Για να κερδίσεις κάθε παρτίδα στο παιχνίδι της ζωής, πρέπει να έχεις σύμμαχό σου την τόλμη. Να κοιτάς ψηλά με θάρρος και να φωνάξεις "θα τα καταφέρω". Κάποιοι άνθρωποι είναι γεννημένοι με τη στόφα του νικητή. Στο dna τους είναι αποτυπωμένη η σπίθα της κατάκτησης και της γενναιότητας. Χωρίς φόβο και δειλία, μόνο με πάθος, αλήθεια και αντοχή. Αυτές οι ψυχές ξεχωρίζουν στα σκοτάδια. Η Βασιλική Κωνσταντινοπούλου ανήκει στη φωτεινή ομάδα τους. Στα 26 της χρόνια, ως άνθρωπος και αθλήτρια ξέρει να εκτιμά δίκαια τις διαδρομές της. Κοιτάει κάθε εμπόδιο στα μάτια και επιμένει.
Πριν λίγη ώρα μας έκανε ξανά να δακρύσουμε από υπερηφάνεια. Τερμάτισε πρώτη στον 39ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, με χρόνο 2.46.01, επίδοση που αναμένεται να τη φέρει στις 20 κορυφαίες αθλήτριες στην ιστορία του διαχρονικού θεσμού. Το πρόσωπό της έλαμψε και η συγκίνησή της μπήκε σε κάθε σπίτι, σε κάθε γωνιά της χώρας μας. «Είναι λες και ζω ένα όνειρο», ήταν τα πρώτα λόγια που μοιράστηκε με όλο τον κόσμο, και εμείς δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να την χειροκροτήσουμε και να την αγκαλιάσουμε. Είναι σα να τη γνωρίζουμε τόσο καλά...
Μαχήτρια σε κάθε στίβο της ζωής
Τη Βασιλική Κωνσταντινοπούλου τη γνωρίσαμε καλύτερα πέρυσι, όταν έκανε το ντεμπούτο της, κατακτώντας την 3η θέση στην απόσταση με χρόνο 2:51:32 και κάνοντας, παράλληλα, το ατομικό της ρεκόρ. Η ίδια στα 26 χρόνια, μένει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, σπουδάζει στα ΤΕΦΑΑ του ΑΠΘ, τρέχει με τα χρώματα του ΑΠΚ Νεάπολης και προπονητής της είναι ο Αντώνης Στόικος. Διαγράφει με πολλή προσπάθεια και αγάπη τα πρώτα της επιτυχημένα βήματα στον αθλητισμό. Με ψυχραιμία και πειθαρχία κάνει πράξη το όνειρό της.
Οι ρόλοι της σύνθετοι και ποικίλοι. Γυναίκα, αθλήτρια, σύζυγος του δημοφιλούς Έλληνα δρομέα, Γιάννη Κρέκα, αλλά και μητέρα ενός παιδιού. Η πιο δύσκολη πίστα όμως αποδείχθηκε ότι είναι η ίδια η ζωή. Η Βασιλική έχει παραδεχτεί την ξαφνική και δύσκολη περιπέτεια της υγείας της, όταν διαγνώστηκε με μυελωειδές καρκίνο του θυρεοειδούς, λίγο μετά τη γέννηση του γιου της. Η ασθένειά της είχε προχωρήσει και στους λεμφαδένες τις δεξιάς πλευράς του λαιμού της, κάτι που τη γέμισε με αρνητικές σκέψεις, όμως η ίδια δεν έσκυψε το κεφάλι. Έδωσε κίνητρο στον εαυτό της. «Μπορεί στο πρώτο άκουσμα να μου κόπηκαν τα πόδια, αλλά μετά κοίταξα το παιδί μου και πεισματικά είπα στον εαυτό μου «θα τα καταφέρεις!, δήλωσε σήμερα. Με συνεχές πείσμα τα κατάφερε και έφτασε ως εδώ.
Ο αθλητισμός υψηλού επιπέδου, η μητρότητα και ο διαρκής αγώνας δεν τελειώνουν για τη Βασιλική. Η ίδια μας έχει εμπνεύσει με τα γεμάτα δύναμη λόγια της, αλλά και τις πράξεις της που μας δείχνουν τι σημαίνει να ελπίζεις, να πέφτεις και να σηκώνεσαι, να είσαι εκεί για να ζεις τις πιο συγκινητικές στιγμές της νίκης σου με τους ανθρώπους που αγαπάς και πιστεύουν σε εσένα.
