Τέσσερις αποφασιστικές γυναίκες. Τέσσερις ξεχωριστές ιστορίες και πορείες ζωής. Ένα κοινό: η αγάπη για την Ελλάδα. Τέσσερις αλλοεθνείς κυρίες

Μαrjanne Virginie Plazier - Χανιά

Με καταγωγή από την Ολλανδία κι έχοντας ζήσει σε αρκετές χώρες του κόσμου, εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια μένει μόνιμα στα Χανιά, όπου εργάζεται ως ξεναγός. Δηλώνει ευτυχισμένη, με βαθιά αγάπη για την Ελλάδα και την Κρήτη! 

Πώς θα περιγράφατε τη ζωή σας πριν έρθετε στην Ελλάδα; Γεννήθηκα στο Ρότερνταμ, αλλά δε θυμάμαι τίποτε από εκεί γιατί ο πατέρας μου ήταν εργαζόμενος στο ΝΑΤΟ και κατά συνέπεια αλλάζαμε πόλεις και χώρες πολύ συχνά. Μετακινούμασταν συνέχεια. Έζησα στη Γερμανία, στο Βέλγιο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Πότε ήρθατε πρώτη φορά στη χώρα μας; Ήταν το 1982. Εργαζόμουν σ’ ένα τουριστικό γραφείο στην Ολλανδία και μια συνάδελφος μου είπε ότι θα ταξιδέψει στην Ελλάδα και είπα Åsνα ένα μέρος που δεν ξέρω!Åt. Έτσι, την ακολούθησα και ήταν η πρώτη μου φορά στη χώρα σας και συγκεκριμένα, στην Κρήτη. Την ερωτεύτηκα!

Και τι ήταν αυτό που σας μάγεψε περισσότερο; Η ατμόσφαιρα, ο κόσμος, τα λουλούδια, η φύση… ένιωσα ξανά άνθρωπος! Επί 10 χρόνια επέστρεφα συχνά, ώσπου αποφάσισα ν’ αλλάξω εντελώς τη ζωή μου, να μετακομίσω μόνιμα. Τώρα είμαι πολύ πιο χαρούμενη.

Στους ντόπιους υπήρξε κάτι που σας έκανε ξεχωριστή εντύπωση; Ότι μιλούν μεταξύ τους. Στην Ολλανδία, αν βγω στον δρόμο κανείς δε χαιρετά, όλοι βιάζονται και τρέχουν. Στην Κρήτη, όλοι λένε γεια σου, πώς τα πας; ή τι κάνουν τα παιδιά.

Anna Mavridis, Σαντορίνη  

Έφυγε από τη Σουηδία πριν από 15 χρόνια, όταν γνώρισε και παντρεύτηκε τον έλληνα σύζυγό της και μετακόμισαν οικογενειακώς στη Γερμανία. Τον μισό της χρόνο ωστόσο τον περνά στη Σαντορίνη, την οποία λατρεύει. Όταν μιλήσαμε, ετοιμαζόταν να μετακομίσει στην Ελλάδα για να εγκατασταθεί στην Αθήνα.

Τι σας έφερε για πρώτη φορά στην Ελλάδα; Την πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα ήμουν 13-14 ετών και είχα επισκεφτεί την Κρήτη με τους γονείς μου για διακοπές. Μέχρι τότε, απλά μου άρεσε η Ελλάδα, αλλά το πάθος που έχω τώρα για τη χώρα το απέκτησα πριν από 17 χρόνια, όταν βρέθηκα στη Σαντορίνη, όπου γνώρισα και τον άνδρα μου, ο οποίος γεννήθηκε στη Γερμανία από έλληνες γονείς.

Ποια στοιχεία ξεχωρίσατε όταν ήρθατε πρώτη φορά σ’ επαφή με τη χώρα μας; Ερωτεύτηκα τους ανθρώπους της. Είναι πολύ φιλικοί, έχουν πολύ θετική αύρα, τουλάχιστον απέναντι στους τουρίστες. Επιπλέον, λάτρεψα τη φύση, τα λουλούδια, τα αρώματα… Αλήθεια, τα ερωτεύτηκα όλα!

Πώς ήταν η ζωή σας στη Σουηδία μέχρι εκείνη τη στιγμή; Δούλευα ως fashion buyer στον χώρο της μόδας, για πολλά χρόνια. Αυτό έκανα κι επαγγελματικά όταν συνάντησα τον άντρα μου. Αγαπώ τα πάντα στη χώρα μου, αλλά έπρεπε να πάρω μια απόφαση. Αν ήθελα να συνεχίσω να είμαι με τον άντρα μου, έπρεπε να μετακομίσω αναγκαστικά. Έτσι κι αλλιώς, τότε αναζητούσα μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου και πάντα μου αρέσει να ζω νέες εμπειρίες. Ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ότι αναγκαστικά έπρεπε ν’ αφήσω τη Σουηδία.

