Εν αρχή ήταν τα χρώματα. Μικρό παιδί ακόμα, ο Θεόδωρος Κόλλιας, πριν καλά-καλά αρθρώσει τις πρώτες λέξεις - των οποίων για δυσεξήγητο λόγο δεν πρόφερε το δέλτα για πολλά έτη - έπιασε τα χαρτιά και τα πινέλα που βουτούσε σε μία οργιάζουσα φαντασία για να ζωγραφίσει τις εικόνες του... Η φαντασία, κατεξοχήν μήτρα ιδεών και ονείρων δεν έπαψε ποτέ να συνεργάζεται θαυμάσια με την πανέμορφη και αγιασμένη φύση του Πεντελικού όρους όπου μεγάλωσε την δεκαετία του '70. Θα έλεγε κανείς πως ήταν σαν δύο καλές θείες του που τον καθοδηγούσαν, και τον παιδαγωγούσαν με τον δικό τους μυστήριο τρόπο. Από ιδέα σε μια κόλα χαρτί και από μια κόλα χαρτί σε μια άλλη ιδέα, η φαντασία τον τράβηξε λίγο μακριά από την φύση, την οποία όμως ποτέ δεν απαρνήθηκε μα πάντα αναζητούσε.

Μετά τις σπουδές στις Σχολές Καλών Τεχνών των Βρυξελλών και της Μαδρίτης επιδόθηκε για 20 χρόνια στη γραφιστική με τον συνήθη και αναμενόμενο σκεπτικισμό του δημιουργού, αλλά με την αφοσίωση και την προσοχή στην λεπτομέρεια του επαγγελματία σε μια εταιρία που εδρεύει στις Βρυξέλλες. Καθώς και στα ταξίδια, τα οποία συνδυάζονταν πάντα με το πέρασμά μου από τη φύση για την ανανέωση των όρκων βαθιάς αφοσίωσής του σε αυτήν. Πλέον είναι περήφανος ιδιοκτήτης ενός γοητευτικού ξενώνα στο Πήλιο, το Blue Grey Cottage - του δικού του καταφυγίου. 

Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που κάνει το Blue Grey Cottage να ξεχωρίζει; Ποια είναι η προσέγγιση σου και ποια η ιστορία του; Πώς διαμόρφωσες τους χώρους του, ποιος ήταν ο αρχικά στόχος και πώς τον πέτυχες εν τέλει; 

Η αγάπη μου για το σπίτι ως εστία και όχι σαν τρισδιάστατο αρχιτεκτόνημα ήταν η αρχική σκέψη μου. Και φυσικά, με κέρδισε η φύση που το περιβάλλει και «γέννησε» την ιδέα ενός μικρού ξενώνα. Ενός χώρου που θα συνδύαζε θύμησες και βιώματα μιας ζωής με απλότητα και «ζεστασιά».

Έτσι γεννήθηκε το Blue Grey Cottage, το οποίο απλά οφείλει το όνομά του στο χρώμα των εσωτερικών τοίχων του που είναι η ηχώ των μπλε-γκρι τόνων του χειμωνιάτικου ουρανού. Είναι το αποτέλεσμα αμέτρητης και αγόγγυστης προσωπικής εργασίας, ένας σχεδόν χειροποίητος χώρος μοιρασιάς, γαλήνης και επανασύνδεσης, για όσους έχουν αποσυνδεθεί με το ουσιαστικό, το φυσικό και το ανθρώπινο. Είναι περισσότερο μια στάση για ταξιδιώτες και λιγότερο ένας προορισμός για τουρίστες, ένα σύννεφο για όσους χρησιμοποιούν τον χρόνο για να τον ξεχάσουν και να βρουν ή να αναθυμηθούν λησμονημένες αλήθειες.

Τι μέρος της ζωής σου καταλαμβάνει;

Ένα σπίτι ριζωμένο στο βουνό ακολουθεί τους ρυθμούς της φύσης και κατ’ επέκταση τις φθορές του χρόνου. Είναι μια συνεχής άσκηση παρατήρησης και επιδιορθώσεων!

Μίλησέ μου για τo Πήλιο που επέλεξες να ζεις. Τι είναι αυτό που σου προσφέρει; 

Πριν μια δεκαετία, ίσως και λίγο παραπάνω βρέθηκα στην χερσόνησο του Πηλίου. Μιλούσα την γλώσσα των βουνών και δεν δυσκολεύτηκα να καταλάβω το κάλεσμα αυτού του συγκινητικά όμορφου όρους στα μέτρα του ανθρώπου που περιμένει υπομονετικά και περήφανα από τους πρόποδες του μέχρι την κορυφή του Πουριανού Σταυρού να ανακαλυφθεί από τον καθένα μας. Του εκμυστηρεύτηκα την επιθυμία μου να επιστρέψω κάποτε, ήταν κάτι σαν υπόσχεση, μια φωνή ξεκάθαρη μέσα μου που ψέλλισε πως μια μέρα θα κατοικούσα στην πλαγιά του.

