Μερικές γυναίκες έχουν τη μοναδική ικανότητα να αφήνουν με μονάχα ένα τους βλέμμα την αίσθηση της σιγουριάς. Μπορεί κάτι τέτοιο να ακούγεται τετριμμένο αλλά η αλήθεια είναι πως αυτό το χάρισμα πολλοί το αναζητούν για μια ολόκληρη ζωή. Η Υρώ Μανέ, ο άνθρωπος πίσω από δεκάδες ρόλους, η περσόνα που στιγμάτισε με τις ερμηνείες της και η ηθοποιός μιας ιδιαίτερης κοπής, πιστεύω πως κρατάει επάξια τα σκήπτρα. Με αφορμή την πολυσυζητημένη ερμηνεία της για τη "Ρένα" του Αύγουστου Κορτώ, μας μίλησε για τις δικές τις αλήθειες και για τη ζωή της γυναίκας που υποδύεται, η οποία έδωσε μάχες στην καθημερινότητά της, χαρίζοντας την ψυχή και το σώμα της σε αυτά που πίστευε, μέχρι τελευταίας αναπνοής. 

Εμπνέεται, εμπνέει, αφηγείται ιστορίες και αποδεικνύει μέσα από την πορεία της πως τα όνειρα τα δημιουργούν οι επιλογές και όχι κάποια τύχη που μας ορίζει μοιρολατρικά. Απολαύστε την one of a kind Υρώ Μανέ μέσα από τις δικές της λέξεις σε μια συνέντευξη που θυμίζει τους λόγους που αξίζει να διεκδικούμε αυτά που ποθεί η καρδιά μας. Ίσως τελικά αυτό που ποθούμε να είναι -πάντα- μια απόφαση μακριά!

Πως ξεκίνησε για εσάς το ταξίδι με τη Ρένα;

Διαβάζοντας το βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ, μαγεύτηκα από αυτό το μυθιστορηματικό, χάρτινο, χαρακτήρα και ονειρεύτηκα να πραγματοποιηθεί μια παράσταση στην οποία θα υποδύομαι αυτή την υπέροχη ηρωίδα. Έτσι, πλησίασα τον συγγραφέα, μου εμπιστεύτηκε το βιβλίο και από εκεί ξεκίνησαν όλα.

Η Ρένα είναι μια ηρωίδα αντισυμβατική, αιώνια κυνηγός της αγάπης και πάνω από όλα μια γυναίκα που έχει «αναγκαστεί» να κινείται στο περιθώριο. Ποια χαρακτηριστικά της είναι αυτά που θαυμάζετε περισσότερο;

Η Ρένα, θα μπορούσε με αυτό το επάγγελμα που ασκεί να έχει αλλοτριωθεί, να έχει γίνει μια χυδαία προσωπικότητα, ένας άνθρωπος που δεν τον αφορά το τι συμβαίνει στον κόσμο. Αντιθέτως, εκείνη έχει ένα απόλυτα αθωωτικό βλέμμα προς τη ζωή, έχει μια παιδικότητα και αισιοδοξία, ενώ παλεύει με κάθε τρόπο για οποιαδήποτε μεγάλη αξία που αφορά στην ισότητα και την αλληλεγγύη. Είναι μια ηρωίδα πραγματικά μαγική και θα μπορούσε να είναι παράδειγμα για το πώς θα έπρεπε να βλέπουμε τον κόσμο. Είναι τόσο δυνατή και αισιόδοξη που όλο αυτό λειτουργεί αφοπλιστικά.

Ποια κοινά στοιχεία βρίσκετε μεταξύ σας;

Είναι ένας χαρακτήρας που μου αρέσει πολύ. Άλλωστε, κάθε φορά που επιλέγεις να υποδυθείς έναν ρόλο, αναμφίβολα, υπάρχουν σημεία ταύτισης. Στην προκειμένη περίπτωση τα κοινά μας στοιχεία είναι η αισιοδοξία και το γεγονός πως αντιμετωπίζει τα πάντα βλέποντας τη φωτεινή πλευρά τους. Ακόμη, ένα σημείο που με αγγίζει ιδιαιτέρως, είναι ο τρόπος που σχετίζεται με τους ανθρώπους και που αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο μέσα από τα πιστεύω της -όχι μόνο για εκείνη, αλλά για όλους.

Υπήρξε κάποιο στοιχείο που σας δυσκόλεψε από τη στιγμή που αποφασίσατε να «ενδώσετε» σε αυτό το ρόλο;

Υπάρχουν πράγματα "δικά της" μακρινά και άγνωστα σε σχέση με εμένα και τις επιρροές μου. Η Ρένα είναι μια γυναίκα υπέργηρη και μια γυναίκα με περιθωριακό επάγγελμα. Οπότε υπήρχαν οι αντικειμενικές δυσκολίες για το πώς να προσεγγίσω αυτόν τον χαρακτήρα. Με πολλή αγάπη, ψάξιμο και με μια «βουτιά» στα ενδότερα του εσωτερικού μας κόσμου, όπως κάνουμε εμείς οι ηθοποιοί, ζωντάνεψε και νομίζω ότι της έδωσα ό,τι μπορούσα για να αγαπηθεί και αυτή από τον κόσμο, όπως την αγάπησα και εγώ, διαβάζοντας το βιβλίο του Κορτώ.

