Σπούδασε σκηνογραφία-ενδυματολογία στο Central Saint Martins College of Art and Design στο Λονδίνο, όπου και εργάστηκε για δυο χρόνια, αποσπώντας το Margaret Woodward Award για τη δουλειά της στο Cochrane Theatre,West End. Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με τους Ν. Νικολαίδη, Η. Μαλανδρή, Β. Μαυρομάτη, Γ. Χουβαρδά, Στ. Λιβαθινό, Στ. Μπλάτσο, Ε. Παπακωνσταντίνου, Γ. Αρμένη, Μ. Ντενίση, καθώς και με τον Αμερικανό σκηνοθέτη Michael Sisk στην όπερα «Ηρακλής» του G.Fr.Handel, που ανέβηκε στο Ηρώδειο το 2002.

Από το 2003 είναι στενή συνεργάτης του Σταμάτη Φασουλή σε μεγάλες παραγωγές στο Παλλάς καθώς και στο θέατρο Πόρτα, στο θέατρο Χορν, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Εθνικό Θέατρο, την Επίδαυρο και το Ηρώδειο.Έχει επίσης δουλέψει με τον Γιάννη Κακλέα τόσο στο Παλλάς όσο και στο θέατρο Πάνθεον. Ανιψιά των επίσης ενδυματολοόγων Theoni Vachlioti Aldredge (βραβευμένη με Oscar για τα κοστούμια της στο Great Gatsby με τον Robert Redford το 1975) και Ντένης Βαχλιώτη (της στενής συνεργάτιδας της Μελίνας Μερκούρη, Ζυλ Ντασέν, Μιχάλη Κακογιάννη και δις υποψήφια για το Oscar ενδυματολογίας για τη δουλειά της στις ταινίες «Ποτέ την Κυριακή» και «Φαίδρα» του Ζυλ Ντασέν με πρωταγωνίστρια τη Μελίνα), έχει και ίδια πολλάκις αποσπάσει το βραβείο ενδυματολογίας κοινού του Αθηνοράματος, καθώς και βραβεία από την Εταιρία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. 

Ζει και εργάζεται στην Αθήνα, είναι παντρεμένη με τον ποινικολόγο Αλέξη Στεφανάκη και μαζί έχουν δυο παιδιά, τη Λια, 19 ετών, και τον Γιώργο, 16. Φέτος συνεργάστηκε στις «Μάγισσες της Σμύρνης», σε σκηνοθεσία Στ. Φασουλή στο Θέατρο Παλλας και στο «Σπασμένο γυαλί» του Άρθουρ Μίλλερ, σε σκηνοθεσία Άσπας Καλιάνη στο Θέατρο Πόλη.

Την ακολουθήσαμε σε ένα δημιουργικό της 24ωρο...

Από τότε που μεγάλωσε κι ο γιος μου το ξυπνητήρι δεν ξαναχτύπησε στις 6:30... Ομολογώ ότι τελευταία έχω γίνει «υπναρού», αφού αναρωτιέμαι τι μου συμβαίνει. Έχω εφηβικές ανάγκες 9ωρου και 10ωρου ύπνου, τις οποίες και καλύπτω όποτε έχω ευκαιρία. Σε περίοδο εργασίας βέβαια αυτό δεν είναι πάντα εφικτό όποτε συνήθως ξυπνάω κατά τις 9:00.

Το πρωινό γεύμα για μένα είναι ιερό. Πίνω πάντα μαύρο, σκέτο καφέ φίλτρου και τρώω ψωμί ή κουλούρι ολικής αλέσεως από το Yolenis (Σόλωνος 9, Κολωνάκι, γενικά έχει φανταστικό φαγητό) με μέλι και μαρμελάδες. Εκείνη είναι και η ώρα που θα πρωτοκοιτάξω μηνύματα, mails και τις ειδήσεις της ημέρας (συνήθως από Πρώτο Θέμα, Ενικό και Protagon.gr στο κινητό). 

Μετά θα κάνω ντους και θα βάλω μια από τις «στολές εργασίας» μου: σίγουρα skinny παντελόνι (σε διακόσιες αποχρώσεις τα έχω) και αθλητικό παπούτσι Nike ή Αdidas (Campus, Gazelle, Superstar -και η λίστα συνεχίζεται), φούτερ ή πουλόβερ με μπουφάν ή γούνα το χειμώνα. Σκέτο T-shirt το καλοκαίρι. 

