fbpixel

Search icon
Search
Cover Story: Melia Kreiling
MAGAZINE

Cover Story: Melia Kreiling

Το next best thing του Χόλιγουντ με άρωμα Ελλάδας


Διαθέτει αρχαίο όνομα, διεθνές επίθετο, ελληνικό και αμερικανικό αίμα, είναι γεννημένη στην Ελβετία, αλλά έζησε στην Αθήνα και το Λονδίνο. Η ζωή της Melia Kreiling πλέον μοιράζεται μεταξύ Λος Άντζελες κι Ελλάδας, με τη στόφα της να δείχνει προσανατολισμένη προς Χόλιγουντ. Άρα η κορυφαία βιομηχανία ονείρων υποδέχεται το νέο της αστέρι;

Από το όνειρο του χορού και τη Northern School of Contemporary Dance στο Λονδίνο μέχρι την προσδοκία της υποκριτικής και το London School of Dramatic Art η απόσταση ήταν μόνο μια παρότρυνση της μητέρας της, της γνωστής δημοσιογράφου και συγγραφέα, Κάτιας Δημοπούλου. Η Melia- στα αρχαία ήταν νύμφη του νερού, μια από τις Ωκεανίδες-, πριν καλά καλά κλείσει τα 30, μπορεί να μιλάει για διεθνή καριέρα αξιώσεων, με συμμετοχές σε σούπερ επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές στην Αμερική και κινηματογραφικές ταινίες, αλλά και συνεργασίες με γνωστούς σκηνοθέτες και σταρ. Η πιο πρόσφατη, με τον Παντελή Βούλγαρη στο «Τελευταίο Σημείωμα», ήταν μια διαφορετική εμπειρία. «Κρατάω τη δύναμη που έχει ένας σκηνοθέτης όταν είναι ήρεμος κι ευγενής. Ο Παντελής καταλαβαίνει πολύ καλά ότι χρειάζεται χαλαρότητα για να πατήσει κάποιος τα σωστά κουμπιά σου και η εμπειρία του σε συνδυασμό µε το  ταλέντο του είναι πολύτιμα. Ξέρει πώς να σε καθοδηγήσει χωρίς να σε γεμίζει αμφιβολίες και ανασφάλειες». Παρόλαυτά, η δυσκολία που αντιμετώπισε, με δεδομένο ότι η ταινία πραγματεύεται συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, αφορούσε στο να  καταλάβει τι ακριβώς σημαίνει το «ζήτημα ζωής και θανάτου», καθώς δεν ήταν μια  συνθήκη που είχε βιώσει ξανά. Η Melia είναι μια αυθεντικά πανέμορφη, ουσιαστικά ταλαντούχα και βαθιά σκεπτόμενη ηθοποιός και φαίνεται πώς επάξια μπορεί να γίνει το next best thing του Χόλιγουντ… με άρωμα Ελλάδας.  

3-1.jpg

Έχεις σκεφτεί ποτέ τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο καλλιτέχνη; Το ότι γίνεται ένας εξερευνητής αγρίων τοπίων στον πλανήτη πνεύμα.
Τι σημάδεψε την περίοδο της ανεμελιάς σου; Δε θα έλεγα ότι ήταν ποτέ ανέμελη η παιδική µου ηλικία. Παρολ’ αυτά, υπήρχε πάντα η μουσική στη ζωή µου µε κάποιο τρόπο, πράγμα το οποίο φέρνει στην επιφάνεια όλα τα συναισθήματα, µ’ έναν απαλό και αγνό τρόπο. Η µανά µου ξυπνούσε κι έβαζε δυνατά Χατζιδάκι, η γιαγιά µου έπαιζε μαντολίνο, ο µπαμπάς, φανατικός του Έλβις, ο νονός τραγουδούσε Talking Heads στο  αμάξι, ο παππούς άκουγε δημοτικά στο ραδιοφωνάκι για να κοιμηθεί το μεσημέρι, η  δασκάλα μου, κα Μανουσάκη, πήγαινε τη χορωδία µας σε ειδικές εκδηλώσεις, η θεία µου τραγουδούσε αμερικανικά μιούζικαλ όσο ντυνόταν κι εγώ μεγάλωνα µε άπειρα cd’s νέων καλλιτεχνών.
Η μητέρα σου είναι πολύ γνωστή δημοσιογράφος και συγγραφέας. Σκέφτηκες ποτέ να ακολουθήσεις τα βήματά της; Όχι, καθόλου. Όλοι στην οικογένεια ήταν των γραμμάτων, εγώ τους ξέφυγα και σκαρφάλωσα στη σκηνή. 

