H Zέτα Τσακούμη γεννήθηκε στο Μεσολόγγι, όπου και απόλαυσε τα πρώτα 17 χρόνια της ζωής της την αίσθηση του «ανήκειν» και του «νοιάζομαι» που σου δίνει μια μικρή κοινότητα, μαζί με την εξονυχιστική παρατήρηση. Ερχόμενη στην Αθήνα για να σπουδάσει Επικοινωνία & ΜΜΕ στο ΕΚΠΑ, νοιώθει τυχερή που βρήκε τις ιδανικές συνθήκες που είχε ήδη δημιουργήσει ο μεγαλύτερος αδελφός της, Δημήτρης, ο οποίος αν και Μηχανολόγος Μηχανικός είχε μπει στο χώρο των περιοδικών και χάραζε εκεί μια πολύ αξιόλογη πορεία.

Ανυπομονώντας πάντα για το παρακάτω, ξεκίνησε παράλληλα με το Πανεπιστήμιο να δουλεύει, αρχικά στην τηλεόραση στο τμήμα Διεθνών Ειδήσεων του ALPHA (επιθυμούσε να γίνει πολεμική ανταποκρίτρια, γιατί τότε ήταν πρότυπο η Christiane Amanpour) και στη συνέχεια στις Δημόσιες Σχέσεις. Ένα διάλειμμα για το ακριβοθώρητο Μεταπτυχιακό της στο King’s College του Λονδίνου και πίσω για να ξεκινήσει η διαδρομή της στο χώρο του PR που την έφερε σήμερα να έχει δημιουργήσει μαζί με τον αδελφό της Δημήτρη, τη δική τους εταιρία Δημοσίων Σχέσεων, "Do It For Fun PR".

Τι μέρος της ζωής σου καταλαμβάνει σήμερα η δουλειά σου ως pr manager; Πώς ξεκίνησε αυτός ο έρωτας και πώς εξελίχθηκε;

Καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος! Η Do It For Fun PR είναι μόλις 3 ετών, και χρειάζεται πολλή φροντίδα κι εντατική ενασχόληση. Ο χώρος μάς έχει δείξει από την πρώτη στιγμή τρομερή εμπιστοσύνη και σκοπεύουμε να την τιμήσουμε. Εξάλλου, we do it for fun ; )

Η σχέση μου με το PR ξεκίνησε όταν στο gap year μου, πριν φύγω για Λονδίνο, δούλεψα με τον Κωνσταντίνο Καφίρη. Αυτός ήταν που με έκανε να αγαπήσω την ευγενή τέχνη της Επικοινωνίας. Από την πρώτη στιγμή μου έλεγε «εσύ είσαι για το PR» και λίγο αργότερα κατάλαβα κι εγώ τι εννοεί. Τα επόμενα 15 χρόνια είχα την τύχη να δουλέψω για πολύ μεγάλους λογαριασμούς και συναρπαστικά projects που έκαναν τον κεραυνοβόλο αυτό «έρωτα», όπως τον χαρακτήρισες, να ανθίσει. Δεν είμαι από αυτούς που λένε δεν θα μπορούσα να με φανταστώ να κάνω οτιδήποτε άλλο, αλλά η αλήθεια είναι πως αισθάνομαι τυχερή που επέλεξα αυτόν τον χώρο. Είναι εξαιρετικά απαιτητικός (κάτι που μου αρέσει), πρέπει να είσαι συνέχεια up to date με ό,τι συμβαίνει εκεί έξω και με κάνει να υπερνικώ πού και πού την φυσική μου εσωστρέφεια.

Τι αγαπάς περισσότερο να κάνεις;

Διακοπές!

Πώς είναι το συναίσθημα όταν φτάνει η στιγμή να πραγματοποιήσεις ένα όνειρο ζωής και πότε το ένοιωσες αυτό;

Το κακό με εμένα - όπως πιστεύω και με τους περισσότερους ανθρώπους - είναι πως την ώρα που ένα όνειρο πραγματοποιείται, ίσως επειδή έχεις πληρώσει το όποιο τίμημα για να το κατακτήσεις, δεν συνειδητοποιείς πως αυτή είναι η στιγμή να σταματήσεις και να το απολαύσεις. Κόβεις την κορδέλα και μετά, αφού έχεις προχωρήσει κοιτάς πίσω και λες « τα κατάφερα». Και τότε αυτό που αισθάνεσαι είναι ευτυχία, ικανοποίηση, αλλά και δύναμη. Το τελευταίο μάλιστα σου μένει για πάντα.

Μίλησέ μας για τα σημεία καμπής στη ζωή σου. Πόσα challenges έχεις ζήσει, τι διαδρομές ακολούθησε το lifestyle σου και που έχεις καταλήξει ότι σου ταιριάζει καλύτερα;

Τα σημεία καμπής στη ζωή μου θα έλεγα πως είναι αυτά που φαντάζεσαι. Ευτυχώς καμία έκπληξη! Η στιγμή που έφυγα από την πατρική εστία για το πανεπιστήμιο, η είσοδός στον εργασιακό στίβο, η μετακόμιση σε μια άλλη χώρα, η ίδρυση της δικής μου επιχείρησης.

