Δραστήρια και πολυμήχανη, η Λυδία Γρανούζη γνώριζε από πολύ μικρή ηλικία ότι θα ασχοληθεί με τη μαγειρική. Μεγάλωσε κοντά σε ανθρώπους που αγαπούν την κουζίνα και υμνούν τις εκλεκτές γεύσεις με κάθε ευκαιρία. Δηλώνει αμετανόητη chef και δημιουργεί συνεχώς καινούριες προτάσεις, «παίζοντας» με την τέχνη της μαγειρικής πάντα και παντού, αλλά και μέσα στο εστιατόριο της αγαπημένης της οικογενειακής επιχείρησης, στο κτήμα Λίκνο. 

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη συγκεκριμένα στην Περαία. Θυμάμαι από μικρή τον εαυτό μου σε ταχύτατους ρυθμούς με τον πρωταθλητισμό και λιγότερο χρόνο για παιχνίδι. Αυτό που ξεχώριζα στην περιοχή μου ήταν η απόλυτη ησυχία, η φύση όπως το γεγονός ότι περνάμε τα ποδήλατά μας και σε μόλις 5’ ήσουν δίπλα στη θάλασσα με θέα όλη τη Θεσσαλονίκη! Πιστεύω ότι αυτό που έχει αλλάξει είναι φυσικά ο πεζόδρομος δίπλα στην απέραντη θέα της Θεσσαλονίκης.

Η αγαπημένη μου γειτονιά παραμένει η περιοχή όπου μεγάλωσα. Συνδυάζεις την ένταση της καθημερινότητας με την απόλυτη ηρεμία και θέα.

Όταν ήμουν μικρή, στα 7 μου πιο συγκεκριμένα, ήθελα να ασχοληθώ με τις κουζίνες, την τέχνη της μαγειρικής. Όταν μεγαλώνεις με ανθρώπους που είναι ερωτευμένοι με το να μαγειρεύουν, που αυτό τους χαροποιεί πιστεύω ότι σου περνάνε αυτό το μικρόβιο και φυσικά αναφέρομαι στη γιαγιά μου. Έτσι λοιπόν μεγαλώνοντας ακολούθησα κι εγώ τα χνάρια της βέβαια σε επαγγελματικό επίπεδο. Σπούδασα στην Περαία στο ΙΕΚ Θεσσαλονίκης (πρώην σχολή τουριστικών επαγγελμάτων).

Όταν πρωτοξεκίνησα στον χώρο τα πράγματα ήταν πιο εύκολα από όσο περίμενα διότι είχαμε ήδη χώρο εστίασης κι έβλεπα από έξω και στη συνέχεια και από μέσα ποσό σκληρή αλλά και δημιουργική είναι η μαγειρική.

Τα πρώτα μου βήματα στη μαγειρική έγιναν στο εστιατόριό μας όπου κι βρίσκομαι μέχρι σήμερα εκεί, στο Κτήμα Λίκνο. 

Μια από τις πιο έντονες στιγμές στην καριέρα μου ήταν όταν οργανώσαμε μια βδομάδα ελληνικής γαστρονομίας στο Ιράν μαζί με ακόμη 2 chef.

Εάν δεν ήμουν chef... σίγουρα θα ήμουν πάλι σεφ. Πιστεύω πως εάν δεν το αγαπάς αυτό που κανείς δε μπορείς να αντεπεξέλθεις στα θέλω αυτής της δουλειάς. Όποτε δε θα άλλαζα με τίποτα το επάγγελμα που αγαπώ!

Ένας άνθρωπος που θαυμάζω είναι ο πατέρας μου και φυσικά η μητέρα μου, γιατί είναι δυο άνθρωποι αυτοδημιούργητοι όπου για μένα είναι το μεγαλύτερο σχολείο.

Το αγαπημένο μου μέρος στην πόλη είναι η Νέα Παραλία, όλος αυτός ο απέραντος δρόμος με τη μαγευτική του θέα. Πιστεύω πως θα μπορούσα πολύ εύκολα να περπατάω και να αγναντεύω αυτή τη λάμψη και τη θέα σε καθημερινή βάση.

Μπορεί να με συναντήσει κανείς στο Καπάνι στα μικρά ζωγραφιστά σοκάκια να διαλέγω συνεχώς φρέσκα μυρωδικά και πρώτες καλές ύλες.

Ένας χώρος τέχνης που θα μπορούσα να προτείνω είναι το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού.

Το αγαπημένο μου εστιατόριο τα τελευταία 2 χρόνια είναι το Uma. Ένας εναλλακτικός χώρος από τα συνηθισμένα, ένα σπίτι όπου το έχουν μετατρέψει σε εστιατόριο. Νιώθεις τρομερή χαλάρωση και φυσικά ένας top γαστρονομικός προορισμός!

Το αγαπημένο μου πιάτο από παιδί παραμένει να είναι οι χειροποίητοι λαχανοσαρμάδες της γιαγιάς μου.

Το αγαπημένο μου γλυκό θα έλεγα πως είναι ένα American cheesecake ή ένα σουφλέ σοκολάτας.

Η καλύτερη κουζίνα για μένα πιστεύω πως είναι η μεσογειακή. Φρέσκα μυρωδικά, απλές γεύσεις όπου το σύμπλεγμα αυτό εκτοξεύεται στον ουρανίσκο. Ουσιαστικά αγνά και φρέσκα υλικά.

Μια από τις σχεδόν καθημερινές μου συνήθειες δεν είναι άλλη από μια υπέροχη και χειροποίητη μπουγάτσα με τυρί στα ανατολικά της πόλης.

Οι βραδινές μου έξοδοι είναι πλέον πολύ περιορισμένες λόγω δουλειάς, αλλά αν επιλέξω κάτι θα ήταν στα ανατολικά το Boheme, που συνδυάζει τη θέα με τη ζεστασιά.

Το μυστικό μου μέρος στην πόλη δεν είναι άλλο από το εστιατόριό μας, περίπου 30 χλμ. από το κέντρο της πόλης όπου μετά από μια δύσκολη μέρα έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις τη φύση και να σκεφτείς καθαρά!

Στη Θεσσαλονίκη αυτό που μου αρέσει είναι ότι σε 20’ μπορείς να βρίσκεσαι σε οποιοδήποτε μέρος της πόλης όπως επίσης μπορείς να συνδυάζεις βουνό και θάλασσα.

Αυτό που θα ήθελα να αλλάξω στην πόλη μας θα ήταν να δώσουμε μεγαλύτερη βάση στην ελληνική γαστρονομία, αφού ο κόσμος πάντα θα μιλάει για τα ελληνικά φαγητά.

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω τη Θεσσαλονίκη με 3 λέξεις αυτές θα ήταν μονάκριβη, ζωντανή, ερωτεύσιμη.

Ένα γλυκό που σίγουρα όταν το ακούσεις σου έρχεται κατευθείαν στο μυαλό η Θεσσαλονίκη δεν είναι άλλο από το κουλούρι Θεσσαλονίκης ή ένα αφράτο και μυρωδάτο τσουρέκι.