Ο ταλαντούχος κύριος Zane
14 υποψηφιότητες για Oscar και 11 νίκες ήταν ο απολογισµός της πιο επιτυχηµένης ταινίας όλων των εποχών. Ο Τιτανικός έχει αφήσει πολλά να θυµόµαστε, µεταξύ των οποίων κι ένα φανταστικό cast ταλαντούχων ηθοποιών. Ανάµεσά τους και ο Billy Zane. Ακόµα δηµιουργεί ανατριχίλα το παγωµένο βλέµµα και πάθος του για να κατακτήσει τη Rose. Ένα πάθος, που απ’ ό,τι φαίνεται παρέµεινε δηµιουργικό και ζωντανό µέχρι σήµερα. Ωστόσο, ο Billy Zane είναι πολλά περισσότερα… Το αστείρευτο, µεσογειακό ταµπεραµέντο του επιβεβαιώνει την ελληνική καταγωγή του, ενώ η αγάπη του για την τέχνη δεν µπαίνει σε καλούπια, παραµένοντας ανήσυχη. Συναντώντας τον στη Θεσσαλονίκη, ως τιµώµενο καλλιτέχνη της 4ης Art of Thessaloniki, συζητήσαµε τα νέα του σχέδια στον τοµέα του επιχειρείν, τη ζωγραφική, αλλά και την ανεξάντλητη έµπνευσή του.
Early Bird
Λίγο µετά τις 10:00, κατά τη διάρκεια µίας βροχερής ηµέρας στην πόλη, τον συνάντησα στην αίθουσα του ξενοδοχείου του, ακριβώς µετά το πρωινό. Έχοντας περασµένο στον λαιµό του ένα µεταξωτό φουλάρι και ρουφώντας µία γουλιά καφέ, έµοιαζε σαν να είχε απαντήσεις για όλα. Ξεκίνησε ο ίδιος την κουβέντα, λέγοντας πόσο χαρούµενος είναι που µόλις γύρισε από το Λουξεµβούργο, όπου και συµµετείχε µε την εταιρία του Parkpine Capital στην Παγκόσµια Σύνοδο Επιχειρήσεων, που διοργανώθηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη µε σκοπό την ανάπτυξη νέων επιχειρήσεων. «Στόχος είναι να συστήσουµε τη Silicon Valley στο ευρωπαϊκό οικοσύστηµα start ups και να βοηθήσουµε να εξασφαλιστεί µια συνεργασία, η οποία στοχεύει στην ανάπτυξη της αµερικανικής και της ευρωπαϊκής οικονοµίας. Με αυτήν τη Σύνοδο “έρχεται η Silicon Valley στον κόσµο”, ενώ επικεντρωνόµαστε στην ενδυνάµωση των κλιµακούµενων τεχνολογιών στις αγορές υψηλής ανάπτυξης», σχολιάζει.
The Art of Billy Zane
Η συζήτηση γρήγορα ξέφυγε από τις επιχειρηµατικές δραστηριότητές του κι επικεντρώθηκε στη δράση του ως εικαστικού...
Πώς αισθάνεστε όταν ζωγραφίζετε; Όταν βλέπεις τον καλλιτέχνη να ζωγραφίζει στον καµβά, θυµίζει τις ρόδες του αεροπλάνου που ακουµπούν το έδαφος. ∆εν υπάρχει πάντα κάποιο κόνσεπτ, είναι κάτι που φαίνεται τυχαίο, δίνοντας την αίσθηση ενός καλά ελεγχόµενου «χάους». Μέσα σε µία βδοµάδα βλέπω τον εαυτό µου να παρουσιάζει µια έκθεση ζωγραφικής στη Θεσσαλονίκη, να σκαρφαλώνει τον Όλυµπο, να διοργανώνει µία Σύνοδο επιχειρήσεων στο Λουξεµβούργο και να βραβεύεται στο Κάιρο. Κι αυτό είναι κάτι που δεν είναι προσχεδιασµένο. Έτσι ακριβώς, όπως σ’ ένα έργο τέχνης η διαδικασία αυτή γίνεται µετά από πολύχρονη εµπειρία. Όπως ο Πικάσο έλεγε: «∆ηµιουργώ την τέλεια γραµµή σε δύο λεπτά, αλλά µου πήρε 30 χρόνια να φτάσω σε αυτό το σηµείο». Φτάνοντας σε αυτήν την ηλικία πλέον γνωρίζω πώς να παραµένω δραστήριος, ελεύθερος, οργανωµένος και σοβαρός, ενώ παράλληλα δείχνω σεβασµό κι ευγνωµοσύνη. Πρέπει να υπάρχει αυτός ο συνδυασµός για να κινείς τα πράγµατα στη ζωή. “It’s a do face”.