Καθώς τα απαριθμώ, σκέφτομαι πόσο πολύ λαχταρούσα κάθε ένα από αυτά τα στάδια της ζωής μου, αλλά και πόσο πολύ φοβόμουν όταν ερχόταν η ώρα να κάνω το πρώτο βήμα προς αυτά. Κάνε αυτό που φοβάσαι λένε και τώρα βγάζει νόημα. Μόνο βγαίνοντας από το comfort zone σου ανακαλύπτεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις. Ανακαλύπτεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Εύχομαι το μέλλον να μου επιφυλάσσει εξίσου -και μόνο- συναρπαστικά challenges. Όσο για το τι μου ταιριάζει καλύτερα, θα με ξαναρωτήσεις στα 80 που ελπίζω θα έχω δοκιμάσει όλα όσα θα έχω επιθυμήσει και θα μπορώ να κατασταλάξω. Μέχρι τότε… I’m a rolling stone!

Εμπιστεύεσαι περισσότερο τους άντρες ή τις γυναίκες

Εξαρτάται για τι μιλάμε. Γενικά μιλώντας, αν έπρεπε να κάνω τον διαχωρισμό, θα έλεγα πως εμπιστεύομαι τους άνδρες στο να δημιουργούν μια ανάλαφρη ατμόσφαιρα, όπου νιώθω προστασία και ανεμελιά και τις γυναίκες για ό,τι χρειάζεται να βαθύνει. Χωρίς και πάλι να είναι απόλυτη αυτή η διάκριση.

Η συνύπαρξη με τον αδελφό σου. Είναι το «στιλ», οικογενειακή υπόθεση;

Όλοι απορούν πώς είναι δυνατόν να τα πηγαίνουμε τόσο καλά με τον Δημήτρη. Να δουλεύουμε μαζί, να μας ευχαριστεί η μεταξύ μας παρέα, να κάνουμε συχνά εξόδους και διακοπές από κοινού, αν και οι παρέες και οι κύκλοι μας είναι διαφορετικοί. Μάλλον οι γονείς μας έκαναν καλή δουλειά σε αυτό και δεν μας «ξύπνησαν» το συναίσθημα του μεταξύ μας ανταγωνισμού. Στον Δημήτρη έβλεπα πάντα ένα φάρο που με οδηγούσε και πλέον βλέπω και τον πιο πολύτιμο σύμμαχό μου.

Όσο για το στιλ και πάλι θα το χρεώσω στους γονείς. Φρόντισαν από πολύ μικρή ηλικία να καλλιεργήσουν το κομμάτι της αισθητικής και της κουλτούρας μας με κάθε δυνατό τρόπο. Ταξίδια, μουσεία, βιβλία, εκπαίδευση, εμφάνιση - ήταν όλα σε προτεραιότητα.

Είναι η μόδα ένα άλλο είδος τέχνης και πόσο πολύ μυήθηκες σ’ αυτήν;

Χωρίς αμφιβολία η μόδα είναι Τέχνη, από pop μέχρι haute art. Έχω απεριόριστο θαυμασμό, αλλά δεν θα έλεγα πως εγώ θέλησα ποτέ να μυηθώ σε αυτόν τον κόσμο. Όταν πρόκειται για μόδα είμαι εξαιρετικά κλασσική (aka βαρετή;).

Έχεις καταφέρει όσα ονειρεύτηκες;

Έχω καταφέρει όσα ονειρεύτηκα μέχρι χθες. Αλλά κάθε μέρα γεννά καινούρια όνειρα. Έτσι «σπάμε» τις οροφές που μάς βάζουμε.

Ποιο είναι ένα dream project που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις;

Αφού λες για project, μάλλον αναφέρεσαι στη δουλειά, σωστά; Θα ήθελα να αναλάβουμε δημιουργικά και σε υλοποίηση το παγκόσμιο λανσάρισμα ενός iconic brand. Δεν θα πω περισσότερα…

Αν πάλι εννοούσες σε προσωπικό επίπεδο… Ένα νωχελικό road trip απ’ άκρη σ’ άκρη της Αμερικής!

Το σπίτι των ονείρων σου...

Οποιοδήποτε σπίτι από ταινία του Tom Ford.

Κάθε σπίτι πρέπει να έχει...

Ζεστασιά.

Τι περιλαμβάνει το 24ωρο σου;

Ξεκίνησα επιτέλους γυμναστική, μετά από πάρα πολλά χρόνια, οπότε τα πρωινά προσπαθώ να τα αφιερώνω σε αυτό. Μετά περπατάω στο γραφείο. Ευτυχώς στις Δημόσιες Σχέσεις δεν υπάρχει τυπικό 24ωρο και έτσι είναι αδύνατον να βαρεθείς. Άλλη μέρα θα είμαι σε απανωτά ραντεβού, άλλη σε ολοήμερο γύρισμα, άλλη σε κάποιο event που διοργανώνουμε και την επόμενη τετ-α-τετ με τον υπολογιστή όλη μέρα.