Ουσιαστικά, η Ρένα ξεκινά την πορεία της από τον 20 αιώνα και περιδιαβαίνει μέσα στα χρόνια, βιώνοντας τις ιστορικές συγκυρίες της Ελλάδας με μια δική της ματιά. Τελικά, επηρεαζόμαστε περισσότερο από τα γεγονότα ή από τους ανθρώπους που περνάνε από τη ζωή μας;

Η Ρένα, σαν χαρακτήρας, δηλώνει ότι επηρεάζεται απόλυτα από τον άνθρωπο που καθορίζει τη ζωή της, τον Μάρκο. Ένας επαναστάτης, αριστερός, κομμουνιστής ο οποίος ακολουθεί μέχρι τέλους την ιδεολογία του, πιστεύοντας πως έτσι θα αλλάξει τον κόσμο. Αυτή, από τον μεγάλο και απόλυτο έρωτα που βλέπει στο πρόσωπό του μυείται σε όλη αυτή την ιδεολογία και ταλαιπωρείται -καθ' όλη τη ζωή της- εν μέρει και λόγω αυτού. Κατά συνέπεια θα έλεγα πως παίζουν καθοριστικό ρόλο οι άνθρωποι. Ακριβώς όπως και στην παράστασή μας, όπου χωρίς τους εκπληκτικούς συνεργάτες μου, τον Άγη Εμμανουήλ, τον Κωνσταντίνο Φάμη, τον Μιχάλη Αβρατόγλου, τον Παναγιώτη Τσεβά, τον Κώστα Νικολόπουλο και τη σκηνοθέτη Νικαίτη Κοντούρη... τίποτα δε θα ήταν το ίδιο.

Για να μιλήσουμε για εσάς, πως ξεκίνησε το όνειρο της ηθοποιίας για μια γυναίκα που τελείωσε τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών;

Είμαι ένας άνθρωπος που βιώνω την καθημερινότητά μου όπως όλος ο κόσμος, με τις δυσκολίες, τα ευχάριστα, τα δυσάρεστα. Το γεγονός πως είμαι ηθοποιός δεν αλλάζει κάτι, καθώς δε βρίσκομαι συνεχώς στη διαδικασία ενός ρόλου. Σε αυτό βοηθούν πάνω από όλα τα χρόνια καθώς και η εμπειρία. Μέσα από αυτά, ξεχωρίζω τις στιγμές που πρέπει να υποδυθώ το χαρακτήρα -όσο διαρκεί η παράσταση. Παρόλα αυτά, σίγουρα επηρεάζονται κάποιες σκέψεις μου για τη ζωή και την πραγματικότητα. Άλλωστε, το να βλέπει κανείς την πραγματικότητα μέσα από τα μάτια ενός άλλου, και ειδικά όταν αυτός είναι ένας τόσο θετικός χαρακτήρας όπως η Ρένα, είναι αναμφίβολα καθοριστικό. Δεν είναι τυχαίο το ότι ηθοποιός σημαίνει να ποιείς ήθος.

Ως μια γυναίκα που έχει ζήσει κορυφαίες στιγμές της ελληνικής τηλεόρασης, ποιες είναι οι σκέψεις σας για το σύγχρονο τηλεοπτικό πεδίο;

Με λυπεί το γεγονός πως δεν υπάρχουν σειρές μυθοπλασίας που να μπορεί κανείς να τις δει με χαρά, όπως παλαιότερα. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι στο μέλλον θα έρθουν ξανά ανάλογες, ιστορικές στιγμές με τον κόσμο να είναι ο πρώτος που θα το ζητάει. Όλες οι δυσκολίες κάνουν τον κύκλο τους.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που σας έχει χαρίσει αυτή η δουλειά;

Η δουλειά του ηθοποιού μου έχει μάθει να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Το αναφέρω συχνά πως θεωρώ σημαντικό το θέατρο να μπει στα σχολεία, καθώς είναι ένα απόλυτα βασικό κομμάτι της παιδείας. Λειτουργούμε σε πλαίσια συλλογικότητας, συνεργατικότητας, αλληλουποστήριξης και χτίζουμε την υπομονή μας, στοιχεία που θα ήταν πραγματικά υπέροχο να «χαρίζονταν» στα παιδιά. Το θέατρο δίνει τη δύναμη να μπορεί κανείς να ψάχνει μέσα του άλλους δρόμους, καθώς και να γίνεται ολοένα και πιο εφευρετικός.

Μετά από μια αξιοσημείωτη πορεία στο χώρο, πιστεύετε πως μεγαλύτερη βαρύτητα έχει το ταλέντο ή η σκληρή προσπάθεια;

Πιστεύω πως το ένα δε λειτουργεί χωρίς το άλλο. Είναι δύσκολο για έναν άνθρωπο χωρίς ταλέντο να γίνει πολύ καλός ηθοποιός. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει». Πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει ένα χάρισμα και από εκεί και πέρα αυτό το δώρο να μπορέσει να το καλλιεργήσει με τον καλύτερο τρόπο και να το αναπτύξει όσο πιο καλά γίνεται.

Σε μια πιεσμένη καθημερινότητα που βρίσκετε την προσωπική σας γαλήνη;

Στην οικογένειά μου και στις διαφυγές μου. Στο να βρίσκω λίγο χρόνο και να κάνω λίγα πράγματα απλά και ωραία.

Info: Η «Ρένα» θα φιλοξενηθεί στο Θέατρο Κήπου Νικολάου Γερμανού, Πλατεία ΧΑΝΘ, στις 11 Ιουλίου, ώρα: 21:30