Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη σε μια πολύ μεγάλη οικογένεια, αφού η Αγάπη Κεφαλογιάννη έχει τέσσερα αδέλφια και πάρα πολλά ξαδέλφια! Η ενήλικη ζωή της ξεκίνησε με τις σπουδές της στην Αθήνα, στις κοινωνικές επιστήμες, στο κολλέγιο Deree. Στη συνέχεια στην Αγγλία, στο Leicester University, όπου ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Από παιδί της άρεσε πολύ ο χορός κι έτσι ξεκίνησε κλασικό μπαλέτο. Δεν θα ξεχάσει ποτέ όταν η δασκάλα της στην Κρήτη, ανακοίνωσε στη μητέρα της ότι θα μπορούσα να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χορό, λόγω της φυσικής σωματικής της ευκολίας αλλά και μιας έμφυτης πειθαρχίας. Δεν το ξέχασε, το πήρε μαζί της στην Αθήνα, όπου και ολοκλήρωσε την ακαδημαϊκή καριέρα της στο Royal Academy of Dancing.
Ολοκληρώνοντας το μεταπτυχιακό της στην Αγγλία, επέλεξε να εργαστεί στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στο Mega σαν παραγωγός και στη συνέχεια στη συνδρομητική τηλεόραση, που μόλις ξεκινούσε στη χώρα μας. Μεγάλος ωραίος και πολύ δημιουργικός κύκλος, που περιλαμβάνει μέχρι και σήμερα τη δημιουργία και το χτίσιμο των κινηματογραφικών καναλιών για τις ανάγκες συνδρομητικής πλατφόρμας. Αυτό σημαίνει πολύ screening, επιλογή προγράμματος, διάβασμα σεναρίων, συμμετοχή σε παραγωγές, ταξίδια, γνωριμία με τα trends του εξωτερικού και πολλούς αξιόλογους συνεργάτες. Παράλληλα, πάντα μαζί της ο χορός, που στη συνέχεια έγινε η yoga της, η γυμναστική της, η «ανάσα» δημιουργίας και η χαρά της έκφρασής της.
Τι θυσίες απαιτεί στην καθημερινότητά σας η ενασχόληση με το σώμα σας;
Η ενασχόληση με την κίνηση γίνεται ανάγκη. Σου λείπει αν δεν το κάνεις, αλλά για να φτάσεις εκεί χρειάζεται συνέπεια. Γυμνάζομαι 3-4 φορές την εβδομάδα, κάνοντας διαφορετικά ήδη γυμναστικής, που αγαπώ. Yoga, pilates, λίγο χορό και ενδυνάμωση. Σπάω τη ρουτίνα μου, εννοείται και κάνω αλλαγές γιατί δεν αγαπώ τον ψυχαναγκασμό. Η τελευταία μου μεγάλη χαρά είναι η χειμερινή κολύμβηση τις Κυριακές. Τόσο πολύ αναζωογονητική, ειδικά τις κρύες μέρες.
Τι μέρος της ζωής σας καταλαμβάνει σήμερα η yoga και πόσο όλα τα υπόλοιπα;
Η yoga είναι τρόπος ζωής, που προσπαθώ συνειδητά καθημερινά να φέρω μέσα στη μέρα μου. Σε φυσικό επίπεδο είναι πολύ καλή άσκηση, που οξυγονώνει το όλο σώμα – μέσα από τις διατάσεις και τις αναπνοές, που αναζωογονούν τα κύτταρα μου. Σε νοητικό επίπεδο με γειώνει, βάζει τα θέματα τη σωστή τους διάσταση, με ηρεμεί και αισθάνομαι ότι με κάνει καλύτερη με τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Με βάζει στη μεγάλη εικόνα της κάθε στιγμής και λειτουργώ καλύτερα στην καθημερινότητά μου.
