Ο Στέφανος Τσακίρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, στο χωριό Αρσακλί. Σπούδασε φωτογραφία στο τότε Τ.Ε.Ι. Αθηνών, που μόλις είχε ανοικοδομηθεί από τον σεισμό. Οι παροχές και το πρόγραμμα σπουδών, όπως μου είπε, ήταν εξαιρετικά και στο καλύτερο πανεπιστημιακό επίπεδο, αποκτώντας το πιο σημαντικές γνώσεις από τους καθηγητές του - τις γνώσεις τους. Σήμερα, θα τον βρει κανείς στη δική του γκαλερί, την Pinakotheke, στην οδό Καρύπη 38. Ένα «σπίτι» από όλες τις εφαρμογές της φωτογραφίας: μικρές εκθέσεις, εκδόσεις κι εμπόριο φωτογραφικών λευκωμάτων, κάδρα με φωτογραφικές εκτυπώσεις και αντικείμενα που συνδυάζονται με εκτυπωμένες φωτογραφίες, όπως φουλάρια, T-shirts, τσάντες, πετσέτες, κούπες κ.ά.
Παρακάτω, ο ίδιος μάς συστήνεται καλύτερα και μας ξεναγεί στη δική του Θεσσαλονίκη μέσα από 10+1 στάσεις...
Who is Who
Το εναρκτήριο λάκτισμα για την ενασχόλησή μου με τη φωτογραφία ήταν η τύχη! Όλοι βγάζαμε φωτογραφίες με φιλμ, όμως δε φανταζόμουν ότι μπορούσε να γίνει επάγγελμα. Η αρχιτεκτονική ήταν πόθος από πολύ μικρή ηλικία, αλλά δεν τα κατάφερα και μια τυχαία δήλωση σχολών έφερε
τη φωτογραφία στον δρόμο μου.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο επίτευγμα από το να διατηρείς επιχείρηση και να προσλαμβάνεις συνεργάτες. Έχουν περάσει πολλά παιδιά, που θα ήθελα να δουλεύουμε ακόμα παρέα. Με μερικούς από αυτούς κάναμε και ένα έργο τεχνικής, που πήραμε το Guinness World Record και φέτος καταφέραμε να το ξεπεράσουμε. Αφορά στη φωτογράφιση χωρίς κάμερα και λέγεται κυανοτυπία. Η μεγαλύτερη παγκοσμίως βρίσκεται εδώ στη Θεσσαλονίκη.
Αντλώ έμπνευση από τους πρωτοπόρους του είδους, μελετώντας Έλληνες και ξένους φωτογράφους. Σίγουρα βάζω στοιχεία από
νεώτερους και όλα μαζί προσπαθώ να τα κατακτήσω και να γίνουν ένα δικό μου στιλ. Δύσκολο εγχείρημα φυσικά κι έχει δρόμο πολύ ακόμα...
Αυτό που θα με κάνει να πιάσω στα χέρια μου την κάμερα, αν αποκλείσουμε την εργασία από ανάθεση, μου κεντρίζει το ενδιαφέρον οτιδήποτε που μπορώ να φωτογραφίσω και να περιέχει τον χρόνο, ή να έχει αξία στον χρόνο. Βέβαια τώρα τελευταία κάνω φωτογραφίες χωρίς κάμερα, αλλά καλύτερα να το δείτε από κοντά, από το να περιγράψω την τεχνική.
Μέσω της δουλειάς μου θέλω να επιβιώνω. Η φωτογραφία είναι όπως όλα τα ελεύθερα επαγγέλματα. Προσπαθώ παράλληλα να βελτιωνόμαστε
σαν ομάδα, να μαθαίνουμε και να πειραματιζόμαστε. Στόχος πάντα να προσφέρουμε έργο έμμεσα ή άμεσα στον κοινωνικό μας περίγυρο.
Αυτήν την περίοδο στην Gallery Pinakotheke τρέχει η αλλαγή του κάτω χώρου σε νέα καλοκαιρινή θεματική με νέα προϊόντα και η έκθεση της Στεφανίας Πατρικίου με τίτλο Temporary Time Zones. Σας περιμένουμε!
Στο μέλλον θα ήθελα να βρούμε έναν μεγαλύτερο χώρο και να μεγαλώσει η ομάδα μας, ώστε να τρέξουμε σεμινάρια-εκπαιδευτικά-workshop που θα βοηθούν νέα παιδιά στην εκπαίδευση της αισθητικής οπτικής.
About Thessaloniki
Η αγαπημένη μου γειτονιά στη Θεσσαλονίκη είναι η Άνω Πόλη. Νιώθω σαν να πηγαίνω διακοπές σε βουνό ή σε νησί, όταν περπατάω στα σοκάκια της.
Το σημείο της πόλης όπου έχω την πιο ξεχωριστή ανάμνηση είναι το ανοιχτό γήπεδο της ΧΑΝΘ όπου παίζαμε μπάσκετ στα καλοκαιρινά camp του Δήμου.
Ξεκινάω την ημέρα μου με καφέ συνήθως από τα cafés της Σβώλου, απ' όπου περνάω σχεδόν καθημερινά.
Και για ποτό όπου έχει καλή παρέα! Η πόλη μας είναι μια γειτονιά με μπαρ και είναι ωραία να γυρνάς και να βρίσκεις γνωστούς.
Ένας χώρος Τέχνης που ξεχωρίζω στην πόλη είναι το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών. Οι εκθέσεις γλυπτικής, και όχι μόνο, είναι μοναδικές.
Στη Θεσσαλονίκη θαυμάζω τα γήπεδα που πάντα είχα διάδραση με αυτά, είτε ως θεατής, είτε ως παίκτης. Δεν είναι ενδιαφέρον το Αλεξάνδρειον Μέλαθρον (Παλέ Ντε Σπορ);
Περνάω τον ελεύθερό μου χρόνο στην πόλη παίζοντας μπιλιάρδο. Με μύησε φίλος και από τότε είναι τρόπος χαλάρωσης.
Ένα αξιοθέατο/σημείο στο οποίο θα ξεναγούσα κάποιον γνωστό μου από άλλη πόλη είναι το Βυζαντινό Μουσείο, που είναι λίγο πιο κοντά στην ιστορία μας. Πανέμορφο κτίριο!
Δεν πρέπει να φύγει κανείς από τη Θεσσαλονίκη αν δεν επισκεφθεί τη Νέα Παραλία στο ηλιοβασίλεμα. Νομίζω ότι κάτι παρόμοιο λένε και για τη Σαντορίνη, αλλά ο Θερμαϊκός έχει μια ζεστασιά.
Όταν θέλω να αποφορτιστώ, το καταφύγιό μου είναι το δάσος. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για μένα από τη φύση.
Το κρυφό μου σημείο στην πόλη είναι το Μέγαρο Ερμείον, όπου βρίσκεται και το στούντιο φωτογραφίας μου. Ποιος ήξερε ότι έχει μια στοά μέσα του;
Κεντρική φωτογραφία (αριστερά και δεξιά: Στέφανος Τσακίρης), πορτρέτο Andreas Neofytou