Κατά τις 10:00 ξεκινάω για δουλειά. Συνήθως το πρόγραμμα περιλαμβάνει βόλτα στην αγορά υλικών και υφασμάτων, Αθηναΐδος, Καλαμιώτου, Ρόμβης, όπου συναντώ και τη βοηθό-συνεργάτη μου Χριστίνα Τσουτσουλίγα (είναι αστέρι!). Αφού ψάξουμε για κανένα δίωρο για αυτά που χρειαζόμαστε για την εκάστοτε παράσταση -λατρεύω τους ιδιοκτήτες των μαγαζιών αυτών, είναι όλοι φίλοι πια- κάνουμε διάλειμμα για καφέ στην Πλατεία Αγ.Ειρήνης. Μετά ή συνεχίζουμε τη βόλτα ή κατευθυνόμαστε προς το Βεστιάριο στην οδό Σωκράτους 16.

Σίγουρα κατά τις 12:00 έχω πεινάσει και τσιμπάω κάτι ελαφρύ, κουλουράκια βρώμης ή σάντουιτς από τον Βενέτη, που είναι στον δρόμο μας. 

Στο Βεστιάριο πια επικρατεί χαμός! Κόσμος παντού, συνάδελφοι ενδυματολόγοι, ηθοποιοί που προβάρουν ρούχα επάνω στον έκτο στις μοδίστρες -με αρχηγό τη «θεά» Ελένη Μελισσάρη- αγκαλιές, φιλιά, ανταλλαγή νέων, ανησυχιών, που είναι πάντα μεγάλες και έντονες, γιατί στο θέατρο ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός! Μόνιμος «οργασμός» δραστηριοτήτων... κι η ώρα πριν το καταλάβεις έχει πάει 4:00μ.μ. 

Διάλειμμα μισάωρο για φαγητό (συνήθως delivery) και περίληψη της ημέρας με τα αφεντικά, τις ιδιοκτήτριες της επιχείρησης, Γωγώ Κώνστα και Αιμιλία Τριανταφυλλοπούλου. Τι καταφέραμε σήμερα, πώς θα προγραμματίσουμε τις επόμενες ώρες, μέρες... Πώς πάμε με το budget; 

Εννοείται ότι τις περιόδους που δουλεύω από το σπίτι -αυτές είναι η «σχεδιαστική περίοδος» ή όταν ξεκουράζομαι μεταξύ δυο έργων- τρώω με την οικογένειά μου, όπου μαγειρεύουμε κάθε εβδομάδα τα ίδια πέντε φαγητά μεσογειακής κουζίνας εδώ και 20 χρόνια, νόστιμα, υγιεινά, θρεπτικά, αλλά απαράλλαχτα!

Αν έχω χρόνο θα πάω οπωσδήποτε γυμναστήριο- στα Holmes Place Athens, στην οδό Σταδίου 4 και Βουκουρεστίου. Αυτό εξαρτάται από το αν πρέπει να πάω στην πρόβα στο εκάστοτε θέατρο ή από το αν έχω ραντεβού με κάποιον άλλο καλλιτέχνη-τεχνίτη (ήτοι υποδηματοποιό, περουκιέρη, κομμωτή, μακιγιέζ, prop maker). Τρελαίνομαι για τα μαθήματα spinning και κάποια ομαδικά προγράμματα body shape και body pump. Η γυμναστική από τα 26 μου είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μου κι ακόμα κι αν κάποιες φορές λόγω φόρτου εργασίας δεν καταφέρνω να πάω όσο συχνά θα ήθελα πάντα αναπληρώνω. Στο δρόμο προς τo γυμναστήριο Holmes θα μιλήσω στο τηλέφωνο με την οικογένεια, με την αδελφή μου, με κάποιους φίλους... και θα τσεκάρω μηνύματα, mails κ.ά.

Κατά τις 7:00 είμαι πια στην πρόβα στο θέατρο αν χρειάζεται... Δυο βδομάδες πριν τις πρεμιέρες χρειάζεται πάντα να είμαι εκεί. Αυτές είναι οι περιπτώσεις που «σπάει» κι ο κανόνας του καλού ύπνου γιατί υπάρχουν μέρες που ξυπνάω στις 8:00, έχοντας όμως κοιμηθεί στις 2.00, 3.00 μπορεί και 5:00 το πρωί! 