Τι είναι αυτό που σας συνδέει µε την τέχνη; Ήξερα πάντα το «γιατί». Από µικρή ηλικία κατάλαβα το «γιατί» της κάθε πράξης. Αυτό προσπάθησα να συνδέσω µ’ έναν απώτερο σκοπό. Ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει έναν σκοπό. Πρόκειται για ένα µυστήριο που έχει λόγο. Μου αρέσει να ψάχνω, αλλά δεν θέλω απαραίτητα απαντήσεις, αλλά ερωτήσεις. Μου αρέσει όταν οι απαντήσεις βγαίνουν από την οµίχλη και προκύπτουν. Αυτό, βέβαια, µπορεί να το πετύχει κάποιος µόνο όταν είναι σίγουρος για το «γιατί». Πρέπει να υπάρχει µια βαθιά σύνδεση µε αυτό που λέµε φιλότιµο. Αποτελεί κάτι σαν αποστολή. Οι άνθρωποι χρειάζονται µια αποστολή. Ο καθένας πρέπει να είναι παράλληλα δάσκαλος και µαθητής.
Υπήρχε πάντα η ανάγκη για δηµιουργία µέσα σας; Στην τέχνη µπήκα για την αγάπη προς την έκφραση. Ήταν µια διαδικασία ζωτικής σηµασίας για µένα. Το λεπτό που ανακάλυψα τι είναι αυτό που µιλάει µέσα µου, βούτηξα σε αυτό.
Με τι θα παροµοιάζατε τη ζωγραφική; Το να ζωγραφίζεις µου θυµίζει χορό και συγκεκριµένα, ζεϊµπέκικο. Όπως χορεύει κάποιος µε ανοιχτά τα χέρια του ή ακόµη και χτυπώντας το πόδι του κάτω, είναι σαν να ζωγραφίζει σ’ έναν πίνακα. Αυτό είναι τέχνη. Η έµπνευσή µου είναι πηγαία, δεν µπαίνει σε καλούπια και µου µιλάει. Επίσης, µου αρέσει να είµαι ακατάστατος στην τέχνη. Ωστόσο, γνωρίζω πολύ καλά την αίσθηση µεταξύ οµορφιάς, ισορροπίας και αρµονίας. Όλα αυτά τ’ αποτυπώνω µ έναν πολύ παιχνιδιάρικο και αρσενικό τρόπο. Στην τέχνη είναι πολύ σηµαντική η ισορροπία των χρωµάτων. Όλοι µαζί έχουµε µια άτυπη συµφωνία χρωµάτων, όπως σ’ ένα εστιατόριο ο σεφ θα ετοιµάσει ένα πιάτο και θα τοποθετήσει συγκεκριµένο αριθµό και συνδυασµό λαχανικών, ώστε αυτά να ταιριάζουν µεταξύ τους. Πρόκειται για µια κοινή αισθητική στην οποία συµφωνούµε όλοι µας. Ό, τι νιώθεις σωστό, είναι κιόλας.
Βάλτε µου σε σειρά προτίµησης την υποκριτική, τη ζωγραφική και την επιχειρηµατική σας δράση. Το να τα βάλω σε σειρά προτίµησης είναι σαν να µου λέει κάποιος να επιλέξω ανάµεσα στα παιδιά µου. Εξαρτάται... Σε ποιο κοµµάτι µου ρίχνω φως την εκάστοτε στιγµή. Εκείνο είναι που αντλεί την πλήρη προσοχή µου. Φυσικά, όλα τα παραπάνω συνδέονται και διαµορφώνουν το ένα το άλλο. Ζωγραφίζω σαν ηθοποιός και παίζω σαν ζωγράφος. Κι αυτό είναι διασκεδαστικό.
