Μια βόλτα με το αυτοκίνητο στην εικονική κατοικία του 1949, των Charles και Ray Eames στο Pacific Palisades της Καλιφόρνια, είναι σαν να μπαίνει κανείς σε έναν άλλο κόσμο - ένα ιερό γεμάτο με λουλούδια που απέχει πολύ από τους δρόμους της πόλης που φαίνεται κάτω. Εάν είναι δροσερό το πρωί, η ομίχλη θα κυλήσει από τον Ειρηνικό και θα περάσει πάνω από την περιοχή που βρίσκεται η κατοικία. Με την ομίχλη έρχεται και η μυρωδιά του θαλασσινού αλατιού, που αναμιγνύεται με το άρωμα του ευκαλύπτου και ξεχειλίζει μαζί με τα αρώματα των πάνω από 200 δένδρων που πλημμυρίζουν την κατάφυτη γύρω περιοχή.

Ένα νεωτεριστικό αριστούργημα

Το ίδιο το σπίτι μοιάζει σαν να προέκυψε από κάποιο όνειρο - ή, μάλλον, το παιχνιδιάρικο αλλά ρεαλιστικό μυαλό των Charles και Ray. Το ζευγάρι σχεδίασε το σπίτι στο πλαίσιο του Case Study House Program του περιοδικού Arts & Architecture, το οποίο αμφισβήτησε τους αρχιτέκτονες στην ικανότητά τους να σχεδιάζουν σπίτια που αντικατοπτρίζουν τη ζωή στον σύγχρονο κόσμο χρησιμοποιώντας τεχνικές και υλικά που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. 

Σε μια συνοπτική παρουσίαση που δημοσιεύθηκε στο τεύχος του Δεκεμβρίου του 1945, ο Charles έγραψε ότι το σπίτι, «με την ελεύθερη σχέση του με το έδαφος, τα δέντρα, τη θάλασσα - με σταθερή εγγύτητα με όλη την τεράστια τάξη της φύσης - ενεργεί ως επαναπροσανατολιστής με ικανότητα να απορροφά τα αρνητικά της καθημερινότητας και να παρέχει τις απαραίτητες ανέσεις για χαλάρωση από τα προβλήματα που προκύπτουν".

Το αποτέλεσμα, το Case Study House Νο. 8, είναι ένα μοντέρνο αριστούργημα. Η κατοικία και το στούντιο, είναι κατασκευασμένα από διπλά κουτιά από χάλυβα που είναι τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, ενώ όλα αποτελούνται αποκλειστικά από ελαφριά υλικά που ήταν ιδιαίτερα πρωτοποριακά και ασύμβατα με την εποχή τους: βαμμένες με μαύρο χάλυβα δοκοί και γυάλινες πλάκες διαστρωμένες με ορθογώνια λευκά, χρυσά, πορτοκαλί-κόκκινα και μπλε χρώματα. Η κατοικία είναι με τέτοιο τρόπο τοποθετημένη πίσω από μια σειρά από ευκάλυπτους, ώστε τα ακριβή, γεωμετρικά σχήματα και τα κατασκευασμένα υλικά της ενσωματώνονται αβίαστα στον φυσικό περιβάλλον. Η κατασκευή μοιάζει να αιωρείται ελαφρώς από τη γη, εκμεταλλευόμενη τη σκιά και την ομορφιά των δέντρων και της φύσης, χωρίς να την καταπατά.

Διατηρώντας το σπίτι 

Η μαγεία του Eames House και του τοπίου διατηρείται πολύ καλά από τότε που ο Ray πέθανε το 1988. Μετά τον θάνατό του, η κόρη των Charles και Ray, η Lucia Eames, συντηρούσε το σπίτι με την υποστήριξη χορηγών, όπως το Eames Office, Herman Miller και Vitra. Σήμερα, το Ίδρυμα Eames είναι υπεύθυνο για τη φροντίδα και τις λειτουργίες του. Με το πέρασμα των χρόνων, το Ίδρυμα συνεργάστηκε με αρκετούς οργανισμούς στο πλαίσιο του 250 Year Project -το σχέδιο του Ιδρύματος για να εξασφαλίσει ότι οι μελλοντικές γενιές που επισκέπτονται το σπίτι μπορούν να απολαύσουν την ίδια αυθεντική εμπειρία με τους ανθρώπους του σήμερα.

"Για να πετύχουμε με το 250 Year Project, πρέπει να προσεγγίσουμε τη διατήρηση του Eames House με ένα σχέδιο που εξισορροπεί τις διαφορετικές ανάγκες των δομών, των αντικειμένων και του τοπίου, ενώ παράλληλα δείχνει πως έζησε και εργάστηκε ο Charles και η Ray", λέει η Lucia Dewey Atwood, εγγονή των Charles και Ray και Διευθύντρια του Ιδρύματος Eames 250 Year Project. "Πρέπει να προβλέψουμε τις επισκευές. Σκεφθείτε τις πιθανές λύσεις για την αντικατάσταση της οροφής. Εάν δούμε τα πράγματα σε βάθος χρόνου 250 ετών, είναι πολύ πιθανό να λάβουμε διαφορετικές αποφάσεις από ό, τι αν θα τις εξετάζαμε σε ένα 20ετές πλαίσιο». 

Το 2011, το Ίδρυμα Eames δανείστηκε το περιεχόμενο του καθιστικού County Museum of Art του Los Angeles για μια προσωρινή έκθεση. Αυτό έδωσε στο Ίδρυμα Eames την ευκαιρία να συνεργαστεί με την Escher GuneWardena Architecture (EGA) και το Getty Conservation Institute (GCI) για να διεξαγάγει έρευνα και να εφαρμόσει τις καλύτερες μεθόδους αντιμετώπισης επειγόντων ζητημάτων φθοράς.