Δίπλα στο όνομα της Έμιλυς Κολιανδρή σίγουρα θα έβαζε κάποιος πρώτα τη λέξη ηθοποιός. Ανήσυχη και δραστήρια για χρόνια στον χώρο της υποκριτικής, είναι μια «ήρεμη δύναμη». Με καθαρό λόγο και μεθυστικό ηχόχρωμα στη φωνή, μας μιλά καταρχήν για τη συμμετοχή της στην πρόσφατη επιτυχημένη ελληνική σειρά της Cosmote TV, «42°C». «Το σενάριο ήταν αυτό που με κέρδισε. Είναι από τα λίγα που θίγουν ένα θέμα τόσο σημαντικό -του τραύματος της ελληνικής οικογένειας. Επίσης, λάτρεψα τα σκηνικά και το ελληνικό τοπίο όπου εξελίσσεται. Πιστεύω ότι είμαστε έτοιμοι ως χώρα να στείλουμε παραγωγές στο εξωτερικό, γιατί έχουμε τα μέσα, τους ανθρώπους και το ταλέντο. Σκοπός του “42°C” είναι να προβληθεί κάποια στιγμή σε κάποια διεθνή μεγάλη πλατφόρμα».
On the stage
Απόφοιτη του Εθνικού, βρήκε γρήγορα τον εαυτό της στη θεατρική σκηνή. Η τηλεόραση αποτελούσε για χρόνια μια «απαγορευτική» επιλογή, όπως η ίδια εξομολογείται: «Μεγάλωσα σε μια εποχή που το να κάνεις τηλεόραση θεωρούνταν μεγάλη έκπτωση και ταμπού. Είναι αλήθεια πως στο θέατρο αισθάνομαι πάντα πιο ασφαλής και σίγουρη για το αποτέλεσμα, λόγω του χρόνου και των προβών. Ωστόσο, εάν οι συνθήκες είναι οι ιδανικές, θα δοκίμαζα να κάνω κάτι ξανά στην τηλεόραση. Έχει μεγαλύτερη αδρεναλίνη τελικά!»
Ως πρωταγωνίστρια στον ρόλο της Ελένης στο ομώνυμο έργο του Ευριπίδη, που θα ταξιδέψει το καλοκαίρι σε ολόκληρη την Ελλάδα, καταφέρνει με μαεστρία ν’ «αθωώνει» στα μάτια μας την πολυσυζητημένη ηρωίδα. «Μόλις ξεκίνησα να μελετώ τον ρόλο μου, μου δημιουργήθηκε ένας φόβος -επειδή αυτό το πρόσωπο είναι συμβολικό- κι ένα βάρος. Ο Βασίλης Παπαβασιλείου με απάλλαξε από αυτήν τη σκέψη και με βοήθησε να τη φέρω στα δικά μου μέτρα. Ουσιαστικά, η Ελένη είναι θύμα των περιστάσεων -η ίδια δε φταίει σε τίποτα. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθώ να συνδυάσω τα στοιχεία του δικού μου χαρακτήρα με αυτά του ρόλου…» σημειώνει.
Η λατρεία της για το θέατρο γίνεται γρήγορα αντιληπτή στη συζήτησή μας, ενώ η ηχηρή απουσία του, τόσο καιρό, από την πολιτιστική σκηνή της χώρας μας την προβληματίζει: «Το θέατρο χωρίς κοινό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Όταν αφαιρείς τους θεατές, είναι σαν ν’ αφαιρείς έναν πολύ σημαντικό άξονα μιας παράστασης».