Πώς είναι το συναίσθημα όταν χτίζοντας όλη σου τη ζωή σε ένα όνειρο, φτάνει η στιγμή να το πραγματοποιείς;
Δεν ήμουν το παιδί που είχε πολύ συγκεκριμένα όνειρα. Πάντα όμως με συνέπαιρνε η χαρά, και η θετικότητα, σαν η εσωτερική μου ανάγκη να βρίσκομαι στο φως. Έτσι έμαθα να καλωσορίζω, να αναγνωρίζω, αλλά περισσότερο να καλλιεργώ τα καλά, όταν έρχονται και με βρίσκουν και να αποβάλω τα δύσκολα σιγά-σιγά και στο χρόνο τους. Και τα δύο είναι κομμάτι της ζωής και έρχονται για κάποιο λόγο. Όταν στα 20 μου είχα ένα σοβαρό ατύχημα στο πόδι μου, που μου στέρησε τη χαρά του χορού, μου πήρε αρκετό χρόνο να να καταλάβω το γιατί. Όταν κατάλαβα ότι το γιατί στη ζωή δεν το βρίσκεις με τη σκέψη, αλλά με τη δράση, ήταν για εμένα πολύ απελευθερωτικό. Η ζωή είναι μπροστά και δεν είναι όλα στο χέρι μας, αλλά μπορούμε να επηρεάσουμε την καθημερινότητά μας, δουλεύοντας με τον εαυτό μας. Επέλεξα να προχωρήσω στη yoga και άλλες μορφές άσκησης, που βοηθούν τόσο το σώμα μου όσο και το μυαλό μου.
Όταν αυτό γίνεται με το σώμα σας, πόσο εύκολος ή επώδυνος είναι αυτός ο δρόμος. Σας προδίδει ποτέ;
Εννοείται πως δεν τρώω μόνο πρωτεΐνη και σαλάτα... Δεν θα μπορούσα. Το μενού μου περιέχει τα πάντα ανάλογα με τη διάθεση μου, φροντίζοντας να μη στερούμαι κάτι άλλο και χωρίς υπερβολές. Δεν μπορώ να στερηθώ λίγη μαύρη σοκολάτα μαζί με τα βότανα, που πίνω σχεδόν αντί νερό όλη την ημέρα στο γραφείο μου. Δεν πίνω καθόλου καφέ και αλκοόλ, δεν τα αγαπούσα όμως και ποτέ. Εξαίρεση λίγη παγωμένη ρακί, όταν είμαι τη Κρήτη! Φροντίζω να τρώω όσο καλύτερα μπορώ δίνοντας στον εαυτό μου φροντίδα και στο σώμα μου ενέργεια. Αυτό μου το έμαθε η yoga «είμαστε ότι τρώμε» και το παρατηρώ πολύ στην καθημερινότητά μου. Το μυαλό μου, η διάθεση και η ευεξία μου είναι πολύ καλύτερα όταν τα «ποτίσω» με καλή πρώτη ύλη! Η τελευταία μου χαρά είναι τα green juices, που εύκολα παίρνω στο γραφείο αντί μεσημεριανού.
Τι κάνει τη ζωή μας καλύτερη και πώς ο νους και ο τρόπος που σκεφτόμαστε σχετίζεται με αυτό;
Η δική μου εμπειρία λέει, η αγάπη και η ισορροπία. Πώς φτάνουμε εκεί είναι το θέμα. "One step at a time" είναι το δικό μου "mantra". Το μυαλό μας τρέχει, κάνει συνδέσεις, θυμάται, κρίνει, συνθέτει ασταμάτητα 24 ώρες! Η στιγμή που πατάμε ενσυνείδητα pause έχει μεγάλη σημασία. Η στιγμή που καθόμαστε και απλά αναπνέουμε, δηλαδή διαλογιζόμαστε. Πιστεύω πολύ στις παύσεις κατά τη διάρκεια της μέρας. Είναι αυτό που έκαναν οι γιαγιάδες μου στην Κρήτη όταν καθάριζαν τις φακές πριν τις βράσουν. Καμιά τους δεν μιλούσε έστω κι αν ήταν 2 οι 3 μαζί. Ήταν απόλυτα προσηλωμένες στην διαδικασία και έτσι το μυαλό τους άδειαζε. Αυτό είναι ο διαλογισμός. Μια δική μου τέτοια στιγμή είναι όταν φτιάχνω κέικ ή τάρτες βράδυ στην ησυχία της κουζίνας του σπιτιού.