Με µπαμπά Αμερικανό, μαμά Ελληνίδα και τόπο γέννησης την Ελβετία, τι ή ποιος  υπερίσχυσε στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς σου; Όλα/όλοι έπαιξαν τον ρολό τους, σε διαφορετικές φάσεις και µε τον τρόπο τους. Σίγουρα πάντως το ότι είχα µπαμπά έναν άνθρωπο που δεν μπορούσε να κάτσει ήσυχος σ’ ένα μέρος και όλο ταξίδευε, άφησε μια αίσθηση ευκολίας στο να φεύγω κι εγώ από το γνώριμο.4-nlqza.jpg

Πώς είναι η νέα σου πόλη (σ.σ. Λος Άντζελες); Είναι µεγάλη, αχανής κι εξελίσσεται  γρήγορα γιατί είναι σχετικά νέα. Οτιδήποτε νέο έχει πιθανότητες για συνεχείς αλλαγές  και ονειροπόληση. Έχει μεγάλες αντιθέσεις, ανάλογα µε το πού βρίσκεσαι, μεγάλα,  ήσυχα πάρκα, αλλά και βρώμικες, έντονες γειτονιές. Έχει κόσμο απ’ όλο τον πλανήτη, όλοι κυνηγούν κάποιο όνειρο. Είναι μια πόλη που θέλει ψάξιμο και υπομονή. Σε χρειάζεται ανοιχτό κι έτοιμο.
Πες µου τρεις δυνατές εµπειρίες σου από Αθήνα, Λονδίνο και Λος Αντζελες… Θα σου πω τι αισθάνοµαι σ’ αυτές της πόλεις: στην Αθήνα πάντα ανοίγει το πνεύμα, αλλά κουράζεται το σώμα· στο Λονδίνο, πιάνω σκουριά από τη βροχή και τα σύννεφα· στο Λ.Α. κλείνει το πνεύμα και ξεκουράζεται το σώμα.
Τι έβρισκες και τι βρίσκεις ακόµα στον χορό; Πάντα προτιμούσα το μάθημα χορού από την παράσταση. Στο μάθημα έβρισκα μια σταθερότητα και ησυχία, το σώμα παίρνει µπρος και οι σκέψεις ησυχάζουν. Υπάρχει μια σιωπή που χρειάζομαι μέσα σε όλη αυτήν την προσπάθεια και την κίνηση, ώστε να  γεμίσω µπαταρίες.
Πόση είναι η απόσταση από τον χορό στην υποκριτική και τι σου στοίχισε για να τη διανύσεις; Μου στοίχισε αρκετά στην αρχή γιατί έχασα αυτή την εσωτερική ησυχία. Σταδιακά, όμως, ανακαλύπτω μια άλλου είδους ηρεμία μέσα από τη βουτιά σε άλλους κόσμους και χαρακτήρες.
Τι ανακάλυψες στην ηθοποιία; Την απέραντη ευελιξία που έχουμε τελικά. Νομίζουμε  ότι είμαστε κάπως, ότι έχουμε διαμορφώσει μια προσωπικότητα, αλλά η άσκηση της  υποκριτικής είναι απόδειξη ότι είναι πολύ εύκολο να σκεφτόμαστε αλλιώς, αρκεί να έχουμε διαφορετικό σημείο εκκίνησης ή συνθήκες. Μέσα από έναν χαρακτήρα βλέπεις  ποσό μικρό μπορεί να είναι αυτό που θα επηρεάσει εντελώς το πώς πράττεις και   σκέφτεσαι. 
Έχεις συµµετάσχει σε πολλές επιτυχηµένες κινηµατογραφικές και τηλεοπτικές  παραγωγές, όπως «Οι Φύλακες του Γαλαξία», «Οι Βοργίες»... Τι σε συγκινεί σε όλο αυτό; Μήπως οι ηθοποιοί με τους οποίους συνεργάζεσαι; Η διαδικασία της δουλειάς µε ενθουσιάζει περισσότερο από τον τίτλο και τα ονόματα. Οπότε ξεχωρίζω σίγουρα το Tyrant γιατί η διαδικασία του να μάθω την προφορά, να καταλάβω μια  άλλη θρησκεία και συνθήκη ζωής και της μεγαλύτερης διάστασης του ρόλου µου μέσα στην πλοκή· όλο αυτό είναι για μένα το παιχνίδι. Φυσικά και σου δίνει μεγάλη χαρα όταν έχεις να δουλέψεις µ’ έναν καταπληκτικό ηθοποιό, σκηνοθέτη ή σεναριογράφο κι έχεις χώρο να τους παρατηρείς και να βαθαίνεις από κοντά. 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΝΙΚΟΛ ΜΠΑΡΤΖΩΚΑ (D-TALES), STYLING: AΝΤΑ ΜΙΣΘΟΥ, MAKE UP & HAIR ARTIST: ΣΟΝΙΑ ΣΙΜΙΤΖΗ (D-TALES)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ ΤΕΥΧΟΣ GLOW 134 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2018

2-1.jpg