Ωστόσο, αν δεν είναι απαραίτητη η παρουσία μου, παίρνω τον δρόμο της επιστροφής προς το σπίτι, όπου επιτέλους θα δω τον γιο μου, τα δυο σκυλιά μας και κάποια στιγμή, κατά τις 10:00 τον άνδρα μου, που γυρίζει συνήθως εκείνη την ώρα. Θα συζητήσουμε τη μέρα μας, θα φάμε βραδινό όλοι μαζί, θα γελάσουμε, θα τσακωθούμε, θα κάνουμε τέλος πάντων αυτά που κάνουν οι φαμίλιες. Κι αφού κοιμηθεί ο γιος, σειρές η ταινίες στον καναπέ με τον σύζυγο. 

Υπάρχουν βέβαια και φορές, σίγουρα δυο φορές μεσοβδόμαδα, που θα βγω με φίλες, φίλους για ποτό στο Dry ή για σούσι και ποτάκι στο λατρεμένο μου Zonars, αυτά κατά τις 9:30.

Αλλιώς θέατρο με παρέα, πολλές φορές σε πρεμιέρες φίλων συνεργατών. Εκεί αλλάζει επιτέλους και η εικόνα του «εργάτη του θεάτρου και της τέχνης» που φέρω όλη μέρα κι από την... κάμπια ξετρυπώνει η πεταλούδα: ψηλοτάκουνα μποτάκια με δερμάτινα παντελόνια (skinny πάλι), όμορφα σατέν ή βελούδινα σακάκια, φορέματα χωρίς καλσόν, με πέδιλα ή γόβες, και κάποιο από τα εκαντοντάδες πια πανωφόρια όλων των ειδών που βρίσκονται στις ντουλάπες μου (ευτυχώς φέτος κάνει κρύο και θα καταφέρω να φορέσω ένα μεγάλο ποσοστό).

Κάπως έτσι περνάω τις ημέρες μου τώρα που μεγάλωσαν τα παιδιά. Παλιότερα, θεωρούσα τον εαυτό μου τριαθλητή -για να μην πω και Iron Man- για να τα προλάβω όλα... Μεγάλες θυσίες και σε εξόδους και σε ύπνο όσο ήταν μικρά, αλλά χαλάλι τους. 

Συγκεκριμένη ώρα ύπνου δεν έχω, είναι ανάλογα τα προγράμματα, πάντως πριν τη 1:00π.μ. δεν κοιμάμαι ποτέ. Πάντα πριν κοιμηθώ, όσο κουρασμένη κι αν είμαι, θα κάνω καλό καθαρισμό δοντιών και προσώπου με προϊόντα της La Roche-Posay και θα βάλω την κρέμα νυχτός μου, συνήθως της Vichy ή Lierac. 

Πολλές φορές όταν πέφτουμε πια στο κρεβάτι με τον άνδρα μου, αν συμπέσουμε βέβαια, βλέπουμε κι ένα τελευταίο βιντεάκι στο YouTube, που μπορεί να είναι από ντοκιμαντέρ πάνω στη ζωή κάποιου serial killer, το κυνήγι φάλαινας, αποτυχημένες πλαστικές επεμβάσεις και τις νέες ιατρικές ανακαλύψεις, μέχρι και videos για καταδύσεις, αυτά που θεωρούνται taboos σε διάφορα μέρη του πλανήτη και πιο ακραία ατυχήματα σε λούνα πάρκ... Ατελείωτη λίστα ενδιαφερόντων... Ή απλώς διαβάζουμε το βιβλιαράκι μας! 

Α, και για να καταφέρω να κοιμηθώ πρέπει οπωσδήποτε να έχω καταγράψει αναλυτικά όλο το πρόγραμμα της επόμενης μέρας σε ό,τι αφορά τόσο τις επαγγελματικές όσο και τις οικιακές εργασίες στο καρνέ μου (τα SOS τα γράφω ξανά σε χαρτάκια και τα κολλάω σε διαφορά σημεία της κουζίνας). 

Αυτή πάνω κάτω είναι η καθημερινότητα μου. Ευτυχώς είναι πάντα ευτυχείς οι αλλαγές και οι ρωγμές στη ρουτίνα, εναλλάσσεται με κάποια ταξίδια, όχι ακόμα τόσο συχνά όσο θα τα ήθελα, στο εξωτερικό, κυρίως Ευρώπη και κυρίως Λονδίνο, το οποίο επισκέπτομαι τόσο για να δω την κόρη μου, που σπουδάζει εκεί και να αναπολήσω τη δικιά μου νεότητα, όσο και για να ρουφήξω την ενέργεια αυτής της πολιτισμικής μητρόπολης του κόσμου.

Φωτογραφία Μαρία Μαρκέζη