Το να βρίσκομαι στον προσωπικό χώρο ενός καλλιτέχνη είναι το καλύτερό μου, καθώς ο χώρος όπου ζει και εργάζεται ένας δημιουργικός άνθρωπος θεωρώ πως φανερώνει πολλά. Λίγο από την ιδιοσυγκρασία του, λίγο από τον τρόπο που εκφράζεται, αρκετά για το στιλ και την κουλτούρα του. Αυτό που εισέπραξα από την πρώτη στιγμή στην περίπτωση του Νίκου Τσιαπάρα είναι μια γλυκιά ηρεμία που μεταφράζεται στην απόλυτη τάξη που κυριαρχεί στο διαμέρισμα, ειδικά στο χώρο που δουλεύει, στην αρμονία χρωμάτων και σχημάτων που αποτυπώνει ισορροπία και τέλος, σ’ ένα ιδιαίτερα συμπαθές και συγκροτημένο πρόσωπο που μοιάζει να έχει την ικανοποίηση του ανθρώπου που έχει κατακτήσει πράγματα στη ζωή του και δεν έχει λόγους να αγχώνεται. Λίγες μέρες πριν την ατομική του έκθεση στην Gallery Metamorfosis στη Θεσσαλονίκη, είχα την τύχη να δω ένα προς ένα τα έργα που εκθέτει και να θαυμάσω από κοντά μια εξαιρετική ποιότητα δουλειάς, αλλά και προσωπικού ύφους. Η διαδρομή του ξεκινά από τη Βέροια όπου μεγάλωσε, για να διαισθανθεί στην εφηβική του ηλικία την κλίση του στη ζωγραφική. Με συμμάχους τους υποστηρικτικούς γονείς του τελείωσε τη Σχολή Καλών Τεχνών στο Α.Π.Θ. και συνέχισε μια πολύ ενδιαφέρουσα πορεία μεταπτυχιακών σπουδών στο Goldsmith’s και στο Middlesex University του Λονδίνου ως υπότροφος του ιδρύματος Ωνάση, ενώ ακόμη και σήμερα βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο εκπόνησης της διδακτορικής του διατριβής με τίτλο «Picturing the child». Έχει στο ενεργητικό του μια σειρά από εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λονδίνο, ενώ συμμετείχε και στην 9η Biennale Νέων Καλλιτεχνών στη Ρώμη. Το σημερινό του έργο είναι τρυφερό και δυναμικό ταυτόχρονα, επικεντρώνεται στην απεικόνιση παιδιών εφηβικής και προεφηβικής ηλικίας την ώρα του παιχνιδιού. Ο Jim Mooney καθηγητής του στο Λονδίνο, αναφερόμενος στο έργο του σχολιάζει: «Το έργο του Τσιαπάρα αποτελεί έρευνα για την παιδική ηλικία και διερευνά ιδιαίτερα τους τρόπους με τους οποίους τα παιδιά συμπεριφέρονται μέσα από το παιχνίδι, μιμούμενα τους ενήλικες, διογκώνοντας την αίσθηση του εαυτού τους, της ταυτότητάς τους, των ικανοτήτων τους. Τα παιδιά σταματούν το παιχνίδι για να ποζάρουν στην κάμερα και κοιτούν απευθείας, κάποιες φορές προκλητικά το θεατή, προσπαθώντας να προβλέψουν μια αντίδραση. Στο να κάνουν τον εαυτό τους ορατό και στη συνάντηση με το βλέμμα μας, τα παιδιά επιδεικνύουν αξιοσημείωτη δύναμη και εξαιρετική ευπάθεια». Αυτήν ακριβώς την ευθύτητα αποτυπώνει με ειλικρίνεια και ευαισθησία ο δημιουργός, ενώ τα έντονα χρώματα και ο άμεσος εντυπωσιασμός υπερθεματίζουν ένα αληθινά αξιόλογο έργο.
Ο Νίκος Τσιαπάρας παρουσιάζει το έργο του σε ατομική έκθεση στην Gallery Metamorfosis, στις 22 Μαρτίου, Χρυσοστόμου Σμύρνης 11
ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΛΕΙΔΑΡΙΑ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ
