Μόλις 21 ετών, ο Κωνσταντίνος Φυντάνης ζει και σπουδάζει στην Ξάνθη αρχιτέκτων μηχανικός, βρίσκεται στο τέταρτο έτος σπουδών και εξειδικεύεται στον δημόσιο-κοινόχρηστο χώρο, είτε αφορά ιδιωτικές κατασκευές είτε δημόσια κτίρια. Θέλει να ασχοληθεί περαιτέρω με μεταπτυχιακές σπουδές σε σχέση με την καθημερινή λειτουργικότητα και την ανθρωπομετρία, δουλεύοντας στον τομέα του βιομηχανικού σχεδίου, τα έπιπλα και την αρχιτεκτονική μεγάλης κλίμακας, όπως δομές συλλογικής κατοίκησης, μουσεία και αεροδρόμια.

Κατά τα σχολικά του χρόνια συμμετείχε σε διάφορους διαγωνισμούς ζωγραφικής στους περισσότερους από τους οποίους είχε αρκετές διακρίσεις. Οι σημαντικότερες ήταν από την Google, το Υπουργείο Παιδείας και τη Δημοτική Αρχή του Hong Kong, όπου διεξήγαγε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό που απευθυνόταν σε νεαρούς μαθητές και καλλιτέχνες με θέμα την αρμονία.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια εργάζεται σαν part time ως γραφίστας και εικονογράφος, ενώ έχει συνεργαστεί με το Glow Magazine, Moët Chandon Champagne, Russian Standard vodka, Diptyque, Zeus+Dione, Bombay Sapphire, Mantility κ.ά. Ο ίδιος μας ξεναγεί στη δημιουργική καθημερινότητά του μέσα από 26+1 ερωτήσεις...

1. Το δημιουργικό ταξίδι ξεκίνησε...

Από πολύ μικρή ηλικία. Θα μπορούσα να πω πως δεν ήταν κάποια άμεση συγκεκριμένη κλίση προς το σχέδιο ή τη ζωγραφική αυτό που με έσπρωξε σε αυτήν την κατεύθυνση, αλλά μια ροπή προς το ωραίο, το καλαίσθητο. Δεν μου άρεσαν τα πλαστικά αντικείμενα, οι σκοτεινοί και απεριποίητοι χώροι. Το σχέδιο προέκυψε στην συνέχεια. 

2. Πότε νιώσατε για πρώτη φορά το κάλεσμα της δημιουργίας για πρώτη φορά;

Επίσης σε πολύ μικρή ηλικία. Είχα ζητήσει από τη μητέρα μου να αγοράσει βιβλία ζωγράφων και στη συνέχεια ξεφυλλίζοντας τα, γιατί δεν μπορούσα να τα διαβάσω, ξεκίνησα να αντιγράφω τους πίνακες που έβλεπα. Από τα πρώτα έργα που είχα αντιγράψει ήταν «Οι χαρτοπαίκτες» του Σεζάν, τα «Cut Outs» κολάζ του Ματίς και τον «Θάνατο της Παρθένου» του Καραβάτζιο, που νόμιζα ότι ήταν μια απεικόνιση από τη σκηνή ενός θεάτρου. 

3. Το illustration προέκυψε...

Αρκετά χρόνια μετά. Παρατηρούσα πολύ συχνά τις εικονογραφήσεις σε περιοδικά και καμπάνιες και την ιδιαίτερη δυναμική που είχαν, ενώ με το Instagram ανακάλυψα πολλούς illustrators και υπέροχες δουλειές & τεχνοτροπίες. Το ενδιαφέρον με το illustration δεν μόνο η ίδια η φύση της εικονογράφησης, αλλά και η εφαρμογή της καθώς και το αντικείμενο το οποίο πραγματεύεται.

4. Ποιο είναι το σημαντικότερο κομμάτι της δουλειά σας; 

Να μην είμαι μέτριος και να μην επαναλαμβάνομαι. Θέλω πάντα το καλύτερο αποτέλεσμα και να εξελίσσομαι.

5. Και πώς αντιμετωπίζετε κάθε καινούριο project...

