα προστατεύονται με προβόλους από οπλισμένο σκυρόδεμα ενώ ειδικά της βορειοδυτικής πλευράς και με κάθετα στοιχεία από οπτοπλινθοδομή που λειτουργούν ως ανεμοθραύστες. Η πισίνα γειτνιάζει με μια φυσική «βραχώδη έξαρση» της ιδιοκτησίας όπου έχει φυτρώσει μια αγριελιά, που λειτούργει ως τοπόσημο για όλη την κατοικία.

Ο φωτισμός εσωτερικός και εξωτερικός είναι ήπιος αφήνοντας τη μεγάλη βεράντα μπροστά από το living-room, εκτός τεχνητού φωτισμού πράγμα που επιτρέπει την απόλαυση του γαλαξία τις όμορφες καλοκαιρινές νύχτες. Το τζάκι τέλος έχει την εστία ως μοναδική επαφή με το εσωτερικό του σαλονιού κρατώντας τον κορμό στο εξωτερικό του σπιτιού μαζί με την καμινάδα, πράγμα που κάνει την παρουσία του εξαιρετικά διακριτική. Η συνολική ένταξη του έργου στο κρητικό τοπίο δίνει την αίσθηση ενός κτιρίου που «φύτρωσε» στο τόπο και όχι ενός οικοδομήματος που «προσγειώθηκε» εκεί μεταφερόμενο από τον αέρα μιας γενικόλογης νεοτερικότητας που ευδοκιμεί στα διάφορα ιντερνετικά κατατόπια.