Απέχοντας λίγο περισσότερο από τρεις ώρες με το αυτοκίνητο έξω από τη Βαρκελώνη, σε μια απότομη πλαγιά που είναι φυτεμένη με βελανιδιές, μιμόζες κι ελαιόδεντρα, μια χαλαρή ισπανική βίλα προσφέρει είσοδο σε έναν κόσμο όπου ο χρόνος φαίνεται να παραμένει ακίνητος, χαρακτηριζόμενος από το μεταβαλλόμενο φως του ήλιου και τους ρυθμούς της γειτονικής Μεσογείου: λεπτή, ανακλαστική, ήρεμη.
Το σπίτι της δεκαετίας του 1970, το οποίο ανακαινίστηκε με αγάπη από την Ισπανίδα σχεδιάστρια Nani Marquina, δίνει λίγη προσοχή στο πέρασμα του χρόνου. Τα συλλεγμένα έπιπλα και τα αντικείμενά του συνδυάζονται άψογα με ένα εύκολο και ανάλαφρο στιλ διακόσμησης που θα μπορούσε κανείς να το ερμηνεύσει ως μινιμαλιστικό αν δεν ήταν τόσο πλούσιο σε υφές και χρώματα. Η αίσθηση της αφής υπερισχύει από το οπτικό κομμάτι, μια κίνηση που έχει νόημα αν λάβουμε υπόψη την εμμονή της Marquina με τα υλικά, που είναι και η καρδιά της ομώνυμης εταιρίας της, που ιδρύθηκε το 1987, και η οποία περιλαμβάνει μια εντυπωσιακή σειρά χειροποίητων ψάθινων χαλιών.
Όταν η Marquina ανακάλυψε το ακίνητο το 2016, το τραχύ έδαφος και η ξεπερασμένη διάταξή του ήταν οι πρωταρχικές προκλήσεις για εκείνην. Με απλά λόγια: «Ήθελα να αισθάνεται σαν δικό μου», λέει. Έτσι ζωγράφισε στους τοίχους ένα φρέσκο λευκό για να αναβαθμίσει τους ανοιχτούς χώρους που ρέουν εύκολα από τον έναν στο άλλο, ενώ κάνει αναφορές στην τοπική κουλτούρα μέσα από καρέκλες, υφαντά, γυάλινα μπουκάλια και κεραμικά -και, φυσικά, μερικά βασικά κομμάτια από τη δική της κολεξιόν.
«Κατανοώ τους χώρους ως αντικείμενα που σε κάνουν να νιώθεις καλά», λέει η Marquina, η οποία οραματίστηκε το σπίτι ως το ιδανικό καταφύγιο χαλάρωσης. «Το καταπράσινο τοπίο, ο γαλάζιος ουρανός, η θέα όταν τα χωράφια έχουν σπαρθεί... το εσωτερικό έπρεπε να είναι όσο το δυνατόν πιο διακριτικό για να επιτρέψει στο εξωτερικό να είναι ο πρωταγωνιστής. Γι 'αυτό επέλεξα ουδέτερα και απαλά χρώματα στη διακόσμηση».
Αυτό το θεσπέσιο σκηνικό τονίζεται με έναν συνδυασμό παραδοσιακών και στιγμιαίων υλικών, πολλών εμποτισμένων με τις δικές τους προηγούμενες ζωές: για παράδειγμα, ένα διαμέρισμα «ντυμένο» από υφάσματα τύπου esparto-and-agave, φτιαγμένο από τεχνίτες από την πόλη Bisbal de l'Empordà, μια τραπεζαρία που δημιουργήθηκε από τον Piet Hein Eek και φωτιστικά PET. Τέτοιες έξυπνες «υλικές συνομιλίες» συνεχίζονται στην υπέροχη κουζίνα, η οποία αποτελείται από μια επιφάνεια Dekton υψηλής τεχνολογίας της Cosentino. Τα έπιπλα ακολουθούν επίσης μια χαλαρή προσέγγιση. Στο ευάερο σαλόνι, από την άλλη, μια εμβληματική καρέκλα πεταλούδας BKF, σχεδιασμένη στο Μπουένος Άιρες το 1938, βρίσκεται δίπλα στην ξύλινη λυχνία δαπέδου του 1961. Όλα τονίζουν μια παλέτα από σανίδες από ακατέργαστο ξύλο, γυαλίζονται και τοποθετούνται σε τσιμέντο, ενώ συμπληρώνονται με χαλιά από φυσικές και φυτικές ίνες.
Μαζί, ο συνδυασμός της φύσης, του φωτός και της προσεκτικά επιμελημένης σχεδίασης αφηγούνται μια ιστορία «προβληματισμού και παρατήρησης», όπως λέει η Marquina. «Οι λευκές, κρεμώδεις και φυσικές αποχρώσεις συνεχίζουν στο art studio, που αποτελεί ένα μέρος για να σχεδιάζω και να δημιουργώ όταν έχω έμπνευση», συνεχίζει λέγοντας η Marquina. «Με λίγα λόγια, αυτό το σπίτι δίνει τη δυνατότητα να παρατηρήσουμε το φυσικό και το παραδοσιακό ταυτόχρονα», λέει η ίδια. «Το να περιτριγυρίζομαι από τη φύση, με όλη την τελειότητά της, με συνδέει με αυτό, δηλαδή με αυτό το κάτι που αναζητά ένας designer στις δικές του δημιουργίες» ολοκληρώνει.