Πώς αισθάνεστε που η ταινία Orlando, στην οποία και πρωταγωνιστούσατε, αποτελεί το θέµα του φετινού Met Gala για το 2020; Θεωρώ ότι είναι απολύτως λογικό να επιλέξουν τη συγκεκριµένη ταινία ως πηγή έµπνευσης στο Met. Αυτό το φιλµ ξεχωρίζει και είναι διαχρονικό. Η µοναδική σκηνοθεσία της Sally Porter, τα υπέροχα κοστούµια που δηµιουργούσαν ένα φανταστικό υπερθέαµα, όπως ακριβώς η ευαισθησία της Tilda Swinton και η ικανότητά της να φοράει τη µία στιγµή δερµάτινα σε µία µηχανή και την άλλη, να µεταµορφώνεται σε γυναίκα βγαλµένη από τον 19ο αιώνα αποτελούν ακόµη πηγή έµπνευσης.
Πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη. Πώς σας φαίνεται η πόλη µας; Πράγµατι, έρχοµαι για πρώτη φορά. Πέρασα καταπληκτικά, µένοντας σ’ ένα υπέροχο resort στο Λιτόχωρο, το οποίο επιβεβαίωσε την αγάπη µου για τον off season τουρισµό. Προσπαθώ να µιλάω γι’ αυτό συνεχώς στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλα µέρη του κόσµου. Στηρίζω οτιδήποτε µπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη του χειµερινού τουρισµού. Η διαφορά στην ποιότητα του φαγητού και των πρώτων υλών στην γεωργία, υπό τις καιρικές συνθήκες της συγκεκριµένης εποχής, αλλάζει ολόκληρη την ταξιδιωτική εµπειρία. Η αλλαγή στις εποχές και ιδιαίτερα στα βουνά -ανεβήκαµε στον Όλυµπο, όπου τα φύλλα, τα χρώµατα και η συνολική αίσθηση µου θύµισε το Vermont στην Αµερική- αποτέλεσε πηγή έµπνευσης για τη ζωγραφική µου.
Θα βλέπατε τον εαυτό σας ως µόνιµο κάτοικο Ελλάδας; Σίγουρα! Έχω τροµερή αδυναµία στα νησιά και πάντοτε επιστρέφω σε αυτά και συγκεκριµένα, στην Πάρο, όπου και περνάω µέρος των καλοκαιρινών µου διακοπών, εδώ και 25 χρόνια. Η µεγάλη µου αγάπη είναι η Σπάρτη φυσικά, απ’ όπου κατάγοµαι. Πρόσφατα, συζητούσα µε τον ∆ήµαρχο της Σπάρτης για τη διοργάνωση νέων δρώµενων και ωραίων ιδεών στην περιοχή, µε σκοπό ν’ αναπτύξουµε την γκάµα των καινούριων τεχνολογιών και του θεάµατος.
Μιλάτε µε πολύ τρυφερά λόγια για την Ελλάδα. Σχεδιάζετε να επενδύσετε στη χώρα µας; Έχω πλάνα για την Ελλάδα. Είµαι ενθουσιασµένος µε τη νέα µου ανακάλυψη, που είναι η Θεσσαλονίκη, ο Όλυµπος και το Λιτόχωρο. Θέλω να στηρίξω και να προαγάγω αυτό που αισθάνοµαι για τον οικολογικό και υγιή τουρισµό. Στην Ελλάδα υπάρχουν αναρίθµητες επιλογές θρεπτικών λαχανικών, φρούτων και πρώτων υλών, που ο κάθε επισκέπτης πρέπει να δοκιµάσει. Είναι ένα νέο είδος detoxing. Αντί για κενά ξενοδοχεία και resorts, θα ήταν ωραίο ο κόσµος να έµπαινε όντως στο κλίµα του αγροτουρισµού. Είναι καταπληκτικό ν’ ανάβεις µόνος σου φωτιά στο τζάκι, να πηγαίνεις για φαγητό και να κάνεις βόλτα στην παραλία. Είναι κοµψό και συνάµα διασκεδαστικό. Θα ήταν πραγµατικά απολαυστικό να βλέπαµε κάτι τέτοιο στην ελληνική αγορά. Η οff season οικονοµία πρέπει να είναι Νο1 προτεραιότητα. Πρέπει να δηµιουργηθεί µία Σύνοδος µε ανάλογους ειδικούς, την οποία θα ήθελα να στηρίξω, ακόµη και µέσω του κινηµατογράφου!
Φωτογραφίες: Νίκος Κατερινόπουλος
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 156 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020
