Η Μαργαρίτα Θωμαΐδη είναι βέρα Θεσσαλονικιά, καθώς πέρασε τα παιδικά της χρόνια στην περιοχή Ντεπώ της Καλαμαριάς. Σπούδασε κομμωτική στην πόλη της και στη συνέχεια εργάστηκε μαζί με τον πατέρα της στο ιστορικό κομμωτήριο που ίδρυσε ο παππούς της, "MILTON". Η πρώτη αγάπη όμως είναι και παντοτινή. Από πολύ μικρή ηλικία λάτρευε να τη δημιουργία κοσμημάτων, την οποία ξεκίνησε και ως hobby σε ηλικία 13 ετών κάτι το οποίο χρόνο με το χρόνο εξελισσόταν. Φτάνοντας στο σήμερα, το hobby της παραμένει το ίδιο, δημιουργώντας κάθε φορά όλο και πιο ωραία κοσμήματα για όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας και στιλ. Η τέχνη και η φαντασία δεν έχουν όρια και γι' αυτό ασχολείται και με την κατασκευή καδρών, πινάκων ζωγραφικής αλλά και λαμπάδων που μπορείτε να θαυμάσετε εδώ. Για την Μαργαρίτα Θωμαΐδου η δημιουργικότητα είναι συνώνυμο της εξέλιξη και η πορεία της μέχρι τώρα το έχει αποδείξει έμπρακτα. 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, σε μία ήσυχη γειτονιά στη περιοχή Ντεπώ. Είχα τη τύχη να έχω αυλή και καλούς φίλους. Έζησα την εποχή που μας φώναζαν οι μαμάδες από τα μπαλκόνια να γυρίσουμε και μπαίναμε στα σπίτια μας «μαύροι» από το χώμα. Ευτυχία!

Σπούδασα κομμωτική στη Θεσσαλονίκη, που αυτό ήταν και το όνειρό μου από μικρή! Άσκησα λοιπόν το επάγγελμα πλάι στον πάτερα μου κρατώντας παράλληλα ως κληρονομιά το κομμωτήριο MILTON στη Βασ. Όλγας που ιδρυτής του ήταν ο παππούς μου Μιλτιάδης Θωμαΐδης. Τιμή μου που δούλεψα στον ιστορικό αυτό χώρο, μα η ζωή τα έφερε αλλιώς και η μητρότητα τα νίκησε όλα. Αφοσιώθηκα στα παιδιά μου και «έκλεβα» χρόνο για το hobby μου, που στην πορεία έγινε επάγγελμα.

Η σχέση μου με την τέχνη είναι και ήταν άψογη.

Η κατασκευή κοσμημάτων ξεκίνησε ως hobby από 13 ετών. Ξεκίνησα να κάνω βραχιόλια από κλωστές και μετά άρχισα να δουλεύω με χάντρες κι άλλα υλικά. Και όλο αυτό σιγά-σιγά με το χρόνο εξελίσσονταν. Δεν έχω σπουδάσει κάτι σχετικό, ότι κάνω είναι αποτέλεσμα δικών μου εμπνεύσεων και πειραματισμών. Εκτός από τα κοσμήματα, στη διάρκεια της πορείας μου, κατασκεύασα και κάδρα με χειροτεχνίες, τώρα ξεκινάω μία συλλογή από πίνακες ζωγραφικής, άλλα το highlight είναι οι πασχαλινές λαμπάδες!

Ο στόχος μου μέσα από κοσμήματα είναι να δημιουργώ κάθε φορά καινούργια και διαφορετικά σχέδια που μπορούν να ταιριάξουν σε όλες τις ηλικίες.

Για τα έργα μου αντλώ έμπνευση από τα υλικά που βρίσκω και μου αρέσουν, σε συνδυασμό με τις τάσεις που επικρατούν στην τέχνη και τη μόδα.

Για μένα η δημιουργικότητα είναι συνώνυμο της εξέλιξης.

Ο χώρος τέχνης που ξεχωρίζω είναι το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών.

Ένας άνθρωπος που θαυμάζω ιδιαίτερα είναι η μητέρα μου.

Νιώθω περήφανη για τους ανθρώπους που έχω διαλέξει να είναι δίπλα μου. 

Μια στιγμή στη ζωή μου που δεν μπορώ να ξεχάσω είναι η γέννηση των παιδιών μου.

Το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ξυπνήσω είναι να βάλω το ξυπνητήρι 5 λεπτά αργότερα.

Και το τελευταίο πριν κοιμηθώ είναι να εξερευνήσω για πολλή ώρα τον κόσμο του Instagram και το Pinterest.

Το μαγαζί - «στέκι» που μου αρέσει είναι το ZAK bistrot, το ERGON, το Local, το Ουζερί Ανθέων και για γλυκό θα με βρει κανείς στο Jerry's the foodtruck.

Το μέρος της Θεσσαλονίκης που έχω την καλύτερη ανάμνηση είναι από όπου ακουγόταν και φαινόταν η θάλασσα.

All time classic αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι το Καπάνι τα πρωινά και η Προξένου Κορομηλά για τα τις βραδινές μου βόλτες. 

Το πιο ριψοκίνδυνο πράγμα που έχω κάνει είναι που πήρα την σπουδαία απόφαση να γίνω μητέρα!

Αυτό που μου έχει λείψει περισσότερο τον τελευταίο χρόνο είναι η αίσθηση πως τα πράγματα είναι όπως θα έπρεπε.

Μέσα στη περίοδο της καραντίνας έμαθα να εκτιμώ περισσότερο την αγκαλιά που κάνω με τους φίλους μου.

Το επόμενο project που ετοιμάζω είναι φθινοπωρινά και χειμωνιάτικα κοσμήματα, γούρια για την νέα χρονιά αλλά και κάδρα ζωγραφικής και χειροτεχνίας.

Το «κρυφό» μου σημείο στην πόλη εκεί που βγήκα πρώτο ραντεβού με τον άντρα μου Αλέξανδρο (Χριστοδούλου, ιδιοκτήτη του Area Domus), αλλά δε θα το αποκαλύψω! 

Η Θεσσαλονίκη μου αρέσει γιατί είναι πάντα παρέα με την θάλασσα, γιατί ο ήλιος της το πρωί με γεμίζει ζωή και το ηλιοβασίλεμα της με ταξιδεύει. Μου αρέσει γιατί δεν είναι χαοτική. Είναι αυτό που λέμε, ένα «μεγάλο χωριό» και που όπου υπάρχει καλντερίμι, υπάρχει ταυτόχρονα και μια γλυκιά μαγεία από τα παλιά της χρόνια.

Αν θα άλλαζα κάτι στη πόλη μου θα ήταν να υπάρχει περισσότερο πράσινο και περισσότερο γαλάζιο! Είναι κρίμα που δεν μπορούμε να κολυμπήσουμε...

Αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω με 3 λέξεις λαμπερή, ελκυστική, όμορφη.