Τι περιλαμβάνει το 24ωρο σας;
Δοκίμασα να ξυπνάω πολύ πρωί στις 6.00 και το τηρώ! Αγαπώ τα πρωινά αλλά το 6.00 έχει διαφορά από ότι το 7.00 είναι γεγονός... Αυτή η ώρα είναι για μένα και μόνο. Με βοηθάει πολύ αυτή η ησυχία γύρω στην αρχή της ημέρας να συντονιστώ. Να πάρω το χρόνο μου, να παρατηρήσω για λίγο αυτό το νέο ξεκίνημα. Συνήθως μένω για λίγο στο κρεβάτι μου και κάνω ένα "mental dry-run", της ημέρας. Διαβάζω μια σελίδα από κάποιο βιβλίο, που θα μου δώσει έμπνευση, σχεδόν πάντα κάτι γράφω και μετά το ντους μου κάνω 10-20 λεπτά διαλογισμό. Είναι σαν να με φορτίζω με φρεσκάδα και ενέργεια.
Στη συνέχεια πρωινό με τον μικρότερο από τους γιους μου και μαζί φεύγουμε για γραφείο και σχολείο αντίστοιχα. Βρίσκομαι εκεί πάντα νωρίς και βουτάω στον κόσμο της τηλεόρασης, με την ομάδα μου ως το απόγευμα. Το πρόγραμμα της γυμναστικής μου είναι είτε πριν, είτε μετά τη δουλειά και η μέρα μου κλείνει παρέα με τα παιδιά μου.
Υπάρχουν κάποιες γυναίκες που «σπάνε» τη γυάλινη οροφή στον τομέα με τον οποίο ασχολούνται. Νιώθετε μία από αυτές; Έχετε καταφέρει όσα ονειρευτήκατε;
Αισθάνομαι καλά. Δεν ξέρω αν ήταν στόχος, αλλά κάτι έλειπε αν και η καριέρα μου και η δουλειά μου ήταν μια χαρά. Πάντα μου άρεσε το διάβασμα, όμως το 2018 επέλεξα να διαβάζω στοχευμένα, πράγματα που με ενδιαφέρουν. Η θετική ψυχολογία και η φιλοσοφία και συγκεκριμένα το αντικείμενο της ευεξίας, μου κέντρισαν πολύ το μυαλό. Έτσι ολοκλήρωσα ένα διαδικτυακό course The Science of Well-Being από το Πανεπιστήμιο του Yale, με την μοναδική professor L. Santos. Στη συνέχεια προχώρησα το Yoga Teacher-Training με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Χαραντινιώτη που με ενέπνευσε πολύ. Νομίζω ότι η ζωή είναι πολύ μεγάλη για να έχεις μόνο ένα επάγγελμα, μια ιδιότητα, μια ενασχόληση. Πιστεύω πάρα πολύ στην εξέλιξη μέσω της μόρφωσης και της συνεχούς μάθησης. Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν εμένα, ίσως περισσότερο γυναίκες, που λόγω της έλλειψης χρόνου, που προκύπτει συχνά από την μητρότητα, δεν τα εξελίσσουν. Αν αυτή είναι η περίπτωση, τότε αξίζει η παύση και η ερώτηση: «Τι πραγματικά θέλω να κάνω, τώρα;» Αν ρωτήσεις και επιμείνεις, σίγουρα θα το βρεις και αν το οραματιστείς θα το κάνεις! Γιατί όλο σου το «είναι» ασυνείδητα θα δουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση.
Ποιο είναι ένα dream project που θα θέλατε να πραγματοποιήσετε;
Θέλω να είμαι χρήσιμη και να εξελίσσομαι. Σε ό,τι έρθει και με βρει ή σε ό,τι βρω και ξεκινήσω.
Ποια είναι η διαδρομή μιας γυναίκας προς την επιτυχία σήμερα; Έχουν βρεθεί εμπόδια και πώς τα ξεπεράσατε;
Πάντα ξεπερνώντας τον εαυτό μου. Κάποιες φορές αυτό είχε κόστος. Μετά έμαθα να βάζω τα όριά μου και ακόμα πιο δύσκολο να τα τηρώ. Με έλκει να προχωράω μπροστά και να με δοκιμάζω σε ότι με ενδιαφέρει.