Το ιδανικό μου βράδυ είναι να βρω φίλους για χαλαρό φαγητό στο Athenée για αποσυμπίεση αλλά και για να μάθουμε τα νέα της πόλης. Πλέον, κοιμάμαι όσο πιο νωρίς μπορώ, αφού φλερτάρω με την ιδέα του 5am club. Αν και αγαπώ ιδιαίτερο τον ύπνο, όταν ξυπνάω τόσο πρωί, έχω πολύ ανεβασμένη διάθεση κι ενέργεια όλη μέρα.

Ποιος είναι ο ορισμός της ομορφιάς για σένα;

Ένα λαμπερό καθαρό βλέμμα και χαμόγελο κατευθείαν από την καρδιά. Τίποτα πιο όμορφο από τους όμορφους ανθρώπους.

Ποια ήταν η πιο μαγική στιγμή σου;

Δεν μου αρέσει η έννοια της «μίας μαγικής στιγμής». Μου φαίνεται ότι σε εγκλωβίζει, βάζει έναν πήχη απέναντι στον οποίο κάθε άλλη στιγμή θα χάνει. Και εμένα μου αρέσει να παρατηρώ και να έλκω τη μαγεία συνεχώς. Δεν προσπερνώ τίποτα ως τυχαίο. Το αφήνω να πάρει τον χώρο του μέσα μου. Είτε πρόκειται για έναν θρίαμβο που ήρθε με κόπο, μια αυθόρμητη σύνδεση, ένα ξημέρωμα που μας βρήκε να χορεύουμε κάπου ψηλά στη Χώρα. Καμία φορά και μόνο που ανοίγω το παντζούρι το πρωί και πλημμυρίζει το σπίτι λιακάδα, μου φαίνεται μαγικό.

Περιέγραψε μας με τρεις λέξεις τον εαυτό σου.

Πιστή, Απαιτητική, Ευγενής. 

Η χαρά της ζωής περιλαμβάνει...

Παιχνίδι. Όπως και αν μεταφράζεται αυτό σε κάθε περίπτωση.

Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου αντικείμενο που δεν αποχωρίζεσαι ποτέ ή και ένα αξεσουάρ που φοράς για χρόνια.

Δεν δένομαι καθόλου με τα αντικείμενα. Ό,τι και να μου έπαιρνες, δεν θα μου έλειπε. Πιθανότατα θα έκανα και πολύ καιρό να καταλάβω ότι λείπει. Και ταυτόχρονα κρατάω όλα μου τα πράγματα για πολλά πολλά χρόνια. Ζουν μαζί μου. Τα αγαπάω. Μη με ρωτήσεις πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο mindsets.

Μια έκθεση τέχνης ή ένα μουσείο που έχει κερδίσει την καρδιά σου;

To Musée d’ Orsay στο Παρίσι. Νομίζω είναι το πιο ρομαντικό μέρος στον κόσμο!

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου δέκα χρόνια μετά...

Με περισσότερο χιούμορ. Το κάνει αυτό ο χρόνος και η εμπειρία, σωστά; Χαλαρώνεις και τα βλέπεις όλα από το αστείο τους πρίσμα.

Το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχεις κάνει...

Να ανέβω τον Όλυμπο χωρίς καμία προετοιμασία. Το απόλαυσα όσο τίποτα και ανυπομονώ να το ξανακάνω.

Η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει ποτέ...

Do It For Fun!

Κάτι για το οποίο είσαι περήφανη...

Λοιπόν, το σκεφτόμουν αυτό τελευταία. Δεν είμαι περήφανη για ένα πράγμα. Είμαι περήφανη για όλη την πορεία μου, τις επιλογές μου, για το ποια είμαι στην ουσία μου. Συχνά μας γοητεύουν οι ιστορίες ανθρώπων που έκαναν μεγάλα λάθη και παλινδρομήσεις. Και κάπως κατάφεραν να τα ξεπεράσουν. Εμένα πάλι με ελκύουν αξίες όπως συνέπεια, σταθερότητα, σοβαρότητα, πίστη, αφοσίωση. Αξίζει να νιώθεις περήφανος αν υπηρετείς αξίες σαν αυτές.

Μια τέλεια μέρα θα ξεκινούσε... 

Με μια βουτιά στα κρυστάλλινα νερά κάποιας ερημικής παραλίας στη Νότιο Κρήτη. 

Και θα τελείωνε… 

Με το βλέμμα καρφωμένο στο ηλιοβασίλεμα στον τόπο μου, το Μεσολόγγι.

Φωτογραφίες: Ζeta Tsakoumi Instagram, @pinkgirlnotes