Πρόκειται για μια από τις πιο χαρισματικές προσωπικότητες του θεάτρου, που λατρεύει να τσαλακώνεται και να μεταπηδά με τεράστια ευκολία από τον έναν ρόλο στον άλλον. Τον Παντελή Καναράκη τον έχουμε απολαύσει σε μερικά από τα πιο εμβληματικά έργα και αυτό το καλοκαίρι δεν αποτελεί εξαίρεση: Ενσαρκώνει τη Μήδεια του Μποστ σε σκηνοθεσία της Εύης Σαρμή, με τις πρώτες παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη να έχουν γίνει από νωρίς sold out.
Ο ίδιος αναφέρει σχετικά: «Σιντριβάνι χαράς και ευθύνης σε όλον αυτό τον κόσμο που μας τιμάει με την επιλογή του».
Αυτό το καλοκαίρι ενσαρκώνετε τη Μήδεια του Μποστ. Μιλήστε μας γι' αυτό το εμβληματικό έργο...
Ο Μποστ ως συγγραφέας είναι ένα θεατρικό είδος από μόνος του. Αυτή η τόσο αστεία, καυστική, ουσιαστική και διαχρονική γραφή, πραγματικά σε κάνει να αισθάνεσαι τυχερός ερμηνεύοντάς την. Η Μήδεια του Μποστ είναι ένας ρόλος αριστούργημα. Δουλέψαμε πολύ με αγάπη, κέφι και σεβασμό και είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι γι' αυτό.
Τι είναι αυτό που το κάνει τόσο επίκαιρο 32 χρόνια μετά;
Ότι τα θέματα που θίγει είναι δυστυχώς επίκαιρα. Γιατί πάρα μα πάρα πολλά που συντελούν στην ελληνική παθογένεια που χαρακτηρίζει και την εποχή μας, τριάντα και πλέον χρόνια μετά δεν έχουν αλλάξει.
Πώς είναι η συνεργασία σας με το ΚΘΒΕ;
Συγκινητική, συναρπαστική κι ευτυχισμένη στιγμή στην καλλιτεχνική μου πορεία.
Τι σημαίνει για εσάς να βρίσκεστε καλλιτεχνικά με την Εύη Σαρμή;
Ταύτιση, τρελό και ακούραστο κέφι, σύμπνοια απόψεων, ανάποδη ματιά και ώρες… μα ώρες συζητήσεων, γέλιων και μεγάλης δημιουργίας. Την ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου!
Η πορεία σας στον χώρο της Τέχνης είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη. Αλήθεια, πώς αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός; Μιλήστε μας για τα πρώτα χρόνια αυτού του ταξιδιού...
Νομίζω από την κοιλιά της μητέρα μου το ήθελα! Δε θυμάμαι ποτέ στη ζωή μου να θέλω κάτι τόσο πολύ όσο αυτή τη δουλεία. Δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω ότι τελικά έγινα ηθοποιός, βιοπορίζομαι από αυτό, έχω την αγάπη του κόσμου από αυτό, χαϊδεύεται η ψυχή μου από αυτό. Από την αρχή μέχρι και τώρα είναι το ίδιο αίσθημα. Ενθουσιασμός και χαρά.
Ποια είναι η πιο αληθινή στιγμή που έχετε ζήσει επί σκηνής - όχι απαραίτητα επιτυχημένη, αλλά αυθεντική;
Μου αρκεί ότι βρίσκομαι στη σκηνή. Όλα πάνω στη σκηνή έχουν αξία και όλα μέσα μου είναι αληθινά.
Η σάτιρα που κάνετε πολλές φορές ισορροπεί ανάμεσα στο χιούμορ και την κοινωνική κριτική. Πώς αποφασίζετε πού τραβάτε τη γραμμή;
Τα όρια στη σάτιρα είναι τελείως προσωπικά. Σκέφτομαι και λειτουργώ, δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, αν κάτι το θεωρώ εντάξει το βάζω και αν κάτι δε μου αρέσει το αφαιρώ.
Τι είναι αυτό που κρατάτε πάντα από τη Θεσσαλονίκη ακόμα κι όταν βρίσκεστε μακριά της;
Τον κρύο χειμώνα της που ζούσα όταν ήμουν παιδί. Τον λάτρευα τον χειμώνα της Θεσσαλονίκης. Δυστυχώς, με όλη αυτή την κλιματική αλλαγή, δεν τον βλέπουμε πια.
Ποια είναι η αγαπημένη σας γειτονιά εδώ και πού σας αρέσει να βγαίνετε;
Γεννήθηκα στο κέντρο, μεγάλωσα εκεί, είμαι γενικότερα του κέντρου. Ναυαρίνου, Λευκός Πύργος, παραλία, Πύργος του ΟΤΕ, σιντριβάνι - όλα, όλα του κέντρου.
Είναι 12 το βράδυ σε μια άδεια Θεσσαλονίκη... Πού σας αρέσει να περπατάτε;
Στην παραλία φυσικά!
Μια προσωπική σας ιστορία από την πόλη που ποτέ δεν έχετε μοιραστεί;
Ως παιδάκι, είχα βρεθεί στο τραπέζι της Αλίκης Βουγιουκλάκη και του θιάσου της στον Κρικέλα. Καταλαβαίνετε την ευτυχία που είχα νιώσει. Μαγεύτηκα!
Η Θεσσαλονίκη με τρεις λέξεις;
Θα σας πω τρεις περιοχές που μ' έχουν ορίσει αντί αυτού που μου ζητάτε. Είμαι ένας μικρασιάτης στην καταγωγή, μεγαλωμένος στη Θεσσαλονίκη που ζει στην Αθήνα. Και είμαι απολύτως ευτυχής και για τα τρία αυτά.
Πώς μοιάζει το ιδανικό καλοκαίρι στην πόλη;
Λατρεύω την πόλη, είμαι -αυτό που λένε- παιδί του τσιμέντου. Οπότε όλα τα καλοκαίρια εδώ είναι τα ιδανικά καλοκαίρια.
Info: Μήδεια του Μποστ - 3, 4, 5 και 6 Ιουλίου στο Θέατρο Κήπου, 9 Ιουλίου στο Φράγμα Θέρμης, 27 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης, 2 Αυγούστου στο Αμφιθέατρο Σίβηρης, 29 Αυγούστου στο Ανοιχτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης».