Το όνειρο εξελίχτηκε σε σχέδιο και το σχέδιο σε πρόγραμμα. Το σπίτι στο μικρό χωριό των Σταγιατών βρέθηκε μετά από αλλεπάλληλα ταξίδια στην Ελλάδα και μια μακρά λωρίδα χιλιομέτρων. Περίμενε και αυτό στωικά μέσα στην αγκαλιά του βουνού, υπό την επίβλεψη και την προστασία των δύο κεφαλοχωρίων της Μακρινίτσας και της Πορταριάς. Ήταν λίγο πληγωμένο από τον χρόνο, αλλά όταν βρέθηκα μέσα του είχα την εντύπωση πως ήμουν σκαρφαλωμένος στην ράχη ενός γυπαετού και πετάγαμε προς την πόλη του Βόλου που φαίνεται από άκρη σε άκρη για να προφτάσουμε το ηλιοβασίλεμα.

Από τότε και κάθε μέρα ο ουρανός, το δάσος, ο Παγασητικός κόλπος, τα αντικρινά βουνά και η πόλη ετοιμάζουν εκ νέου ένα θαυμάσιο και ανίδωτο θεατρικό έργο. Κάθε μέρα ξεσηκώνουν, αναστατώνουν και συνάμα καθησυχάζουν και φωτίζουν το άγνωστο και το ατίθασο μέσα στην ψυχή.

Πόση δημιουργικότητα βρίσκεται στο έργο σου; 

Το στήσιμο κάθε νέου σχεδίου απαιτεί φαντασία και δημιουργικότητα, έτσι και ένα σπιτικό ανεξάρτητα αν το μοιράζεσαι με έναν μεγαλύτερο αριθμό επισκεπτών ή απλά με τους ανθρώπους τις καρδιάς σου είναι ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται συνεχώς και έχει ανάγκη από παρεμβάσεις και ιδέες.

Πώς είναι να αλλάζεις ζωή και να αφιερώνεσαι σε κάτι καινούριο; Τι έχεις αποκομίσει από αυτό;

Στην όλη διαδικασία αλλαγής, το πιο δύσκολο είναι να αλλάξουν οι τρόποι σκέψης και προσέγγισης των πραγμάτων και των καταστάσεων.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου; Και ποιο τo dream project που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις; 

Δεν υπήρξε ακόμα αρκετός χρόνος ζύμωσης για νέα σημαντικά σχέδια.

Ελληνικό καλοκαίρι για σένα είναι...

Την απάντηση θα την κλέψω από τον ποιητή... «η εποχή που στήνονται τα όνειρα». 

Διηγήσου μου μια ιστορία στον τόπο που επέλεξες να ζεις; 

Στο χωριό των Σταγιατών φτάνει από την Κρύα Βρύση το κρυστάλλινο νερό που ξεπηδάει από τα έγκατα της γης εδώ και αιώνες. Είναι μια από τις πιο απλές και σπάνιες εμπειρίες.

Το Πήλιο τι είναι για σένα;

Ένας καλός και έντιμος φίλος.

Περιέγραψέ μου με τρεις λέξεις τον εαυτό σου.

Απλότητα, Πίστη, Επιμονή.

Ο ορισμός της ομορφιάς για σένα.

Αυτόν που γράφει η φύση.

Η χαρά της ζωής περιλαμβάνει...

Αγάπη.

Ποιο είναι ένα αγαπημένο σου αντικείμενο που δεν αποχωρίζεσαι ποτέ; 

Τα αντικείμενα είναι από τη φύση τους φτιαγμένα για να τα αποχωριζόμαστε.

Τι κρατάς και τι πετάς σε έναν χώρο; 

Προτιμώ να μην αποκτώ για να μην πετάω. 

Το αγαπημένο σου μουσείο ή gallery και μία έκθεση που λάτρεψες; 

Thyssen Bornemisza, μία εξαιρετική συλλογή που σε ταξιδεύει στην ιστορία της τέχνης.

Το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχεις κάνει...

Να ζήσω.

Η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει ποτέ...

Η γιαγιά μου, να μην κουτσομπολεύω.

Μια μαγική στιγμή στο Blue Grey Cottage…

Σουρούπωνε όταν ένα γεράκι στάθηκε στα κάγκελα του μπαλκονιού.

Κάτι για το οποίο είσαι περήφανος...

Για τις σχέσεις μου.

Μια τέλεια μέρα θα ξεκινούσε... και θα τελείωνε...

Χωρίς προθέσεις... με ένα χαμόγελο.

Δώσε μου τις δικές σου προτάσεις για το Πήλιο.

- 24 ώρες στο βουνό:

Ανατολή στους Αγίους Σαράντα, Περιοδεία στα χωριά και στο δάσος. Δύση στην Κάτω Γαζέα.

- 5 αγαπημένα μέρη:

Κισσός, Νταμούχαρη, Άγιος Λαυρέντιος, Φακίστρα, Αγία Κυριακή. 

- Best dining choices:

Το Πήλιο είναι φημισμένο για την κουζίνα του και όχι άδικα. Δεν θα απογοητευτείτε ποτέ αν πάτε στο Κάρδαμο στην Μακρινίτσα, Στην Κρίτσα και τον Γευσοκράτορα στην Πορταριά, στον Παππού στο Λεφόκαστρο για φρέσκο χταπόδι και ψάρι.

- Οι διαδρομές που πρέπει να κάνει κάποιος:

Τσαγκαράδα-Νταμούχαρη

- Κάτι που δεν πρέπει να χάσει κάνεις:

Να ελαττώσει ταχύτητα και να ακούσει το κάλεσμα του βουνού...