Σαν μια καλή είδηση που σε ενθουσιάζει. Αρχίζω να συλλαμβάνω ιδέες, να σχεδιάζω νοητά και να διαπραγματεύομαι με τον εαυτό μου. Ωστόσο, έπεται το πιο δύσκολο κομμάτι, η αποτύπωση, όπου είσαι εσύ και μια άδεια λευκή επιφάνεια. Δεν υπάρχει τίποτα πιο τολμηρό από την πρώτη γραμμή σε μια κενή επιφάνεια. Η γραμμή αυτή είναι προϊόν αρκετής σκέψης και ανάλυσης και πάντα έχει ισχυρή επιρροή στο project, είτε επικρατεί το πρώτο σχέδιο είτε όχι.

6. Τι είναι αυτό που προσέχετε ιδιαίτερα όταν σχεδιάζετε;

Την απόδοση. Η απόδοση ερμηνεύεται διαφορετικά σε κάθε project και έχει διαφορετικές πτυχές. Για παράδειγμα σε ένα artwork πρέπει να αποδόσεις εξαιρετικά τα χρώματα και τις φόρμες, καθώς είναι η βασική έκφραση της ιδέας, ενώ σε ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο, η απόδοση εμφανίζεται στην ακρίβεια, τον σχεδιασμό και κατ’επέκταση την πραγματική λειτουργία και στον φυσικό κόσμο.

7. Από τις δουλειές και τις συνεργασίες σας ξεχωρίζετε...

Δυο! Τη συνεργασία μου με τη Mantility όπου κλήθηκα να σχεδιάσω δυο μεταξωτά φουλάρια και την Bombay Sapphire ως μέλος της καμπάνιας #StirCreativity. Το να σχεδιάσεις ένα φουλάρι είναι αρκετά ενδιαφέρον αλλά το να σχεδιάσεις ένα έργο τέχνης, όπου ο καμβάς του είναι το ίδιο το φουλάρι, είναι πραγματική πρόκληση. Αρχικά ένα έργο τέχνης έχει το δικό του νόημα και κάτι εκφράζει, ωστόσο δεν πρέπει να αμελούμε πως πρόκειται να αποδοθεί πάνω σε ένα αντικείμενο όπου φοριέται, συνεπώς θα πρέπει να αναδεικνύεται και να προβάλεται ορθά, μέσα από τη διαδικασία φορεσιάς του.

Από την άλλη, η συνεργασία μου με την Bombay Sapphire ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετική. Αρχικά ως Illustrator Artist είχα απεριόριστη ελευθερία να δημιουργήσω τα έργα που θέλω και να ενσωματώσω το προϊόν εύστοχα, να αποτελεί μέρος τους και όχι μια απλή προσθήκη. Ουσιαστικά η καμπάνια προσέγγισε ανθρώπους που ασχολούνται με την τέχνη ή την αισθητική και μας καλούσε να ενστερνιστούμε και να κάνουμε πράξη τον τίτλο της καμπάνιας "Stir Creativity".

8. Τα πιο πρόσφατα projects σας ποια είναι;

Το Stir Creativity της Bombay Sapphire που σας είπα και ένα νέο προσωπικό project, που τώρα ετοιμάζω. Πρόκειται για μια σειρά από έργα σχετικά με το σήμερα και την τελευταία δεκαετία. Την αισθητική που έχουν οι νεότερες γενιές, όπου η δική μου, και τις απόψεις, το χρήμα, την επιτυχία, την ευτυχία. 

9. Ως αστείρευτες πηγές έμπνευσης για εσάς λειτουργούν... 

Το φως, οι υφές και οι γραμμές. Το φως μπορεί να αλλάξει τελείως την οπτική ενός αντικειμένου όπως πέφτει επάνω του και να ανακαλύψουμε διαφορετικές πτυχές του, οι υφές δίνουν νόημα, χαρακτήρα και ταυτότητα σε μια επιφάνεια ενώ οι γραμμές και οι φόρμες γενικότερα είναι ίσως ό,τι πιο ενδιαφέρον για τα ανθρώπινα μάτια. Έχω μια συλλογή από ξύλα και κομμάτια κορμών που τα έχω βρει στη θάλασσα και έχουν σμιλευτεί από τα κύματα και τον άνεμο, το κάθε ξύλο έχει τόσο ιδιαίτερη φόρμα και υφή που μοιάζουν με abstract γλυπτά.

10. Κάθε έργο είναι...

Διαφορετικό. Από το κάθε ένα κατανοείς κάτι καλύτερα, μαθαίνεις, βελτιώνεσαι. 

