Αυτό το δωμάτιο είναι το πρώτο μέρος ενός μεγάλου ξενοδοχειακού έργου, το οποίο ξεκίνησε να σχεδιάζεται πριν από μισό χρόνο. To design αυτού του εσωτερικού χώρου ήταν εμπνευσμένο από παλαιότερες ταινίες του ‘80.
«Ήθελα να κάνω ένα studio να μην μοιάζει με τα υπόλοιπα. Θα είναι πολυτελές, αυθεντικό και θα παρουσιάζει μια αντίθεση μεταξύ ενός "σπηλαίου". Μου αρέσει να αισθάνομαι την επιφάνεια του κάθε υλικού απτικά και όχι οπτικά και να συγκρίνω τα υλικά αγγίζοντάς τα. Αυτό το ονομάζω απτική αντίθεση. Έτσι, για παράδειγμα, ένα μαλακό χαλί θα φαίνεται ακόμη πιο μαλακό αν πριν από αυτό περπατούσατε σε ένα σκληρό κρύο τσιμεντένιο πάτωμα. Μου αρέσει επίσης να εφιστώ την προσοχή των ανθρώπων στο γεγονός ότι τα υλικά στην αφή μπορεί να μην είναι αυτό που φαίνονται οπτικά. Για παράδειγμα, αυτή η πολυθρόνα της Cini Boeri μοιάζει με ένα κρύο κομμάτι γυαλί, αλλά είναι εκπληκτικά βολική και άνετη όταν κάθεστε σε αυτήν», σημειώνει ο αρχιτέκτονας του έργου.
The eclectic design
Το γυαλί είναι τόσο εργονομικά καμπυλωμένο που φαίνεται ακόμα και μαλακό. Ο designer ήθελε πραγματικά να κάνει το μπάνιο σε αυτό το studio room να μοιάζει με μπάνιο σε θερμή πηγή, οπότε έφτιαξα τη λεκάνη του από το ίδιο υλικό με ολόκληρο το δάπεδό του. Αναπτύσσεται ομαλά από την επιφάνεια του δαπέδου και μοιάζει πολύ με μια μικρή πισίνα που έχει προκύψει στο δάπεδο υπό την επίδραση των φυσικών δυνάμεων. Επίσης, υπάρχει ένα smart glass στους χώρους του μπάνιου, έτσι ώστε όταν κάποιος μπαίνει στην τουαλέτα το γυαλί να γίνεται φιμέ.
Επιπλέον, ο χώρος εργασίας σχεδιάστηκε χωρίς ράφια και συρτάρια, πιο μίνιμαλ, επειδή αυτό το ξενοδοχείο βρίσκεται σε μια όμορφη παραλία και ο εκάστοτε επισκέπτης είναι καλό να περνάει περισσότερο χρόνο εκεί παρά να εργάζεται.
Είναι μόνο για κλήσεις Skype και γρήγορες απαντήσει σε emails, κ.λπ. Η ιδέα των υλικών είναι ότι σε αυτή την ψηφιακή εποχή, όταν μια καθημερινή δουλειά σε βάζει να κάθεσαι στον υπολογιστή και να απαντάς σε μηνύματα για 2-3 ώρες, είναι καλύτερα να αισθάνεσαι κάτι φυσικό, το οποίο θα μεταφέρει τις σκέψεις σου κάπου πέρα από αυτό το τραπέζι και την οθόνη, οπότε ήταν ωραίο να γίνει πιο έντονο το στοιχείο της φύσης στον χώρο. Το ατσάλινο γραφείο μοιάζει σαν να «κόβει» αυτό το μεγάλο κομμάτι βράχου και υπερτονίζει την αντίθεση μεταξύ της ανθρώπινης τεχνολογίας και της δύναμης της φύσης.
Η ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια είναι ότι υπάρχει ένα κρυφό ράφι σε αυτόν τον βράχο, οπότε τα βιβλία είναι σαν να «μεγαλώνουν και να υπάρχουν» μέσα από την πέτρα.
The details have their own super powers
Το σαλόνι απέναντι από την κουζίνα φαίνεται άνετο και πολύ βολικό. Έχει σχεδιαστεί για βραδινή χαλάρωση, ανάγνωση, αποστολή μηνυμάτων και άλλα. Η τέχνη στους τοίχους είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια επίσης.
Στη συνέχεια, ο χώρος της κουζίνας είναι πολύ ισχυρός και ίσως λίγο επιθετικός από τη μορφή και το φως, οπότε ο αρχιτέκτονας ήθελε να δημιουργήσει μια αντίθεση μεταξύ αυτού και των ζωνών του σαλονιού και το απαλό χρώμα αυτού του πίνακα.
Αν κοιτάξετε λίγο τους πίνακες στον χώρο θα κατανοήσετε ότι η δομή των τοίχων και αυτοί είναι πολύ παρόμοιοι.
Source: ArchDaily
Photos: Alexey Gulesha