Η Ιωάννα Σεραφειμίδου, δημιουργός των portals "Πυγολαμπίδες" και "The Paper Boat", μοιράζεται μαζί μας αναμνήσεις από τα παιδικά της χρόνια αλλά και τα αγαπημένα της σημεία στη Θεσσαλονίκη, "μια πόλη με μικρές κλίμακες, περπατήσιμες γειτονιές και ανθρώπους που ονειρεύονται ακόμη"!

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, στην περιοχή της Μαρτίου. Όταν έγινα 14 ετών μετακομίσαμε στην Άνω Τούμπα, σε μια μικρή οικοδομή, ακριβώς δίπλα στο δάσος του Σέιχ Σου, μια περιοχή με πολλά δέντρα και οξυγόνο. Οι πιο ωραίες παιδικές μου αναμνήσεις, ωστόσο, αποτυπώνονται στη μνήμη μου από το χωριό μου, το Λιβάδι, όπου περνούσα τις πασχαλινές και καλοκαιρινές μου διακοπές, παρέα με τον παππού και τη γιαγιά. 

Τα τελευταία δέκα χρόνια και μετά από διάφορες επαγγελματικές περιπέτειες σε Γερμανία, Ολλανδία, Χαλκιδική και Πελοπόννησο, μένω στην περιοχή της Ανάληψης. Απολαμβάνω την εγγύτητα της περιοχής με το κέντρο και τη θάλασσα αλλά και τη διατήρηση της αίσθησης της γειτονιάς που μου προσφέρει.

Παρά τις πολύ καλές επαγγελματικές συνθήκες που μου προσφέρθηκαν στην Ολλανδία, αποφάσισα να επιστρέψω οριστικά στην Ελλάδα το 2002.  Ο ήλιος, η θάλασσα και οι ζεστοί άνθρωποι ήταν κάτι που δεν μπορούσα να διαπραγματευτώ. Με απορρόφησε ο κλάδος του Τουρισμού και η διετής εργασιακή μου εμπειρία στο Sani Resort ήταν η επισφράγιση της απόφασής μου: θα έμενα εδώ και θα προσέφερα τις υπηρεσίες μου στον τόπο μου.

Ως παιδί δεχόμουν συχνά το –αναπάντητο για μένα τότε- ερώτημα: «Τι θέλεις να γίνεις, όταν μεγαλώσεις». Προσπαθούσα να επινοήσω απαντήσεις, όπως: δασκάλα, ψυχολόγος ή και πρωθυπουργός! Στα 18 μου και χωρίς κανέναν επαγγελματικό προσανατολισμό, νόμισα πως ήθελα να σπουδάσω οικονομικά αλλά η τύχη με οδήγησε στη Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων, κάτι που έβγαλε στην επιφάνεια το πάθος μου για την παροχή υπηρεσιών και την ανάδειξη του τόπου μου. Η ενασχόλησή μου με πολλά και διαφορετικά επαγγέλματα (επικοινωνία, δημόσιες σχέσεις, τουριστικά κ.α.) καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό αυτό που κάνω τώρα: να προσπαθώ να δώσω κίνητρα σε γονείς να περνούν ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους αλλά και σε ταξιδιώτες να γνωρίσουν τη family friendly πλευρά της Θεσσαλονίκης!

Οι Πυγολαμπίδες είναι ένας ηλεκτρονικός οδηγός ελεύθερου χρόνου και εκπαίδευσης για τα παιδιά και την οικογένεια στη Θεσσαλονίκη. Η ιδέα προέκυψε πριν από δέκα περίπου χρόνια, όταν ένιωσα την ανάγκη να παρακινήσω τους φίλους μου γονείς να περνούν περισσότερο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά τους στην πόλη μας. Στη συνέχεια γεννήθηκε και το The Paper Boat, ένα site για ταξίδια με όλη την οικογένεια. Η δημιουργία του ξεκίνησε από την ανάγκη μου να καταρρίψω τον μύθο της ελληνικής κοινωνίας, πως όταν κάνεις παιδιά, "παγώνει" η ζωή σου.

Περηφάνια μου δίνει κυρίως ο άντρας μου και η κόρη μου, αλλά και η συνειδητοποίηση, πως μέσα από την αποδοχή της διαφορετικότητάς μου κατάφερα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και ότι δημιούργησα, μέσα από την κάλυψη μιας ανάγκης, ένα επάγγελμα που αγαπώ. Η αστείρευτη δημιουργικότητα που μου προσφέρει τόσο η οικογένειά μου, όσο και η δουλειά μου, είναι πραγματικά εντυπωσιακή.

Λίγους μήνες πριν, κάναμε μια πρώτη προσπάθεια σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης και τον Αντιδήμαρχο Τουριστικής Ανάπτυξης και Δημοσίων Σχέσεων, Σπύρο Πέγκα, να αναδείξουμε τη Θεσσαλονίκη ως προορισμό φιλικό για τις οικογένειες. Στους επόμενους στόχους μου είναι να καταφέρω να μεταφέρω σε όλη την Ελλάδα τη family friendly κουλτούρα και να αναδείξω όλα τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας επιλογής.

Το αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι το κέντρο της. Μου αρέσουν πολύ η περιοχή των ανοιχτών αγορών, τα Άνω Λαδάδικα, η Παραλία, τα στενά της Προξένου Κορομηλά.