11. Ποια υλικά λατρεύετε να χρησιμοποιείτε πιο πολύ;

Είναι πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους. Στο χαρτί μου αρέσει πολύ το μολύβι και το μελάνι, μπορείς να πεις πολλά με αυτά. Εάν πρόκειται για κάποιο artwork μου αρέσουν πολύ οι ακουαρέλες, τα guache και τα ακρυλικά, ενώ για λεπτομερή σκίτσα (αρχιτεκτονικά συνήθως) ή απεικονίσεις προτιμώ του μαρκαδόρους της Copic. Αντίθετα χρησιμοποιώ εξίσου αρκετά τα ψηφιακά μέσα και σχεδιαστικά προγράμματα, καθώς είναι ένα πολύ ισχυρό εργαλείο, με τεράστιες δυνατότητες και εφαρμογές.

12. Γιατί ξεχωρίζει η σειρά φουλαριών Mantility;

Είναι μια πολύ δυνατή ιδέα. Δεν είναι απλά ένα project, αλλά μια σύμπραξη ιδεών και δημιουργίας. Η Βασιλική Υψηλάντη, co-founder της Mantility, ήταν η γυναίκα που είχε αυτήν την καταπληκτική ιδέα, καλώντας ανθρώπους που ασχολούνται με την τέχνη και την αισθητική να δημιουργήσουν ένα έργο τέχνης με καμβά το μεταξύ.

13. Όταν βλέπω να φορούν το μαντήλι μας τι νιώθετε;

Ιδιαίτερη χαρά. Είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπεις το έργο σου μέσα από τα μάτια του άλλου, αφού παρατηρώ τον τρόπο με τον οποίο το φοράει ή θέλει να το αναδείξει, ποιο σημείο του έργου θέλει να φαίνεται ή του αρέσει.

14. Πώς εξελίσσεστε;

Καθημερινά. Δεν ικανοποιούμαι εύκολα από την δουλειά μου. Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές είμαι πολύ πιεστικός και απαιτητικός με τον εαυτό μου. Παρόλα αυτά είμαι χαρούμενος, γιατί κάθε φορά που κοιτάζω κάποιο παλαιότερο project συνήθως κάτι δε μου αρέσει και τα λάθη που έχω κάνει χτυπάνε κατευθείαν στο μάτι μου. Οπότε, αυτό σημαίνει ότι μπορώ και αναγνωρίζω τι θα μπορούσε να το κάνει καλύτερο.

15. Για ποια θέματα θέλετε να είστε συνεχώς ενήμερος;

Για τις τέχνες, την μόδα, την αρχιτεκτονική, το design και την οικονομία.

16. Οι άνθρωποι που σας βοήθησαν ποιοι είναι;

Είναι λίγοι αυτοί που με βοήθησαν πραγματικά. Αρχικά οι γονείς μου, οι οποίοι μου έδωσαν απεριόριστη ελευθερία και στήριξη με ό,τι ήθελα να ασχοληθώ, πάντα βέβαια με συμβούλευαν χωρίς να μεροληπτούν στις αποφάσεις μου. Έπειτα, μερικοί φίλοι και συνεργάτες, όπως η Κυριακή Σιδηροπούλου, που είναι από τους τρεις ανθρώπους οι οποίοι πραγματικά είδαν κάτι σε εμένα, με εμπιστεύτηκαν και με βοήθησαν αρκετά στα πρώτα μου βήματα.

17. Είστε περήφανος για ό,τι έχετε καταφέρει μέχρι τώρα; 

Είναι πολύ ιδιαίτερο συναίσθημα η υπερηφάνεια. Έχουν υπάρξει αρκετά έργα ή σχέδια που έχω κάνει και έχω νιώσει περιστασιακά περήφανος, γιατί μπορεί να ήταν πρόκληση ή κάτι δύσκολο, ωστόσο πιστεύω ότι θα νιώσω πραγματική υπερηφάνεια όταν σχεδιάσω κάτι το οποίο θα βοηθάει πραγματικά τον κόσμο και θα εξυπηρετεί τον δημόσιο χώρο και βίο.

18. Αυτό που βάζετε πάντα σε πρώτο πλάνο;

Απλότητα, λειτουργικότητα και αισθητική. Το να δημιουργείς κάτι λειτουργικό απαιτεί να είναι καλαίσθητο ώστε να επιθυμείς να αλληλεπιδράς μαζί του. Από εκεί και πέρα, εάν η δημιουργία αυτή είναι άρτια και κάνει τη ζωή σου ευκολότερη και καλύτερη, τότε είναι τέλεια.

