Ήταν οραματιστής, αγαπούσε τον κινηματογράφο και αφιέρωσε τη ζωή του σε αυτόν. Ο Μισέλ Δημόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή μετά από σκληρή κι άνιση μάχη με σοβαρό πρόβλημα υγείας, που τον τελευταίο καιρό επιδεινώθηκε κι ο καλλιτεχνικός κόσμος πενθεί. Ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, έπαιξε το δικό του -πολύ σημαντικό- ρόλο επί σειρά ετών, καθώς υπήρξε ο άνθρωπος που κατά την περίοδο της θητείας του έδωσε διεθνές χαρακτήρα σε αυτό...
Ένας πραγματικός μαχητής!
Who is who
Σπούδασε κινηματογράφο στη Γαλλία και ξεκίνησε την καριέρα του ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα «Αυγή» και στο περιοδικό «Σύγχρονος Κινηματογράφος», τη δεκαετία του ’70. Το 1992, ανέλαβε τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για να παραμείνει σε αυτήν μέχρι το 2004. Συνεργάστηκε με ελληνικούς και ξένους κινηματογραφικούς φορείς, στο πλαίσιο της διοργάνωσης αφιερωμάτων σε δημιουργούς της 7ης Τέχνης, ενώ -μεταξύ άλλων- επιμελήθηκε τις επιλογές ταινιών στην ΕΡΤ ως υπεύθυνος ξένου προγράμματος (από το 1982 μέχρι και το 1991), αλλά κι αφιερώματα για το ελληνικό σινεμά στο εξωτερικό. Ως διευθυντής του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το έκανε διεθνές το 1992 κι έξι χρόνια αργότερα, το 1998 το έφερε στο Ολύμπιον. Ήταν ένας άνθρωπος με τόλμη κι αποφασιστικότητα. Ένας άνθρωπος που δεν σταματούσε ποτέ και πουθενά κι είχε ένα ξεκάθαρο όραμα.
Υπήρξε προγραμματιστής της θρυλικής «Κινηματογραφικής Λέσχης» μαζί με τον Γιάννη Μπακογιαννόπυλο από το 1982 μέχρι και το τέλος της το 2010, ενώ συμμετείχε σε επιτροπές αξιολόγησης κινηματογραφικών σχεδίων της ΕΡΤ κι εργάστηκε σε γραφεία παραγωγής. Last but not least, υπήρξε ιδρυτικό μέλος των βραβείων LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η ζωή του ήταν γεμάτη σταθμούς. Βήμα-βήμα, κατάφερε να φέρει την αλλαγή στη Θεσσαλονίκη και χαρίσει στην πόλη έναν πολύ διαφορετικό αέρα κι έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, με το Φεστιβάλ να γίνεται γνωστό σε όλο τον κόσμο. Δεν ήταν απλά ένας άνθρωπος που ανέλαβε μία σημαντική θέση. Ήταν αποφασισμένος να πετύχει και τα κατάφερε, ανοίγοντας το δρόμο για μία νέα εποχή...
Η άνιση μάχη
Πάλεψε για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, ωστόσο, δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Η κατάστασή του επιδεινώθηκε σημαντικά το τελευταίο διάστημα και τελικά, ο Μισέλ Δημόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή, βυθίζοντας στο πένθος τους οικείους του, αλλά και όλο τον καλλιτεχνικό κόσμο, που υποκλινόταν στο μεγαλείο του όταν κατείχε τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αλλά και μετέπειτα.
Μέσω μίας ανάρτησης στα social media, το Φεστιβάλ θέλησε να αποχαιρετήσει με τον δικό του τρόπο τον σπουδαίο, αυτόν, άνθρωπο, αναφέροντας: «Ο Μισέλ θα είναι πάντα εδώ. Στο Ολύμπιον και στο λιμάνι, στις μεγάλες οθόνες και στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, στις κουβέντες, στα βιβλία και τα περιοδικά. Θα είναι ζωντανός, ευθυτενής, γελαστός, δίκαιος και πάντα έτοιμος να ξαναδεί και να μας δείξει τις υπέροχες ταινίες που λάτρευε, να μας κάνει να ανακαλύπτουμε το καινούριο και το ανήσυχο σινεμά σε κάθε μας βήμα». Αποτελεί βασικό κομμάτι μίας χρυσής εποχής για τον κινηματογράφο και τη Θεσσαλονίκη συνολικά. Υπήρξε ένας σπουδαίος άνθρωπος, που κατάφερε να προσφέρει πολλά στην πόλη κι αναμφίβολα, αφήνει πίσω του μία τεράστια παρακαταθήκη, έχοντας γράφει τη δική του ιστορία στον χώρο του κινηματογράφου κι όχι μόνο...