Μπορεί να με συναντήσει κανείς συχνά σε ιδιαίτερα και άκαπνα καφέ της πόλης. Μου αρέσει να δουλεύω από διαφορετικά σημεία κάθε φορά, γιατί αντλώ έμπνευση και δε βαριέμαι. Μου αρκεί μια ωραία αισθητική και μία πρίζα για το laptop μου. Συχνά επισκέπτομαι το The Garden Bar του Colors Hotel (και επισκέπτομαι και το massage bar για ένα γρήγορο και εξαιρετικά ανακουφιστικό μασάζ καρέκλας), το υπόγειο ή τον κήπο του Toms, με τα ωραία σνακ και ροφήματα, αλλά και το Κουμπί coffee and crafts, όπου συναντώ την αγαπημένη μου Ανθή και λέμε τα νέα μας.

Ένας χώρος τέχνης που αγαπώ ιδιαίτερα είναι το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο κέντρο, το οποίο επισκέφτηκα πολλές φορές φέτος, αφού φιλοξενούσε τόσο εκθέσεις της Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης όσο και το KinderDocs, το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ για παιδιά και νέους. Μου αρέσει πολύ και η Βίλα Καπαντζή, στη Βασ. Όλγας, πολύ κοντά στο σπίτι μου, όπου στεγάζεται το Πολιτιστικό Κέντρο της Εθνικής Τράπεζας και φιλοξενεί συχνά υπέροχες εκθέσεις! Ελπίζω σύντομα να κάνω μια από τις εξαιρετικές περιηγήσεις της ομάδας dot2dot, στη "Συνοικία των Εξοχών" και να γνωρίσω και τις υπόλοιπες αριστοκρατικές βίλες.

Στη Θεσσαλονίκη, που είναι ένας γαστρονομικός παράδεισος, είναι αδύνατον να ξεχωρίσεις μόνο ένα εστιατόριο. Ανάμεσα στα δικά μας αγαπημένα είναι ο Νέος Γαλέριος, το Extravaganza, το Κιτς και έφαγα, αλλά και τα πιο family friendly, όπως το Ergon Agora και το Ανφανγκατέ.

Μια από τις καθημερινές μου συνήθειες είναι το περπάτημα στην Παραλία και αποτελεί έναν από τους λόγους που μου αρέσει η γειτονιά μας.  Εδώ παίρνω ενέργεια, έμπνευση, ηρεμία και ξεκινάω τη μέρα μου με διαφορετική διάθεση!

Για τη βραδινή μου έξοδο προτιμώ μια ταινία στο σινεμά (με ιδιαίτερη προτίμηση στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο) ή μια βόλτα στο κέντρο, για φαγητό και ωραίο κρασί.

Όταν αναζητώ έμπνευση, κατευθύνομαι στο πλησιέστερό μου βιβλιοπωλείο στην Γ. Παπανδρέου, το Κάτι Γίνεται, για αναζήτηση βιβλίων, ενώ αν είμαι στο κέντρο δεν μπορώ να αντισταθώ στην ευγενική προσωπικότητα του κ. Ιορδάνη, από το Γερμανικό Βιβλιοπωλείο στην Πρ. Κορομηλά, και προμηθεύομαι όλα τα ξένα περιοδικά που αγαπώ να παρακολουθώ.

Συχνά με την οικογένειά μου, τα Σαββατοκύριακα, κάνουμε κοντινές εκδρομές, που μας αρέσουν πολύ! Εάν αποφασίσουμε να μείνουμε στην πόλη, κάνουμε βόλτα στην περιοχή της Ολύμπου. Με το λεωφορείο ή τα πόδια φτάνουμε ως την Αριστοτέλους και μετά ανεβαίνουμε έως πάνω, περνάμε από τη Ρωμαϊκή Αγορά (που χαιρόμαστε ιδιαιτέρως τον Αύγουστο με το urban pic nic festival), τρώμε κάπου εκεί κοντά, πίνουμε καφέ ή φτιάχνουμε χειροτεχνίες στο Κουμπί.

Την ωραιότερη θέα στην πόλη την απολαμβάνω από το Λιβάδι (το χωριό μου) ή από το Πέρεκ, στο Μονοπήγαδο, που εκτός από την πολύ ωραία τοποθεσία προσφέρει και πολύ καλό φαγητό. Ωστόσο πρόσφατα πήγαμε με την κόρη μου την Ολυμπία, στον πύργο του ΟΤΕ, στο Skyline bar και μας ενθουσίασε ο περιστρεφόμενος πύργος και η θέα της πόλης από ψηλά!

Αν ήθελα να αλλάξω κάτι στη Θεσσαλονίκη, αυτό θα ήταν η νοοτροπία των κατοίκων της. Αν ο καθένας έκανε σε ατομικό επίπεδο αυτό που του αναλογούσε, είμαι σίγουρη πως θα ζούσαμε σε μια από τις ομορφότερες πόλεις στον κόσμο. Επίσης, θα ήθελα να βλέπω περισσότερες συνέργειες.

Στην πόλη μου μου αρέσει η θάλασσα, η θέα στον Όλυμπο, οι μικρές περπατήσιμες γειτονιές της, η πολυπολιτισμικότητά της, οι άνθρωποι που ακόμα ονειρεύονται.

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με 3 λέξεις αυτές θα ήταν: πολύχρωμη, εναλλακτική,  family-friendly.