Υπάρχουν παιχνίδια που είναι πιο εύκολα κι άλλα, που είναι πιο απαιτητικά. Παιχνίδια που απαιτούν απόλυτη συγκέντρωση και σωστό mentality. Η Ελλάδα βρήκε απέναντί της το Ισραήλ στο Eurobasket και σε ένα παιχνίδι με πλούσιο background, ο Βασίλης Σπανούλης και οι παίκτες του έκαναν focus αποκλειστικά στον δικό τους στόχο και με οδηγό τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ήταν αυτοί που χαμογέλασαν στο τέλος.
Ούσσα σοβαρή και καλά προετοιμασμένη, η Ελλάδα νίκησε με 84-79 το Ισραήλ και τσέκαρε την παρουσία της στους «8» της Ευρώπης, με τη Λιθουανία να είναι το επόμενο... εμπόδιο με φόντο τα μετάλλια.
Ένας iconic Γιάννης!
Ήταν δεδομένο πως υπήρχε διαφορά ποιότητας, ωστόσο, ήταν -επίσης- δεδομένο πως κανείς δε θα έπρεπε και δε θα μπορούσε να υποτιμήσει το μαχητικό, Ισραήλ. Άλλωστε, το φετινό Eurobasket έχει ήδη να προσφέρει πολλές εκπλήξεις και μεγάλα φαβορί που έχουν... πάει σπίτι τους, με την Ελλάδα να μπαίνει στο παρκέ αποφασισμένη και συνειδητοποιημένη. Με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να κάνει... μαγικά πράγματα στο παρκέ, κλείνοντας το ματς με 37 πόντους και 10 ριμπάουντ, απέναντι σε ακόμα μία ομάδα που τον έπαιξε από σκληρά έως αντιαθλητικά και τον Κώστα Σλούκα να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων, όντας πολύ αποτελεσματικός, η «γαλανόλευκη» ήταν αυτή που είχε τον έλεγχο στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και στο τέλος, πήρε το αποτέλεσμα και δεν έπεσε κι αυτή θύμα έκπληξης όπως η Σερβία και η Γαλλία, σε ένα ματς όπου είχε 4/25 τρίποντα. Δεν ήταν η μέρα της, δεν ήταν η πιο... εύστοχη στιγμή της, αλλά έστω κι έτσι ο στόχος επετεύχθη.
Ήταν κάτι που το ήθελαν όλοι πολύ. Ήταν ένα εμπόδιο που έπρεπε να ξεπεραστεί, για να μπορέσει η Ελλάδα να προχωρήσει και να βρει αυτό που έψαχνε. Το next step, με φόντο τα μετάλλια και τον μεγάλο στόχο, που δεν είναι άλλος από την κορυφή. Κακά τα ψέματα, όσο σημαντικό κι αν είναι να υπάρχει απόλυτη συγκέντρωση και ρεαλισμός, αυτή τη στιγμή γνωρίζουν άπαντες πως το σύνολο, αυτό, του Βασίλη Σπανούλη είναι στα φαβορί για την πρωτιά και την στέψη και αυτό που μένει, είναι εντός παρκέ να διατηρηθεί η ίδια -και γιατί όχι και καλύτερη- εικόνα, με φόντο την επιτυχία. Για την ώρα, η «γαλανόλευκη» προχωράει step by step και με οδηγό τον Γιάννη, κάνει την Ευρώπη να... παραμιλάει για τον Greek Freak που κάνει πραγματα ΜΑ-ΓΙ-ΚΑ!
Χαμογελούν, αλλά δεν εφησυχάζουν
«Ελέγξαμε το παιχνίδι από το πρώτο δευτερόλεπτο. Είχαμε κάποιες στιγμές που χάσαμε το μυαλό μας, ειδικά στην άμυνα, ενώ χάσαμε κάποια εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό. Όμως είχαμε καλές αποστάσεις, παίξαμε γενικά καλή άμυνα και πήραμε αυτή τη νίκη που είναι σημαντική. Συγχαρητήρια στους παίκτες μου για τη νοοτροπία και τη συγκέντρωσή τους, γιατί καταφέραμε να κερδίσουμε και στη μέρα που σουτάραμε χειρότερα σε αυτό το τουρνουά. Αυτό λέει πολλά για μένα», ανέφερε στην πρώτη του τοποθέτηση ο Βασίλης Σπανούλης, που ξέρει καλά πως σε αυτό το επίπεδο και σε αυτό το χρονικό σημείο είναι πολύ-πολύ σημαντικό το mentality και το επίπεδο συγκέντρωσης.
«Είναι σημαντικό να κερδίζεις όταν δεν μπαίνουν τα σουτ κι αυτό μπορεί να συμβεί. Συμβαίνει καμιά φορά και στις πολύ καλές ομάδες στα σουτ. Κι εμείς δεν είμαστε απλά καλοί στο σουτ, είμαστε εξαιρετικοί. Έγινε σήμερα, αλλά βρήκαμε τρόπο να κερδίσουμε κι αυτό δείχνει ότι έχουμε χαρακτήρα. Όλοι ξέρουν ότι η λιθουανική σχολή στο μπάσκετ είναι μεγάλη, πάντα είναι ανταγωνιστικοί και έχουν πολύ κόσμο. Διαθέτουν μια πολύ καλή ομάδα, έχουν μεγάλα κορμιά, ξέρουν πώς να παίζουν μπάσκετ και θα είναι ένα δύσκολο παιχνίδι. Το Ισραήλ επέλεξε μια άμυνα χωρίς πολλές βοήθειες, γι’ αυτό ο Γιάννης δεν είχε τόσες ασίστ όσο στα προηγούμενα παιχνίδια. Έπαιζε ένας εναντίον ενός. Εμείς παίρνουμε ό,τι μας δίνει ο αντίπαλος. Αν παίζουν παγίδες, έχουμε σουτέρ, αν δεν παίζουν με βοήθειες, πάμε στο ένας με έναν. Έτσι χτίσαμε την ομάδα. Περιμένω ο Γιάννης να έχει συνήθως 2-3 παίκτες πάνω του και στο επόμενο παιχνίδι να τον σεβαστούν, όπως σέβονται μεγάλους παίκτες, σαν κι αυτόν», συνέχισε ο Ομοσπονδιακός τεχνικός.
Επόμενο «εμπόδιο» για την Ελλάδα με φόντο τα μετάλλια είναι η Λιθουανία και οι διεθνείς δε σταματούν να ονειρεύονται! Ξέρουν τι μπορούν να πετύχουν και πού μπορούν να φτάσουν. Ξέρουν πόσο μεγάλη είναι η ποιότητά τους και πατούν σταθερά στα πόδια τους, με φόντο την κορυφή. Εμείς, παρακολουθούμε απλά την πορεία τους κι ελπίζουμε ότι στο τέλος θα χαμογελάσουμε όλοι μαζί...
