Οι αιτίες των breakouts είναι ποικίλες και περίπλοκες. Κατά συνέπεια, τα δερματολογικά προγράμματα θεραπείας περιλαμβάνουν αμέτρητους παράγοντες, λαμβάνοντας υπόψη τη διατροφή, τον τρόπο ζωής και τις υποκείμενες συνθήκες υγείας. Μπορεί να φύγετε από το γραφείο ενός γιατρού με μια συνταγή για ένα φάρμακο που αναστέλλει τα ανδρογόνα όπως η Σπιρονολακτόνη ή ένα συνταγογραφούμενο ρετινοειδές, αλλά το σχέδιο θεραπείας δεν τελειώνει εκεί. Μια πολύπλευρη προσέγγιση απαιτεί μια θεραπευτική αγωγή τοπικών προϊόντων που παίζουν κρίσιμο ρόλο στο πρωτόκολλο ακμής που εφαρμόζετε στο σπίτι σας.
Σύμφωνα με τον δερματολόγο Corey L. Hartman, οι λόγοι πίσω από μια επιδερμίδα με τάση για ακμή είναι γενικά πολυπαραγοντική και μπορεί να επηρεαστεί από τη γενετική, τις ορμόνες, τη διατροφή, τα βακτήρια και, κυρίως από τις φλεγμονές. Ενώ, λοιπόν, οι αιτίες μπορεί να διαφέρουν, ορισμένα στοιχεία του πρωτοκόλλου τοπικής θεραπείας για την ακμή παραμένουν τα ίδια.
Οι διαφορετικοί τύποι ακμής
Το δέρμα αποτελείται από την κεράτινη στοιβάδα που αποτελεί το εξωτερικό μέρος και χρησιμεύει ως φυσική ασπίδα. Ακολουθεί το χόριο που περιέχει θύλακες τριχών, ιδρωτοποιούς αδένες και νευρικές απολήξεις και τέλος ακολουθεί ο λιπώδης ιστός. Το δέρμα "ρίχνει" φυσικά τα νεκρά κύτταρα και παράγοντες που παρεμβαίνουν σε αυτήν τη διαδικασία της ωοθυλακικής απόρριψης μπορούν να οδηγήσουν σε τοπικές εκρήξεις γνωστές ως ακμή. Έτσι, τα βακτήρια P.acnes (Propionibacterium bacterium, ή cutibacterium acnes) που ζουν φυσικά μέσα στον πόρο, μπορεί να υπεραναπτυχθούν όταν η περιοχή φράξει. Εκεί ευδοκιμεί το σμήγμα απουσία οξυγόνου και έτσι προκύπτει το ανεπιθύμητο αποτέλεσμα.
Μια άλλη πηγή breakout οφείλεται στην ακεραιότητα του φράγματος της επιδερμίδας. Αυτό αποτελεί τον βιολογικό προστατευτικό μηχανισμός που διατηρεί την υγρασία και κρατά τα μικρόβια μακριά. Όταν υπάρχει πρόβλημα, τότε η επιδερμίδα γίνεται πιο ευάλωτη σε πιθανά ερεθιστικά προϊόντα (όπως το άρωμα) και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες (συμπεριλαμβανομένων των μασκών προστασίας, της ρύπανσης ή των ακτίνων UV). Οι δερματολόγοι επισημαίνουν ότι πηγές εσωτερικής φλεγμονής στη διατροφή (ζάχαρη, γαλακτοκομικά προϊόντα, γλουτένη) μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε ξεσπάσματα στην επιφάνεια του δέρματος.
Ο πιο κοινός παράγοντας στην ακμή είναι η υπερπαραγωγή ελαίων της επιδερμίδας. Ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του εκάστοτε δέρματος, αυτό οδηγεί σε μια σειρά εκρήξεων ακμής, με τους περισσότερους ασθενείς να αντιμετωπίζουν έναν συνδυασμό τύπων ξεσπάσματος. Η φλεγμονώδης ή η θηλώδης ακμή έχει κόκκινο αποτέλεσμα και δημιουργεί φλύκταινες στο δέρμα. Σε αυτήν την περίπτωση, τα βακτήρια που συνήθως ζουν στο χόριο ευδοκιμούν και προκαλούν φλεγμονώδη αντίδραση που προκαλεί ερυθρότητα, πρήξιμο και πύον. Η κυστική ακμή προκαλεί μεγάλες κύστες με πύον και δημιουργείτε όταν οι φλεγμονές εισχωρούν βαθιά στο δέρμα και οι πόροι φράζονται από το σμήγμα και τα νεκρά κύτταρα.
Τα καλύτερα ενεργά συστατικά σε ένα τοπικό σχήμα για την ακμή
Ορισμένα ενεργά συστατικά αποτελούν τη νούμερο ένα άμυνα σας έναντια στην ακμή. Αυτά φυσικά αποτελούν υπεροξείδιο του βενζολίου, τη ρετινόλη και το σαλικυλικό οξύ που βρίσκονται πολλές φορές σε μορφή serum. Για ουσιαστικά στόχευση πρέπει να κάνετε έναν αποτελεσματικό συνδυασμό καθώς με τα ρετινοειδή επιταχύνετε τον κύκλο των κυττάρων και μειώνετε το φράξιμο των πόρων, με το σαλικυλικό οξύ κάνετε απολέπιση και απομακρύνετε τα νεκρά κύτταρα και τέλος με το υπεροξείδιο του βενζοϋλίου στοχεύετε στη μείωση του P.acnes.
Τα απολεπιστικά οξέα AHA και BHA παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη των φολιδωτών φραγμών. Βοηθούν στη χαλάρωση των νεκρών κυττάρων που «κολλούν» στον αγωγό του θυλακίου, αποτρέποντας τον φλεγμονώδη πολλαπλασιασμό του P.acnes που ακολουθεί. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην απομάκρυνση της μεταφλεγμονώδους υπερχρωματισμού που παραμένει στο δέρμα μετά το ξέσπασμα.
Ο ρόλος του αντηλιακού
Μια ακόμη προσθήκη στην πολυπλοκότητα της ακμής είναι οι ουλές που πολλές φορές επιμένουν. Το γεγονός πως για να εξαφανιστούν χρειάζονται μήνες ή ακόμη και χρόνια κάνει το ρόλο του αντηλιακού ακόμη πιο απαραίτητο. Οι σκοτεινότεροι τύποι δέρματος, περιέχουν περισσότερη μελανίνη και επομένως είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν υπερχρωματισμό ως αποτέλεσμα της φλεγμονής από την ακμή. Ακόμα και οι ανοιχτοί τύποι δέρματος μπορούν να καταστούν ιδιαίτερα ευάλωτοι σε αυτό το δυσάρεστο αποτέλεσμα. Έτσι, ο έλεγχος της πρόσληψης της UV ακτινοβολίας είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς κάνει την καλύτερη πρόληψη.