Μία από τις πιο δύσκολες συνθήκες που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι είναι οι αλλαγές. Η αλλαγή, όσο συμφέρουσα και αν είναι, όσο και αν προάγει την ποιότητα της ζωής μας, τις συνθήκες και τα συναισθήματα, την προσωπική ή οικογενειακή εξέλιξη, άλλο τόσο μας τρομοκρατεί. Το άτομο βάζει σε λειτουργία συνειδητά ή ασυνείδητα όλους εκείνους τους ψυχολογικούς μηχανισμούς, προκειμένου να αντισταθεί στη διαφαινόμενη αλλαγή. Με άλλα λόγια συμβαίνει συχνά, εμείς οι ίδιοι να σαμποτάρουμε την ευτυχία μας, αρκεί να κερδίσει (πάλι) το οικείο. Το γνωστό. Η ζωή όπως την ξέρουμε, έστω και αν δε μας γεμίζει, έστω και αν ασφυκτιούμε μέσα σ' αυτήν.

Ας πάρουμε για παράδειγμα μία γυναίκα που δέχεται κάποια μορφή κακοποίησης μέσα στη σχέση ή τον γάμο της. Κάθε φορά που αποφασίζει να φύγει από αυτή τη νοσηρή συνθήκη, σκέφτεται ότι πιθανόν και ο επόμενος σύντροφος που θα βρει να αποδειχτεί βίαιος. Και τότε, μάταια θα είχε μπει στον κόπο να χωρίσει τον άντρα της που ναι, τη χτυπάει καμιά φορά, αλλά ξέρει τουλάχιστον ότι την αγαπάει.

Ο επόμενος θα την αγαπάει άραγε;

Αυτές οι σκέψεις φυσικά την ακινητοποιούν και την απομακρύνουν από οποιαδήποτε ελπίδα και φυσικά από το ενδεχόμενο να ζήσει κάπου μακριά από την κακοποίηση. Ακόμα και η λογική μας λοιπόν, που συνήθως αποτελεί το πιο ισχυρό μας εργαλείο ως προς τη λήψη σημαντικών αποφάσεων, μας παραπλανά και μας οδηγεί στο να απορρίψουμε σαν «κακή επιλογή» την αλλαγή και την εξέλιξη.

Σήμερα όμως, περισσότερο από ποτέ, η αλλαγή είναι επιβεβλημένη. Όχι μόνο γιατί μας παρασύρει σε αυτό η κατάσταση που βιώνουμε και οι ραγδαίες αλλαγές που έχει φέρει στη ζωή μας ο κορωνοϊός, αλλά κυρίως γιατί -μέσα στα δύσκολα- μας δίνεται τώρα μια χρυσή ευκαιρία να επαναξιολογήσουμε τη ζωή μας και να αλλάξουμε ό,τι μας πονάει, ό,τι εμποδίζει τη χαρά να διαρρέει την κάθε μας μέρα, το περιβάλλον, τις σχέσεις και τους ανθρώπους που σκοτεινιάζουν το μέλλον μας όπως το ονειρευτήκαμε και κάνουν το παρόν μας, μια άχαρη αλληλουχία ημερών, απλώς προς διεκπεραίωση.

Η δύναμη υπάρχει μέσα μας!

Γεννηθήκαμε με αυτήν όπως και με την εγγενή ανάγκη να είμαστε χαρούμενοι. Ακόμα και αν την καλύψουμε με τόνους από φόβους, από βολικά (για τους άλλους συνήθως) «πρέπει», από «δε μπορώ» και άλλα προσωπικά ή κοινωνικά τεχνάσματα σχεδιασμένα να μας κρατούν δεμένους μακριά από τα όνειρά μας εκείνη βρίσκεται πάντα εκεί! Και περιμένει να την ανασύρουμε στο φως και να την κάνουμε ζωή μας.

Τώρα είναι η καλύτερη στιγμή να αλλάξεις ό,τι δε σου πάει.

Τώρα είναι η καλύτερη στιγμή να ζήσεις το όνειρό σου.

Τώρα είναι η καλύτερη στιγμή να καλωσορίσεις τη χαρά στη ζωή σου.

Τώρα είναι καλύτερη στιγμή να δώσεις χώρο στην αλήθεια σου.

Μπορείς να νικήσεις τον φόβο... γιατί όπως τραγουδάει και η δική μας Νατάσα, «Αν θες να δεις τα αληθινά να καίνε, πρέπει στο ύψος της φωτιάς να ανέβεις...»

Βio

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Εκεί παράλληλα με τις σπουδές μου ξεκίνησα την επαγγελματική μου πορεία στην τηλεόραση, στον ενημερωτικό τομέα ως παρουσιάστρια ειδήσεων. Μετά το πέρας των σπουδών μου, παρακολούθησα ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη Σαλαμάνκα της Ισπανίας με τίτλο: «Ψυχολογικές παρεμβάσεις στη νοητική υγεία, Ευρωπαϊκές προοπτικές». Εργάστηκα ως δημοσιογράφος και παρουσιάστρια στα κανάλια TV ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ANT1, MEGA και ALTER. Ολοκλήρωσα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο University of East London κι έλαβα Master of Science στην «Κλινική και Κοινοτική Ψυχολογία» με ειδίκευση στην «Επιλόχειο Κατάθλιψη» και τη Θεωρία Σχημάτων (Schema Therapy). 

Ακολούθως ολοκλήρωσα με επιτυχία το τριετές πρόγραμμα Ειδίκευσης στη Συστημική Συμβουλευτική και Οικογενειακή Συμβουλευτική στο Εργαστήριο Διερεύνησης Ανθρώπινων Σχέσεων κι έλαβα την πιστοποίηση Συμβούλου Ψυχικής Υγείας και Οικογενειακού Συμβούλου. Τον Σεπτέμβριο του 2018 δημιούργησα με αγάπη κι αίσθημα ευθύνης το «Κέντρο Προσωπικής και Οικογενειακής Εξέλιξης – Ράνια Θρασκιά», στο Νέο Ψυχικό. Είμαι συγγραφέας του Βιβλίου «Κοιτάω Μπροστά».