Marcie Mayers – Κέα

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Silicon Valley. Εγκατέλειψε τις Η.Π.Α. στα 21 της και τον Μάιο του 1984 επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά! Οι φιλικοί άνθρωποι, οι γεύσεις και κυρίως το φως την γοήτευσαν τόσο, που σήμερα, στα 54 της, έχει ήδη ζήσει το 60% της ζωής της στην Ελλάδα.

Πριν έρθετε στην Ελλάδα, νιώθατε ικανοποιημένη με τη ζωή σας στην Αμερική; Μεγάλωσα με την αντίληψη ότι τα πάντα μπορούν να γίνουν. Ό,τι μπορεί να σου περάσει από το νου μπορείς να το κάνεις. Μεγαλώνοντας στο συγκεκριμένο μέρος ήταν μια σκέτη πολυτέλεια, την οποία πάντα θα εκτιμώ. Χωρίς υπερβολή, όμως, είμαι ευγνώμων που έφυγα τότε.

Γιατί επιλέξατε να μετακομίσετε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο μέρος όπου ζείτε σήμερα; Από την πρώτη μου επίσκεψη στην Ελλάδα έμεινα και δεν υπήρξε σκέψη να την αφήσω. Πέρασα πολλά χρόνια στη Μύκονο και στην Αθήνα και μετακόμισα στην Κέα το 2004. Εδώ, ξαναβρήκα το πάθος μου να δουλεύω με τα βελανίδια, -έχει δημιουργήσει μονάδα επεξεργασίας βελανιδιού- για να βοηθήσω στη διατήρηση του δρύινου οικοσυστήματος, το πάθος μου για ύφανση στον αργαλειό και τη διδασκαλία.

Τι σας έκανε εντύπωση από την πρώτη σας επαφή με την Ελλάδα και τους Έλληνες; Οι άνθρωποι των ελληνικών νησιών είναι ιδιαίτερα πολυμήχανοι. Έμαθα έναν τρόπο ζωής που απέχει από τον καταναλωτισμό, που βασίζεται στην ικανότητά σου να γίνεσαι ευρηματικός με περιορισμένα μέσα, να θεωρείς ότι τα αντικείμενα έχουν πολλαπλές χρήσεις, πέρα από αυτές για τις οποίες σχεδιάστηκαν.

Daniela Galiano – Ύδρα

Όταν ήταν 22 χρόνων γνώρισε τον σύζυγό της και δύο χρόνια αργότερα ήρθε στην Ελλάδα, την οποία και αγάπησε με την πρώτη ματιά. Κατοικεί μόνιμα στην υπέροχη Ύδρα, και, όπως υποστηρίζει, προσαρμόστηκε γρήγορα, αφού της θυμίζει την ιδιαίτερη πατρίδα της, την Κούβα.

Πώς ξεκινάει η ιστορία σας με την Ελλάδα; Με τον άντρα μου γνωριστήκαμε τυχαία όταν ήρθε στην Κούβα. Ήμασταν σ’ ένα λεωφορείο και πηγαίναμε από τη μια πόλη στην άλλη. Καθόταν από πίσω μου και μου ζήτησε να κάνω την καρέκλα μου λίγο μπροστά. Έτσι, ξεκινήσαμε μια συζήτηση για την Κούβα, τη μουσική, την κουλτούρα. Το 2005 ήρθα διακοπές στην Ύδρα κι έμεινα έναν μήνα. Αφού ήμασταν δυο χρόνια από απόσταση, και πήγαινε ο ένας να επισκεφτεί τον άλλον, παντρευτήκαμε.

Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας όταν βρεθήκατε πρώτη φορά στο νησί; Τέλειες! Ήμουν σ’ ένα πολύ ωραίο νησί που θύμιζε τη χώρα μου! Περνούσα πολύ ωραία. Μάλιστα, ήρθα καλοκαίρι και ήταν απλώς μαγικά. Πήγαινα από παραλία σε παραλία. Οπότε, δε θα μπορούσα να είχα διαφορετική άποψη.

Τι ήταν αυτό που σας γοήτευσε; Το καλοκαίρι, οι χαμογελαστοί άνθρωποι, το φαγητό, η θάλασσα και μου έκανε εντύπωση που όλοι έδιναν ιδιαίτερη βάση στην οικογένεια.

Βιώσατε ποτέ ρατσισμό; Όχι δε θα το έλεγα. Οι περισσότεροι ντόπιοι με δέχτηκαν αμέσως και ειδικά οι μεγαλύτεροι με φώναζαν δικό τους παιδί. Μέσα στην κάρδια μου τους έχω!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣTO ΤΕΥΧΟΣ GLOW 138 ΙΟΥΝΙΟΣ 2018