Women Empowerment
Όταν η συζήτηση πάει προς την πιο πρόσφατη «πληγή» του θεάτρου, η Έμιλυ Κολιανδρή έχει λόγο, και μάλιστα δυνατό. «Δεν είναι τυχαίο που το ελληνικό #metoo “έσκασε” αυτήν τη χρονική περίοδο, η οποία συνδέεται με τον εγκλεισμό μας και την ενδοσκόπηση που κάναμε. Ίσως τώρα βρήκαν ευκαιρία αυτές οι φωνές ν’ αρθρωθούν. Μέσα στον κυκεώνα της ζωής, ο χρόνος τρέχει και δεν προλαβαίνεις να κάτσεις, ώστε να δεις τι πραγματικά σου συμβαίνει, κι έτσι ήρθαν τώρα στην επιφάνεια οι ιστορίες του παρελθόντος. Εύχομαι ν’ αλλάξουν αυτοί οι γρήγοροι ρυθμοί από εδώ και πέρα και η νέα γενιά να είναι πιο γενναία, ώστε ν’ αλλάξει μια για πάντα τα δεδομένα», αναφέρει. «Πλέον, μ’ εμπνέουν οι γυναίκες που βρίσκουν την τέλεια ισορροπία μεταξύ δουλειάς και οικογένειας, που μπορούν και στα δύο ν’ αντεπεξέρχονται μ’ επιτυχία, παρόλο που είναι δύσκολο κι εξαιρετικά απαιτητικό», συμπληρώνει.
Personal Matters
Στους άλλους ρόλους της ζωής της, αυτούς της μητέρας και της συζύγου, η Έμιλυ Κολιανδρή φαίνεται να έχει βρει τις ισορροπίες μέσα της. Έπειτα από σχεδόν 20 χρόνια κοινής πορείας με τον, επίσης ταλαντούχο ηθοποιό, Χρήστο Λούλη, η ίδια αναφέρει πως το μυστικό της επιτυχίας ενός γάμου μπορεί να κρύβεται στα πιο απλά πράγματα. «Η έλλειψη ρουτίνας σίγουρα μας βοήθησε, με την έννοια ότι κάθε ημέρα είναι εντελώς διαφορετική από την προηγούμενη και την επόμενη για εμάς. Υπάρχουν, βέβαια, και προβλήματα, αλλά προσπαθούμε να βρίσκουμε τις ισορροπίες μας». Φέτος, μάλιστα, που συνεργάζονται κι επαγγελματικά, αφού τους απολαμβάνουμε και τους δύο στο «42°C», η ίδια αποκαλύπτει: «Παλαιότερα δεν το επιδιώκαμε πολύ να δουλεύουμε μαζί. Θεωρώ πως κάποιες ισορροπίες διασαλεύονται με την υπερβολική συνύπαρξη και τα όρια μπλέκονται μεταξύ τους, χωρίς να υπάρχει καλό αποτέλεσμα. Όσο μεγαλώνουμε, βέβαια, το απολαμβάνω ολοένα και περισσότερο. Ο χώρος της δουλειάς σού δίνει την ευκαιρία ν’ ανακαλύψεις εκ νέου τον σύντροφό σου».
Και σε πρώτο πλάνο πάντα η οικογένειά της, ο άξονας της δικής της ζωής, που την επαναφέρει στην πραγματικότητα με τον καλύτερο τρόπο. «Αυτό που με γεμίζει δύναμη στις πιο δύσκολες ημέρες είναι τα παιδιά μου και η συνύπαρξη μαζί τους. Αυτό μου δίνει κουράγιο και με κάνει να επαναπροσδιορίζω τους στόχους μου, να σκέφτομαι ότι “δεν έγινε και τίποτα”, οτιδήποτε κι αν έχει συμβεί, διότι η ζωή θα συνεχίσει να υπάρχει κι εγώ θα πορεύομαι αναλόγως. Είναι πραγματικά πολύ ανακουφιστικό», τονίζει. Ίσως αυτή η στάση ζωής να είναι που την κάνει να λέει με σιγουριά πλέον πως έχει πετύχει και περισσότερα απ’ όσα είχε ονειρευτεί!
Φόρεμα κεντρικής φωτογραφίας: Valentino, Grigio
Φωτογραφία: STUDIO POV Έκτορας Νικολάκης