Τι είναι η Κρήτη για εσάς και ποια η σύνδεσή σας με τον τόπο;
Η Κρήτη είναι ο τόπος μου, η μητέρα μου, ο πολιτισμός μου. Ο τρόπος που μεγάλωσα, που μου έδωσε αγάπη και την αίσθηση ότι όλα είναι εφικτά. Έχει μια τέτοια δύναμη η Κρήτη. Αυτό ήταν η μεγάλη εικόνα, που έβλεπε πάντα ο πατέρας μου. Στους παιδικούς μας φόβους και τις αμφιβολίες μας έλεγε: «Και τι πιστεύεις πως θα γίνει στο τέλος δηλαδή;» Το σημερινό "What’s the worse that can happen?". Αυτό που όλοι μας υπολογίζουμε πριν κάνουμε την επόμενη κίνηση, σε κάτι που μας φαίνεται μεγάλο, αγχωτικό και φυσικά εγκυμονεί μια μετάβασή μας. Η σύνδεσή μου με την Κρήτη είναι ισχυρή. O σύζυγός μου έχει καταγωγή απ’ τα Χανιά, αν και μεγάλωσε στην Αθήνα και είναι η Κρήτη, που ως κοινός τόπος των διακοπών, μας γνώρισε και μας ένωσε από μικρά!
Μιλήστε μας για το βιβλίο σας, τι σας ώθησε να το ολοκληρώσετε και που αναφέρεται;
Ο Δεκαπενταύγουστος, βγήκε από την Κρήτη των παιδικών μου χρόνων. Τα ξένοιαστα καλοκαίρια στο χωριό της μητέρας μου, που ήταν ένα από τα δώρα της στη ζωή μου. Πιστεύω ότι το μεγάλωμα έχει μια γλυκόπικρη πάντα γεύση, για εκείνο που αφήνουμε και εκείνο που γινόμαστε. Τα καλοκαίρια του Δεκαπενταύγουστου είναι μικρές ιστορίες και ζωγραφιές μου για τα καλοκαίρια μου στο σπίτι της γιαγιάς. Ιστορίες με εικόνες γεμάτες παιδική περιέργεια, την αίσθηση της μεσημεριανής σιέστας κάτω από το μεγάλο δρυ, τις βεγγέρες, τις προετοιμασίες για την υποδοχή των ξένων, τη χαρά και την ευτυχία της γιορτής. Το βιβλίο είναι διαθέσιμο στο κατάστημα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Είναι το μουσείο που σύχναζα με την μητέρα μου. Αυτό μου δίνει διπλή χαρά.
Είναι η συγγραφή ένα ακόμη ταλέντο σας;
Είναι η ξεκούρασή μου. Έχω πάντα παντού μαζί μου μπλοκάκια και μαρκαδοράκια και γράφω κάτι που έρχεται, που βλέπω, που σκέφτομαι. Αν αυτό είναι ταλέντο δεν ξέρω, όμως είναι ανάγκη μου.
Ο ορισμός της ομορφιάς για σας.
Η αρμονία.
Ποια ήταν η πιο μαγική στιγμή σας;
Η γέννηση των παιδιών μου.
Περιγράψτε μας με τρεις λέξεις τον εαυτό σας.
Γρήγορη, θετική, ενθουσιώδης.
Η δεύτερη μεγάλη σας αγάπη μετά την ενασχόληση με το σώμα;
Το διάβασμα, οι ώρες με τον εαυτό μου και τα ταξίδια – είναι τρίπτυχο.
Η χαρά της ζωής περιλαμβάνει...
Καλούς φίλους, ηλιοβασιλέματα και ανατολές.
Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σας αντικείμενο, που δεν αποχωρίζεστε ποτέ ή και ένα αξεσουάρ που φοράτε για χρόνια;
Νομίζω τα wayfarer μου.
Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας δέκα χρόνια μετά...
Αγκαλιά.
Το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχετε κάνει...
Δεν έχω
Η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει ποτέ...
Να μην κλονίζεται η πίστη σου.
Κάτι για το οποίο είστε περήφανη...
Τhe Cretan Earth Yoga & Meditation είναι τα retreats, που οργανώνω τα καλοκαίρια στην Κρήτη στο Cretan Malia Park και έχουν ότι αγαπώ: Πρωινή yoga στη φύση, διαλογισμό στην παραλία στο κρητικό πέλαγος την ώρα της δύσης, storytelling από τις ιστορίες του βιβλίου μου κάτω απ τη σκιά των δέντρων τα μεσημέρια. Μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας, τα καλοκαίρια μας, το ξεχωριστό μεγάλωμά μας. Στην ομορφιά της Κρητικής γης, που είναι μερικές φορές άγρια, μα πάντα φιλόξενη και γενναιόδωρη όπως ο πολιτισμός της.
Μια τέλεια μέρα θα ξεκινούσε...
Με θάλασσα.
Και θα τελείωνε...
Με «ευχαριστώ».
