Ανηφορίζοντας στην Άνω Πόλη συναντά κανείς το σπίτι που μοιάζει ν’ ανηφορίζει κι εκείνο προς τον ουρανό, αφού τα τρία του επίπεδα συνθέτουν ένα όμορφο, επιβλητικό κτίσμα στις παρυφές μιας γραφικής γειτονιάς της παλιάς πόλης. Πίσω από τη μεταλλική αυλόπορτα, που δεν επιτρέπει στον περαστικό να δει πολλά, κρύβεται ένας μικρός περιποιημένος κήπος, που θυμίζει άλλες εποχές, με ξύλινους πάγκους, γάτες να περνούν περπατώντας νωχελικά, προτομές να στέκουν αθόρυβες παρατηρώντας και μια σειρά από κάθε λογής καρέκλες να συνθέτουν δύο κομψά καθιστικά κάτω από το μεγάλο δέντρο της αυλής, που χαρίζει απλόχερα τη σκιά του.
Όλοι οι ένοικοί του υπηρετούν την τέχνη, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Η Ράνια Σταματάκη είναι αρχιτέκτονας κι επίδοξη ζωγράφος, ο σύζυγός της, Πολ Φιν, σχεδιαστής επίπλων κι εξερευνητής αντικειμένων, η κόρη τους, Χλόη, εικονογράφος, κοινωνική ακτιβίστρια και μουσικός, και ο γιος, Τζακ Φιν, επίδοξος μάγειρας και μουσικός. Και για περισσότερα από 30 χρόνια έχουν συνθέσει το σκηνικό της κοινής τους ζωής με φόντο ένα όμορφο τριώροφο σπίτι στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης.
Χτισμένο με τον παραδοσιακό τρόπο, με πολλά δωμάτια που διαδέχονται το ένα το άλλο και συνδέονται μεταξύ τους με τον κατακόρυφο άξονα της παλιάς, ξύλινης σκάλας, περιλαμβάνει στο ισόγειο, κουζίνα και μπάνιο, στο πρώτο επίπεδο, καθιστικό κι ένα δωμάτιο, και στον πάνω όροφο, άλλα δύο υπνοδωμάτια. Κάθε γωνιά του και μια ιστορία, κάθε σημείο του και μια αφήγηση, ενώ το σύνολο είναι το αποτύπωμα του δημιουργικού ζευγαριού, που έχει εδώ και πολλά χρόνια ως κύρια ασχολία του να προσεγγίζει τ’ αντικείμενα και τους χώρους με μια ιδιαίτερη ευαισθησία κι αισθητική. Η Ράνια μιλάει με περίσσεια αγάπης για τον χώρο όπου αγκυροβόλησε η ζωή της…
«Εδώ και 33 χρόνια ζούμε σ’ αυτό το σπίτι, στην ομορφότερη, κατά τη γνώμη μας, περιοχή της πόλης. Το ποθήσαμε πριν από την ισοπέδωση της γύρω περιοχής και τη δημιουργία των δρόμων. Σήμερα έχουμε την τύχη να το κατοικούμε. Είναι ένα από τα πιο λειτουργικά σπίτια που ξέρω, καθώς χτίστηκε για να στεγάσει μόνο τις βασικές ανάγκες. Την ανάγκη σου για ν’ αναπνεύσεις, να ξεκουραστείς, ν’ αγκαλιάσεις τους δικούς σου, να φας, να πλυθείς, να κοιμηθείς, να πατήσεις το χώμα, να σκεφτείς... Τις ίδιες ανάγκες που έχουμε όλοι και σήμερα, χωρίς χαμένους χώρους και φιοριτούρες. Είναι ένα από τα πιο όμορφα σπίτια που ξέρω, με τα ψηλά του παράθυρα να φέρνουν μέσα τον ήλιο, τον γαλάζιο ουρανό και τα μοβ ηλιοβασιλέματα, τα πεύκα και τα πράσινα φύλλα των δέντρων. Στη μέση του λόφου, με πλάτη στον Βορρά, κοιτάζοντας κατάματα τη θάλασσα και τον μυθικό Όλυμπο, μέσα στα περιβόλια, πίσω απ’ την εκκλησία. Υπήρχαν πολλά σπίτια σαν κι αυτό, που χάθηκαν οριστικά, μαζί με τα περιβόλια. Δεν τα προστατέψαμε τότε αρκετά και τώρα τρέχουμε χιλιόμετρα μακριά για να βρούμε αυτό που υπήρξε δίπλα στο κέντρο της πόλης μας.
Θέλαμε να διατηρήσουμε την αίσθηση ενός αληθινού σπιτιού στη Θεσσαλονίκη της Μεσογείου. Με τα δικά της χρώματα, τον ήχο της βροχής, τα νιαουρίσματα και τον αέρα, τα ίδια παλιά ξύλα, τα ίδια μοτίβα… Αλλά μήπως και τα γαλλικά ή τα ιταλικά παρόμοια μοτίβα και χρώματα δεν έχουν; Όλα μας τα έπιπλα φτιάχτηκαν από τον άνδρα του σπιτιού και τους φίλους μας, όλα τ’ αντικείμενα που ζουν μαζί μας είναι φερμένα από έρωτα για το ωραίο ή το μοναδικό. Την αίσθηση του ζωντανού αναζητούμε μέσα απ' το παρελθόν, σχήμα οξύμωρον. Προχωρούμε μπροστά και το μόνο μπροστά είναι αυτό που μας ενώνει με το πίσω. Αλίμονο αν ξεχάσουμε, θα γίνουμε όντα δίχως ταυτότητα. Δεν ξέρω τι άλλο να πω, όλα έγιναν μέσα στα χρόνια, με παιδιά, με ταξίδια, με ανθρώπους που ήρθαν, με άλλους που έφυγαν... Μαθήματα... Η ζωή είναι πολύ πλούσια τελικά!
Πάνω από τις μεζούρες και τα μοιρογνωμόνια, πάνω από τις ωραίες εικόνες, είναι η αίσθηση! Να μην ξεχάσουμε να αισθανόμαστε. Διαμορφώνουμε τον εσωτερικό μας χώρο σε άμεση σχέση με τον χώρο στον οποίο ζούμε, αυτόν που ονομάζουμε «δικό μας». Γι’ αυτό και δεν είναι μια εικόνα, αλλά κάτι μοναδικό, προσωπικό, πολύτιμο!
Ο χώρος μας είναι ο καμβάς όπου πλέκουμε τη ζωή μας και η έμπνευσή μας για ό,τι κάνουμε». Που αποτυπώνει στιγμές, επιλογές, κατακτήσεις, την αύρα των ενοίκων του, την ίδια τη ζωή!
Κάντε μια μοναδική περιήγηση στην εκπληκτική κατοικία τους μέσα από το βίντεο που ανέβηκε στο IGTV του Instagram του @glowmagazine.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στη gallery.
Κεντρική φωτογραφία: Η Ράνια Σταματάκη και η κόρη της, Χλόη & μια σειρά από παράθυρα που χαρίζει φυσικό φως στη σοφιστικέ γωνιά του γραφείου προσφέροντας άπλετη θέα στην πόλη.
Φωτογραφίες: Άρης Ράμμος