19. Παρελθόν και μέλλον που συναντιούνται στη δουλειά μας;

Είμαι πολύ μικρός για να αναφερθώ στο παρελθόν, καθώς είναι πολύ νωπό ακόμη. Παρόλα αυτά το ότι έχω ξεκινήσει να δουλεύω από αυτή την ηλικία έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς αρχίζω να αποκτώ εμπειρίες. Θα ήθελα να μάθω πολλά, να κάνω πολλά και να δουλέψω πολύ. Όλα θέλουν τον χρόνο τους και είμαι εδώ για να προσπαθήσω και να τα καταφέρω. 

20. Νέα projects;

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να αναφερθώ σε πολλά, καθώς δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμα. Ωστόσο ανέφερα πριν ότι ετοιμάζω μία νέα σειρά από έργα για ένα προσωπικό project και ασχολούμαι παράλληλα με δύο πολύ ενδιαφέρουσες εικονογραφήσεις, ενώ ετοιμάζομαι και για το πρώτο μου εγχείρημα στο interior design.

21. Αν είχατε μια ευχή για το μέλλον, τι θα επιλέγατε; 

Θα ήθελα να δουλέψω σε κάποιο μεγάλο αρχιτεκτονικό γραφείο είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό, ενώ κάποια στιγμή θα ήθελα να ανοίξω το δικό μου studio. 

22. Η Ελλάδα είναι...

Ιδιαίτερη, δυναμική, όμορφη και μου δίνει ελπίδα. Ζούμε σε μια πάρα πολύ όμορφη χώρα, με πλούσια ιστορία και πολιτισμό που πρέπει να μελετήσουμε σε πραγματικό βάθος, να διδαχτούμε από αυτόν (και από τα λάθη του) και να τον αναδείξουμε πέραν του σύνηθες. Αντίθετα σαν κράτος πιστεύω ότι χρειαζόμαστε αρκετή δουλειά αν και τους τελευταίους μήνες παρατηρώ μία πρόοδο.

23. Που σας αρέσει να ζείτε;

Δεν έχω κατασταλάξει ακόμα. Η ζωή μου σε μία μικρή πόλη όπως η Ξάνθη με κάνει να εκτιμώ την ησυχία την ηρεμία που μου παρέχει, ωστόσο οι συχνές επισκέψεις από μικρή ηλικία στην Αθήνα με έκαναν να λατρέψω αυτή τη μητρόπολη και την ένταση που έχει.

24. Ποια θέση έχουν οι αγαπημένοι σας άνθρωποι στη ζωή σας;

Πιστεύω ότι δε χρειαζόμαστε πάρα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μας για να μας κάνουν ευτυχισμένους, οι πολλοί άνθρωποι απλώς μας επιβεβαιώνουν ή απλά είναι ενδιαφέρουσα η αλληλεπίδραση με διαφορετικά πρόσωπα. Η οικογένεια και λίγοι φίλοι είναι πραγματικά ό,τι χρειαζόμαστε ενώ μια σχέση έρχεται να κάνει τα πάντα λίγο καλύτερα.

25. Η καθημερινότητα σας στην Ελλάδα πώς είναι;

Είναι δυναμική, όμορφη, έντονη αλλά και αβέβαιη. 

26. Αυτό που νοσταλγείτε πιο πολύ; 

Το καλοκαίρι και την ηρεμία. Νοσταλγώ το καλοκαίρι επειδή κρατάει μόνο τρεις μήνες και είναι η αγαπημένη μου εποχή, γιατί αγαπάω πολύ τον ήλιο, τις διακοπές και τη χαλαρότητα. Όσον αφορά την ηρεμία νοσταλγώ τις ηλικίες όπου ήμουν πιο ανέμελος αφού είμαι ένα άτομο όπου μονίμως σκέφτεται, παρατηρεί η ασχολείται με κάτι.

27. Σε 10 χρόνια από τώρα πώς βλέπετε τον εαυτό σας;

Θα ήθελα να κοιτάξω ξανά τις απαντήσεις που σας έχω δώσει για το μέλλον μου και να έχουν γίνει πραγματικότητα!